ในคืนนั้น...เพราะความจำเป็นทำให้เธอยอมเสียตัวให้ผู้ชายที่ไม่รู้จักชื่อ ท่ามกลางความมืดที่มีบทสวาทเร่าร้อนโดยที่เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร หน้าตาเป็นอย่างไร 1 เดือนกว่าๆ ต่อมา มีผู้ชายสูง หล่อ ดวงตาสีน้ำเงินเข้มแสนเย็นชามาหาเธอถึงบ้านไร่ เขาบอกว่า ‘มาตามหาเมีย’ เขายื่นข้อเสนอบางอย่างเพื่อให้เธอไปใช้ชีวิตร่วมชายคาบ้านเดียวกับเขาเป็นเวลา 15 วัน ในฐานะภรรยา แม้ว่าเธอจะรู้ดีอยู่เต็มอกว่าเงื่อนไขนี้จะสิ้นสุดทันทีเมื่อเธออยู่กับเขาครบครึ่งเดือน ทว่าใจไม่รักดีกลับหลงรักเขาเข้าเต็มเปา และยิ่งไปกว่านั้น...เธอตั้งครรภ์ เพื่อปกป้องลูกในท้อง เธอจึงหนีกลับบ้านโดยที่เขาไม่เคยรู้เลยว่าเธอท้อง แต่ความลับไม่มีในโลก เมื่อเขารู้แล้วว่าเธอเป็นดั่งแก้วตา และลูกเป็นดั่งดวงใจ ต่อให้เธอหนีไปไกลสุดหล้า เขาก็จะตามหาให้พบ เหมือนดังคำที่ว่า ‘ตามรักคืนรัง’
ในค่ำคืนที่อากาศหนาวเย็นและเครื่องปรับอากาศยี่ห้อดังกำลังทำงาน หากทว่า ‘อรนิชา’ กลับร้อนรุ่มทั้งตัวและหัวใจ เธอนั่งห้อยขาอยู่ขอบเตียง บีบมือที่ชื้นแฉะด้วยเหงื่อ ก้อนเนื้อตรงอกข้างซ้ายกำลังกระหน่ำเต้นอย่างบ้าคลั่ง
ท่ามกลางความมืดที่มีเพียงแสงจากดวงจันทร์ส่องลอดผ่านบานหน้าต่างที่เปิดแง้ม ความเงียบที่ทำให้เธอได้ยินกระทั่งเสียงลมหายใจตัวเอง
เสียงรถยนต์แล่นมาจอดบริเวณบ้าน และนั่นก็ทำให้เธอตื่นตัวยิ่งขึ้น มือที่วางบนหน้าตักบีบเข้าหากันแน่นกว่าเดิมจนเล็บจิกเข้าเนื้อเจ็บปร่า
ประตูห้องเปิดกว้าง ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะก้าวเข้ามายืนตระหง่านต่อหน้าเธอ
“ทำไมไม่เปิดไฟ ปล่อยให้มืดทั้งบ้าน”
“คะ คะ คือไฟดับค่ะ” ตอบอ้อมแอ้ม ขณะที่เขานิ่งงันครู่หนึ่งก็พยักหน้า
“อ้อ งั้นรึ นับจากคืนนี้ไป เราจะเริ่มต้นใช้ชีวิตร่วมกันแล้วนะอัญชลี หวังว่าเธอจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง”
“ไม่แน่นอนค่ะ” เธอฉีกยิ้มกว้าง แม้ในใจจะเต้นตึกตักด้วยความตื่นเต้น แม้ทั่วห้องจะมืดมนเห็นเพียงเงาดำสลัวรางก็ตาม
“เธอก็รู้ว่าฉันชอบผู้หญิงสะอาด” นิ้วยาวไล้ตามแนวแก้มที่เย็นชืดไปจนถึงคางมน “ซึ่งหมายความว่าจะต้องไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน ถ้ามีอะไรที่อยากสารภาพกับฉันก็ให้รีบพูดมาซะ ก่อนที่จะถลำลึกไปมากกว่านี้”
อรนิชาสะดุ้งเฮือก ลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น เธอเคยได้ยินมาว่า ‘อาแจ็กซ์ สเตนาร์ท’เป็นผู้ชายเย็นชาที่โมโหร้ายเป็นที่สุด เขาเกลียดคนโกหก และชิงชังผู้หญิงอ้อล้อ
ถ้าเขารู้ว่าเธอเป็นในสิ่งที่เขาเกลียด เธอจะโดนอะไรบ้างนะ
แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอคงถอยไม่ได้อีก
“ไม่มีค่ะ มาสิคะ ฉันต้องการเป็นของคุณ” เธอเอ่ยเชิญชวน
“จะไม่เสียใจทีหลังใช่ไหม” เขาถามย้ำ
“ไม่ค่ะ ฉันยินดี”
หญิงสาวหลับตาพริ้มเมื่อเขาผลักเธอให้เอนลงนอนบนเตียง ก่อนที่ร่างสูงจะตามขึ้นคร่อมเหนือร่าง ปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกให้เธอด้วยท่าทีที่ค่อนข้างรุนแรง
ไม่มีความทะนุถนอมเลยสักนิด
อรนิชาน้ำตารื้น กัดริมฝีปากล่างแน่นเพื่อข่มความเจ็บปวดเมื่อเขาเข้าแทรกเป็นหนึ่งเดียวกับเธอ ไม่มีความอ่อนโยนละมุนละไม มีแต่ความมุทะลุดุดัน
ไม่แม้แต่จะเล้าโลมให้เธอเกิดอารมณ์ร่วม มีแต่จะกระแทกกระทั้นส่วนนั้นเข้ามา เธอเจ็บจนน้ำตาไหล สองมือกางออกข้างลำตัว จิกกำผ้าปูเกร็งจนเส้นเลือดปูดโปน
“ร่างกายของเธอหอมกว่าผู้หญิงทั่วไปที่ฉันรู้จัก เป็นกลิ่นของดอกไม้อะไร” เขาถามเสียงพร่า ขณะขยับสะโพกดันเข้าออกหนักหน่วงรุนแรง
“ดะ ดะ ดอกแก้วค่ะ”
“ดอกแก้วงั้นรึ” เขาเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนโน้มศีรษะลงต่ำ จูบริมฝีปากเธออย่างเร่าร้อน
เธอครางในลำคอ คงมีเพียงจูบเท่านั้นกระมังที่ช่วยให้เธอคลายเจ็บไปได้บ้าง เธอรู้สึกเหมือนร่างกายตั้งแต่ช่วงกลางตัวลงไปอ่อนล้าไปหมด โดยเฉพาะระหว่างขาที่เจ็บทุกครั้งที่เขาฝ่าด่านดันเข้าไป
เขาถอนจูบออกแล้วกระซิบ “แล้วฉันจะปลูกดอกแก้วให้ทั่วบ้าน”
มือใหญ่จับหน้าอกขนาดพอดีมือบีบเคล้น เธอได้แต่ร้องคราง ทั้งเจ็บทั้งเสียวระคนกันจนแยกไม่ออกว่ารู้สึกอย่างไหนมากกว่ากัน
เธอและเขาแทบไม่ได้พูดคุยอะไรกันอีก ท่ามกลางความเงียบที่มีเพียงลมหายใจและเสียงไฟสวาทที่กำลังปะทุ
เนื้อกระทบเนื้อดังป้าบๆ หน้าอกเธอกระเด้งกระดอนตามจังหวะที่ถี่รัว
“โอะ...โอยยย” เธอร้องออกมากระท่อนกระแท่น ในขณะที่เขาอัดสะโพกกระแทกเน้นๆ อีกสามสี่ครั้งก่อนที่น้ำอุ่นๆ จะพุ่งเข้าไปในช่องคลอดเธอ มีน้ำข้นขุ่นบางส่วนไหลทะลักออกมาข้างนอกจนเฉอะแฉะ
ชายหนุ่มถอนกายออกห่างเธอทันควันที่เสร็จกิจ รีบสวมเสื้อผ้า ก่อนจะพลิกตัวลงนอนหันหลังให้ พูดเหมือนไม่ใส่ใจว่า
“พรุ่งนี้หายาคุมฉุกเฉินมากินด้วยล่ะ ฉันไม่ต้องการมีลูกตอนนี้”
เธอถอนหายใจยาว “ค่ะ”
“อ้อ...คืนนี้เป็นคืนแรกของเรา เธอผ่านการทดสอบนะ”
เธอนอนหงายมองเพดานที่มืดมิด ก่อนที่น้ำตาจะไหลอาบแก้ม เธอไม่ดีใจเลยสักนิดกับคำว่า ‘ผ่าน’ ที่เขาให้มา ในเมื่อพรหมจรรย์ที่สงวนรักษามานานได้ขาดสะบั้นไปแล้ว
เธอเสียตัวให้ชายแปลกหน้าที่ไม่คุ้นเคย
เธอเสียตัวให้ผู้ชายที่รู้จักเพียงแค่ชื่อเท่านั้น
อรนิชารอจนมั่นใจว่าเขาหลับสนิทแล้วจึงย่องลงจากเตียง สวมเสื้อผ้าด้วยมืออันสั่นเทา ก่อนจะรีบร้อนออกจากห้อง
“ให้รอซะนานเลยนะ เป็นยังไงบ้าง คืนแรกของเธอ” เสียงผู้หญิงถามขึ้น ก่อนที่เงาร่างเพรียวโปร่งจะก้าวมายืนตรงหน้า “ฉันรอเธออยู่ตรงนี้เป็นชั่วโมงนะอร”
“ค่ะพี่อัญ ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี” เธอกลั้นสะอื้น ตอบเสียงสั่น
“อ้อ โอเค งั้นเธอก็กลับไปได้แล้ว และรีบพาแม่ของเธอออกไปให้เร็วที่สุดด้วย ฉันให้เวลาเธอแค่คืนนี้เท่านั้น ถ้าถึงเช้าแล้วฉันยังเจอหน้าเธอกับแม่เธออีก บ้านหลังต่อไปที่เธอสองคนจะได้อยู่ก็คือคุก ! ” พูดพลางส่งกุญแจให้หนึ่งดอก
“ค่ะ รับทราบค่ะ” เธอรีบรับมาพลางพยักหน้า ก่อนวิ่งกระหืดกระหอบออกจากบ้านตรงไปที่รถยนต์คันใหญ่ที่จอดรออยู่ ทันทีที่เธอขึ้นรถ รถก็แล่นออกไปทันทีราวธนูพุ่งจากแหล่ง
หญิงสาวนั่งขดอยู่เบาะข้างคนขับ กอดอก รู้สึกว่าแอร์ในรถช่างหนาวเหลือเกิน...หนาวถึงขั้วหัวใจเลยทีเดียว
ตรงกลางหว่างขายังคงระบมเจ็บช้ำ เป็นสิ่งยืนยันได้เป็นอย่างดีว่าบัดนี้...เธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์อีกต่อไป
เธอแต่งงานกับสามีที่เย็นชา หน้าดุ และไม่เคยบอกเธอว่ารักสักคำ เธอจะอบอุ่นแค่ตอนเขาร่วมรักด้วย จากนั้นเธอจะรู้สึกเหน็บหนาวกับความเฉยชาที่เขามีให้ สิ่งเดียวที่ทำให้เธอมีกำลังใจคือการตั้งครรภ์ลูกแฝด เธอไปจากเขาโดยไม่ล่ำลา 4 ปีต่อมา เธอและเขาได้พบกันอีกครั้ง พร้อมเด็กฝาแฝดวัย 3 ขวบที่เรียกเขาว่า ‘พ่อ’
เพราะน้ำเมาในคืนนั้น เธอจึงพลาดท่า ‘ท้องไม่มีพ่อ’ เธอจำผู้ชายคนนั้นไม่ได้ ไม่รู้ว่าเขาคือใคร สิ่งที่จำได้ดีคือเสียงของเขาเท่านั้น วันเวลาผ่านไป เธอคลอดลูกชายฝาแฝด มีคนแปลกหน้ามาจับตัวเธอและลูกๆไป…คฤหาสน์หลังใหญ่ราวกับวังคือสถานที่เธอและลูกถูกพาตัวมา เธอได้พบใครคนหนึ่งซึ่งมีใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตร แต่ทว่าแววตากลับเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง เขาเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ “ในที่สุด ผมก็ตามหาคุณเจอเสียทีนะ” เธอจำได้…เสียงทุ้มทรงอำนาจที่ไม่เคยลืมเลย เขาคือผู้ชายในคืนนั้น ! “คุณตามหาฉันเจอได้ยังไง” “ไม่มีอะไรที่ผมต้องการแล้วจะไม่ได้หรอกนะ ถึงแม้จะใช้เวลานานไปหน่อยก็เถอะ” หญิงสาวนั่งคุกเข่ากอดลูกๆแนบอก เนื้อตัวสั่นระริก ถามด้วยเสียงที่สั่นจนควบคุมไม่อยู่ “คุณต้องการอะไร” “ตอนแรกแค่อยากรู้ว่าผู้หญิงคนไหนกันที่มาเสียตัวให้ผมแล้วก็ชิ่งหนีไป แต่พอรู้ว่าคุณมีลูก ผมก็ต้องการลูก” “ไม่ได้นะ” เธอกอดลูกชายทั้งสองแน่นกว่าเดิม “เด็กๆเป็นลูกของฉัน ไม่เกี่ยวกับคุณ” ร่างสูงขยับมายืนใกล้ๆ หรี่ตามองเธอและเด็กๆ ก่อนยกมุมปากเป็นรอยยิ้มหยัน “มีแค่มดลูก คุณจะท้องได้เองหรือไง ถ้าไม่ได้สเปิร์มจากผมไปน่ะ” หญิงสาวหน้าร้อนวูบ… เพิ่งรู้ก็วันนี้เองว่า พ่อของลูกเธอนั้นไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา แต่เป็นประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ร่ำรวยมหาศาล ที่สำคัญเขาต้องการลูกๆ เธอจะต้องหนีจากเงื้อมมือของเขาให้ได้ อุตส่าห์อุ้มท้องมาตั้ง 9 เดือน จะยอมให้เขามาพรากลูกไปจากอกไม่ได้เด็ดขาด แม้จะตั้งใจเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะต้องหนีให้ได้ แต่ทว่าสุดท้ายแล้ว…นอกจากจะหนีไม่พ้นแล้ว อย่าว่าแต่ลูกเลย แม้แต่หัวใจของเธอก็ตกเป็นของเขา !
ปภาวีหลงรักนัธทวัฒน์ข้างเดียวมานานแล้ว ในวันที่เขาหมั้นหมายกับผู้หญิงคนอื่น เป็นวันที่เธอพลาดพลั้งมีอะไรกับเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เมื่อพ่อขายเธอให้เป็นเมียเก็บของเขาในราคา 3 ล้าน ตอนกลางวันเธอเป็นคนรับใช้ที่โดนทุกคนในบ้านกดขี่รังแก ส่วนค่ำคืน เธอคือนางบำเรอของท่านประธานที่มองว่าเธอเป็นเพียงของเล่นเท่านั้น เมื่อเธอเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมาและอยู่ในความเสี่ยง ‘แท้งคุกคาม’ หนทางเดียวที่จะปกป้องลูกฝาแฝดชายหญิงในท้องไว้ได้คือเธอต้องหนีไปจากเขา...!!
เธอเป็นเลขาของเขา ส่วนเขาก็เป็นเจ้านายของเธอ.... อัมพิกาตกหลุมรักนิโคลัสตั้งแต่แรกเห็น ทว่า...สถานะระหว่างเลขากับท่านประธานช่างต่างกันจนเธอไม่อาจคาดหวังเกินตัว 1 ปีผ่านไป จากการได้ทำงานใกล้ชิด เธอยิ่งหวั่นไหวจนยากจะถอนหัวใจ ได้แต่เก็บงำความรักไว้เป็นความลับในใจ ไม่สามารถเอ่ยปากไปได้ จนวันหนึ่ง เธอและเขาต่างเมาด้วยกันทั้งคู่จนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน เธอยินยอมเพราะรัก แต่เขามีเพียงความใคร่ ในวันที่เสียตัวให้เขาแล้ว เขาพาเธอไปอยู่ด้วยกันที่บ้าน...ที่นั่น ก็มีสาวสวยอยู่แล้วคนหนึ่ง เขาตั้งกติกาว่า ระหว่างเธอกับผู้หญิงคนนั้น...หากใครมีทายาทให้เขาได้ก่อน เขาจะยอมจดทะเบียนสมรสด้วย เพราะสิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่ความรัก แต่เป็นทายาทสืบสกุล ! ผู้ชายเลือดเย็นคนนี้น่ะหรือที่เธอรัก...ต่อให้เธอเกิดตั้งท้องขึ้นมาก็อย่าฝันเลยว่าเธอจะยอมให้เห็นหน้าลูก !!
สรวิชญ์คือรักแรกของฝากขวัญ... เธอเป็นลูกสาวหัวหน้าคนงาน ส่วนเขาคือลูกชายเจ้าของไร่สิงห์คำรามที่อายุมากกว่าเธอ 5 ปี ความใกล้ชิดก่อเกิดความสายสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง เธอในวัยเยาว์ ไร้เดียงสา เรียนยังไม่จบมัธยมปลายก็เสียตัวให้เขา เธอวาดฝันถึงอนาคตที่ดี ความรักที่สวยงาม แต่แล้ว...ในวันที่เธอจบการศึกษาชั้น ม.6 คือวันเดียวกับที่ถูกเขาทอดทิ้ง พ่อพาเธอไปอยู่กรุงเทพเพื่อฟื้นฟูสภาพจิตใจ ในขณะที่ท้องของเธอเริ่มโตขึ้นทุกวัน โดยที่สรวิชญ์ไม่เคยรู้เลยว่าเธออุ้มท้องสายเลือดของเขาอยู่ เวลาผ่านไป 6 ปี ลูกสาวของเธออายุ 5 ขวบ เธอได้เดินทางกลับมาที่ไร่สิงห์คำรามเพื่อดูแลสรัณซึ่งเป็นเจ้านายเก่าของพ่อ เธอและเขาได้พบกันอีกครั้ง...เขาไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว จากหนุ่มหน้าใส กลายเป็นผู้ชายดุดัน ไว้หนวดเครา ตัวโตร่างใหญ่ ที่สำคัญ...เขามีคู่หมั้นแล้ว แต่เธอไม่มีทางให้เขาสมหวังหรอกนะ เธอเคยเสียใจมากแค่ไหน เขาต้องได้รับความเสียใจมากกว่าเธอ ฝากขวัญไม่รู้เลยว่า...ความอยากเอาคืนในวันนั้น จะทำให้เธอตกหลุมรักอดีตสามีเป็นครั้งที่สอง ทว่าเธอไม่ใช่เด็กสาวม.ปลายผู้ไร้เดียงสาอีกแล้ว เธอไม่มีวันทำผิดพลาดเหมือนเมื่อก่อนแน่ๆ !
เธอเคยคิดว่าเขา รัก’จึงยอมยกให้ทั้งตัวและหัวใจ ทว่าในความจริง เธอเป็นได้แค่ ‘เมียในความลับ’ ที่ทำได้เพียงรอเวลาให้เขามานอนด้วย เจ้าสาวที่เขาจะแต่งงานด้วย ไม่ใช่เธอ แต่เป็นผู้หญิงคนอื่น และฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้ความอดทนของเธอขาดลงก็คือการที่เธอตั้งครรภ์ แต่เขากลับแนะนำให้ไปทำแท้ง พอที...เธอไม่สามารถคบกับผู้ชายใจร้ายเช่นเขาได้อีก พรอุษาตัดสินใจตัดขาดความสัมพันธ์ที่มีแต่ความเจ็บปวด อุ้มท้องลูกน้อยหนีไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ 4 ปีผ่านไป บาดแผลในใจเริ่มจางหาย พร้อมลูกสาวที่เติบโตมาอย่างน่ารัก แล้วในวันหนึ่ง...โชคชะตาก็ทำให้เธอบังเอิญพบเจอกับสามีเก่าอีกครั้ง ถ่านไฟที่ยังไม่ทันได้ดับสนิทเริ่มติดไฟขึ้นมาอีกครั้ง...แต่ทว่าเธอจะไม่มีวันยอมผิดพลาดอีกเป็นครั้งที่สองแน่ๆ ...................... “นี่มัน” ชายหนุ่มย่นหัวคิ้ว ดึงแผ่นทดสอบมาดู... ถึงเขาจะเป็นผู้ชาย แต่ก็ใช่ว่าจะไม่รู้ว่าที่ถืออยู่นี้คืออะไร แล้วความหมายของสองขีดแดงคืออะไร...สายตาคู่คมจ้องหน้าเธออย่างเดือดดาล “เธอท้องเหรอ” “คือ...มัน...เอ่อ” เธออึกอัก “เธอท้อง...” เขากดเสียงให้ต่ำลงไปอีก ส่งผลให้เธอตัวลีบเล็ก อึกอัก “พิมลองตรวจดู ไม่คิดเหมือนกันว่ามันจะขึ้นสองขีด” “ไม่คิดงั้นเหรอ” ชายหนุ่มแค่นเสียง แสยะมุมปาก ปล่อยมือจากเธอพร้อมขยำแผ่นทดสอบปาลงพื้น “ฉันจะถือซะว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น ไปเอาเด็กออกซะ”
อดีตนักฆ่าสาวอันดับหนึ่ง ผู้มีใจคอโหดเหี้ยมได้ทะลุมิติอยู่ในร่างสาวน้อยรูปโฉมอัปลักษณ์ ที่ทุกคนต่างสาปส่งและรังแกสารพัด!
หลังจากแต่งงานมาสามปี เสิ่นเนียนอันคิดว่าตนเองสามารถเอาชนะใจโฮ่วอวินโจวได้ แต่กลับพบว่าเขามีเพียงคนรักแรกอยู่ในใจ "ฉันจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธอคลอดลูก" ในวันที่เสิ่นเนียนอันมีปัญหาในการคลอดบุตร โฮ่วอวินโจวได้พาผู้หญิงอีกคนออกจากประเทศด้วยเครื่องบินส่วนตัว "ไม่ว่าคุณจะชอบใครก็แล้วไป สิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันคืนให้หมดแล้ว" หลังจากที่เสิ่นเนียนอันจากไป โฮ่วอวินโจวก็เสียใจ "กลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม"
อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"
แรกเริ่มเขา 'ซื้อ' เธอมาเพื่อบำบัดความใคร่ เมียชั่วคราวที่มีไว้แก้เหงา แต่สุดท้ายแล้ว...เมียชั่วคราวนั่นแหละ ที่อยากได้เป็นเมียจริงๆ ผู้หญิงสู้ชีวิตอย่างนับดาว...ไม่ยอมแพ้โชคชะตาที่นำพาตนเองไปรับบทน่าอดสู เธอถูกหลอกจากคนที่ไว้ใจที่สุด!! กับการ 'ขายตัว' เขาเหยียดหยามสารพัด ดุถูกจนเธอเจ็บช้ำเจียนตาย เธอเลือกทางหนี เพื่อจบปัญหาน่าปวดหัวครั้งนี้.... ขอเริ่มต้นใหม่ กับชีวิตแบบใหม่ แต่ทำไมล่ะ?...ทำไมเขาถึงไม่ยอมปล่อยเธอ ในเมื่อเขาชิงชังเธอนักหนานี่นา?????
เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"
วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม