สวาทหลอมรัก

“แกว่าไงนะ!” วารีถามเพื่อนรักเสียงดัง ไม่สนว่าคนในร้านกาแฟจะหันมองหรือไม่

“เบาๆ สิ แกจะเสียงดังทำไมล่ะ” มะยมเอ็ดเพื่อนสาว เมื่อลูกค้าโต๊ะอื่นหันมอง

ทั้งสองเป็นเพื่อนรักกัน เพราะเรียนที่เดียวกันตั้งแต่ม.ปลายจนจบปริญญาตรี ทั้งคู่เดินทางไปมาหาสู่กันยิ่งทำให้สนิทสนมมาก

“แค่จะให้ไปออกเดตแทนวันเดียวเอง”

“เองบ้านแกสิ” วารีต่อว่า “จะให้ฉันไปออกเดตแทนแกเนี่ยนะ ฉันทำไม่ได้หรอก”

คบผู้ชายสักคนยังไม่เคยเลย แต่จะให้ไปออกเดต กินเที่ยวกับผู้ชายสองต่อสองเธอคงทำไม่ได้แน่ ยิ่งได้รู้ว่าเขาเป็นใครเธอก็ไม่อยากเข้าใกล้

“หรือแกกลัวอดใจไม่ไหวแอบรักพี่อาชา” เพื่อนแซ็วเมื่อเห็นอาการอีกฝ่าย ทั้งไม่กล้าสบตาและแก้มแดงอีก

“บ้า! ใครจะแอบรักคนแบบนั้น” วารีก้มหน้าหลบสายตาเพื่อน หยิบไอซ์ กรีนทีขึ้นมาจิบ กลบเกลี่ยอาการประหม่าของตน

“อ้อ เหรอ” มะยมมองหน้าเพื่อนอย่างจับผิด “แล้วแกไปถือว่าเป็นโอกาสดีที่จะได้สานสัมพันธ์ล่ะ”

“ไม่!”

“น่านะ แค่วันเดียวเอง แกยังรองานอยู่ไม่ใช่เหรอ”

ทั้งสองเรียนจบมาได้เดือนเศษแต่ก็ยังไม่ได้สมัครงานที่ไหน เธอเองก็ว่างๆ รองานที่ลงสมัครให้เรียกตัวสัมภาษณ์ แต่ก็นานแล้วคงหมดหวัง

“แล้วทำไมแกไม่ไปเองล่ะ ให้ไปด้วยกันก็ได้เหมือนทุกทีไง”

“แกก็รู้ว่าฉันคบกับพี่ภัทรเพื่อนพี่อาชาอยู่ ฉันไม่อยากให้เขาไม่สบายใจ”

“งั้นก็เลิกกับเพื่อนเขาสิ”

“บ้า! ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก” มะยมร้อง ทำตาโตกับคำพูดของเพื่อน “แค่วันเดียวเอง แล้วฉันจะไม่ขออะไรแกเลย นะ”

วารีกรอกตามองหน้าเพื่อน ใจอยากทำความรู้จักกับอาชา แต่ใจผิดชอบชั่วดีก็ตีรวนขึ้นมา หากเขารู้ความจริงจะโกรธมากไหมนะ

อาชาเป็นเจ้าของไร่ชาเขียวในที่เชียงราย บ่อยครั้งเพื่อนเธอมักเปรยให้ฟังบ่อย ๆ ว่าหล่อเหลา และรวยมากเพียงใด ล่าสุดเอารูปมาให้ และเป็นอย่างที่มะยมว่า เขาดูดี แบบคาวบอย มีเสน่ห์ดึงดูดใจเธอมาก และนั่นเป็นสาเหตุที่เธอชอบฟังเพื่อนเล่าถึงเขา

มะยมมักถูกบังคับให้ไปออกเดตกับผู้ชายที่ทางบ้านหมายตาไว้ แต่เธอนั้นมีคนรักอยู่แล้วซึ่งเรื่องนี้เธอเองก็รู้ดีทุกครั้งที่ไปเดต มักไปด้วยกันเสมอ เรียกง่ายๆ ไม้กันหมาดีๆ นี่เอง แต่เธอก็ไม่สนเพราะได้ทานอาหารอร่อยๆ ดีเสียอีก ประหยัดเงินตั้งเยอะแน่ะ

“แต่ฉัน...”

“อย่ามาโกหกว่าไม่อยากไป ฉันรู้นะ แต่ก่อนแกไม่ได้ชอบไอซ์ กรีนทีสักนิด ตั้งแต่ที่ฉันเล่าเรื่องพี่อาชาให้ฟัง แกก็หันมาดื่มชาเขียวเนี่ย”

“รู้ดีนะยะ”

“แน่นอนสิ เราเป็นเพื่อนสนิทกันนี่”

“ก็ได้ ฉันยอมไปออกเดตแทนให้ แต่คราวนี้ให้ทำล่มใช่ไหม”

มะยมไม่ได้พยักหน้าหรือตอบรับ เธอมองเพื่อนสาวนิ่งๆ ภาวนาขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยให้เพื่อนเธอกับอาชาตกลงปลงใจรักกันทีเถอะ

วารีเห็นเพื่อนไม่ตอบก็พอเดาได้ว่าต้องทำอย่างไร จะมีความสุขกับคนที่แอบชอบทั้งทีกลับต้องทำให้พังพินาศ

“แล้วเดตวันไหน”

“เรื่องนั้น” มะยมทำเสียงอ่อย “แกต้องเดินทางไปที่เชียงรายน่ะ พี่อาชาชวนไปเดตที่ไร่เขาวันมะรืนนี้ แต่แกไม่ต้องเป็นห่วง ฉันเตรียมตั๋วเครื่องบินให้แล้ว พรุ่งนี้เดินทางได้เลย”

ว่าเสร็จก็หยิบตั๋วเครื่องบินที่ซื้อไว้ส่งให้เพื่อน

“ทำไมกะทันหันนักล่ะ แล้วต้องไปไกลแบบนั้นฉันว่าคงไม่ใช่แค่วันเดียวหรอก” วารีมองหน้าเพื่อนอย่างจับผิด

“จริงๆ นัดเดต หนึ่งวัน นอกนั้นถ้าแกจะอยู่ก็ตามใจหรือจะกลับก็ได้” มะยมบอกเพื่อนเสียงอ่อย

“งั้นฉันต้องขอแม่ก่อนถ้าได้ไปหลายวัน กลัวแม่เป็นห่วง” แต่คงไม่นานหรอกมั้ง แค่ทำให้อาชาเลิกสนใจเพื่อนก็พอสินะ ลึกๆ แล้วเธอก็อยากสานสัมพันธ์ต่อ แต่คงต้องรอดูสถานการณ์ก่อน

“ฉันขอให้แล้ว แกไม่ต้องห่วง” มะยมพูดดักทาง

“ขอว่าไง”

อะไรจะเตรียมพร้อมแบบนี้

“ก็บอกว่าจะพาแกไปเที่ยวเชียงรายไม่มีกำหนดกลับบ้าน แม่แกก็ไม่ได้ว่าอะไรด้วยนะ ยอมให้ไปเห็นบอกว่าจะไปปฏิบัติธรรมที่วัดกับแม่ฉันด้วย” อีกหนึ่งอย่างที่ทำให้ทั้งสองสนิทกันเพราะครอบครัวของทั้งคู่รู้จักกันดี แม่ของพวกเธอสายธรรมะเหมือนกันจึงไม่มีปัญหาหากเธอจะพาไปเที่ยวที่ไหน

“เธอนี่สตอเบอรี่เก่งจังนะ”

“เอาน่า ฉันเคลียร์ทางให้แล้วทีนี้แกก็ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม”

“ใครจะกล้ามี พร้อมซะขนาดนี้” เธอแซ็ว ก่อนจะหันไปสนใจไอซ์ กรีนทรีตรงหน้าต่อ วารีรับฟังคำเล่าของเพื่อนที่มีต่ออาชา ผู้ชายที่อยากเจอหน้าสักครั้ง จนกระทั่งได้เวลากลับบ้าน ทั้งสองแยกย้ายกันไปเพราะมะยมมีนัดต่อ