เรื่องราวของจิราภร โชติกุล ซุปตาร์สาวแสนสวยวัย25ปี ที่กำลังมีชีวิตในวงการที่โชติช่วงและมีชื่อเสียงโด่งดังที่สุด หากแต่ความสุขที่ได้รับมากลับเป็นความสุขและสมหวังเพียงระยะสั้น เมื่อเธอต้องมาสิ้นอายุขัยในวัยเบญจเพศจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ครอบครัว พี่น้องเพื่อนในวงการ และเหล่าแฟนคลับต่างสะเทือนใจและเสียใจกับการสูญเสียในครั้งนี้ หลังจากที่วิญญาณหลุดออกจากร่าง จิราภรก็ไม่สามารถรับรู้เรื่องราวของโลกใบนี้หลังจากที่เธอตายอีกเลย เพราะเธอถูกยมทูตนำพาดวงวิญญาณกลับไปตัดสินที่นรกภูมิ เธอได้แต่สงสัย เหตุใดคนที่มีจิตใจดี รักสัตว์ รักเด็กและเพื่อนมนุษย์เช่นเธอถึงมีอายุที่สั้นนัก ตอนมีชีวิตเธอทำบุญเอาไว้ตั้งมากมาย ใยเธอกลับได้มาลงนรกเช่นนี้ วิญญาณสาวตัดพ้อในใจ ใช่ เธอเสียดายกับชื่อเสียงและความโด่งดังจากโลกก่อน ท่านพญายมใจดีกว่าที่หญิงสาวคิด หรือเพราะเธอทำบุญเอาไว้มากมายก็อาจจะเป็นเหตุผลอย่างหนึ่งที่ทำให้เธอได้กลับไปเกิดใหม่พร้อมกับพรสามประการที่เธอสามารถขอได้ และท่านพญายมยังใจดีให้เธอได้จดจำเรื่องราวของตนในอดีตชาติได้อีกด้วย หนึ่งปีต่อมาเธอได้เกิดใหม่กับครอบครัวเดิม มาเป็นบุตรสาวคนเล็กของพี่ชายสุดที่รักและพี่สะใภ้ที่รักเธอมากมายในภพก่อน พรที่เธอขอมาสามประการนั้นคืออะไร และชีวิตของเธอจะดำเนินไปในทิศทางไหน ติดตามกันได้ในเรื่องค่ะ
จิราภร โชติกุล หรือจิ๋ว ซุปตาร์สาวชื่อดังของเมืองไทย เธอกำลังเป็นที่รู้จักและโด่งดังไปทั่วประเทศ แต่ใครจะเชื่อว่าซุปตาร์สาวแสนสวยจะเกิดมามีอายุสั้น เธอประสบอุบัติเหตุขับรถชนเสาไฟฟ้าเสียชีวิตคาที่ในวัย 25ปี วิญญาณของซุปตาร์สาวหลุดออกจากร่างทันทีที่สิ้นอายุขัย เธออดที่จะตัดพ้อในชีวิตไม่ได้ บุญก็ทำมามากมายหากแต่ไม่ส่งผลให้เธอมีชีวิตที่ยืนยาว เธอเพิ่งจะโลดแล่นในวงการที่เธอรักได้เพียง 2 ปี ยังไม่ได้เต็มที่กับชีวิตเลยเสียด้วยซ้ำ ที่สำคัญเธอยังไม่เคยนอนกับผู้ชายคนไหนเลย ทำไมโลกถึงใจร้ายกับเธอได้เช่นนี้ ขณะที่กำลังตัดพ้ออยู่ไม่ห่างจากร่างที่ไร้วิญญาณของตนมากนัก ควันสีขาวก็พวยพุ่งมาอยู่ตรงหน้า ดาราสาวต
กใจสุดขีด เธอเคยเห็นแต่ในละคร มาวันนี้ วันที่เธอสิ้นใจเธอต้องมาเห็นมันเองกับตา
“นางสาวจิราภร โชติกุล เกิดวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2525 อายุ 25 ปี 5วัน 15ชั่วโมง 15นาที 15วินาที สิ้นอายุขัยจากอุบัติเหตุทางรถยนต์วันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา 20.25 น. จิราภรข้ามารับเจ้าไปฟังการตัดสินชะตาวิญญาณของเจ้าในยมโลก”ควันสีขาวมีเพียงเสียงเท่านั้นลอยออกมา หาได้ปรากฏร่างอันใดให้เธอเห็นไม่
ซุปตาร์สาวอาลัยอาวรณ์มองร่างอันงดงามที่เคยเป็นของตน ที่ตอนนี้มีแต่เลือดเต็มตัวอย่างหดหู่ เสียงสัญญาณรถกู้ภัยดังใกล้เข้ามา เสียงไทยมุงต่างตะโกนเรียกชื่อเธอให้ระงมบางคนร้องไห้เสียน้ำตาให้กับเธอ แล้วคนเป็นครอบครัวที่รักของเธอเล่า หากพวกเขารู้ข่าว เขาไม่เสียใจกว่าคนพวกนี้ที่ไม่ใช่ครอบครัวหรือญาติพี่น้องของเธอหรอกหรือ หากแต่จะทำเช่นไรได้ ในเมื่อเธอสิ้นอายุขัยเสียแล้ว คุณพ่อคุณแม่ พี่ภูมิ พี่กาญ หลานชายตัวน้อยน้องเรียว จิ๋วขอลาก่อน ชาตินี้จิ๋วอาภัพนักไม่ได้ตอบแทนพระคุณของท่านทั้งสองและพี่ๆเลย วิญญาณของซุปตาร์สาวค่อยๆ จางหายไปหลังจากกล่าวลาเสร็จ ไม่มีสิ่งใดบนโลกใบนี้ที่จะจีรังยั่งยืน มีเกิดก็ย่อมมีดับ จิราภรซุปตาร์สาวชื่อดังได้ลาลับจากโลกใบนี้ไปแล้ว
ยมโลก
“วิญญาณตนนี้ตอนมีชีวิตอยู่ทำความดีเอาไว้มากมายนัก หากแต่ก็ยังมีบ่วงกรรมที่จะต้องกลับไปชดใช้ในโลกมนุษย์อยู่ ข้าจักให้พรเจ้า3ข้อ เพื่อจะได้มีชีวิตตามที่เจ้าต้องการในภพชาติใหม่”เสียงเยือกเย็นของพญายมเอ่ยขึ้น
“พร 3 ข้อหรือคะ”เสียงแหบแห้งดังมาจากวิญญาณสาว
“ใช่ ไหนเจ้าบอกมาสิ ก่อนที่ข้าจะได้ส่งเจ้าไปเกิดใหม่”พญายมตอบ
“ข้อ 1 ข้าพเจ้าขอให้เกิดใหม่มีหน้าตาและรูปร่างที่ดี”ดวงวิญญาณสาวเอ่ยขึ้น ท่านพญายมพยักหน้าให้ผ่าน
“ข้อ 2 ข้าพเจ้าขอเกิดใหม่มีพรสวรรค์ในการร้องและการแสดง”
“และข้อ 3 ข้าพเจ้าขอให้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงมีอายุยืนยาวกว่าชาตินี้”เมื่อคำขอพรของหญิงสาวนั้นไม่โลภจนเกินไป เช่นการขอเกิดในครอบครัวที่มีเงินหรือเป็นมหาเศรษฐี หากแต่วิญญาณสาวตนนี้กลับขอในสิ่งที่สามารถนำไปต่อยอดให้ตนเองได้ ท่านพญายมจึงให้พรเธอครบทั้งสามประการ
“ชาติที่แล้ว เจ้ามีจิตใจที่ดีงาม ไม่ชอบนินทาว่าร้าย ชอบทำบุญสุนทาน บุญที่เจ้าทำไว้ในชาติก่อนนั้นภายในชาติหน้าจะทำให้เจ้ามีชีวิตที่ราบรื่นและรุ่งเรือง ข้าจะให้พรเจ้าอีกข้อนั่นก็คือเจ้าจะสามารถจดจำอดีตชาติของตนได้ เจ้ายินดีจะรับมันไปหรือไม่”ท่านพญายมบอกเสียงเย็นก่อนที่จะเอ่ยถามวิญญาณสาวอีกครา
“ขอบพระคุณที่กรุณาเจ้าค่ะ”ดวงวิญญาณของสาวสวยก้มกราบท่านพญายมก่อนที่จะตามท่านยมทูตไปที่แม่น้ำลืมเลือน หากแต่เธอไม่ได้ดื่มน้ำในแม่น้ำแห่งนั้นแต่อย่างใด เพราะพรพิเศษที่ท่านพญายมมอบให้จึงสามารถข้ามสะพานไปรอเกิดใหม่ได้เลย
ภพปัจจุบัน
กรุงเทพมหานครปีพ.ศ.2551
“อุ๊แว๊ๆๆ อุ๊แว๊ๆๆ”เสียงทารกน้อยดังลั่นห้องคลอดสร้างความดีใจให้กับผู้เป็นบิดาและมารดายิ่งนัก
“กาญ เราได้ลูกสาวค่ะ”เสียงทุ้มดังมาจากริมฝีปากหนาของผู้เป็นสามี ร่างเล็กที่ถูกทำความสะอาดแล้วถูกวางบนหน้าอกของผู้เป็นแม่ คุณแม่คนสวยน้ำตาคลอ
“พี่ภูมิ ฮือๆๆๆๆ”กาญจนาร้องไห้ออกมาอย่างที่อดกลั้นไม่ได้
“ร้องไห้ทำไมคะ ดูสิไม่สวยแล้วเนี่ย เดี๋ยวลูกของเราร้องตาม ไม่เอาไม่เอาคนเก่ง”เผ่าภูมิปลอบโยนภรรยา นี่เป็นบุตรสาวคนที่สองหลังจากที่ทั้งคู่ได้ให้กำเนิดบุตรชายไปเมื่อ3 ปีที่ผ่านมา
“น้องดีใจนี่คะ นี่ถ้ายัยจิ๋วอยู่ น้องคงเอ็นดูยัยหนูของเรามากแน่ๆ”กาญจนาอดที่จะคิดถึงน้องสาวของสามีผู้แสนอาภัพของตนไม่ได้ ทั้งๆ ที่กำลังโด่งดังเป็นซุปตาร์ที่ทุกคนรักแต่ก็ไม่มีใครสามารถยื้อชีวิตของเธอให้ยืนยาวได้ เพราะอุบัติเหตุในวันนั้นได้พรากซุปตาร์สาวที่เป็นน้องที่รักของเธอไปตลอดกาล
“ไม่เอาน่า น้องจิ๋วไปสบายแล้ว อย่าทำให้น้องต้องเป็นห่วงเราอีกเลยนะ”เผ่าภูมิปลอบโยนภรรยา สองสามีภรรยาก้มหน้ามองร่างเล็กในอ้อมแขนที่กำลังดูดนมจากอกของมารดาเป็นครั้งแรก
“คุณพ่อคุณแม่ตั้งชื่อให้น้องหรือยังคะ”คุณพยาบาลเข้ามาขัดจังหวะ กาญจนาก้มมองใบหน้าเล็กของบุตรสาวแล้วอดที่จะชื่นชมไม่ได้ ขนตางอนยาว ผิวขาวราวกับน้ำนม จมูกเล็กโด่งรั้น ปากเล็กๆ รูปกระจับ เหตุใดบตรสาวของเธอถึงได้น่ารักราวกับตุ๊กตาเช่นนี้
“กาญ... กาญคะ....”เสียงเผ่าภูมิเรียกชื่อภรรยาคนสวย กาญจนาจึงหลุดจากภวังค์ความคิดของตน
“มีอะไรคะพี่ภูมิ”เสียงแหบหวานเอ่ยถามสามี
“คุณพยาบาลเค้าถามว่าตั้งชื่อให้น้องหรือยังคะ”เผ่าภูมิเอ่ยถามภรรยาก่อนที่จะยิ้มออกมาเมื่อมองไปยังร่างเล็กที่คายจุกนมของมารดาออกแล้ว เขาจึงรับมาอุ้มอยู่ในอ้อมอกสักครู่ก่อนที่จะส่งให้พยาบาลพาบุตรสาวไปยังห้องพักเด็กอ่อน
“เด็กหญิง เขมิกา โชติกุล ชื่อเล่นน้องเข็มค่ะ”กาญจนาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแห่งความสุข
“น้องเข็มลูกพ่อ ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัวโชติกุลนะคะ ขอให้หนูมีอายุมั่นขวัญยืน เป็นที่รักของทุกๆ คนที่ได้พบเห็น สุขภาพร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์นะลูกนะ”คำอวยพรจากคนเป็นบิดา ทารกน้อยรับทราบดี ตอนนี้จิราภรได้รู้แล้วว่า ตนได้มาเกิดกับพี่ชายแท้ๆ และพี่สะใภ้ที่รักเธอมาก เธอยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ในครอบครัวเดิม แบบนี้เธอก็จะได้มีโอกาสตอบแทนพระคุณของบิดาและมารดา พี่ชายและพี่สะใภ้ในชาติก่อนแล้ว
“แม่ก็ขอให้หนูเป็นที่รักของทุกคน มีสุขภาพร่างกายที่สมบูรณ์แข็งแรง อายุมั่นขวัญยืนนะลูกนะ”สิ้นเสียงของคนเป็นมารดา ทารกน้อยก็ส่งเสียงแอะๆ ออกมา เรียกรอยยิ้มจากบิดาและมารดาได้เป็นอย่างดี
หลังจากออกจากโรงพยาบาล กาญจนาก็เลี้ยงดูน้องเข็ม เขมิกาด้วยน้ำนมของตน เด็กชายเรวัต หรือน้องเรียวพี่ชายตัวน้อยวัยสามขวบของเด็กหญิงเขมิกา หรือน้องเข็มเฝ้ามองมารดาและน้องสาวตัวน้อยด้วยแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความรัก ทารกน้อยกะพริบตามองหน้าพี่ชายเช่นกัน จิราภรคิดในใจเธอจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ให้มีความสุขที่สุด
5 ปีผ่านไป
ทารกน้อยตัวขาวอมชมพูในวันนั้นกลายเป็นเด็กหญิงตัวน้อยผมเปียวัยอนุบาลในวันนี้ ผู้ใหญ่หลายๆ คนที่พบเห็นเธอต่างเอ็นดูน้องเข็มกันทุกคน ก็เด็กหญิงตัวน้อยนั้นมีใบหน้าสวยงามมาตั้งแต่เด็ก ยิ่งโตขึ้นเค้าความสวยก็แสดงให้เห็นได้ชัดเจน
“สวัสดีค่ะคุณครู ดิฉันมารับน้องเข็มค่ะ”เสียงหวานของหญิงสาวผู้เป็นมารดาดังขึ้น ครูพี่เลี้ยงสาวก็ยิ้มรับทันที ในโรงเรียนแห่งนี้ใครบ้างที่จะไม่รู้จักเด็กหญิงเขมิกา โชติกุล หรือน้องเข็ม หลานสาวของอดีตซุปตาร์สาวชื่อดังผู้ล่วงลับไปเมื่อหนึ่งปีก่อน เป็นซุปตาร์สาวอีกคนที่ทำให้เหล่าแฟนคลับและคนทั่วไปร้องไห้ตามกันทั้งประเทศนานอยู่หลายสัปดาห์ ดูๆ ไปเหมือนเด็กหญิงตัวน้อยอาจจะมาแทนที่คุณอาของเธอในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน ก็เด็กหญิงเขมิกานั้นมีแววเค้าความสวยแถมยังมีความสามารถจนผู้ใหญ่ต้องอึ้ง เธอสามารถเล่นดนตรีเช่นเปียโน อะคูเลเล่ ร้องเพลงก็เข้าจังหวะแถมเพราะอีกต่างหาก เรียกได้ว่ามีพรสวรรค์มาตั้งแต่เด็กเลยก็ว่าได้ ผู้เป็นบิดากับมารดาก็อดที่จะแปลกใจกับความสามารถพิเศษที่บุตรสาวของตนมีไม่ได้ จนคิดว่าบางทีบุตรสาวคนเล็กอาจจะเป็นน้องสาวสุดที่รักกลับชาติมาเกิดเสียด้วยซ้ำ แต่มันจะเป็นไปได้หรอก็เธอเพิ่งจะจากไปได้เพียงหนึ่งปีเด็กหญิงตัวน้อยก็ลืมตาดูโลก ซึ่งนั่นก็อาจจะหมายถึงน้องเข็มอาจจะอยู่ในท้องของกาญจนาตั้งแต่จิราภรเสียแล้วก็ได้
“น้องเข็มคะ คุณแม่มารับแล้วค่ะ”เสียงหวานของครูผู้ช่วยดังขึ้น ใบหน้าเรียวเล็กของเด็กหญิงที่มีผิวขาวราวกับน้ำนมก็โผล่หน้าออกมาพร้อมกับกระเป๋าสีฟ้าที่สะพายอยู่ทางด้านหลัง
“สวัสดีค่ะคุณแม่คุณแม่ขา”เด็กหญิงเขมิกายกมือกระพุ่มไหว้มารดา
“คุณแม่มารับแล้วค่ะ ลาคุณครูก่อนเร็วค่ะลูก”กาญจนารับไหว้ก่อนที่จะบอกบุตรสาว
“สวัสดีค่ะคุณครูกุ้งน้องเข็มกลับบ้านก่อนนะคะ”เด็กหญิงหันกลับไปยกมือกระพุ่มไหว้และกล่าวลาคุณครูคนสวยก่อนที่จะยื่นมือไปจับมือของมารดาเอาไว้แล้วเดินออกไปพร้อมกัน สายตาของคุณครูสาวมองไปที่สองแม่ลูกด้วยความเอ็นดู ‘เด็กอะไรมีเค้าความสวยมาตั้งแต่เด็ก แถมมีความสามารถเกินเด็กอีกต่างหาก โตมาเป็นนักร้องนักแสดงได้สบายเลย’ เธอคิดในใจ
เพราะความเมตตาจากสวรรค์ ทำให้นางผู้ซึ่งสิ้นอายุขัยในวันที่คลอดลูก ได้กลับมาเกิดใหม่ ในร่างของคุณหนูสามผู้โง่เขลา บุตรีของท่านเจ้าสำนักศึกษาตระกูลหลี่
นางแบบสาวไทยที่ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมาโดยตลอด...จนวันหนึ่งได้พบกับเขา เขาที่เป็นพี่ชายสามีของน้องนางแบบที่เคยทำงานด้วยกัน ชีวิตของเธอก็ได้เปลี่ยนไป เพราะนอกจากถูกเขากวนใจแล้ว..เธอยังถูกเขากวนตัวอีกด้วย
เพราะความเข้าใจผิด ทำให้ต่างคนต่างก็แสดงท่าทีเย็นชาใส่กัน ทำให้ต่างคนต่างก็พลาดช่วงเวลาแห่งความสุขไป กว่าจะรู้ตัวว่าอีกฝ่ายมีความสำคัญในชีวิตของตนมากแค่ไหน อีกฝ่ายก็ได้จากไปตลอดกาลเสียแล้ว...
คงเป็นเพราะสวรรค์เมตตา ให้นางที่ตายไปแล้วด้วยน้ำมือคนที่รัก ได้ย้อนอดีตกลับมาเมื่อห้าปีก่อน ก่อนที่นางจะกลายเป็นสตรีที่โง่งมให้เขาหลอกลวงจนมีจุดจบที่น่าเวทนา มีหรือครานี้นางจะยอมเจ็บปวดเพราะเขาอีก...
คำว่ารัก...ไม่ควรจำกัดไว้แค่คำว่าเพศ เพราะโลกใบนี้ไม่มีใครเลือกเกิดได้ แต่ทุกคนเลือกที่จะเป็นได้ เหมือนกับเขาสองคน ที่คิดว่า ความรักคือสิ่งที่สวยงามยิ่งกว่าสิ่งใด
ในชาติภพก่อนนางคือวีรสตรีของแผ่นดินสยาม ปกป้องบ้านเมืองจากข้าศึกศัตรูจนตัวตาย เกิดชาติภพใหม่ในยุคจีนโบราณ นางนั้นเติบโตขึ้นเป็นสตรีที่งดงามแต่ทว่าภายใต้ใบหน้าที่งดงามนั้นกลับมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่
“หยุดทำบ้าๆ นะพี่สิงห์...อ๊อย...” น้ำผึ้งขนลุกซู่ เขาจูบไซ้ซอกคอของหล่อน ขณะหญิงสาวกำลังยืนส่องกระจกอยู่หน้าอ่างล้างหน้า “พี่ขออีกนิด แค่ภายนอกเท่านั้นนะจ๊ะ ไม่เสียหายอะไรนี่นา...นะครับ” พี่เขยปะเหลาะปะแหละอย่างคนเอาแต่ได้ เสียงออดอ้อนอ่อนหวานเริ่มทำให้น้องเมียใจอ่อนหวามไหว ปล่อยให้มือของเขาเคล้นคลึงสะโพกของหล่อนอย่างนึกมันเขี้ยว สอดท่อนแขนเข้ามาระหว่างง่ามก้น หงายฝ่ามือลูบไล้เข้ามาถึงหนอกเนื้ออุ่นจัดอีกครั้ง ตะล่อมล้วงเข้ามาโอบเนินนูนเหมือนหลังเต่า บีบขยำเบาๆ เหมือนจะประมาณความอวบใหญ่ล้นอุ้งมือ “ของผึ้งใหญ่จัง” มือสัมผัสกลีบเนื้อเป็นพูแน่น โหนกนูนและใหญ่กว่าของเจนนี่มากมาย “อ๊าย...” น้ำผึ้งเสียว กระดกก้นขึ้นโดยอัตโนมัติ สิงหาบีบขยำความเป็นผู้หญิงของหล่อนเป็นจังหวะ หัวใจเต้นแรงกับความอวบใหญ่ที่อัดแน่นอยู่ในอุ้งมือของตน “อย่า...พี่สิงห์...หยุดเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวพี่เจนนี่มาเห็นผึ้งซวยแน่ๆ” น้องเมียร้องห้ามอย่างสับสนใจ ส่ายก้นทำท่าว่าจะดิ้นหนี แต่ช้ากว่ามือใหญ่ของสิงหาอีกข้างที่กดลงบนแผ่นหลังของหล่อนเหมือนจะล็อกกายไม่ให้ขยับหนี
ตลอดระยะเวลาสามปีของการแต่งงาน เธอรู้สึกสิ้นหวัง ที่ถูกบังคับให้เซ็นใบหย่า ทั้งๆที่เธอกำลังท้อง เธอใจสลายกับความไร้มนุษยธรรมของเขา กระทั่งเธอออกไปจากชีวิตของเขา เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเธอคือรักแท้ของเขา ไม่มีวิธีใดที่จะเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของเธอให้หายขาดได้ เขาจึงมอบความรักทั้งหมดของเขาให้แก่เธอเพื่อชดเชย
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"
หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง