เงือกน้อยคอยรัก

มีตำนานหนึ่งถูกเล่าขับขาน เป็นเรื่องราวความรักระหว่างนางเงือกสาวกับมนุษย์หนุ่มที่ครองคู่กันอย่างมีความสุข เหตุนั้นเกิดมาจากที่นางเงือกตนนั้นไปเที่ยวเล่นบนผืนน้ำ และบังเอิญได้ช่วยมนุษย์หนุ่มผู้นั้นจากเหตุการณ์เรือแตก

เพราะความงามของมนุษย์หนุ่มที่หล่อเหลาเกินกว่าเงือกชายตนใดจะทัดเทียม ทำให้นางเงือกตนนั้นตกหลุมรักเขาไปหมดทั้งหัวใจ พลันก็นึกอยากเปลี่ยนหางปลาที่เต็มไปด้วยเกล็ดนั้นเป็นขา เฝ้าฝันที่จะมีชีวิตเยี่ยงมนุษย์และเดินทอดน่องบนชายหาดกับชายอันเป็นที่รัก

ความปรารถนาอย่างแรงกล้าของนางทำให้นางต้องรวบรวมความกล้าแล้วว่ายด่ำดิ่งสู่ท้องทะเลอันมืดมิดซึ่งอยู่ลึกลงไปใต้บาดาลเพื่อพบกับใครบางคนที่นางรู้ดีว่าจะช่วยให้นางสมหวังดั่งตั้งใจได้

ใครคนนั้นก็คือ...พ่อมดทะเล

ว่ากันว่าพ่อมดทะเลผู้นั้นเก่งกาจเรื่องปรุงยาสารพัด มีความรู้ทางอำนาจมนตรามากมาย หากทว่ากลับอยู่อย่างโดดเดี่ยวและเป็นที่รังเกียจของเหล่าฝูงเงือกที่คิดว่าตนนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่งดงามและสูงส่งกว่า กระนั้นเงือกตนนั้นก็หาได้สนใจไม่ เป้าหมายของนางยิ่งใหญ่กว่าความหวาดกลัว

ครั้นไปถึงยังถ้ำที่อยู่ของพ่อมดทะเลตนนั้น นางก็ไม่รอช้าที่จะบอกความปรารถนาของตนออกไป พ่อมดทะเลยอมตกลงช่วยเหลือโดยมีเงื่อนไข ซึ่งนั่นก็คือหากนางอยากได้ขา ก็ต้องแลกกับสิ่งที่นางคิดว่ามีค่าที่สุดของตัวเอง และมัน...ก็คือเสียง

เงือกตนนั้นมีเสียงที่ไพเราะสวยงามจนได้รับการกล่าวขานว่าเป็นเทพธิดาแห่งเสียงเพลง แน่ล่ะว่านางเป็นเงือกที่มีหน้าที่ขับร้องในพระราชวังเงือกให้เหล่าราชนิกูลเงือกได้สดับรับฟังกัน สิ่งนั้นเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดของนางแล้ว

‘ท่านเอาอย่างอื่นไปไม่ได้หรือ? หากข้าไร้เสียง ข้าจะพูดคุยกับชายที่ข้ารักได้เช่นไร’

‘ข้าต้องการสิ่งที่ดีที่สุดของเจ้า หากเจ้าไม่ตกลง ข้าก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องช่วยเหลือ’

ที่ใครต่อใครว่าพ่อมดทะเลใจดำและเห็นแก่ตัวนั้นคงเป็นเรื่องจริง แม้นางจะต่อรองให้เขารับเอาอย่างอื่นไป แต่เขาก็ยืนยันว่าจะเอาเสียงของนางให้จงได้

แล้วเงือกสาวตนนั้นมีทางเลือกอื่นหรือ?

ความรักบังตาทำให้เกิดความโง่งม นางยอมแลกเสียงอันไพเราะของตนกับขามนุษย์จนได้ แต่นั่นก็หาใช่การสิ้นสุดเมื่อพ่อมดทะเลยื่นเงื่อนไขหลังจากนั้นมาว่า...

‘หากเจ้าไปขาไปแล้วเจ้าไม่ได้แต่งงานกับมนุษย์คนใดภายในเจ็ดวัน เจ้าจะต้องตายและกลายเป็นฟองคลื่น ไม่สามารถกลับสู่ทะเลได้อีก’

ช่างโหดร้ายนัก!

ถึงอย่างนั้นเงือกตนนั้นก็ยินยอมที่จะเสี่ยง เมื่อได้รับยาที่ปรุงมาแล้ว นางก็ขึ้นไปเหนือผิวน้ำ ดื่มยาและแปรเปลี่ยนหางกลายเป็นขาตามที่ใจหมาย

ทว่า...น่าเสียดายนักที่นางหาได้พบเจอชายคนที่นางช่วยเหลือเอาไว้ แต่กลับพบกับชาวประมงอ้วนล่ำ หน้าตาไม่ชวนให้หลงใหลที่บังเอิญมาพบนางเข้า

เหมือนกับว่าความฝันของนางไม่สมประสงค์ ถึงอย่างนั้นนางก็จำต้องแต่งงานกับชาวประมงคนนั้นโดยไม่เต็มใจเพื่อที่จะรักษาชีวิตเอาไว้ หากทว่า...เมื่อแต่งงานไปแล้ว นางกลับพบว่าการได้แต่งงานกับชาวประมงคนนั้นหาใช่เรื่องไม่ดีแต่อย่างใด มันดีมาก! ราวกับสวรรค์ประทานพรมาให้ เพราะชาวประมงคนนั้นมอบความรักมากมายให้นางอย่างไม่รู้จบแม้ว่านางจะเป็นหญิงใบ้ จนทำให้เงือกตนนั้นตกหลุมรักสามีตัวเองทีละน้อยๆ จนมีลูกน้อยให้เขาหลายคน และค่อยๆ กลายเป็นภรรยาแสนดีให้เขาในครอบครัวเล็กๆ อันสงบสุข

นี่เป็นสิ่งที่นางคิดไม่ผิดเลยที่แลกเสียงกับขาของมนุษย์...

เรื่องราวของนางถูกถ่ายทอดสู่เงือกสาวรุ่นสู่รุ่น ทำให้เหล่านางเงือกนั้นเฝ้าเพ้อฝันและพูดถึงความรักที่ได้จากมนุษย์เพศชายบนบกไม่เลิกรา

อย่างตอนนี้ก็เช่นกันที่ ‘อควา’ ฟังเรื่องเล่าจากเงือกสาวรุ่นพี่อย่างตั้งใจ เรื่องนั้นก็เป็นเรื่องความรักระหว่างเงือกกับมนุษย์อย่างเดิมๆ ที่นางเคยได้รับฟังมา แต่ถึงจะฟังมากี่หนต่อกี่หน นางก็ชอบฟังอยู่ดี โดยเฉพาะเรื่องความรักของชายชาวประมงคนนั้นที่มีต่อภรรยาอย่างหาที่สุดไม่ได้

อา...มันช่างชวนให้เคลิ้มฝันเสียจริง ทำเอาอควาตาเยิ้มและเฝ้าฝันที่จะมีความรักอย่างนั้นเข้าสักวันด้วยความจริงจังเลยทีเดียวล่ะ

“และนางก็มีลูกมากมายให้เขา ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขบนริมหาด...เรื่องราวก็เป็นเช่นนี้”