/0/6478/coverbig.jpg?v=678c5bde52ac28a3e7b0aaaf4aae3d11)
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างนางเอก ที่ต้องคู่กับพระเอก แล้วเธอจะยอมงั้นหรอ ไม่มีทาง!! เธอไม่ได้ชอบผู้ชาย!! งานนี้ก็ต้องหนีสิคะรออะไร แต่ไหงเธอดันไปขโมยรูทของคุณพระเอก จนเป็นผลทำให้คุณนางร้ายตามติดเธอเป็นเงา!
ไม่รู้โชคร้ายหรือโชคดีที่เธอทะลุมิติมาในนิยายที่มีแต่ผู้หญิงร้ายกาจ คนหนึ่งคือนางร้ายที่สามารถทำให้ใครก็ตามหายไปอย่างลึกลับ ส่วนอีกคนเป็นเพื่อนสนิทในอนาคตก็ดันไปชอบพระเอก แถมยังจะมาตัดความสัมพันธ์กับเธอเพียงเพราะผู้ชายคนเดียว
นางเอกก็ต้องคู่กับพระเอก เสมือนเจ้าชายที่ต้องคู่กับเจ้าหญิง แต่เธอไม่ได้ชอบผู้ชายไง!! แล้วทำไมเธอจะต้องคู่กับพระเอกด้วยล่ะคะ งานนี้ก็ต้องหนีสิคะ
ใครจะเอาเขาไปก็เชิญเธอขอบาย อยู่ใกล้ๆ มีแต่ปัญหาแถมเธอยังไม่อยากตายก่อนวัยอันควรทั้งๆที่ได้โอกาสอีกครั้ง หากแต่จิตใจที่มีคุณธรรมหรือจะเรียกว่าเธอเป็นคนใจอ่อนก็ได้ ในคืนนั้นเธอกลับขโมยรูทของคุณพระเอกโดยไม่ได้ตั้งใจตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาคุณนางร้ายก็เริ่มตามติดเธอราวกับเป็นเงา
.
.
"เธอย้ายไปอยู่กับฉันที่คอนโด"เจนนี่เอ่ยออกมาในที่สุด
"ห๊ะ! ทำไม ทำไมฉันต้องย้ายไปอยู่กับเธอด้วย!!"
นิชาชะงักไปนาน ก่อนจะเอ่ยถามด้วยความตกใจ นี้คุณนางร้ายคิดจะทำอะไร หล่อนคงไม่ได้คิดที่จะเอาเธอไว้ใกล้ตัวแล้วจึงคิดแผนการร้ายๆ หรอกนะ
' แค่นี้ฉันก็แทบจะอยากจะร้องไห้อยู่แล้ว อย่ามาเกลียดชังอะไรฉันเลย'
"...."เจนนี่ไม่พูดอะไรเธอหยิบมือถือออกมาเพียงกดไม่นานเงินจำนวนมากก็ไหลออกไป
เสียงโทรศัพท์ของนิชาดังขึ้นด้วยสัญชาตญาณนิชารีบหยิบขึ้นมาดูก่อนจะพบว่ามีเงินปริศนาโอนเข้ามาภายในบัญชีเธอ
"นี่เงินอะไร"คงไม่ต้องถามว่าเงินใคร ในเมื่อชื่อผู้โอนก็คนตรงหน้านี้ไง
"ย้ายมาอยู่กับฉันแล้วเงินทั้งหมดนี้จะเป็นของเธอ"
"ฉันไม่ได้เห็นแก่เงินนะ!!"
"..."เจนนี่ไม่พูดอะไรเธอกดเพิ่มเงินแล้วจึงกดโอนอีกครั้ง
" ติ๊ง~" เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์พร้อมเงินเข้าเป็นจำนวนมากจนร่างบางได้แต่นิ่งอึ้งมองดูตัวเลขหลายหลักจนตาลาย
"หรือถ้ายังไม่พอ..."เมื่อร่างบางตรงหน้าไม่มีสิ่งใดพูดออกมา เจนนี่ก็กดโอนอีกครั้งเพื่อเร่งเอาคำตอบจากนิชา
"พอๆ เธอบอกก่อนว่าทำไมฉันต้องย้ายไปอยู่กับเธอด้วย"
นิชารีบใช้มือทั้งสองข้างหยุดการกระทำของคุณนางร้ายตรงหน้า ตอนนี้ตาเธอลายไปหมดแล้ว แค่แป๊บเดียวหล่อนก็โอนให้เธอหลายล้านแล้วเนี้ยนะ ถึงไม่ได้อยากเป็นคนโลภ แต่พอเห็นเงินขนาดนี้ใครจะไม่หวั่นไหวบ้างล่ะ
"...ถ้าฉันไม่ตอบเธอ เธอจะไม่ตกลงจริงๆ ใช่มั้ย?"
เจนนี่ชายตามองคนตรงหน้าแวบหนึ่งก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อเห็นสายตามุ่งมั่นเหมือนจะไม่ยอมจริงๆ ก็เอ่ยบอก
"ฉันแค่..แค่อยากดูแลเธอ เธอคล้ายแมวของฉันเมื่อก่อน"
"ห๊ะ!!..ฉันเป็นคนไม่ใช่แมว!!!"
.
.
"มันเป็นใคร!"
น้ำเสียงที่ติดจะดุดันมาพร้อมกับใบหน้าที่บึ้งตึง จนทำให้นิชารู้สึกกลัว เผลอลืมไปเลยว่าตอนนี้เธอไม่ได้อยู่คนเดียวแถมคนที่น่ากลัวกว่าคุณพระเอกก็ยังอยู่ข้างๆเธอ หล่อนยืนกอดอกอย่างรอคอยคำตอบใบหน้าที่ดูเหมือนจะโกรธจัดยิ่งทำให้จิตใจของนิชารู้สึกไม่ดี
"ปะ..เปล่า"
ปฏิเสธเสียงอ่อย แค่เธอคุยกับคุณพระเอกนิดเดียวต้องทำหน้าน่ากลัวแบบนี้ด้วยหรอ อีกอย่างเธอไม่ผิดนะ เขาเป็นคนอยากจะทำความรู้จักกับเธอเอง ถึงเธอจะเหม่อจนไปชนเขาก็เถอะ แต่เธอไม่ได้อยากคุยกับเขานานๆสักเท่าไหร่ จะพูดว่าเธอไม่อยากรู้จักกับเขาก็ได้
"อย่าไว้ใจคนอื่นนอกจากฉัน!"
"ทำไมล่ะ?"
นิชาเดินตามแรงของคนตัวสูงที่ดึงแขนเธอให้เดินตาม ทั้งสีหน้าอารมณ์โกรธที่ยังคงคุกรุ่นของคนตัวสูงก็ยังไม่จางลงเลย แต่เธอก็ยังอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามด้วยความสงสัยหรือว่าหล่อนจะหึง เพราะหล่อนชอบพี่ดาวเหนือ!
"ผู้ชายคนนั้นไม่น่าไว้ใจ"
"ฉันว่าเขาก็เป็นคนดีนะ หรือเธอชอบเขาเลยไม่อยากให้ฉันเขาใกล้เขา"
สุดท้ายความสงสัยที่เต็มหัวไปหมด ส่งผลทำให้นิชาเผลอถามออกมาอย่างไม่ทันได้คิด เธอเองก็ไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมถึงได้ร้อนใจแปลกๆ รู้สึกราวกับว่าเธอกลัวว่าหล่อนจะชอบคุณพระเอกจริงๆอย่างไงอย่างนั้น แต่คงไม่ใช่หรอกเธอก็คงแค่สงสัยเพราะจะได้รับมือถูก
"พูดบ้าอะไร!! เธอนั่นแหละที่ตกหลุมรักมัน!!"
.
.
"น่ารักจัง"
น้ำฟ้าอดไม่ได้ที่จะอุ้มลูกหมาขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม เธอนั้นจะเรียกว่าเป็นคนรักสัตว์ก็ได้ พอเห็นสิ่งมีชีวิตน่ารักๆแบบนี้แล้วก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเอ็นดู
"แล้วเธอไม่รักฉันหรอ"
"คะ?"
เดี๋ยวนะ หล่อนพูดอะไร หล่อนกับหมาจะเทียบกันได้อย่างไง อย่าบอกนะว่าแค่ลูกหมาหล่อนก็คิดจะหึง ไม่หรอกมั้ง คงไม่ทำตัวเป็นเด็กแบบนั้น!
"เปล่า~"
.
.
"คือ...คืนนี้ฉันขอไปเที่ยวนะ"พูดเสียงอ้อนๆแต่ก็ยังสั่นเครือเพราะกลัวว่าหล่อนจะไม่อนุญาต
"อื้อ ได้สิ"หันมาแล้วระบายยิ้มให้
"จริงหรอ"
เธอแทบจะกระโดดด้วยความดีใจ ก่อนที่ใบหน้าจะกลับกลายเป็นซีดเผือดเมื่อประโยคต่อมา
"แต่ฉันต้องไปด้วยนะ!"
.
.
"โอ๊ยยยย!!! ใครก็ได้ช่วยลดความหึงหวงของหล่อนลงได้มั้ย ได้โปรดอย่ารักฉันมากไปกว่านี้เลยคุณนางร้าย แค่นี้ฉันก็รับรักเธอไม่ไหวแล้ว"
ทั้งๆที่เธอไม่เคยเชื่อเรื่องความรัก แต่เธอกับรู้สึกราวกับว่าหัวใจถูกขังเอาไว้เพื่อรอใครบางคน จนกระทั่งฉันได้พบกับเธอ ถึงได้รู้ว่าหัวใจดวงนี้มันถูกขังไว้รอใคร
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี