เมื่อณาลัลน์สาวยูทูปเปอร์ชื่อดังรับคำท้าจากเพื่อนสาว ให้จีบคุณหมอเมธัสสุดหล่อที่เย็นชาขึ้นชื่อ เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าที่เขาเย็นชาเพราะไม่สนสาว ๆ หรือเพราะว่าเขาเป็นเกย์กันแน่นะ!

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 Methat & NaRun บทนำ - คุณหมอสุดหล่อคนนั้นเป็นเกย์!

“อื้มม… อร่อยมากเลยค่ะ ทุกคน อยากให้ทุกคนได้มาอยู่ ได้มาลองชิม ข้าวซอยที่นี่ จริงๆ เลย”

“ข้าวซอยเรือนแม่อุ้ยคำ ที่พักสวย บรรยากาศดี ราคาย่อมเยา ที่เราแตะต้องได้ สบายกระเป๋า อย่าลืมมาเที่ยวกันเยอะๆ นะคะ ณาลัลน์กับเอแคลร์ชอบมาเลย แทบไม่อยากจะกลับกรุงเทพเลยจริงๆ ค่ะ”

ณาลัลน์นางแบบสาวหน้าตาสวยพ่วงด้วยเป็นคนดังในยูทูปที่มีคนติดตามห้าแสนซับ กำลังพูดคุยกับมือถือที่เธอถืออยู่ตอนนี้เปิดกล้องไลฟ์ พูดคุยกับแฟนคลับอย่างยิ้มแย้ม เธอกำลังนั่งทานข้าวซอยที่โต๊ะทานข้าวภายในห้องพักกับเพื่อนซี้สุดแซ่บชื่อเอแคลร์ สองสาวหันหน้าออกไปทางหน้าต่าง มองเห็นวิวและบรรยากาศสวย ๆ พร้อมทั้งแสงแดดอ่อนๆ เมื่อตอนพระอาทิตย์ขึ้นพ้นปลายภูเขา

“แถมตอนนี้นะคะ อากาศดีมาก ทุกคนอย่าลืมมานะคะ”

“ทุกคนคะ สำหรับวันนี้ ณาลัลน์กับเอแคลร์ขอตัวก่อนนะคะ สำหรับครั้งหน้าพวกเราสองสาวจะไปที่ไหน อย่าลืมติดตามกันนะคะ บ๊ายบาย” ณาลัลน์ยิ้มให้กล้องที่อยู่ตรงหน้าพร้อมกับโบกมือลาแฟนคลับที่ดูอยู่ทางไลฟ์ ก่อนจะปิดกล้องและหันมาสนใจกับข้อความที่แจ้งเตือน จนทำให้เธอต้องหยุดไลฟ์ ทันที

[โทรกลับหาฉันด่วน!! from: พราวฟ้า]

ตื๊ด.. ตื๊ด..

“ว่าไงฟ้า แกเป็นไร ฉันเห็นข้อความแก ฉันรีบปิดไลฟ์แล้วโทรหาแกเลยเนี่ย” ณาลัลน์เอ่ยทันทีด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรน เมื่อเพื่อนสาวรับสายเธอ เพราะเธอรู้ดีว่าถ้าไม่ฉุกเฉินเพื่อนเธอจะไม่ส่งข้อความแบบนี้มา

“แก… ฮื้อออออออ” ปลายสายพูดขึ้นพร้อมทั้งส่งเสียงร้องไห้ออกมาโดยไม่พูดอะไรต่อ

“ฟ้า!! แกเป็นไร ใจเย็นๆ นะ หยุดร้องไห้ก่อนแล้วบอกฉันว่าเกิด อะไรขึ้น” เอแคลร์ตกใจเมื่อเพื่อนสาวรับสายแล้วอยู่ ๆ ก็ร้องไห้ใส่เธอ รู้สึกร้อนใจที่เพื่อนสาวเป็นแบบนี้ ปกติพราวฟ้าเป็นคนสดใส ร่าเริงตลอดเวลา เธอแทบจะไม่เป็นแบบนี้เลย

2. เด็กเลี้ยงของนายหัว

ผู้เขียน: แก้วใบเล็ก

เด็กเลี้ยงของนายหัว

อชิรญาหญิงสาวผู้ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นเด็กกำพร้า และสีหราชจะทำอย่างไรเมื่อรู้ว่าพ่อแท้ ๆ ของเธอคือคนที่คิดจะฆ่าเขาเมื่อเจ็ดปีก่อน ในคืนฝนพรำ ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นเจ้าของร่างใหญ่วัยยี่สิบสองเดินไปเปิดประตูห้องพักคนงานกรีดยาง เมื่อประตูถูกเปิดออกก็พบกับสาวร่างเล็กที่คุ้นเคยกำลังยืนร้องไห้น้ำตาไหลนองหน้า “แกเป็นอะไร” “อธิป ฮือ ๆ” “เข้ามาก่อน ๆ” คนตัวสูงพาเพื่อนรักเดินเข้ามาในห้อง หญิงสาวนั่งลงบนพื้นที่มีเสื่อกลางเก่ากลางใหม่ปูอยู่บนพื้นปูนขัดมัน ภายในห้องพักไม่ได้กว้างมากนัก “…” “แกร้องไห้ทำไม” อธิปเอ่ยถามเยาวเรศเพื่อนสนิทที่ทำงานในโรงเลื่อยไม้ด้วยกัน “อธิป ฉันท้อง ฮือ ๆ” “ท้อง!” “อือ” “แล้วพ่อของเด็กล่ะ” “มันไม่ให้ฉันเอาเด็กไว้ ฉันจะทำแท้ง” “ไม่ได้เด็ดขาด แกจะบ้าหรือไง” อธิปพูดขึ้นเสียงแข็ง คนทั้งคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรด้วยจะไปฆ่าเขาทำไม “ฉันจะรับผิดชอบแกกับลูกเอง” เป็นเพื่อนกันมาหลายปีเรื่องแค่นี้ทำไมจะช่วยเพื่อนไม่ได้ “แต่แกไม่เกี่ยวข้องด้วยนี่” “แกจะทำร้ายเด็กได้ลงคอเลยเหรอ” “แต่ฉันเลี้ยงคนเดียวไม่ไหวหรอกนะ” เยาวเรศร้องไห้จนตัวโคลง “ฉันจะช่วยแกเลี้ยงเอง” “จริงเหรอ” แววตาของเธอดูมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง “จริงสิ” อธิปมองเพื่อนรักด้วยความเวทนา นึกโกรธผู้ชายคนนั้นที่มันไม่มีความรับผิดชอบเอาเสียเลย

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ครั้งแรก 1

เจ้าของร่างสูงใหญ่ยืนทอดสายตามองออกไปยังเนินเขาที่ลาดลงไปยังถนนด้านล่างที่ปกคลุมด้วยหญ้าที่ถูกตัดจนสั้นเตียน ท้องฟ้ามืดครึ้มเพราะเม็ดฝนที่พร่างพรมลงมาเพิ่งซาลง เห็นพุ่มไม้ดอกไม้ประดับเป็นเงาตะคุ่ม ๆ อยู่สองข้างทางที่ลาดปูด้วยหินธรรมชาติ แม้เพิ่งอยู่ในเวลาพลบค่ำ

ดวงตาสีนิลที่มองออกไปคาดเดาความรู้สึกนึกคิดของเจ้าของไม่ได้

“เธอพร้อมแล้วครับนายหัว” ลูกน้องคู่กายในวัยสี่สิบปีที่พ่วงตำแหน่งผู้จัดการโรงเลื่อยไม้บุรินทรด้วยบอกกับเจ้านายหนุ่มที่อายุน้อยกว่าเขาห้าปีเสียงเรียบ นายหัวสีหราช บุรินทร นั่นคือนามของบุรุษรูปงามผิวสีแทนที่ยังยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงระเบียงกว้างของบ้านปูนสองชั้น

“อืม เดี๋ยวผมไป” ใบหน้าและแววตายังคงนิ่งไม่เปลี่ยนก่อนที่นิ้วเรียวยาวจะกระดิกเพื่อเขี่ยเถ้าบุหรี่ทิ้ง แล้วอัดเข้าปอดอีกครั้ง

“ให้ผมรอไหมครับ” นานมากแล้วที่นายของเขาไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิง และเป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่คนอย่างสีหราชคิดอยากหลับนอนกับหญิงสาวที่ไม่ใช่คนรัก แถมยังใช้บ้านที่เคยคิดว่าจะเป็นเรือนหออีกต่างหาก ในฐานะลูกน้องอาชว์ก็ได้แค่สงสัยว่าผู้ชายที่หวงเรือนหอมากที่สุดทำไมกล้าพาผู้หญิงพวกนั้นเข้ามาในบ้านได้ แต่นายจะทำอะไรย่อมเป็นสิทธิ์ของเขาอยู่แล้ว อาชว์มีหน้าที่แค่รับส่งผู้หญิงของนายที่นรีเตรียมไว้ให้ก็พอ นอกนั้นก็ไม่ใช่หน้าที่ที่เขาจำเป็นจะต้องรู้ ถึงแม้ว่าเขาจะสนิทกับสีหราชมากแค่ไหน แต่เรื่องนี้ก็ไม่สมควรถ้าเขาจะเอ่ยถาม

“ไม่ต้อง” ตอบกลับเสียงเรียบไม่มีความตื่นเต้นในแววตาแม้แต่เสี้ยวเดียว

“ครับ” สิ้นคำลูกน้องที่ร่างกำยำไม่ต่างจากนายแต่ผิวสีเข้มกว่ามากโค้งคำนับให้เล็กน้อย ก่อนจะถอยหลังเดินออกไปยังห้องพักของตนที่อยู่บ้านหลังเล็กกว่าข้าง ๆ เรือนหลังใหญ่แห่งนี้

3. กับดักรักดวงใจชีค

ผู้เขียน: pimchan publication

กับดักรักดวงใจชีค

ชีคซาอิดถือจอกน้ำผึ้งหวานมานั่งที่ริมขอบเตียง เขาจะจ่อมันที่ปากของคนหลับอยู่ แต่ก็เปลี่ยนใจยกจอกนั้นมาดื่มแทนแล้วก้มลงมอบจุมพิตหวานให้หล่อน เพื่อถ่ายเทน้ำหวานเชื่อมในอุ้งปากป้อนหล่อน... ไอยวรินทร์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาพร้อมกับน้ำหวานๆ ในปาก ริมฝีปากหนาที่บดจูบอยู่บนนั้นไม่เปิดโอกาสให้หล่อนได้คลายจังหวะการหายใจ ทำให้หล่อนกลืนน้ำผึ้งหวานกลิ่นลาเวนเดอร์ลงคอ... แต่ยังไม่ทันที่หล่อนจะเคลิ้มกับรสจูบ ความรู้สึกที่รับรู้ได้ว่าหน้าอกของตัวเองกำลังถูกสัมผัสอย่างจาบจ้วงก็ทำให้หล่อนผลักเขาออกสุดกำลัง แม้ขนาดตอนที่เขาจะก้มลงมาจูบใหม่ หล่อนก็ยังสะบัดตบเขาหน้าหันถึงสองรอบ “พอมีแรงขึ้นมาก็เอาเรื่องทีเดียวนะ...” เขาคำรามใส่หล่อน “รู้ไหมว่าการที่เธอตบหน้าฉัน อาจจะทำให้เธอหัวขาดได้ง่ายๆ... อย่าเก่งกับฉันให้มาก ทำอะไรเท่าที่ควร” สิ้นคำพูดของเขา มือเล็กหากน้ำหนักมากก็ฟาดที่ปากของเขาจนเลือดซึมซิบๆ “ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก” เขาคำราม ก่อนจะช้อนอุ้มร่างหล่อน ไม่สนว่าหล่อนจะดิ้นพล่านสักแค่ไหน เขาจับหล่อนโยนลงสระน้ำขนาดใหญ่ที่มีน้ำอยู่เต็มแลดูใสสะอาด ไอยวรินทร์โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำแล้วร้องด่าเขาเป็นพัลวัน และก็ต้องว่ายน้ำหนีเมื่อเขากระโดดตามลงมา... พอกระโดดพ้นไปเกาะที่อีกฝั่ง มือหนาก็รั้งสะโพกหล่อนเอาไว้ได้ ทำให้ปีนขึ้นสระจากไม่ได้และตกลงมาในสระอีกครั้ง

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 2 บทนำ

ณ ฮาเร็มแห่งชีค ซาอิด บิน โมริด อัล คาลิฟาห์ รัฐ ราสอัลไมคาราฟ หนึ่งสี่รัฐแห่งสหรัฐแลตโกเวีย

เสียงเอะอะโหวกเหวกโวยวายราวกับฮาเร็มจะแตกนั้นทำให้คนที่รออยู่ด้านนอกห้องแต่งตัวนางสนมคนใหม่ที่จะขึ้นถวายตัวแก่ชีคซาอิด ชีคผู้ครองนครราสอัลไมคาราฟนั้นประหวั่นพรั่นพรึงกันอย่างถ้วนทั่วหน้า... แต่ละคนล้วนเกรงจะโดนท่านชีคผู้ทรงอำนาจและแสนเด็ดขาดบั่นหัวที่ส่งตัวนางสนมผิดประเพณีที่เคยได้ทำสืบต่อกันมาเป็นร้อยๆ ปี เนื่องจากคำสั่งของมารดาแห่งท่านชีคให้ส่งตัวนางสนมด้วยวิธีที่ไม่เคยใช้มาก่อน...

นางรับใช้แต่ละคนล้วนลำบากใจที่ต้องทำตามความต้องการท่าน แต่ถึงอย่างไรก็ต้องทำ เพราะขืนขัดคำสั่งท่านชีคคาผู้เป็นมารดาของชีคซาอิดนั้นก็คงได้ต้องโทษหากท่านไม่ได้ดั่งใจ แต่กระนั้นการกระทำเช่นนี้หากท่านชีคซาอิดไม่พอใจ พวกนางก็คงไม่แคล้วต้องโทษเช่นกัน เรียกได้ว่าไม่ว่าจะเชื่อฟังฝ่ายใดก็มีสิทธิถูกบั่นหัวได้พอกัน

ตามประเพณีที่ถูกต้องนั้น สตรีนางใดที่จะถวายตัวนั้นต้องถูกเตรียมความพร้อม สอนวิชาการบริหารเสน่ห์และกามสูตรเพื่อให้นางเหล่านั้นปรนเปรอความสุขแก่ท่านชีคให้ได้พอใจมากที่สุด...แต่ละนางต้องถูกสั่งสอนให้เชื่อฟังและยกยอท่านชีคเหนือหัว ไม่แม้แต่จะเถียงหรือขัดเรื่องใดให้ท่านชีคเคืองอุรา... แต่ผู้หญิงที่มารดาแห่งท่านชีคพามาคนนี้ นอกจากจะเป็นคนต่างชาติต่างภาษาและไม่ได้รับการอบรมใดๆ ก่อนเข้าฮาเร็มแล้ว... นางยังไม่ได้ถูกทดสอบหรือทำลายเยื่อพรหมจรรย์ ไม่ได้เตรียมร่างกายให้พร้อมนอกเหนือไปจากการอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายเท่านั้น... ท่านชีคกำลังจะมาที่ฮาเร็ม และพระมารดาสั่งให้พวกนางถวายตัวนางสนมที่เป็นต้นเหตุแห่งเสียงสนั่นราวกับโลกาวินาศนี้แก่ท่านชีค!...

พวกนางกำนัลที่ดูแลอยู่นั้นต่างส่ายหน้าแล้วมองหน้ากันอย่างให้กำลังใจ ราวกับว่าพวกตนกำลังจะถูกประหารลงตรงนี้...

“นี่ยังไม่หยุดเสียงดังอีกหรือ” เสียงพูดของผู้มาใหม่นั้นทำเอานางกำนัลที่กำลังพากันกลัดกลุ้มอยู่นั้น ต่างกรูกันเข้าไปเกาะที่แข้งขาของชีคคามูนา ผู้เป็นมารดาบังเกิดเกล้าแห่งชีคซาอิด

“ท่านชีคคา.. โปรดเถิด ให้พวกเราเปลี่ยนตัวนางสนมที่จะถวายตัวเถิด พวกเราขอรมยาสลบนางม้าดีดกะโหลกนี้แล้วซ่อนตัวนางไว้ก่อน ให้เราได้อบรมนางก่อนที่จะถวายตัวแก่ท่านชีคเถิดนะคะ ไม่อย่างนั้นเกิดนังนั่นทำอะไรไม่ถูกใจท่านชีคขึ้นมา เราได้หัวขาดกันทุกคนแน่”

4. รักหลังจากหย่า

ผู้เขียน: Kaiser Abarca

รักหลังจากหย่า

เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี？ หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ “เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร！”

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 กลับประเทศไปหย่า

“วันนี้ต้องถ่ายรูปหลักฐานการนอกใจของเฟิงเยี่ยนให้ได้！”

ถังชีชีกำมือเล็ก ๆ ของเธอด้วยความฮึกเฮิม เธอปรับหมวกแก๊ปให้แน่นขึ้น ก้มหน้าลงเพื่อหลีกเลี่ยงกล้องวงจรปิด แล้วก็เดินเข้าไปในคลับระดับไฮเอนด์

วันนี้ เธอมาที่นี่เพื่อจับชู้！

เธอกับเฟิงเยี่ยนแต่งงานกันมาหนึ่งปีแล้ว แต่หลังจากที่จดทะเบียนสมรสไปแล้ว เธอก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย

การแต่งงานแบบนี้มันไม่มีความหมายอะไรเลยสักนิด พวกเขาไม่ได้รักกัน ขืนอยู่ด้วยกันไปก็เสียเวลาชีวิตเปล่า ๆ ！

ล่าสุด เพื่อนรักของเธอที่ต่างประเทศเล่าให้ฟังว่า มักจะเห็นสามีของเธอไปไหนมาไหนกับผู้หญิงคนอื่นบ่อย ๆ แถมทั้งคู่ยังดูสนิทสนมกันมากอีกด้วย

เธอจึงจำเป็นต้องกลับไปเพื่อหาหลักฐานบางอย่าง เพื่อที่เธอจะได้เป็นฝ่ายขอหย่ากับเฟิงเยี่ยนก่อนอย่างมีเหตุผล！

มองจากระยะไกล เธอเห็นผู้หญิงคนหนึ่งพาเฟิงเยี่ยนไปที่ห้องเพรสซิเด้นท์ สวีท ประตูเปิดแง้มอยู่ เธอซ่อนตัวอยู่ด้านข้าง แล้วก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นคุยโทรศัพท์

“ฉันรู้แล้วน่า ครั้งนี้ฉันจะไม่พลาดแน่นอน ฉันจะติดตั้งเครื่องส่งสัญญาณไว้ แล้วก็จะบันทึกวิดีโอที่แสนจะโรแมนติกเอาไว้ขู่เขา.....”

5. เหตุวุ่นลุ้นรักท่านประธานNC18

ผู้เขียน: เล้าโลมLaoLome

เหตุวุ่นลุ้นรักท่านประธานNC18+

ฉันไม่ต้องการความสัมพันธ์แบบทองหล่อในคืนวันศุกร์นะคะ ...ขอตัว..//ส่วนตัวไม่เน้นความสัมพันธ์เน้นมันส์อย่างเดียวรับได้หรือเปล่า

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 เปิดตัว

ณ คอนโดหรูวิวแม่น้ำเจ้าพระยา ย่านใจกลางเมืองราคาสองร้อยล้าน ถูกตกแต่งสวยงามอย่างลงตัว ซึ่งรังสวาทของท่านประธานสุทธิ์พิธา

เมื่อซูซี่คนรักเก่าบินจากอเมริกาตรงมาที่คอนโดท่านประธาน.เอี๊ยด.เสียงประตูเปิด

" ไฮ...บี๋ไอ มาถึงแล้ว อยู่หน้าประตู" ชายหนุ่มไม่รอช้าสวมกอด คว้ามาจูบร่างสวยอย่างดูดดื่ม

"ไอคิดถึงยูมากเลย......" แม้ปากหนาจะครอบครองริมฝีปากอิ่มแถมยังรัวจูบไม่หยุด

" ใจเย็นๆ ค่ะบี๋ I Love You" ทั้งสองร่างชายหญิงแลกลิ้นกันอยากดูดดื่ม

"อื้ออออออ"

ฝ่ามือใหญ่ประธานสุทธิ์พิธาผลักร่างงามลงบนเตียงนุ่มขนาดหกฟุต ประกอบด้วยชุดเครื่องนอนราคาแพง มือใหญ่ยังซุกซนเล้าโลมกายสาวไม่หยุด ชุดที่ปกคลุมร่างกายตัวหนา ตัวบางที่หล่อนสวมใส่ราวกับหลุดมาจากแคทวอร์ค ถูกดึงชุดหล่อนโยนลงกับพื้นอย่างไม่ไยดี.....

แม้กระนั้นเจ้าของชุดก็ใช่ว่าจะต่อต้าน ยินยอมพร้อมใจแอ่นรับยั่วๆกายหนาอย่างไม่เกรงกลัว แถมยังชอบใจอีกต่างหาก

"อ่า...โอ้ว..........อ่า ซี้ด"

ทันใดนั้นเสียงออดหน้าคอนโดหรูก็ดังขึ้น..............

ปิ๊งป่อง..........ปิ๊งป่อง..........

"ท่านประธานครับ ท่านประธาน คุณสุทธิ์พิธาครับ ท่านครับ" เสียงทุ้มรัว อยู่หน้าห้อง พร้อมกับโทรศัพท์เครื่องหรูที่ดัง ครืด ครืด อย่างน่ารำคาญ

"ใครกล้ามาขัดจังหวะกูวะ" กระนั้นประธานหนุ่มรีบใส่เครื่องป้องกัน รัวใส่สาวสวยไม่ยั้งเพราะกำลังเข้าได้เข้าเข็ม

"ไม่ต้องสนใจหรอกบี๋ ให้เค้ารอไปเดี๋ยวอารมณ์ค้างมาต่อกันเถอะ ...."ซูซี่เอ่ยเสียงหวานดึงแก้มคนตรงหน้ามาหอม ใช้ขาเรียวเกี่ยวรั้งเอวสอบเอาไว้ ชายหนุ่มเห็นดังนั้นยกยิ้มเจ้าเล่ห์เด้งเอวสอบต่อจนถึงฝั่งฝัน....ไม่นานน้ำกามขาวขุ่นแตกเต็มถุงยาง ก่อนจะรีบลุกออกจากร่างอรชรใต้ล่าง แต่ขณะเดียวกันเสียงออดยังคงดังไม่หยุด

6. แรงเสน่หาของอดีตภรรยา

ผู้เขียน: วีณา กางมุ้งคอย

แรงเสน่หาของอดีตภรรยา

นรีรัตน์ตอบตกลงทำตามสัญญาที่ว่าเธอจะแต่งงานกับชยุดและต้องมีลูกกับเขาภายในเวลาหนึ่งปี มิเช่นนั้น เธอจะต้องสูญเสียทุกอย่างในชีวิตของเธอไป แต่การกระทำมักทำยากกว่าคำพูดเสมอ การที่เธอต้องเผชิญกับการถูกกลั่นแกล้งให้ขายหน้าวันแล้ววันเล่า จนที่สุดเธอหมดความอดทนและไม่อยากจะยอมก้มหัวอย่างคนพ่ายแพ้อีกต่อไป ในวันที่เขาประสบอุบัติเหตุ เธอได้อุทิศเสียสละโดยไม่ได้นึกถึงความปลอดภัยของตนเองเพื่อช่วยชีวิตของเขาไว้ ถึงแม้ว่าในตอนนี้เธอยังคงมีชีวิตอยู่ แต่ในอีกไม่ช้าเธอจะหายตัวไปจากชีวิตของเขา ตราบจนถึงเวลาที่ลูกของพวกเขาเติบโตขึ้นมา และเมื่อถึงเวลานั้นโชคชะตาจะพัดพาให้พวกเขากลับพันผูกกันอีกครั้ง เดิมทีเธอจะกลับไปหาเขาก็ได้ แต่ตอนนี้เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่จะอุทิศทุกสิ่งอย่างเพื่อความรักในตัวเขาอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เธอพร้อมแล้วที่จะต่อสู้เพื่อลูกชายของตัวเอง

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 สุดที่รัก

ในห้องนอนที่ใหญ่กว้าง มีเสียงโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงที่ประณีต ดังอย่างไม่ยอมหยุด ทำให้ นรีรัตน์ ทวีศักด์สกุล รำคาญจนทนไม่ได้

เธอพยายามคว้าผ้าปูที่นอนที่ทับอยู่ใต้ร่าง ขณะที่เธอตะคอกชายที่อยู่ข้างเธอ “ชยุด คุณ–” ก่อนที่เธอจะพูดจบ ชายคนนั้นก็ทำให้เธอครางด้วยความอิ่มเอม

เธอยังไม่ทันได้พูดจบเลย ผู้ชายคนนั้นก็ทำให้เสียงโทษของเธอกลายเป็นการหายใจหืด ๆ แทน

ร่างของเธออ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งลนไฟ เมื่ออยู่ภายใต้ร่างของเขา

ชายคนนั้นค่อย ๆ เขยิบตัวออกจากร่างของนรีรัตน์ เขาบิดขี้เกียจก่อนยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ข้างโต๊ะ

“ที่รัก เดี๋ยวพี่ลงมาหาจ้ะ “ตัวเองรออยู่ที่ห้องนั่งเล่นแล้วใช่มั้ยจ้ะ” เขาชงักไปชั่วครู่ก่อนผงกศีรษะ “งั้นพี่ขออาบน้ำแต่งตัวก่อนค่อยลงไปนะ รักนะ”

ผู้ชายที่อยู่ข้างเธอสูงชะลูด ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ มัดกล้ามของเขาช่างยั่วยวนและเซ็กซี่ โดยเฉพาะตอนที่เหงื่อไหลลู่ไปตามผิวอันเงางามของเขา ดวงตาของเขานั้นดูแสนจะอบอุ่นและเป็นมิตร เต็มไปด้วยความเสน่ห์และความเอาใจใส่

แต่นรีรัตน์รู้ดีว่า ความรู้สึกนั้นเขาไม่ได้จะมอบให้เธอ

ความอ่อนโยนของเขา มีคนๆ เดียวเท่านั้นที่ได้จับจองเป็นเจ้าของ

เมื่อได้ยินเสียงอันนุ่มนวล เธอถึงกับชะงักไปชั่วขณะ

นรีรัตน์หยิบผ้าห่มที่ร่วงลงบนพื้นขึ้นมาห่อตัวอย่างเย็นชาขณะที่ชยุดก้าวเท้าไปอาบน้ำ

ประตูห้องน้ำเปิดอยู่ และส่งเสียงน้ำ“หัวๆ” ออกมา

เธอกวาดสายตามองไปรอบห้อง ของตกแต่งทุกชิ้นนำเข้ามาจากประเทศ D เฟอร์นิเจอร์ต่าง ๆ เป็นของหรูทั้งนั้น

นี่เป็นห้องนอนห้องหนึ่งของวิลล่าตระกูลเกียรติโรจนปรีชา แต่สำหรับนรีรัตน์แล้วมันไม่ต่างไปจากพวกโรงแรมห้าดาวที่เธอเคยพักเลยแม้แต่น้อย

7. เจ้าสาวจำเป็นกับสามีเศรษฐี

ผู้เขียน: Edgar Reeves

เจ้าสาวจำเป็นกับสามีเศรษฐี

แต่งงานกับนักเลงคนหนึ่งแทนพี่สาวและใช้ชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก แต่ไม่คิดว่าจู่ ๆ สามีก็พลิกตัวกลายเป็นมหาเศรษฐีลึกลับที่มีอำนาจล้นฟ้า？เจียงช่านพยายามบอกกับตัวเองว่ามันเป็นไปไม่ได้แน่นอน เธอวิ่งกลับไปที่บ้านเช่าเล็ก ๆ นั้นและโผ่เข้าในอ้อมกอดของสามีและพูดว่า“พวกเขาบอกว่าคุณเป็นคุณฮั่ว จริงเหรอ？”เขาลูบผมเธอพลางพูดว่า“คนนั้นก็แค่หน้าตาเหมือนฉันเท่านั้นน่ะ”เจียงช่านรู้สึกน้อยใจเล็กน้อย“คนนั้นน่ารำคาญมาก ยืนยันตลอดว่าฉันเป็นภรรยาเขา ที่รัก ช่วยจัดการเขาสักทีนะ”วันต่อมา คุณฮั่วปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนด้วยจมูกที่ช้ำและใบหน้าที่บวม “คุณฮั่ว นี่มัน？”มีคนหนึ่งอดถามขึ้นไม่ได้ เขายกยิ้มอย่างใจเย็น“ภรรยาสั่งให้จัดการ ผมจึงจำเป็นต้องลงมือหนักหน่อย”

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 คืนเข้าหอ

“นี่ก็ดึกแล้ว นอนเถอะ”

เสียงทุ้ม ๆ และมีเสน่ห์ของผู้ชายคนนึงดึงสติเจียงช่านกลับมา พอเธอเงยหน้าขึ้นก็เห็นสายตาคู่หนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยอารมณ์ที่คาดเดาไม่ได้

เจียงช่านจับชายกระโปรงอย่างประหม่า ใจของเธอเต้นเร็วขึ้น

ตั้งแต่เข้ามาในห้องนี้ เธอก็นั่งอยู่บนขอบเตียงตลอด อยู่ในท่านี้มานานจนหลังแข็งทื่อไปหมด ชุดแต่งงานที่สวมอยู่นั้นก็ยังไม่ได้เปลี่ยน จนกระทั่งผู้ชายคนนั้นอาบน้ำเสร็จ แล้วออกมาจากห้องน้ำ เธอถึงนึกขึ้นได้ว่าคืนนี้เธอกำลังจะเข้าหอกับผู้ชายคนนี้

แต่เธอไม่รู้ว่าจะเข้ากับสามีใหม่ของเธอได้ยังไง ซึ่งเธอเป็นตัวแทนมาแต่งงานแทน

ในฐานะลูกสาวนอกสมรสของตระกูลร่ำรวย เธอแต่งงานกับผู้ชายยากจนคนนี้แทนพี่สาวของเธอ ก็เพื่อทำตามสัญญาที่คนของสองตระกูลทำร่วมกันไว้ และได้สินสอดทองหมั้นมาเป็นจำนวนมาก

พอมีเงินแม่ของเธอที่ป่วยก็จะได้รับการช่วยเหลือ น้องชายก็จะได้เรียนต่อ ครอบครัวก็จะมีชีวิตที่ดีได้

เจียงช่านสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และเดินไปที่ห้องน้ำอย่างสั่น ๆ ราวกับกระต่ายน้อย “ฉ... ฉันก็จะไปอาบน้ำเหมือนกัน”

ผู้ชายคนนั้นหรี่ตาลง

เจียงช่านลุกขึ้น และเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว และตอนที่กำลังจะล็อคประตูนั้นก็พบว่าประตูไม้โทรม ๆ บานนี้นั้นไม่มีแม้กระทั่งกลอนด้วยซ้ำ เธอถึงกับอึ้ง แต่ก่อนชีวิตก็ไม่ได้ดีนัก แต่ก็ไม่ได้ยากจนถึงขนาดนี้

ขอบตาของเธอแดงเล็กน้อย เธอลังเลอยู่ในห้องน้ำโดยไม่ได้ถอดชุดอยู่เป็นเวลานาน

ผู้ชายที่อยู่นอกประตูดูเหมือนจะเข้าใจว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่เลยพูดเสียงทุ้มขึ้นมา “ผมจะออกไปสูบบุหรี่ข้างนอก อาบ ๆ ไปนะ”

เจียงช่านรู้สึกกลัวอยู่ลึก ๆ เธอเอาหน้าแนบประตูเพื่อฟังเสียง เสียงฝีเท้าของเขาค่อย ๆ ไกลออกไป ประตูมีเสียงดังเอี๊ยด และก็ไม่ได้ยินอะไรอีก

8. ดีไซน์เนอร์สาว หลงยุค

ผู้เขียน: ribbo

ดีไซน์เนอร์สาว หลงยุค

จะเกิดอะไรขึ้นหากสาวจากยุคอนาคตอย่างขวัญยิกา ต้องย้อนเวลามาอยู่ในร่างเด็ก ในยุคจีนโบราณแถมจะมาทั้งที มาดีๆแบบคนอื่นเค้าก็ไม่ได้ เธอดันมาตอนเจ้าของร่างกำลังถูกโบย คุณพระ! แล้วสาวจากยุคอนาคตอย่างเธอจะสามารถเอาชีวิตรอดได้รึไม่?

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 มาแบบงงๆ

เพล้ง!!!

เสียงของแจกันเคลือบลายคราวอย่างดี ตกกระแทกพื้นก่อนจะแตกกระจายไม่เหลือชิ้นดี ก่อนมีสาวใช้คนหนึ่งรีบวิ่งไปแจ้งแก่นายท่านของบ้าน

อี้ชุนสาวใช้ของอนุเซียง รีบวิ่งมายังห้องของนายท่านต้วน ก่อนจะรีบรายงาน "เรียนนายท่านเจ้าค่ะ คุณหนูสามทำแจกันลายครามในห้องโถงแตกเจ้าค่ะ"

ตุ๊บ!!!

นายท่านต้วน รึต้วน อู๋เอิ๋น ตบโต๊ะเสียงดังลั่น ทันที่เมื่อได้ยินสิ่งที่สาวใช้รายงาน นังลูกสารเลววันๆก่อแต่เรื่อง แจกันลายครามใบนั้นเขาเพิ่งได้มามิกี่วันก่อน เขาตั้งใจจะเอาไปมอบแกขุนนางท่านหนึ่ง แล้วเช่นนี้จะทำเยี่ยงไรต่อ

"ไปลากนังเด็กสารเลวนั้นมา"

"เจ้าค่ะนายท่าน"

อนุเซียงที่ตอนนี้นั่งอยู่ข้างกับนายท่านต้วน นางถึงกับหุบยิ้มแทบไม่ทัน ทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผนการ ก่อนจะรีบตีหน้าเศร้า "ท่านพี่ใจเย็นๆก่อน อย่าได้ทำอันใดรุนแรงนักนะเจ้าค่ะ นางยังเด็กมิค่อยรู้ความเท่าใด"

"ฮึ!! เจ้าอย่าเข้าข้างนังตัวซวยนั้นเลย ครานี้ข้าจะเฆียนนางให้ตาย ตัวกาละกิณี"

มินานคุณหนูสามก็ถูกลากและนำตัวมายังลานกลางบ้าน นางตัวสั่นไปหมด วันนี้อยู่ดีๆคนของอนุเซียงก็เข้ามาหานาง บอกว่าท่านย่าเรียกหา ระหว่างทางนางเห็นแจกันอันใหม่ที่ท่านพ่อเพิ่งได้มา มันถูกตั้งวางไว้ที่ห้องโถงใหญ่ นางเห็นว่ามีกระดาษบางอย่างตกอยู่ข้างๆ ไม่คิดเลยว่าตอนที่กำลังจะหยิบกระดาษชิ้นนั้นขึ้นมาดู

นางกลับถูกสาวใช้ของอนุเซียงพลักจากด้านหลัง ทำให้ร่างนางเซเล็กน้อย แต่แจกันที่อยู่เบื้องหน้ากลับถูกกระแทกและตกหล่นลงพื้น พอนางหันมาอีกทีสาวใช้คนนั้นก็มิได้อยู่ตรงนั้นแล้ว กลายเป็นบ่าวที่เห็นเหตุกราณ์ เห็นว่านางเป็นคนทำแจกันตกลงมาแตก

"ทะ ท่านพ่อให้คนไปตามข้ารึเจ้าค่ะ"

เพี๊ยะ!!!

ต้วน อู๋เอิ๋นยั้งมือไว้ไม่ทัน เขาเข้ามาตบหน้าบุตรสาวตัวน้อยทันที ก่อนจะชี้หน้านางอย่างโมโห "นางสารเลว วันนี้ถ้าข้ามิตีเจ้าให้ตายคามือ ข้าคงอกแตกตาย เด็กๆไปเอาหวายมาให้ข้า"

9. ขอโอกาสอีกครั้ง

ผู้เขียน: Arny Gallucio

ขอโอกาสอีกครั้ง

หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้รับมาก็มีแต่เช็คใบหนึ่งและคำกล่าวลาเท่านั้น เดิมทีคิดว่าเธอจะร้องไห้โวยวาย แต่ไม่คาดคิดว่าเธอหยิบใบเช็คแล้วจากไปอย่างไม่ลังเล: "คุณฮั่ว ลาก่อน!"... พอพบกันอีกครั้ง เธอก็มีคนอยู่ข้างกายแล้ว เขาพูดด้วยตาแดงก่ำ: "เหวินม่าน ผมคบกับคุณมาก่อนนะ” เหวินม่านยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทนายฮั่ว คนที่บอกเลิก นั่นคือคุณเองนะ! ถ้าอยากจะเดทกับฉัน คุณต้องต่อคิว..." วันถัดมา เธอได้รับเงินโอนหนึ่งแสนล้านพร้อมแหวนเพชร ทนายฮั่วคุกเข่าข้างหนึ่ง: "คุณเหวิน ผมอยากจะแทรกคิว"

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 มีเรื่องกับคนใหญ่คนโต

ที่ห้องสูทของโรงแรม แสงไฟสลัว ๆ คลุมเครือ

เวินหมั้นกำลังจูบกับชายแปลกหน้าที่หน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่งอย่างโซซัดโซเซ

คืนนี้กู้ฉางชิงแฟนเก่าของเธอประกาศหมั้น เธอจึงมาดื่มที่บาร์จนเมาหนักมาก ด้วยความยั่วยุจากผู้ชายและฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ เวินหมั้นจึงตามผู้ชายคนนี้มาที่นี่

ในเมื่อกู้ฉางชิงยังสามารถเพิกเฉยต่อความสัมพันธ์สี่ปี แล้วก็ไปเกาะลูกสาวของตระกูลที่ร่ำรวยและทอดทิ้งเธอไปได้อย่างนี้แล้ว

งั้นเธอก็สามารถที่จะทำอะไรตามอำเภอใจได้เช่นกัน

ขณะที่ทั้งสองคนกำลังจะมีอะไรกันนั้น......

เวินหมั้นซบไปที่หัวไหล่ของชายคนนั้น ลืมทุกสิ่งรอบตัวไป แล้วก็พึมพำชื่อของคน ๆ นั้นออกมาเหมือนแมวน้อยตัวหนึ่ง“กู้ฉางชิง！”

การกระทำที่กำลังใกล้ชิดกันทั้งหมดสิ้นสุดลงอย่างกะทันหัน

มีเสียงเบา ๆ ดังขึ้น แล้วแสงไฟก็สว่างขึ้นในทันที......

แสงที่ส่องสว่างทำให้เธอมองเห็นใบหน้าของชายคนนั้นได้อย่างชัดเจน

เขาคือโฮ่วซ่าวถิง หัวหน้าทนายความคนสำคัญในประเทศ ซึ่งก็เป็นคนที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นท่านพญายมในแวดวงกฎหมายนั่นเอง เขามีทรัพย์สินมากมายนับไม่ถ้วนในชื่อของเขา ถือได้เป็นผู้ชายหัวกะทิตัวจริงอย่างไม่มีผิด

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ เขามีตัวตนที่น่าเหลือเชื่ออย่างมาก ซึ่งเขาคือพี่เขยของกู้ฉางชิง ผู้ชายสารเลวที่คบซ้อนคนนั้น

10. รสรักเสน่หา

ผู้เขียน: อัญญาณี

รสรักเสน่หา

“ตูม” ร่างของอักษราที่ยังไม่ได้สติ แล้วยังจะถูกมัดมือมัดเท้าและปิดปาก ถูกโยนลงมาจากเรือด้วยมือของเจ้าของเกาะ ลูกน้องทั้งสามมองตากันไปมา อยากจะไปช่วยสาวน้อยผู้น่าสงสารใจจะขาด แต่ถ้าช่วยมีหวังพวกเขาต้องโดนบาทาของเจ้านายแน่นอน อักษรารู้สึกตัวเมื่อร่างกายกระแทกกับผืนน้ำ น้ำเค็มๆ ซึมผ่านเนื้อผ้าเข้ามาในปากและจมูกจนเธอเกิดอาการสำลัก เปลือกตาสาวเปิดขึ้นในเวลาต่อมาแต่ก็ต้องหลับลงอีกครั้ง เพราะน้ำทะเลเข้าไปในดวงตาของเธอจนเกิดความแสบ อักษรารีบทะลึ่งตัวขึ้นเหนือน้ำ โดยไม่รู้ว่าเวลานี้ตนเองตกอยู่ในสภาพอย่างไร “อื้อๆ อื้อๆ” ทันทีที่ขาทั้งสองข้างยืนอยู่บนทรายใต้น้ำ และรู้ว่าตัวเองถูกพันธนาการไว้ด้วยเชือกทั้งข้อมือและเท้า ปากก็เช่นกันหาได้มีอิสระถูกปิดทับด้วยผ้าผืนใหญ่ “อ๊าย!” ความที่ข้อเท้าเล็กถูกมัดด้วยเชือก ส่งผลให้เธอยืนได้ไม่ถนัดนัก เสียการทรงตัวจนร่างคะมำลงไปในผืนน้ำ แต่เธอก็พยายามยืนขึ้นอีกแต่สุดท้ายก็เป็นเหมือนเดิม อักษราจึงเลือกที่จะนั่งลงบนผืนทรายใต้น้ำที่มีความลึกประมาณครึ่งเมตร อักษรานั่งมองร่างสูงใหญ่ ผิวคล้ำน่าเกรงขาม ใบหน้าของเขามีหนวดเคราขึ้นเล็กน้อย ดวงตาคมกริบมองมายังเธอด้วยสายตาไม่เป็นมิตร เขากระโดดลงมาจากเรือเร็วก่อนจะเดินลุยน้ำทะเลมาหาเธอ “ไง ตื่นแล้วเหรอ นึกว่าจะตายเพราะยาสลบซะแล้ว” เสียงห้าวใหญ่พูดขึ้น ในขณะที่มาหยุดยืนเท้าเอวตรงหน้าเธอ อักษราเงยหน้ามองชายหน้าตาน่ากลัวที่จ้องหน้าเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้ออย่างหวาดกลัว ไม่เข้าใจว่าเขาทำเช่นนี้กับเธอทำไม จะถามก็ไม่ได้เพราะปากถูกปิดด้วยผ้าผืนใหญ่

อ่านเลย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 1

“ฮือ…ฮือ” เสียงร้องไห้ที่ดังมาทางสายโทรศัพท์เรียกความตกใจให้กับคนที่อยู่ปลายสายเป็นอย่างมาก หัวใจของคนเป็นพี่เหมือนมีใครเอามีดมากรีดเลยก็ว่าได้

“แต้วเป็นอะไร ใครทำแต้วบอกพี่มา พี่จะไปจัดการมัน?” เสียงเหี้ยมเกรียมของนายหัวปุณณ์เอ่ยถาม ใบหน้าคมคร้ามแข็งกระด้างน่ากลัว

“พี่ปุณณ์ มัน มัน…ฮือ”

ปนัดดาพูดได้เพียงเท่านี้ก็ปล่อยโฮยกใหญ่ ส่งผลให้คนที่รอคำตอบถึงกับนั่งไม่ติดพื้น การที่น้องสาวสุดที่รักร้องห่มร้องไห้หนักขนาดนี้ ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ ใจของคนเป็นพี่ยิ่งเจ็บจี๊ดขึ้นหลายเท่า

“มีอะไรแต้ว บอกพี่มา บอกพี่มา?” เขาถามซ้ำๆ หลายรอบ

“พี่ปุณณ์ น้ำหอมมันแย่งแฟนแต้ว ฮือ…มันจะแย่งพี่พีไปจากแต้ว”

น้ำหอม ใครคือน้ำหอม แล้วน้ำหอมคนนี้มาแย่งคนรักของปนัดดาน้องสาวเขาได้อย่างไร ในเมื่อทั้งคู่จะแต่งงานกันในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า

“เดี๋ยวก่อนนะแต้ว พี่งงไปหมดแล้ว ใจเย็นๆ แล้วเล่าให้พี่ฟังตั้งแต่ต้นสิว่าคนที่ชื่อน้ำหอมมาแย่งพีไปจากแต้วได้ยังไง”

เสียงพี่ชายถามมาตามสาย ปนัดดาหยุดร้องไห้ หยุดสะอื้น เปิดปากเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นให้ปุณณ์ฟัง

สีหน้าของคนที่ฟังอยู่เข้มขึ้นทีละนิด มือใหญ่กำโทรศัพท์ไร้สายแน่น กรามทั้งสองข้างขบและเสียดสีกันจนเป็นสันนูน ที่แท้คนที่ชื่อน้ำหอมคือผู้หญิงไม่มียางอาย ใช้มารยายั่วยวนว่าที่น้องเขยของเขา จนทำให้พีรวัฒน์ทะเลาะกับปนัดดาบ่อยครั้ง แล้วเป็นที่มาของความเสียใจของน้องสาว

“พี่ปุณณ์ต้องจัดการให้แต้วนะคะ ไม่อย่างนั้นพี่พีต้องทิ้งแต้วไปอยู่กับมันแน่ๆ ค่ะ ฮือ” ปนัดดาเอ่ยบอกพี่ชายหลังจากเล่าทุกอย่างให้อีกฝ่ายฟัง

“พี่จัดการให้แต้วแน่ๆ พี่ไม่ยอมให้ผู้หญิงที่ชื่อน้ำหอมมาแย่งพีไปจากแต้วเด็ดขาด” คนที่รักน้องยิ่งชีพกล่าวเสียงเข้ม ปนัดดายิ้มแก้มแทบฉีก

“จริงๆ นะคะพี่ปุณณ์ พี่ปุณณ์อย่าโกหกแต้วนะคะ”

“พี่เคยโกหกแต้วเหรอ พี่พูดจริงทำจริงแต้วก็รู้”

ใช่ เธอรู้ดีว่าพี่ชายสุดที่รักของตนนั้นพูดจริงทำจริงและเป็นคนจริงมากแค่ไหน ไม่เช่นนั้นคงไม่สามารถปกครองลูกน้องได้เด็ดขาดชนิดที่ไม่เคยมีปัญหาตามมาแม้ว่าลูกน้องส่วนมากจะเป็นพวกที่ผ่านคุกผ่านตะรางมาแล้วหลากหลายโทษทัณฑ์