นนหนทางจึงไม่ค่อยคุ้นชินสักเท่าไหร่ ส่วนหนึ่งตะวันกับพันแสงดาวก็ดูตื่นเต้นกันมากที่จะได้ไปเที่ยว พอเมื่อมาถึงจุดหมายเด็กๆก็มีท่าท

ู้สึกคลื่นไส้กันบ้างหรือเปล่าล

บ ไซรัส

่อย เพราะว่าคุณลุงข

ุดขำให้กับความมีจริตปนน่ารักของหล

งล่ะจ๊ะหลานจ๋า ในเมื่อคุณ

ี้ยวไปเลี้ยวมาน่

ียนหัวอยู่ไหมลูก" สุพรรณิการ์มีสี

า เวก้าพร้อ

าร์ยิ้มให้กับสองพี่น้องที่รักกัน ตั้งแต่เริ่มรู้ความเธอจะสอนลูกๆเสมอให้รู้จักรักและคอยช่วยเหลือก

าอย่างนั้นเราเข้าไป

ร์คอยสอนลูกๆถึงขนบธรรมเนียมประเพณีต่างๆ รวมถึงวิธีการไหว้สักการะอง

ินกลับไปที่องค์พระธาตุอีกครั้งก่อนจะย่อตัวลงคุกเข่าพร้อมทั้งหลับตาอธิษฐานอย่างตั้งใจ แต่ในขณะนั้นข้างๆกันก็มีอีกหนึ่งคนมานั่งคุกเข่าอยู่ใกล้ๆ

ต่ความเย็นชามาตลอดห้าปี จนใครต่อใครต่างก็มองว่าเขาเป็นพวกเย็นชาไร้ความรู้สึก แต่ถ้าหากมีใคร

่เขาปรารถนาที่สุดก็ได้มาอยู่ใกล้ๆแล้วในตอนนี้ ชายหนุ่มยังคง

างช้าๆ รอยยิ้มสวยสดใสผุดขึ้นเพราะความอิ่มเอิบใจก่อนจะค่อยๆ จางลงด้วยค

ดยสิ้นเชิง ใบหน้าสวยซีดลงในทันทีที่เห็นชัดๆว่าใครที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆเธอในตอนนี้ สุพรรณิการ์ก็รีบลุกหนีพร้อมทั้งถอยออกห่างทันทีด้ว

ะเขากลัวว่าเธอจะหายไปอีก กลัวว่าเธอจะหนีหายจากเขาไปอีกครั้ง สุพรรณิการ์ยังคงสวยน่ารักเหมือนเดิมไม่เปลี่

วามรู้สึกที่ลึกซึ้งต่อคนตรงหน้าไม่เคยเปลี่ยนแปลง แต่สุพรรณิการ์กลับมีความรู้สึกแบบก้ำกึ่งนั่นคือถึงไม่ได้โกรธแค้นแต่ก็ยังไม่พ

อเดินหนีเขาก็เดินตามอย่างไม่ลดละ จนเธอต้องหยุดเดินด้วยความรำคาญใจก่อนจะหันกลับไปแล้วมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าบ

มฉันมาทำไม แต่ว่าการที่คุณเดินตามฉันมาแบบ

งไม่คิดจะจบแบบง่ายๆแน่ ที่สำคัญไปกว่านั้นเธอยังไม่พร้อมที่จะให้เขาพบกับความลับของเธอในตอนนี้ พอคิดได้เเบบนั้นก็ทำให้เผลอหัน

ต็มไปด้วยความหวานซึ้งเวลาที่มองเธอ ถึงเวลาจะเปลี่ยนไปนานแค

ันเลยนะคะ ทั้งที่จริงแล้วมันไม่ได

จะรู้ดีที่สุดว่าเราสอ

ขากำลังสื่อถึงอะไร ไหนจะสายตากรุ้มกริ่มที่มองมานั่นอีก มันกำ

่ชอบ" สุพรรณิการ์พูดอย่างห่างเหิน แววตามีแต่ความว่างเปล่าเธอพยายามอย่างที่สุดที่จะควบคุ

ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอมีความรู้สึกอะไรต่อเขา แต่ที่แน่ๆคือความรู้สึกของเขาที่มีต่อ

บผิดปกติเพราะสุพรรณิการ์เอาแต่นั่งเงียบและเหมือนว่ากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ ธารารินกับปกป้องก็

กๆ" ธารารินกระ

าแกแล้วก็เร่งยิกๆให้พ

ือว่

่าอ

ปเจออะไรที่ไม่ควรเจ

คนหรอ?" ปกป้องเองก็สงสัยแล้วก็พูด

ม่อยากคาดเดาอะไร เพราะเท่าที่สังเกตท่าทางของเพื่อนก็ไม่เห็นจะมีท่าทีลุก

ังจากที่เขาได้แอบตามสุพรรณิการ์ไปถ

เป็นที่ประทับใจเลยสักนิด แต่อย่างน้อยนี่ก็เป็นก้าวแรกของการทวงคืนทุกอย่างที่มันควรจะเป็นของเขาตั้งแต่ตอ

ที่เขารู้สึกอิจฉายิ่งกว่าอะไรทั้งหมด เด็กพวกนั้นเป็นใครมีสิทธิ์อะไรมาช่วงชิงสิ่งที่ควรจะเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดี

ีพี่ไม่

ทรออกหาจินตัย เพราะเรื่องแบบนี้ต้องให้จินตัยทำถึงจะเหมาะกว

ว่า

เรื่องนึ

ป็นฉันวะ ปกติเ

อนเจ้านายของเขาถึงได้เบนเข็มมาที่เขาแบบนี้ ปกติงาน

กับไอ้ณพหรอก มัน

ินตัยถามอย่า

มาของเด็กสอ

อกจากเป็นเด็กแล้วพ่อเจ้านายคนซึนยังบอกอีกว่างาน

ูกใครและเกี่ยวข้องยังไงกับน้องเอย และฉันก็คิดว่าอาจจะมีปัญหากับฉันในภายหลังได้เพราะพวกนั้นจะทำให้ฉันเข้าถึงน้องเอย

าไอ้เพื่อนบ้านี่จะให้เขาหาทางเขี่ยเด็กตัวเล็กๆสองคนให้พ้นทางรักของมัน โดยที่มันไ

ย!] จินตัยพึมพำออ

ัลดนย์ถามเพรา

มแตะต้องเด็กสองคนนั้นอย่างเด็ดขา

ฟันน้ำเสียงบ่งบอกว่าไม่พอใจที่โดนอีกฝ่ายพูดเหมือนจะขัดคำส

ามึงยังไม่ยากตายก็อย่าได้คิดทำอะไรแผลงๆ แบบเมื่อกี้อีก กูถือว่าเตือ

ยั้งคิดของเพื่อนรักหลังจากเขาต่อว่ามัน

หงิดอย่างบอกไม่ถูก ลมหายใจหอบกระชั้นอย่างคนที่อยู่ในอารมณ์

นี้ให้เพื่อนอีกคนรับรู้ เพื่อที่พวกเขาจะได้คิดหาวิทีทางป้องกันเรื่องแบบนี้ เพราะรู้ดีว่าชวัลดนย์เป็นคนแบบไ

ไหน เออๆเดี๋ยวกูไปหาเ

ายอะไรเพิ่มเติม จากนั้นก็รีบไปหา

อย แต่ก็คิดไม่ได้ว่าอีกฝ่ายจะไม่พอใจเขาด้วยเรื่องอะไรเพราะยังไม่ทันจะถามอีกฝ่ายก็ระเบิดใส่เขาไม่ยั้งพร้อมกับตัดสายทิ้งเอาดื้อๆ และที่บอกให้จั

จในสิ่งที่ต้องการ ก่อนจะยกสมาร์ทโฟนขึ้นมาอีกครั้

ตาดูต่อไปไม่ว่าเธอจะไปไหน ท

าคอยให้ติดตามสุพรรณิการ์อย่างใกล้ชิด นอกจากจะต้องการรู้ถึงความเคลื่อนไหวของเธอทั้งหมดแล้ว เขาย

ุกอย่าง และทำได้ทุก