ซ่

ยงฟ้าผ่า เป็นระยะ ๆ แต่ร่างบางกลับไม่เคลื่อนย

ว เสียงสะอื้นยังคงดังอย่างต่อเนื

เดี๋ยวจะไม่สบาย” เข

ำตา ที่ปะปนไปกับน้ำฝน ตอนนี้ร่าง

มั

ันอีกพร้อมกับเสียงสะอื้นที่ดังกว่าเก่า จนชายหนุ่มต้อง

พท์เสียด้วยซ้ำ แต่เรื่องนี้มันต้องคุยก

ขาเต้นไม่เป็นจังหวะ สูดลมหายใจเข้าไม่เต็มปอด เพรา

่สามารถรับกับสิ่งที่เขาบอกกับเธอได

เขาเรียนอยู่ปี 4 ทั้งสองเจอกันในห้างสรรพสินค้า และนั่นคือครั้งแ

หนจะช่วยมารดาขายอาหารหน้าร้าน ไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลั

จเธอเป็นอย่างมาก แต่นั่นคือต่อหน้าเขา พอลับหลังเมื่อไร เป็นต้องเอ

อบอกธิดาให้เธอไม่สบายใจ เ

จักกับญาติห่าง ๆ ที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ แต่ที่ไหนได้ ผู้ใหญ่ทั้

หน้า นั่นคือการตัดสินใจระหว่างผู้ใหญ่ทั้

ให้คำขาดกับเขา หากนันยศไม่ทำ

นคำนั้น ทำให้เขากลืนไม่เข้

ข้ กินดักไว้ก่อน เดี๋ยวจะไม่สบาย” ในระหว่างที่บอกกับหญิงสาว

จึงอุ้มร่างของหญิงสาวไปยังห้องน้ำที่อยู

นกับเธอจะทำใจได้บ้างแล้ว แต่ใบหน้าที่เลื่อนลอยกับ สาย

มั

ลวม ๆ นำฝ่ามือข้างที่ถนัดลูบศีรษะเธอเบา

ไม่ว่าจะพาเธอไปอาบน้ำ ทำอาหารให้เธอทาน รวมไปถ

มากขึ้น และสามารถฝากผีฝากไข้ไว้กับช

ก่อนหน้านี้ได้โทรมาแจ้งกับทางธิดาแล้วว่าหล่อ

บใคร หรืออยู่กับใคร แต่หัวใจของพี่ พี่ยกให้ธิดาไปหมดแ

งไปที่ใบหน้าอันคุ้นเคยของเขา ก่อนท

“ไม่ต้องโทษพวกท่าน ที่ให้เราสองคนเลิกกัน ธิดาเข้าใจค่ะ ว่าพวกท่านต้องการผู้หญิงที่ดีที่สุดให้อยู่ข้างกายพี่”

เข้าหาหญิงสาวอย่างคุ้นเคย มือไม้ที่เคยอยู่ข้างลำตัว

ณแม่ของพี่จะเป็นห่วง” ร่างบางนอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืน