งหลีกเลี่ยงไม่ได้ นางรู้สึกตกตะลึงก

่านแน่ ๆ เป็นนางที่ยั่วยวนท่าน ทำให้ท่านเปลี่ยนใจจากข้า” เผิ

นเอาไว้พร้อมเอ่ยเรียกสติของนาง

ท้นจนนางแทบอยากจะกรีดร้องออกมายิ่งนัก “กลับ” นางเอ่

ยุด เหตุใดกันเล่า เหตุใดเรื่องราวจึงแปรเปลี่ยนเช่นนี้ ยิ่งคิดนางก็ยิ่งปวดหัว สุดท้ายคำกล่าวโทษทั้งหมดก็ต

นทันที จงหลีพยายามทัดทานเอาไว้ แต่กลับถูกนางผลักออกไปจนกระเด็น ซ

ปเต็มแรง ก่อนจะเดินฉับ ๆ เข

ห้อง นางเงยหน้าขึ้นมาน้องสาวด้วยสีหน้าร

ึงกับเลือดขึ้นหน้า “พี่ชั่ว” นางด่าออกมาอย่างสุดจะทนก่อน

มควรตาย” เผิงฟู่หลินพุ่งทะยานตัวตบตีเผิงเสี่ยว

แต่กลับถูกเจ้าจูขัดขวางทำให้ทั้งสอง

ู่หลินกลับตะคอกใส่นางด้วยน้ำเสียงอันดังอย่างคนเ

างเพราะต่างรู้ดีว่าคุณหนูรองของจวนราชครูมีอำนาจในเรือนมากเพียง

กล่าวทำให้จวนของเขาอยู่ไม่เป็นสุขอีกแล้ว เขาเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวาย

าละวาดอยู่ที่เรือนคุณหนูใหญ่ น

าก็มีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมาทันที เขารี

่าน เขาก็ต้องตกตะลึงกับภาพตรงหน้า บุตรสาวคนรองกำลัง

ดาที่ดังมาจากด้านหลัง ทำให้เผิงฟู่หลินหยุดชะงัก

า” ราชครูเผิงตวาดใส่สาวใช้ทั้งหลาย พวกนางต่

กล้ายั่วยวนท่านพี่ซูเว่ยของข้า” เผิงฟู่

าบ้ามากพอแล้ว” ราชครูเผิงต

หากข้าไม่ได้แต่งงานกับท่านพี่ซูเว่ย ข้าก็จะไม่ยอมให้

บลงไป จนบางจุดเริ่มมีสีม่วงช้ำขึ้นเป็นแถบ มุมปากมีเลือดไหลซึมออกมาเล็กน้

าดสะบั้น เขาชี้หน้าไปที

ด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด แม้เขาจะรักและเอ็นดูบุตรสาวคนเล็กมากสักเพียงใด แต่บัดนี้นางกระทำสิ่งที่เกินสมควรไปมาก อีกทั้งเผิงเส

ี เมื่อนางได้ยินคำสั่งของสามีนางจึงรีบปรี่เข้ามากอดขาราชครูเผิง พร้อมอ้อนวอนขอร้อง

ด้วยความรู้สึกผิดหวังพร้อมตวาดใส่นางทันที “เป็นเพราะเจ้าให้

ท่านเข้าข้างเสี่ยวว่าน หากชาตินี้ข้าไม่ได้แต่งงานกับท่านพี่ซูเว่ย ข้าก็ไม่ยินดีแต่งงาน

มองลูกสาวที่เดินจากไปด้วยความปวดร้าวเช่นกัน บัดนี้เขาได้แต่กลืนไม