ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

จ้าของร่างตามความทรงจำเดิม เพราะตัวนางใน

น ต้องทำอย่างไร จึงได้เลือกที่จะ

ฟู่จือหลิน ที่มีชื่อเดียวกับเธอ เด็กน้อยจบชีวิตลงเพร

กนเรียกชื่อของจือหลินดังไปทั่วป่า ตอนนี้เธอจึงเรียกเดินไปต

เสียงสตรีวัยกลางคนร้องขึ้นอย่างตกใจ เมื่อ

ูดไม่ใช่คนยุคเดียวกันกับเธอแน่นอน ตอนที่ยังไม่หายมึน

งเจ้าของร่างเดิม ฟู่ลี่อิน หญิงหม้

ะมารดาไม่เคยบอก ตากับยายก้เสียไปก่อนหน้าที่ฟู่จือหลิ

้าของนาง จางอี้เฉินบอกเรื่องที่มารดาของนางถูกบุรุษแปลกหน้าข่มเหงจนตั้งครรภ์ ท

น ร่างของจือหลินหรือจะสู้แรงของอี้เฉินที่กินดีอยู่ดีได้ นางจึงพลาดท่าต

อาการของนาง เมื่อเห็นแผลที่บนหัวก็ส่ายหน้าไม่คิดว่า

นนามของนางตอนนี้อย่างถอดถอนใจ เมื่อเห็นว่าเงิน

ามาให้เจ้าดื่ม” ลี่อินลูบบุตรสาวอ

ัมผัสเช่นนี้มาก่อน และไม่รู้ว่าต้องทำตัวเช่น

ยจ เพียงดมกลิ่นก็รู้แล้วว่าจะมีรสชาติขมม

แต่ก็ไม่ได้รับการตอบสนอง คงจะไ

เจ้าจะหายดี” ลี่อินย

ก็ดื่มลงไปทีเดียวจนหมด ลี่อินก็ส

บุตรสาวอย่างไม่เข้าใจ เพราะไม่ใช่ครั้งแรก

ไกลนักด้วยโรคที่เกิดจากกาคลอด

ดวงตาของจือหลินเปร่งปร

นแววตาของนาง จือหลินจึงเล่าเรื่องที่ทั้ง

ออกมาอย่างปวดใจ นางจึงเล่า

ซื้อของในเมือง ไม่คิดว่าจินฮวาจะวางยานางแล้

มื่อเช้าของอีกวันจึงได้รู้ว่านางเสียความ

ที่นางลอบพบกับบุรุษแปลกหน้าที่ในเมืองให้

ไม่อาจเห็นนางถูกขับไล่ได้ จึงยอมที่จะออกจากตร

่อมแซมเรือนเกือบทั้งหมด ต่อมาลี่อินพบว่านางตั้งครรภ์ ชาวบ้านในหมู่บ้านก็

าท่านยายของนางก็จบชีวิตลงเสียแล้ว ลี่อินจึงต้อ

นเป็นโรคเรื้อรังมาจนทุกวันนี้ จือหลินก็เป็นเด็กที่รู้ควา

แทนมารดาที่เหนื่อยหอบง่ายเพื่อหาข

่อได้ฟังเรื่องรันทดจากปากของลี่อิน เรื่องข

นในยามนี้นัก นางอาจจะเป็นพี่สาวของลี่อินอีกด้วย จือหลินที