ของเอมิราวกับภาพฉายซ้ำ เธอพยายามปัดเป่าความรู้สึกประหลาดที่เกิดขึ้น ดึงสติกลับมาอยู

ๆ" มิ้นท์ เด็กสาวช่างสังเกต เอ่ยถาม

้น ยังคงวนเวียนรบกวนสมาธิเธออยู่ตลอด มันเป็นความรู้สึกที่ทั้งน่าหวั่นใจและ... น่าตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก เธอรู้สึกผิดต่อศิวัฒน์ที่ปล่อยให้ตัวเองรู้สึกหวั่น

ๆ ก่อนจะรู้สึกผิดหวังเล็กๆ เมื่อพบว่าเป็นเพียงลูกค้าหน้าเดิมหรือคนแปลกหน้าธรรมดา เธอพยายามสลัดความคิ

นไปตามห้องต่างๆ ที่ตกแต่งอย่างสวยงามด้วยน้ำพักน้ำแรงของเธอกับสามี มันคือรังรักที่อบอุ่น

มภรรยา เอมิซบหน้ากับอกกว้าง สูดกลิ่นกายที่คุ้นเคย พยายามขับไล่ภาพของชายในเครื่องแบบออกไปจากหัว "วันนี้เป็

องสารวัตรคนใหม่) จากนั้นก็ย้ายไปนั่งดูโทรทัศน์บนโซฟาตัวนุ่มในห้องนั่งเล่น ทุกอย่างดำเนินไปตามปกติเหมือนทุกวัน มัน

ด้ปรากฏตัว รวมถึงวันถัดมาด้วย ความผิดหวังเล็กๆ ก่อตัวขึ้นในใจ ทำให้เธอรู้ตัวว่

ครั้งนี้ หัวใจของเอมิก็กระตุกวูบเมื่อเห็นร่างสูงในเครื่องแบบตำรวจเดินเข้ามา เขาไม่ได้ส

มือนเดิมครับ" เขาสั่งเมนูเ

ควบคุมน้ำเสียงและท่าทางให้เป็นปกติที่สุด แต่ก็อดรู

รับ" กฤตชวนคุยขณะรอ "ปกติร้านนี

ุ่งหน่อยค่ะ" เอมิเล่าไปพลางชงกาแฟไป "สาร

่วยให้ตื่นได้" เขายิ้ม "แถวนี้มีเหตุอะไรน่าสนใจบ้างไหม

อบคำถามเขาไปตามประสาเจ้าบ้านที่ดี การพูดคุยครั้งนี้ดูผ่อนคลายและเป็นธรรมชาติกว่า

ายรั้งแก้วไว้ครู่หนึ่ง ทำทีเป็นสูดดมกลิ่นหอม "หอมจริงๆ ครับ ฝีมือคุณเอมินี่ไม่ธรรมดาเล

ัน แต่ก็มาบ่อยพอที่จะทำให้การปรากฏตัวของเขา กลายเป็นส่วนหนึ่งของจังหวะชีวิตในร้านกาแฟแห่งนี้ บ

ธอ และบางครั้งก็หยอดคำชมเกี่ยวกับรอยยิ้ม หรือแววตาของเธออย่างแนบเนียน เอมิแม้จะพยายามวางตัวและรักษาระยะห่าง แต่ก็อดรู้สึกหวั่นไหวไปกับความใส่ใจและคำ

ำลังค่อยๆ ก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆ ท่ามกลางกลิ่น