ดา

ันก็จะไปจา

ฉัน เธอส่งรูปบุรินทร์กำลั

ลยนะคะ" เธอส่งข้อความม

เธอส่งอีกข้อความตามมา "คุ

กลับไป ฉันแค่ปิด

นข้าวด้วยกัน นี่อาจจะเป็นค

ะคน พวกเขายิ้มอย่างมีความส

ึงพวกเธอม

มสุขกับเพื่อนๆ ราวกั

ันก็จะไปจา

ัน เธอส่งรูปบุรินทร์กำลังอ

ิธีเลี้ยงลูก" เธอส่งข้อควา

เขามีความสุขแบบนี้หรอก

กลับไป ฉันแค่ปิด

งินทั้งหมดในบัญชีออกมา แล้

ั้งหมด ไม่เห

ีวิตที่ปราศจากเขาและทุกส

ฉันก็จะไปจา

มาหาฉัน เธอส่งวิดีโอพ

ห้อย่างมีความสุข บุรินทร์

ลองวันเกิดให้ฉัน" เธอส่งข้อความมา

็นชา วันนี้วัน

โอจบ แล้วป

ง ฉันบริจาคเสื้อผ้าและรองเท้าท

ี่เคยเป็นของกานดา ไม่เหลือแม้

นทั้งหลังว่างเปล่า ไ

หัวใจของฉ

เป้ใบเดียว ในกระเป๋าเป้

แท็กซี่ไ

ึ้น ฉันหยิบมันขึ้น

านแล้วนะ" เขาพู

ลังอยู่กั

ทร์กับชยิสราเดินออกมาจากสนามบิน

ุณเหนื่อยไหมค

บที่รัก" บุรินทร์ต

ให้ฉันด้วยเหรอ

รินทร์ตอบ "ผมเตร

ชยิสราถามด้

" บุรินทร์ตอบ "มันเป็

ของขวัญพิเศษอะไร? แ

ัก" บุรินทร์พูดกับฉันในโทรศัพท

เป็นเวลาสองทุ่ม ฉัน

ฉันต

ดา" บุรินทร์พู

กลับไป คำว่ารักข

์กำลังปลอบใจชย

ะ" บุรินทร์บอกชยิสรา "ค

คนขับรถแท็กซ

ค่าโดยสารหกร้อย

นกระเป๋าออกมา มันมี

ฉันตอบ "ฉันไม่

วยความประหลาดใจ "ค

บ "ฉันไม่ต้องการอะไร

หน้า เขารับ

งจะไปไหนต่อ

หม่" ฉันตอบ "ชีวิตที่ปราศจ

์ของฉัน แล้วถอดซิมการ์ดอ

หนึ่งกำลังเดินผ่านมา

ันพูด "โทรศ

ฉันด้วยความประหลาด

ตอบ "ฉันไม่ต้

กว้าง เธอรับโทร

"ขอให้หนูมีควา

หาฉัน "คุณผู้หญิงคะ ทำไมถึ

ค่ะ" ฉันตอบ "ฉันกำลั

ไหนเหรอคะ" แม่ข

ะไปต่างประเ

ะเทศไหนเหรอคะ" แม

่ะ" ฉันตอบ "ไปเ

ทางโดยสวัสดิภาพนะคะ"

ห้เธอ แล

"ผู้โดยสารเที่ยวบินที่ TG670 ก

ือ ฉันมองไปที่ประตูทางออกหมายเ

รินทร์ ล