img ห้วงแค้นจอมนาง เล่ม 1  /  บทที่ 2 จงคิดถึงคนที่อยู่ให้มาก จงลืมคนจากให้พ้น | 33.33%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 2 จงคิดถึงคนที่อยู่ให้มาก จงลืมคนจากให้พ้น

จำนวนคำ:3501    |    อัปเดตเมื่อ:06/01/2022

ที

อยู่ให้มาก จง

งลึก แววตาที่เคยใสซื่อเต็มไปด้วยความเมตตาดังเช่นแต่ก่อน บัดนี้ได้แปรเปลี่ยนไปจนน่าใจหา

แต่ถึงกระนั้นนางเองก็ยังคงจ้องมองไปที่ห้องๆ นั้นจนเสี

นชัด ภายในห้องแห่งนี้ตกแต่งไว้อย่างหรูหราทุกสิ่งภายในห้องล้วนเป็นของชั้นดีนับว่ามีราคามากจนสามารถซื้อจวนขนาดเท่าจวนของสามีของลู่จิ้นจิวได้หลายสิบจวน แม้กระทั่งเครื่อ

ู่บนเตียงนอน ใบหน้าของนางขาวซีดจนแทบไม่มีสีเลือด แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นความงามที่มีก็ไม่ได้ลดน้อยถอยลงกับดูบอบบางน่าปกป

ติง บรรดาผู้คนที่กำลังเดินกันขวักไขว่ไปมาไม่มีใครกล้าเอ่ยคำใดออกมาแม้ครึ่งคำ ยิ่งเมื่อพวกเขาจ้องม

่าวออกมาลู่จิ้นจิวจึงมองไปร่างเด็กสาวที

่อหน้าลู่จิ้นจิว สตรีนางนี้ดูคร่าวๆ แล้วเหมือนสตรีที่อยู่ในวัยยี่สิบต้นๆ นางมีหน้าจัดว่างดงามราวกับเทพธิดา

่านที่สุด” สตรีนางนั้นโผเข้ากอดเทพชะตาพร้อม

เร็วที่สุดแล้ว” เทพชะตากล่าวออกมาและนับเป็นครั้งแรกที่ลู่จ

หม จะไม่มีใครสงสัยแน่นอนถ้านางเปลี่ยนไป ข้าทำดีหรือไม่” เทพชะตาส่ายหน้าอย่างระอา

่อเรื่องวุ่นวายอีก” สตรีนางนั้นฉีกยิ้มรับอย่างล้อเลียนไม่ได้มีท่าทีที่จะขวยเขินดังเช่น

่นางต้องมายืนดูทั้งสองที่จัดว่าเป็นคู่รักยืนหยอกล้อไปมาก็ทำให้นางรู้สึกกระดากใจอยู่ไม่น้อยเลย แต่จะให้ทำอย่

ของตนยังไม่เสร็จสิ้น เทพชะตาก็รีบกลับมาทำหน้าที่ของตนต่อในทันที สตรีนางนั้นเมื

ความหวังดีจากข้า ข้าขอให้เจ้าสนุกกับชีวิตใหม่นี้นะ ไม่สิเจ้าต้องสนุกแน่” กล่าวจบยังไม่ทันที่ลู่จิ้นจิวจะเอ่ยถามข้อสงสัยเทพชะตาที่น

ยไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่มีความห่วงใยใดเผื่อแผ่ไปถึงคนที่เขานำพาแม้แต่นิดเดียว ม

นที่ไม่มีใครได้นอนตลอดทั้งคืนเอาแต่นั่งเฝ้าเด็กสาวที่นอนแน่นิ่งไม่ได้สติ ข้างเตียงของเด็กสาวยังมีชายวัยสี่สิบกว่าๆ นั

มาย “ซูมี่ ซูมี่ เจ้าได้ยินบิดาหรือไม่ ซูมี่ เร็วรีบตามหมอหลวงมา” ชายวัยสี่สิบกว่าๆ ผู้ที่

รั้ง “เร็วนำน้ำมา” สตรีนางหนึ

งทำให้ต้องใช้เวลานานในการปรับสภาพ ภาพแรกที่เด็กสาวผู้นี้ได้เห็นคือใบหน้าแห่งความห่วงใยของชายวัยส

เช่นนี้” เสียงตวาดดังลั่นขึ้นพาให้บรรดาสตรีที

เดินเข้ามาอย่างรีบเร่ง ใบหน้าของเขาในตอนนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นมา เนื่องจากระยะทางที

ของเขาจับไปที่ข้อมือของเด็กสาวโดยตรง ไม่ได้จับผ่านผ้าบางตามประเพณีแบบทุกครั้ง ด้วยอยากตรวจอาการของเด็กสาวให้แ

มือของตนออกจากข้อมือของเด็กสาว ก่อนก้าวถอยออกมาพร้อ

ราบสาเหตุ แต่ก็นับว่าเป็นเรื่องน่ายินดีอย่างยินดีพ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋องโปรดวางพระทัยอีกไม่นานท่านหญิงจะกลับมาแข็งแรงเช่นเดิมพ่ะย่ะค่ะ” เมื่อได้รั

ื่อละจากหมอหลวงท่านอ๋องผู้นี้ก็

ำตัวไม่ถูก นางไม่รู้ว่าเขาเป็นใครและตอนนี้ร่างที่นางใช้อยู่นามว่าอะไร นางยังไม

รู้นางก็จะแสดงให้รู้ไปเลยว่านางไม่รู้ ในเมื่อสตรีนางนั้นสร้างสถานการณ์ไ

งเจ้าก็ยังจำไม่ได้ ท่านหมอนี่มันเกิดอะไรขึ้น” หมอห

ืออาจเป็นตลอดไปก็ได้พ่ะย่ะค่ะ แต่ทรงไม่ต้องเป็นห่วงอาการนี้จะไม่เป็นอันตรายเพียงแต่ต้องค่อยๆ บอกค่อยๆสร้างความทรงจำใหม่ อีกไม่นาน

คนไปตามอีกที ไปส่งท่านหมอด้วย” กล่าวจบก็

น ญาติผู้น้องของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน” ท่านอ๋องตรัสออกมาสร้างความตกใจแก่ลู่จิ้นจิวไม่น้อยเลย เพร

บัดนี้กลายเป็นหมิงยู่ซูมี่ใช้นิ้วชี้ไปที่ตนเอง สลับ

ให้เจ้าป่วยหนักจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ดีแล้วที่เจ้ายังมีชีวิตอยู่ไม่เช่นนั้นคงมีคนตายอี

งมีผู้คนตายด้วย เสด็จพ่ออย่าทรงกริ้วไปเลยเพคะ” ลู่จิ้นจิวในร่า

ข้าต้องเข้าวังก่อนเย็นๆ จะกลับมาดูเจ้าอีกที” กล่า

้นอย่างพร้อมเพรียง สร้างความตกใจให้แก่ลู่จิ้นจิวเป็นอย่างมาก แม้นางจะถูกเรียกว่าคุ

ไม่ใช่ความผิดของพวกเจ้า เป็นข้าที่ผิดเอง” นางกำนัลล

ป็นหัวหน้าเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม “ข้าไม่ต้องการสิ่งใด ข้าแค่ต้องการทราบเรื่องราวต่างๆ ตอน

หน้าที่ที่พวกหม่อมฉันต้องทำอยู่แล้วเพค

ัติของตัวนางและท่านอ๋องผู้ที่ต่อไปนี้จะกลายเป็นบิดาของนางอีกคน ต่อแต่นี้ไปนางจะใช้ชื่อหมิงยู่ซูมี่ไม่ใช่ลู่จิ้น

นและทุกคนด้วยความชอบของเสด็จพ่อที่มีต่อบ้านเมืองและความสามารถของบรรดาพี่ชายของข้าพวกเขาจึงได้รับการแต่งตั้งจากฮ่องเต้อวยยศเป็นอ๋องคุมหัวเมืองสำคัญๆ ของแค้นหาน โดยที่ไม่ต้องสืบทอดตำแหน่งจากเสด็จพ่อ แถมข้ายังมีญาติผู้พี่เป็นถึงฮ่องเต้ของแคว้นหาน” ลู่จิ้นจิว

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY