ความทรงจำในวันวานหวนมาให้ระลึกถึง ‘ครั้งแรก’ ที่เขาละทิ้งนามีรุนไปเพราะ ‘องค์ชีคราชาชารีฟ’ ส่งเขากับแม่ไปอยู่ที่อังกฤษ เกือบ 20 ปี ที่คิดว่าใช้ชีวิตอยู่กับแม่ตามลำพัง แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย เพราะสัญชาติเสือก็ยังเป็นเสือวันยันค่ำ ไม่ว่าเขาจะไปไหน ไปเที่ยว ไปเรียน หรือแม้แต่อยู่ที่บ้าน รู้สึกได้ตลอดว่ามีดวงตาที่มองไม่เห็นคอยจับจ้องเขาอยู่ตลอดเวลา แต่เขารู้ว่านั่นคือการอารักขา คือการปกป้องเขาจากอันตรายที่อาจเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา เพื่อให้เขาปลอดภัยและกลับคืนสู่ใครบางคนที่รอคอย

‘มาลิก... ลูกรักของพ่อ เจ้าเกิดมาเพื่อเป็นราชา จำเอาไว้บางครั้งเสือดาวก็ออกลูกเป็นเสือดำได้ และยิ่งเป็นเสือดำตัวผู้ มันยิ่งสง่างาม จำคำพ่อไว้ เสือดำของพ่อ’