งขณะที่มือเรียวบางถูกมือหนาหนักจับไว้แน่น แล

น หรือว่าอ้อนกลัวจะอายเพื่อนที่ควง.

้อนแค่อยากเห็นหน้าหมอชัด ๆ เวล

ายไป ไม่หล่อเหม

ห็นหน้าหมอเวลาไม่ใส่แว่น ไม่ใช่จะเอาไปเปรีย

อย่างยิ่งยวดไม่ให้ทำในสิ่งที่เขากลัวเหลือเกินว่าหากแสดงอะไรออกไปอังศุมาลินอาจจะเกลียดน้ำหน้าเ

อนเอาแว่นตาออกใช่ไหมหม

ธออยู่ใกล้จนรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ และกลิ่นหอมของดอกกุหลาบอวลไออ่อนๆ ทำให้เขารู้สึกเหมือนเลือดในกายค่อย ๆ รุ่มร้อนขึ้นมาทีละน้อยแต่เขมรัฐก็ต้องเก็บอาการข

ย...หมอ

..แค่ถอดแ

ก ถ้ารู้ตัวเองว่าหล่ออย่างนี้แล้วจะใส่แว่นตาให้เสี

ี่มันแว่นตาแ

ใส่แว่นทุกวันนี่ไม่ใช่

ี่เป็นแว่นตัดแสง เรามีแว่นเย

หมอรับปากอะไรอ

้อแว่นนะ ของผู้หญิงเราไม่ถนัดห

ด้ไหม” คำถามนั้นทำให้คนถูกถามเงียบไปทว่าสายตาคมคู่นั้นยังจับจ้อ



ที

นแค่เพ

้งได้ยากเย็น ยิ่งนับวันอังศุมาลินก็ยิ่งน่ารักและทุกครั้งที่อยู่ใกล้ชิดมันทำให้เขาแทบเป็นบ้าเพ

มีเพื่อนเป็นนักเรียนแพทย์เฉิ่

รอย่างนั้นเลย อ้อนภูมิใจนะที่มี...เอิ่ม...เพื่อนที่น่ารักอย่า

นักศึกษาแพทย์หนุ่มเวลาเขายิ้มเพราะมีรอยกดลึกข้างแก้มทั้งสอง ใช่...เธอชอบลักยิ้มของเขมรัฐแต่ก็ไม่เคยบอกเขาสักที ได้แต่มองด้วยดวงตาเป็นประกายและหากปล่อยมันหวา

วลาแล้ว เพื่อน ๆ ค