มเละเทะทั่วทั้งห้อง ก่อนจะค่อยๆ ก้าวเท้าผ่านถุงขนมแ
่น...”
” เหมือ
นิ่งยิ่
เรียกได้ว่า
นเดียว ฉันชะโงกหน้าไปดูขวดเบ