ลวงรักพิศวาสร้าย

“ผมไม่ทำร้ายคุณอีกหรอกน่าตาล ผมสัญญาแล้วนี่ว่าจะดูแลคุณ อย่าทำท่าตื่นกลัวผมจนตัวสั่นงกๆ อย่างนั้นสิ ผมไม่ชอบเลย... มันทำให้ผมอยากจูบคุณยังไงก็ไม่รู้” คำพูดที่ไม่ได้รู้สึกผิดแถมแสดงความร้ายกาจของเขาทำให้เธอตระหนกสุดๆ “ยะ อย่ามาหื่นใส่ฉันนะ” เธอบอกเสียงสั่น แทบทนฟังน้ำเสียงต่ำแหบพร่าของเขาไม่ไหว... “เปล่าหื่น... คุณก็รู้นี่ว่าเป็นเรื่องธรรมชาติ เราเข้ากันได้ดีจะตายนี่... อย่าดื้อน่า ไปที่ห้องกับผมดีกว่า ซ้อมไว้เยอะๆ เผื่อว่าแต่งงานกันวันเข้าหอจะได้ไม่เขิน น่า คนดีไปกันเถอะ ผมสัญญาด้วยเกียรติของผมว่าจะไม่ทำให้คุณเจ็บ จะไม่บังคับคุณ ตกลงไหม” เขาไม่บังคับเธอแต่เขาจะปลุกเร้าอารมณ์จนเธอยินยอมด้วยน่ะสิ เธอเข้าใจกลไกของร่างกายมนุษย์ดีหรอกน่า ขนาดว่าเมื่อคืนเขาไม่ได้เบาแรงนัก เธอยังรับรู้ได้ถึงความสุขแห่งรสสวาทจากการแนบชิดเขาได้... นี่ถ้าเขาทำกับเธอด้วยความอ่อนโยนและเต็มไปด้วยประสบการณ์ด้วยล่ะก็ ร่างกายเธอคงต้องคล้อยตามเขาไปอย่างไม่มีทางเลี่ยงแน่ๆ