เพราะกำลังสันสนกับชีวิต พอเจอเขาเลยยึดเป็นที่พึ่ง แต่เธอไม่เลยรู้เลยว่าตัวเองเดินเข้าไปสู่กับดักตัณหาที่เขาเป็นคนสร้างขึ้น พอรู้ตัวอีกทีก็ยากที่จะหลุดพ้น ***** “ถ้าคุณให้โอกาสผม รับรองเลยว่าเวลาที่เหลือคุณจะมีความสุขที่สุด” “ตกลงค่ะ 27 วันที่เหลือฉันยกให้คุณ” ********** “ก็คุณมันน่ารังเกียจ” “ผมคุยกับคุณดี ๆ แล้วนะ” “จะดีกว่านี้ถ้าคุณปล่อยให้ฉันกลับไปบ้านพัก” “ถ้าปล่อยคุณก็หนีผมไปอีก อย่าลืมสิตอนนี้ผมเป็นเจ้านายคุณนะ คุณต้องทำหน้าที่ของคุณสิ” “หน้าที่ของฉันคือบัตเลอร์” “ก็ใช่ไง บัตเลอร์บนเตียงคืองานของคุณ”
เสียงเพลงดังกระหึ่มในผับหรูกลางกรุงทำให้คนที่มาเที่ยวครึกครื้นและสนุกสนานกันอย่างสุดเหวี่ยง รวมไปถึงสามสาวที่กำลังแดนซ์กระจายอยู่กลางฟลอร์
ผ่านมาครึ่งชั่วโมงแล้วที่พวกเธอวาดลวดลายกันอย่างไม่มีใครยอมใครเพราะคืนนี้เธอทั้งสามคนมาฉลองให้กับการจบการศึกษา แม้ผลสอบจะยังไม่ออกแต่ก็มั่นใจว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี
ทั้งท่วงท่าและเสื้อผ้าที่สวมใส่ดึงดูดสายตาผู้ชายเจ้าชู้ได้เป็นอย่างมาก แต่พวกเธอก็ไม่สนใจเลยสักนิด
แต่มีสายตาอยู่หนึ่งคู่ที่มองลงมาจากชั้นสอง มองตั้งแต่พวกเธอเข้ามาเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน
“สนใจคนไหนวะ” เมธัสถามชายอีกคนที่เอาแต่จ้องอยู่อย่างไม่วางตา
“มึงลองทายดูสิ” คนตอบยิ้มเจ้าเล่ห์
“กูว่าคนเสื้อดำชัวร์ งั้นกูจองเสื้อขาวนะส่วนพี่เจฟเอาเสื้อสีครีมไป” เมธัสจับคู่ให้ทุกคนอย่างเสร็จสรรพ
“พวกคุณจะจองคนไหนก็เรื่องของพวกคุณเลยครับ อย่าดึงผมไปเกี่ยวด้วย ผมก็แค่อยากมาฟังเพลง มาดื่ม ไม่ได้มาหาหญิง” คนถูกพาดพิงพูดจบก็ยกแก้วในมือกระดกพรวดเดียวจนหมด
“พี่เจฟ ผมพาพี่มาผ่อนคลายนะครับ พี่ถือศีลหรือไง” ราฟาเอลถามคนที่เป็นทั้งพี่ ทั้งเพื่อนและยังเป็นเลขาของตนเอง
“ผมก็ผ่อนคลายอยู่นี่ไงครับ”
“แต่มันไม่สนุกนะพี่” อีกคนท้วง เขารู้จักกับเจฟหรือโรมมาตั้งแต่ตนเองอายุได้ห้าขวบจนตอนนี้ผ่านมายี่สิบห้าปีแล้ว เขาไม่เคยเห็นอีกคนใช้ชีวิตอย่าสนุกสนานเลยสักครั้ง
“ผมไม่ได้อยากสนุกนี่ครับ คุณราฟกับคุณเมธสนใจคนไหนก็เลือกเลยไม่ต้องเลือกเผื่อผม” เขารินเหล้าลงแก้วตัวเองโดยไม่สนใจตามที่บอก ไม่ใช่เพราะถือศีลอย่างที่ราฟาเอลว่าแต่เพราะเขาไม่อยากปวดหัวมากกว่า ซึ่งต่างจากคนที่เป็นเจ้านายเพราะข้างกายนั้นมีผู้หญิงมากเสียจนเลขาอย่างเขาสับรางให้แทบไม่ทัน
เมื่ออีกคนไม่สนใจราฟาเอลกับเมธัสก็เลยนั่งมองกันต่อ ตอนนี้สามสาวเมื่อครู่กลับไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองแล้วโดยมีหนุ่มตามไปนั่งด้วยอีกสามคนครบคู่พอดี
“ช้าไปแล้วเรา” เมธัสพึมพำ
ราฟาเอลมองอย่างไม่ค่อยพอใจ เพราะเขาเล็งหญิงสาวคนหนึ่งในกลุ่มนั้นไว้แล้ว แต่ยังมีคนที่ไวกว่าเขา แล้วชายหนุ่มยิ้มเมื่อเห็นว่าเวลาผ่านไปไม่ถึงห้านาทีหนุ่มทั้งสามคนก็ถูกไล่กลับไปที่โต๊ะของตนเอง
“กูว่าคนเสื้อขาวหุ่นดีมากเลยนะมึง” เมธัสผู้หญิงที่สวมเสื้อสีขาวผมซอยสั้นระต้นคออย่างพอใจ
“อือ แต่กูชอบคนชุดดำว่ะ หุ่นแม่งน่าเอาฉิบหาย” ตาคมมองผู้หญิงตัวเล็กแต่สัดส่วนอย่างอื่นไม่ได้เล็กตามเลยสักนิด หุ่นแบบนี้ถูกใจเขามากที่สุด ตัวเล็ก เอวคอดหน้าอกอวบอิ่มกับสะโพกกลมกลึงนั้นสะกดสายตาจนเขามากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“เอาไหมล่ะ เดี๋ยวกูติดต่อให้” เมธัสรีบเสนอเพราะนานๆ ทีราฟาเอลจะสนใจสาวๆ เนื่องจากปกติมีแต่สาวๆ ที่วิ่งเข้าหา
“ดูไปก่อน ไม่อยากให้ไก่ตื่นว่ะ”
ราฟาเอลไม่รีบร้อนเพราะยังเหลือเวลาอีกนานกว่าผับจะปิด
เสียงเพลงที่ค่อนข้างดังทำให้เอริญาเดินขึ้นมาคุยที่หน้าห้องน้ำชั้นสองเพราะสายเรียกเข้าจากมารดาในเวลาดึกเช่นนี้คงเป็นเรื่องสำคัญ
“อะไรนะคะ ทำไม่เร็วจังคะแม่” เมื่อได้ยินว่ามารดาให้บินกลับญี่ปุ่นหญิงสาวก็ตะโกนถามอย่างไม่แน่ใจ
“หนูนัดกับมะนาวไว้แล้วนะคะ ว่าจะไปล่องเรือด้วยกันตั๋วก็จองแล้วนะคะ วันมะรืนนี้หนูต้องไปขึ้นเรือที่สิงคโปร์นะคะ ถ้าหนูไม่ไปมะนาวต้องไปคนเดียว หนูเป็นห่วงเพื่อน”
“ได้ค่ะ ก็คงต้องเป็นอย่างนั้น ไฟล์ทเที่ยงคืนใช่ไหมคะ” พอได้ยินว่าที่ต้องบินกลับไปก่อนกำหนดเพราะคุณย่าไม่สบายเอริญาก็เลยต้องยอมทำตามนั้น
พอกดวางสายแล้วก็หันหลังกลับ แต่ไม่ทันระวังก็เลยชนเข้ากับผู้ชายคนหนึ่งอย่างจัง
“อุ๊ย ขอโทษค่ะ”
เอริญาเงยหน้าขึ้นมองก็ต้องตะลึงกับใบหน้าของผู้ชายตัวสูง เขาหล่อและแต่งตัวดูดีจนเธอเผลอจ้องอย่างเสียมารยาท
“ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่คุณขึ้นมาบนนี้ทำไมครับ มาหาใครหรือเปล่า” เพราะบริเวณชั้นสองเป็นโซนของแขกวีไอพีแล้วเขาก็เห็นว่าโต๊ะของเธออยู่ทางด้านล่าง
“ฉันไม่ได้ตั้งใจขึ้นมารบกวนนะคะ ฉันจะคุยโทรศัพท์แต่ข้างล่างเสียงมันดังมาก จะไม่เป็นไรใช่ไหมคะ เดี๋ยวฉันก็กลับลงไปแล้ว” เอริญารีบบอกอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าคนอื่นจะเห็นว่าตนเองแอบขึ้นมาบนชั้นสอง
“ถ้าการ์ดรู้คงไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะครับ เพราะข้างบนมีแค่สมาชิกเท่านั้นที่จะขึ้นมาได้”
“คุณก็อย่าบอกสิคะ”
“ไม่บอกก็ได้ครับ แต่คุณต้องบอกผมมาก่อนว่าคุณชื่ออะไร และผู้หญิงเสื้อดำที่มากับคุณชื่ออะไร”
“ถ้าฉันไม่บอกล่ะคะ”
“ไม่บอกก็มาเป็นไรครับ เพราะคนที่เดือดร้อนไม่ใช่ผมนี่ครับ” เขาทำทีว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่า
“บอกแค่ชื่อใช่ไหมคะ” เพราะกลัวว่าเรื่องจะไม่จบแค่นี้เธอจึงถามกลับ
“แค่ชื่อก็พอครับ”
“ฉันชื่อเอริ ผู้หญิงเสื้อดำที่คุณถามถึงชื่อมะนาว” เอริญาคิดว่าบอกแค่ชื่อก็คงไม่เป็นอะไรเพราะคนเราชื่อซ้ำกันก็มีอยู่มาก แล้วพวกเธอก็คงไม่มาที่นี่กันอีกแล้ว
“ขอบคุณครับคุณเอริ”
“ฉันไปได้แล้วใช่ไหมคะ”
“ครับ”
ชายหนุ่มเดินไปเข้าห้องน้ำก่อนจะกลับไปยังที่นั่งของตนเองอีกครั้ง
“หายไปนานนึกว่าหนีกลับไปแล้ว”
“กูจะกลับได้ไงมึงดูพี่กูสิ คอพับไปอย่างนั้นขืนทิ้งไวตื่นมาได้โวยวายแน่”
“พี่เจฟแม่งชอบดื่มแต่ก็คออ่อนฉิบเลย”
“อือ เขาเรียกพวกไม่เจียมไง เมาทีไรเดือดร้อนกูทุกที”
ราฟาเอลบ่นอย่างไม่จริงจัง เขานั้นทั้งรักและเคารพเจโรมยิ่งกว่าใครทั้งหมด บางทีอาจจะรักมากกว่าบิดาของตนเองด้วยซ้ำเพราะคนที่อยู่กับเขาทุกช่วงเวลาก็มีแต่เจโรมมาตลอด
“แต่มึงก็พาเขามาตลอด”
“ก็เพราะกูรู้ไงว่าเมาแล้วแม่งเป็นอย่างนี้ ขืนไม่ชวนมาแล้วพี่มันเปรี้ยวปากออกไปดื่มคนเดียว คงได้ถูกหิ้วไปลอกคราบทิ้งไว้ที่ไหนแน่ๆ”
“เอ่อ ว่ะน่าคิด ว่าแต่ทำไมไปนานนักวะ”
“กูเจอสาวของมึงไง”
“เสื้อขาวเหรอ”
“เออ”
“แล้วไงได้เบอร์มาให้กูไหม” เมธัสถามอย่างมีความหวังเพราะเธอคนนั้นถูกใจเขามาก
“โทษทีว่ะ กูลืม แต่รู้ชื่อแล้ว คงหาไม่อยากหรอก”
“มึงจะบ้าเหรอไอ้ราฟ รู้แค่ชื่อแล้วแม่งคนซื้อซ้ำกันมีตั้งเท่าไหร่ กลับไปถามชื่อมาให้กูเลยนะ”
“อย่าเพิ่งโวยวายสิ พรุ่งนี้มึงก็เจอเขาเองแหละ”
“พรุ่งนี้กูไปญี่ปุ่นนะ จะเจอเขาได้ยังไง”
“มึงบินไฟล์ทไหนล่ะ” ราฟาเอลถาม
“ไฟล์ทเที่ยงคืน มีอะไรหรือเปล่า”
“เขาก็จะไปญี่ปุ่นบินไฟล์ทเย็นเหมือนกัน”
“สุดยอด ราฟมึงมันแน่ว่ะ กูขอคาราวะเลย” เมธัสก้มตัวโค้งคำนับเก้าสิบองศาให้เพื่อน
“อย่าเวอร์ให้มาก มาช่วยกูแบกพี่เจฟไปที่รถเลย”
“อ้าว จะรีบกลับทำไม”
“พรุ่งนี้จะรีบเคลียร์งาน”
“ขยันแปลกๆ พรุ่งนี้วันอาทิตย์นะ”
“วันจันทร์กูมีธุระ จะรีบเคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จ อยากหาเวลาพักบ้าง”
“หูกูฝาดไหม คนอย่างมึงเนี่ยนะจะพัก”
“อือ กูก็เหนื่อยเป็นนะมึง”
“กูรู้ว่าเหนื่อยเป็นแต่กูไม่เคยเห็นมึงพักเลยขนาดควบสาวทั้งคืนพอเช้าแม่งไปทำงานเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น”
“ก็แข็งแรงไง”
“เออ กูไม่เถียงมึงหรอก”
ทั้งสองคนพาเจโรมมายังรถของราฟาเอลที่จอดอยู่ด้านหลังร้านอย่างทุลักทุเล
“พี่เจฟแม่งตัวหนักฉิบ ถึงคอนโดใครจะช่วยมึงเอาลงจากรถวะ”
“เดี๋ยวอีกชั่วโมงก็ตื่นเองแหละ” เพราะไม่ใช่ครั้งแรกที่เจโรมเมาจนคอพับแบบนี้ และเขาก็เป็นคนพาชายหนุ่มกลับคอนโดทุกครั้ง
ความผิดพลาดในคืนนั้นทำให้ชีวิตของวิรัลพัชรเปลี่ยนไปเมื่อรู้ว่าตัวเองตั้งท้อง เธอจำไม่ได้ด้วยซ้ำใครคือผู้ชายคนนั้นเป็นใคร แต่เขาจำได้และเมื่อรู้ว่าเธอกำลังท้องลูกของเขาชายหนุ่มก็ก้าวเข้ามาในชีวิตเพียงเพื่อต้องการลูกของเธอเท่านั้น
นานนับปีแล้วที่อรณิชาไม่ได้รับความสุขจากสามี เขาอ้างว่าเพราะงานแต่จริงๆ แล้วเขามีคนอื่นโดยที่อรณิชาไม่รู้ หญิงสาวจึงให้เวลาเขาและเธอหนึ่งเดือนเพื่อจัดสินใจว่าจะเอายังไงต่อกับชีวิตคู่ หญิงสาวจึงกลับมาที่เมืองไทย และได้เจอกับอดีตคน รักความสุขความผูกพัน ทางใจในอดีตกับกลายเป็นความสัมพันธ์ทางกายในปัจจุบัน ความใกล้ชิดในช่วงเวลาสั้นๆ ทำให้ทั้งสองเผลอใจก้าวข้ามเส้นที่ขีดไว้ไม่สนใจทถูกผิดมองแค่บนเตียงเพียงอย่างเดียว
ความสัมพันธ์ระหว่างนายหัวหนุ่มและนักศึกษาสาว ที่ห่างกันทั้งอายุและระยะทางนายหัวหนุ่มจะทำให้เธอรักเขาได้อย่างที่เขารักเธอหรือไม่คงต้องให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์
ในคืนที่โดนแฟนเอายาปลุกเซ็กซ์ใส่เครื่องดื่ม เธอขอให้ชายคนหนึ่งช่วย พอเช้ามาถึงได้รู้ว่าเขาคือเพื่อนสมัยเรียนเขาขู่ให้เธอยอมเป็นคู่นอนของเขาโดยบอกว่ามีคลิปในคืนนั้นเธอยอมเพราะคำขู่แต่เมื่อรู้ว่าเขาไม่มีคลิปทุกอย่างระหว่างเขากับเธอก็จบแต่เขาไม่ยอมจบเพราะตอนนี้คิดกับเธอมากไปกว่าคู่นอนไปแล้ว
สายตาที่ประสานกันมันบอกอย่างชัดเจนว่าตอนนี้ชายหนุ่มนั้นลืมคำว่าผู้ปกครองกับเด็กในปกครองไปแล้ว **************** หญิงชายสมัยนี้มันเท่าเทียมกันนะบัว เธอคิดว่าจะนอนกับฉันและทิ้งฉันไปง่ายๆ แบบนั้นเหรอ ไม่มีทางหรอก เธอต้องรับผิดชอบทั้งตัวฉันและความรู้สึกของฉัน
เพราะคู่หมั้นของเธอเป็นต้นเหตุทำให้น้องสาวของเขาเสียชีวิต เธอจึงเป็นหมากตัวสำคัญในการแก้แค้นของเขา แต่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่คิด กลายเป็นเขาที่รู้สึกผิดและทำทุกอย่างให้หมากตัวนี้เป็นของตนเอง
' "เจ้าชายฮิมราน บิน ฮาเซม อัล-ราชิด" องค์มกุฎราชกุมารแห่งประเทศความาร์ เดินทางมาประเทศไทยเพื่อดูตัวว่าที่เจ้าสาวที่ถูกพระมารดาบังคับให้แต่งงานด้วย เขาเต็มไปด้วยความชิงชังเมื่อเห็นหล่อนเดินเฉิดฉายอยู่ในผับยามค่ำคืน ท่าทางใสซื่อไร้เดียงสาของหล่อนที่พยายามแสดงออกมานั้นไม่ได้ทำให้เขาซาบซึ้งใจแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามเขาแทบยากจะอาเจียนออกมา เพราะเขารู้อยู่เต็มอกว่าผู้หญิงอย่างหล่อนไม่มีทางเป็นชายาที่ดีของเขาได้อย่างแน่นอน นอกเสียจาก... นางบำเรอ!
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------
ลู่เจียหง นักวิทยาศาสตร์ชื่อดังในยุคปัจจุบัน จับผลัดจับพลูลงลิฟต์ก็โผล่ไปยังยุคโบราณ แถมยังอยู่ในชุดเจ้าสาวอีก ถ้าประหลาดแค่นั้นไม่พอคงไม่เป็นไร ถ้าไม่พบว่าตัวเองกำลังถูกตามล่าจากว่าทีสามีที่ยังไม่ทันเข้าหอ งานนี้นางถือคติไม่ยุ่งเกี่ยวต่างคนต่างอยู่ แต่ท่านอ๋องผู้นั้นก็เอาแต่วนเวียนอยู่ข้างตัวนางไม่หยุด แบบนี้นางจะหย่าสำเร็จได้ตอนไหนกัน!!