สาวแว่นลูกแม่ค้าขายขนมจอมซื่อที่พยายามหาเงินทุกวิถีทางเพื่อเรียนให้จบปี4ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายจู่ๆเธอก็ได้เงินมาใช้หนี้จากหนุ่มหล่อไฮโซแต่มีข้อแม้ว่าจะต้องเป็นแฟนปลอมๆของเขาหนึ่งวัน ดูเหมือนว่าเรื่องมันจะไม่จบแค่นั้นเพราะหลังจากการเปิดตัวต่อหน้าสื่อว่าเป็นแฟนไฮโซหนุ่มเธอก็ต้องเจอเรื่องวุ่นวายในชีวิตเพราะผู้หญิงของเขาตามรังควานเธอไม่เลิกจนต้องย้ายมาอยู่กับชายหนุ่มเพื่อความปลอดภัย เรื่องราวความวุ่นวายจะจบลงเช่นไรติดตามได้ในเรื่อง ตะวันน่านน้ำเลยนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ค่อนข้างเบาสมองไม่ค่อยมีดราม่าอะไรมากมายเนื้อเรื่องจะเป็นแนวแอบรักแอบหวงกุ๊กกิ๊กหวานๆฝากติดตามกันด้วยนะคะ เนื้อหานิยายชื่อตัวละครหรือสถานที่ล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใดขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ค่ำคืนที่ท้องฟ้าโปร่งพราวระยิบระยับงามตาไปด้วยแสงกระพริบของเหล่าดวงดาวบนท้องฟ้า ณ บ้านหลังเล็กมีบริเวณรอบๆไม่เกินหนึ่งงานในจ.นนทบุรีตอนนี้มีเพียงปานตะวันหญิงสาวร่างเล็กที่นั่งกอดเข่าเหม่อมองท้องฟ้าอยู่คนเดียวที่ระเบียงหลังห้องนอนของเธอเท่านั้น
“เฮ้อ..”
ริมฝีปากบางอวบอิ่มเปิดปากถอนหายใจเฮือกใหญ่แม้นท้องฟ้ายามค่ำคืนจะดูปลอดโปร่งสดใสเพียงใดแต่ก็ไม่ได้ทำให้หัวใจของปานตะวันหายขุ่นมัวได้เลยเพราะตอนนี้แม่ของเธอดันมาล้มป่วยขายของไม่ได้ในขณะที่เธอก็กำลังจะเรียนจบปี4อยู่รอมร่อเงินที่มีในมือตอนนี้ก็เหลืออยู่เพียงน้อยนิดแถมยังมีหนี้รายวันที่ต้องจ่ายอยู่ทุกวัน
ปานตะวันหญิงสาววัย21ปีเธอเป็นหญิงสาวร่างเล็กสูง155เซนติเมตรหนัก45หุ่นนาฬิกาทรายผิวขาวอมชมพูผมดกดำหนาตรงยาวถึงกลางหลังใบหน้ารูปไข่ตากลมโตขนตางอนยาวถูกบังด้วยแว่นหนาเพราะสายตาสั้นคิ้วบางได้รูปจมูกเป็นสันแท่งเล็กกลมมนริมฝีปากอมชมพูเป็นกระจับ
ตั้งแต่จำความได้ก็รู้ว่าพ่อของเธอเสียไปตั้งแต่เกิดและเธอก็ใช้ชีวิตอยู่กับแม่สองคนเรื่อยมาแม่ของเธอขายขนมหวานเลี้ยงเธอตั้งแต่เด็กๆจนถึงตอนนี้ตอนที่เธอใกล้จะเรียนจบปี4แต่จู่ๆแม่ของเธอก็เกิดมาล้มป่วยกะทันหันเพราะโรคประจำตัวบวกด้วยความเครียดที่ไม่มีเงินจ่ายเจ้าหนี้ตอนนี้เธอจึงจำเป็นต้องหยุดเรียนกะทันหันเพราะต้องออกขายขนมแทนคนเป็นแม่เพื่อหาเงินมาใช้หนี้ให้ทันในแต่ละวันไม่เช่นนั้นบ้านที่อยู่หลังนี้ก็จะถูกยึด
ปานตะวันเป็นคนค่อนข้างซื่อกว่าเด็กในวัยเดียวกันเพราะเธอไม่ค่อยได้พบปะเที่ยวเตร่กับเพื่อนฝูงเท่าไรด้วยปกติแล้วหลังเลิกเรียนหรือวันหยุดก็จะขลุกช่วยคนเป็นแม่หยิบจับโน่นนี่อยู่ไม่ห่าง
เธอเป็นหญิงสาวที่มองโลกในดีอดทนต่ออุปสรรคทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาได้เป็นอย่างดียิ่งตอนนี้เธอรู้ว่าตัวของเธอนั้นต้องเป็นหลักให้กับแม่เธอจึงคิดท้อไม่ได้
“หมั้นกับคนอื่นหักหน้าผมขนาดนี้เลยเหรอเม”
น่านน้ำในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมจนถึงกลางอกสวมกางเกงยีนส์ราคาแพงสีเดียวกันนั่งไขว่ห้างพิงโซฟาราคาแพงในผับหรูของเพื่อนรักเขายกแก้วดื่มอย่างเอาเป็นเอาตายใบหน้าหล่อเหลาแดงซ่านไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์เพราะอกหักจากหญิงที่รักมากจนถึงอยากจะแต่งงานด้วยแต่เธอกลับเลือกที่จะไปหมั้นหมายกับหมอหนุ่มหน้าอ่อนที่โปรไฟล์ด้อยกว่าเขาหลายเท่า
น่านน้ำเป็นหนุ่มลูกครึ่งไทยอเมริการูปหล่อวัย32สูง183ร่างกายกำยำบึกบึนด้วยออกกำลังกายเป็นประจำผิวสีแทนเพราะชอบอาบแดดใบหน้าคมคิ้วดกเข้มดวงตาคมนัยน์ตาสีนิลขนตางอนยาวได้จากคนเป็นแม่ผมสีน้ำตาลเข้มทรงวินเทจจมูกโด่งเป็นสันริมฝีปากหนาเป็นกระจับ
เขาเป็นลูกชายคนเดียวของปรารถนาและเบนจามินครอบครัวชายหนุ่มนั้นมีฐานะทางสังคมมากเพราะคนเป็นพ่อนั้นเป็นถึงเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนที่อเมริกาและน่านน้ำเองยังบริหารงานในตำแหน่งของหุ้นส่วนคาสิโนและมีธุรกิจยิบย่อยอีกหลายอย่างเขาเป็นคนที่ฉลาดเฉลียวในการต่อรองทางธุรกิจช่างพูดช่างเจรจาดูสมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่างเสียอย่างเดียวค่อนข้างใจร้อนชอบเอาชนะและมีเรื่องผู้หญิงไม่เว้นว่างจนทำให้เมธาวีสาวไฮโซที่มีดีกรีความเก่งเป็นถึงอาจารย์ในมหาวิทยาลัยที่เขาอยากจะคบหาเธอจริงจังนั้นตีตนออกห่างเพราะทนพฤติกรรมความเจ้าชู้ไม่ไหว
“ก็นายเจ้าชู้ซะขนาดนี้ใครจะทนไหว”
เรียวเจ้าของผับรูปหล่อหนุ่มลูกครึ่งไทยญี่ปุ่นยกมือหนาตบบ่าเพื่อนรักก่อนจะพูดความจริงเสียงอ่อนแม้นจะสงสารเพื่อนตนอยู่บ้างที่ถูกทิ้งโดยที่ไม่บอกไม่กล่าวแต่เขาก็เข้าใจในตัวฝ่ายหญิงเช่นกัน
เรียว นาคางาวะ เป็นลูกชายคนกลางของตระกูลนาคางาวะเขาเป็นลูกชายของเจ้าของโรงงานผลิตรถยนต์แต่เลือกที่จะมาใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองไทยที่เป็นบ้านเกิดของคนเป็นแม่ด้วยเหตุผลที่ติดค้างในใจบางอย่าง
เขาเปิดธุรกิจกลางคืนที่นี่เรียวเป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่งเกือบสองเมตรผิวขาวอมชมพูร่างกายกำยำใบหน้าคมเข้มคิ้วดกดำตาตี่แววตาดูดุดันจมูกโด่งแหลมเป็นสันปากหนาอมชมพูผมตรงดกดำตัดผมรองทรงสูงเปิดในเป็นคนที่รักชีวิตกลางคืนและไม่ค่อยชอบเข้าสังคมโลกส่วนตัวค่อนข้างสูง
“ฉันเคยบอกกับเธอไปแล้วว่าถ้าเธอตกลงแต่งงานกับฉันเมื่อไรฉันจะเลิกเจ้าชู้”
คนที่นั่งหน้าแดงตาปรือบ่นอุกด้วยน้ำเสียงงัวเงียทั้งที่เขารับปากเมธาวีเอาไว้แล้วแท้ๆว่าหากเธอตกลงแต่งงานกับเขาเรื่องผู้หญิงที่เคยมีมาเขาจะเลิกทั้งหมดแต่เธอก็กลับไม่เชื่อใจเขา
“นายไม่เลิกให้เธอดูก่อน...แบบนี้ใครจะแน่ใจเป็นฉันก็เลือกหมอหน้าอ่อนนั่นดูมั่นคงในความรักมากกว่าคนอย่างนาย”
เรียวส่ายหัวเบาๆเขาเชื่อว่าเพื่อนของเขาพูดจริงทำจริงแต่เมธาวีอาจจะไม่คิดเช่นนั้นหากเพื่อนของเขายอมเลิกเจ้าชู้ให้หญิงสาวได้เห็นก่อนเธออาจจะเชื่อใจยอมที่จะตกลงแต่งงานกับเขาก็เป็นได้
“หึ่..”
ดวงตาคมตวัดมองค้อนเพื่อนตนก่อนจะสบถในลำคอด้วยน้ำเสียงแอบเคืองเล็กน้อย
“แล้วนี่จะไปงานหมั้นตามที่เธอเชิญหรือเปล่า”
“แน่นอน.. แล้วฉันจะพาคู่ควงคนใหม่ไปด้วยให้เธอได้รู้ว่าฉันก็ไม่ได้สนใจเธอเท่าไร”
เรียวคิดเอาไว้แล้วว่าน่านน้ำต้องทำเช่นนี้เพราะคนอย่างเพื่อนเขาไม่ค่อยจะยอมถูกหักหน้าง่ายๆยิ่งน่านน้ำบอกว่าตัวเองไม่สนใจเมธาวีเท่าไรเขายิ่งมั่นใจว่าน่านน้ำยังสนใจเมธาวีมากเท่านั้นเพราะไม่อย่างนั้นคงไม่คิดจะควงใครไปในงานหมั้นเมธาวีแน่
“...จะเอาชนะเธอว่างั้น...แต่ถ้าคิดจะควงสาวเพื่อเอาชนะคนอย่างเมนายคงหายากอยู่พอตัวว่ะก็เธอเล่นสวยเก่งสมบูรณ์แบบซะขนาดนั้น..”
เรียวอยากเปลี่ยนความคิดของน่านน้ำที่คิดอยากจะทำเรื่องที่ไม่น่าทำเพราะคิดว่าหากน่านน้ำพาใครไปเมธาวีก็ไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้นเพราะเธอเลือกที่จะหมั้นกับหมอหนุ่มคนนั้นแล้ว
“ถ้าหาดีกว่าไม่ได้ก็หามันตรงข้ามทุกอย่างเลยเป็นไง..”
ดวงตาคมจ้องมองมายังเรียวเขม็งเขาต้องขอบใจความคิดของเรียวจริงๆหากหาผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบกว่าเมธาวีไม่ได้เขาก็จะหาสิ่งที่ต่างกันเพื่อให้เมธาวีได้เห็นว่าคนที่มีค่าสำหรับเขาต่างกับเธอสุดขั้ว
“ฉันพูดให้นายถอดใจไม่ได้คิดหาทางใหม่”
เรียวขมวดคิ้วผูกโบว์คราแรกคิดว่าน่านน้ำจะถอดใจไม่ไปงานหมั้นของเมธาวีเพราะคำที่เขาพูดเมื่อครู่เสียอีกเขาไม่เข้าใจเลยว่าเพื่อนของเขาจะทำให้ตัวเองเจ็บปวดไปเพื่ออะไร
เกริ่น “คืนนั้นฉันนอนกับเค้าเพราะต้องการแค่ลูก ใครจะไปคิดว่าเค้าจะตามหาฉันจนเจอแล้วสั่งให้ฉันทำร้ายลูกในท้องตัวเองเล่า ไอ้มาเฟียบ้าฉันจะทำยังไงกับเค้าดี” “ทำให้เค้ารักแกไง” กลิ่นชวาก็แค่อยากจะมีลูกเพื่อให้พ้นการถูกแม่เลี้ยงจับตัวไปใช้หนี้เท่านั้น คืนนั้นเธอต้องการแค่ลูก ไม่ได้คิดว่าชีวิตจะพลิกผันจนได้มาอยู่ท่ามกลางมาเฟียใจดำที่ไม่อยากให้ลูกเธอเกิดมา เพื่อนเธอก็ช่างหาเป้าหมายมาให้ถูกคนเสียจริง ชีวิตวาดิมมันเต็มไปด้วยอันตรายรอบด้าน แค่เอาชีวิตตัวเองให้รอดไปวันๆ ยังยาก หากจะต้องมีจุดอ่อนให้ศัตรูทำลายเขาก็ต้องรีบกำจัด ใครจะไปคิดว่าการนอนกับผู้หญิงที่ถูกใจแค่คืนเดียวจะทำให้เขามีปัญหาตามมาจนปวดหัว ตัวอย่างบางตอน “ความเห็นแก่ตัวของคุณมันทำให้ตัวผมกำลังเดือดร้อนรู้ไหม” วาดิมสาดเสียงแข็งใส่กลิ่นชวากับเพื่อนของเธอที่เป็นต้นเหตุทำให้เขาเป็นพ่อคนโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ “ถ้าคุณไม่มานอนกับฉันทุกอย่างมันจะเกิดขึ้นไหมล่ะ อย่ามาว่าฉันเห็นแก่ตัวอย่างเดียวเลย คุณมันก็เห็นแก่ได้เหมือนกันนั่นแหละ” กลิ่นชวายังไม่เลิกปากเก่ง เด็กคนนี้จะเกิดมาไม่ได้หากเขาไม่ร่วมกระทำกับเธอด้วย ทั้งหมดทั้งมวลมันก็ไม่ใช่ผลงานของเธอคนเดียวเสียเมื่อไหร่ “ถ้าพวกคุณไม่วางยาผมวันนั้นผมคงจะมีสติไม่หลงเชื่อคุณว่าไม่ต้องป้องกัน” กลิ่นชวาหันไปถลึงตากับเพื่อนรัก ส่วนพิริสาก็ได้แต่พยักหน้าน้อยๆ รายละเอียดความจริงเป็นเช่นไรเธอถูกบังคับให้เล่าให้หมดไปแล้วจริงๆ “ช่างเหอะน่า เด็กคนนี้ฉันรับผิดชอบเองได้คุณไม่ต้องห่วงว่าฉันจะให้ลูกไปยุ่งกับคุณหรอก พูดจริงสาบานเลย” “ผมนัดหมอเอาไว้แล้ว ผมจะพาคุณไปเอาเด็กออก” “ไม่นะ อย่าเห็นแก่ตัวสิ เด็กน้อยตาดำๆ คนนึงกำลังจะลืมตาดูโลกเลยนะ ถึงคุณไม่รักเค้าแต่ฉันรัก คนไม่มีหัวใจอย่างคุณไม่เข้าใจหรอก” วาดิมยืนจ้องตากับกลิ่นชวาอย่างไม่มีใครยอมใคร ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นชายหนุ่มก็คว้าปืนออกมาจากเอวและจ่อปลายกระบอกปืนสั้นไปที่หน้าท้องของหญิงสาว “อ๊าย/ว๊าย” สองสาวสวยตกใจกอดกันแน่นขึ้นกว่าเดิม แต่มิวายคนที่ไม่ค่อยจะยอมใครง่ายๆ อย่างกลิ่นชวาก็รีบตั้งสติและหันมาต่อว่าวาดิมอีกรอบ “พ่อแม่คุณรู้ไหมเนี่ยว่าคุณเป็นคนแบบนี้ เกิดเป็นลูกผู้ชายซะเปล่าไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลย” แม้หัวใจจะเต้นจนแทบจะหลุดกระเด็นออกมาข้างนอกแต่กลิ่นชวาก็ยังทำใจดีสู้เสือ พูดไปจ้องตาชายหนุ่มไปไม่สะทกสะท้าน “พอเถอะว่าน” พิริสาที่กลัวจนตัวสั่นรีบปรามให้เพื่อนรักสงบปากก่อนที่จะตายกันหมด ตอนนี้พิริสารู้แล้วว่าวาดิมอยู่ระดับไหน เขาสามารถทำให้พวกเธอหายสาบสูญไปได้แค่ไม่กี่วินาที แถมใครก็เอาผิดคนอย่างเขาง่ายๆ ไม่ได้ด้วย หากย้อนเวลากลับไปได้เธอจะไม่ล็อคเขาเป็นเป้าหมายให้กลิ่นชวาเลย “จะไปไหนล่ะ ไม่ยิงฉัน...ล อื้อ” พิริสายกมือปิดปากกลิ่นชวาขณะที่เพื่อนเธอกำลังพูดตามหลังวาดิมที่กำลังเดินออกไปจากห้อง “อยากตายมากหรือไงถึงได้พูดแบบนั้นน่ะ” พิริสาในตอนนี้สั่นไปทั้งตัว “ไม่ตายหรอก อีตานั่นไม่กล้ามาทำผิดที่บ้านเมืองเราหรอก” “ไม่กล้ากับผีอะไรล่ะ รู้ไหมว่าพ่อของลูกแกเค้าเป็นใคร” “ก็แค่นักธุรกิจเพื่อนเจ้านายแกไม่ใช่หรือไง คงจะรวยพอๆ กับเจ้านายแกใช่ไหมล่ะ” “หัวหน้ามาเฟียค้าอาวุธที่รัสเซียเลยโว้ย สามารถทำให้เราหายไปโดยที่ไม่มีใครเอาผิดได้ด้วย พูดแล้วฉันก็อยากจะร้องให้ เมื่อกี้ที่แกท้าทายเค้า ฉันฉี่จะราดอยู่แล้วรู้ไหม” พูดไปปาดน้ำตาไป ไอ้ที่บอกว่าพูดแล้วอยากจะร้องให้น้ำตามันไหลมาก่อนคำพูดแล้ว “อ้าว แกหาใครมาให้ฉันเนี่ย? ไหนบอกแค่นักธุรกิจธรรมดาไง” ตัวของกลิ่นชวาชาวาบตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมายังใบหน้า ตอนนี้ก็กำลังรู้สึกขนหัวลุกกลืนน้ำลายไม่ลงคอ ตอนนี้เหมือนเธอกำลังขึ้นหลังเสือไปแล้วเลย จะเอายังไงกับชีวิตต่อไปดีล่ะเนี่ย เธอจะสามารถปกป้องลูกในท้องได้หรือไม่ แล้วชีวิตที่อยู่ท่ามกลางความเป็นความตายทำให้เธอต้องเจออุปสรรคอะไรบ้าง ติดตามได้ในนิยายเรื่อง One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก ได้เลยค่า... เนื้อหาในนิยายล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ติดตามผลงานใหม่ๆ หรือพูดคุยกับไรท์ได้ที่ FB นิยาย ปลายฟ้า หากชื่นชอบนิยายที่ไรท์เขียน ฝากกดติดตามนามปากกา ปลายฟ้า เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า ขอบคุณมากค่ะ
“บอกกับผมว่าฐานะเรามันต่างกันเกินไป แต่คุณก็มีผู้ชายรวยๆผลัดกันมาส่งที่หอไม่ซ้ำหน้า นี่เหรอไม่อยากคบคนรวย หรืออยากหว่านเสน่ห์เพื่อเก็บแต้ม ทำให้เค้ารักแล้วก็เฉดหัวเค้าทิ้งแบบนี้เหรอ” “หยุดดูถูกริตานะคะ ออกไปจากห้องริตาเดี๋ยวนี้” สายตาที่มองเขาเต็มไปด้วยความตื่นกลัวเพราะตอนนี้ภูตะวันไม่เหมือนผู้ชายคนเดิมที่เธอรู้จักสักนิด สายตาของเขาแข็งกร้าวทั้งคำพูดคำจายังไร้ซึ่งความเป็นสุภาพบุรุษคนเดิมที่เธอเคยรู้จัก เนื้อหาทั้งหมดเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ คำเตือน นิยายเป็นเรื่องรักโรแมนติก ดราม่า มีเรื่องเกี่ยวกับการเสียลูกในท้อง พระเอกบังคับขู่เข็ญนางเอก แต่ไม่มีนอกกายนอกใจ หากรับเรื่องแบบนี้ได้ไปต่อกับนิยายไรท์ได้เลยค่ะ
ถ้าเขามีฝาแฝด แล้วคืนนั้นเธออยู่กับใครกันแน่? เธอกลืนน้ำลายไม่ลงคอก่อนจะก้มมองรูปลูกสาวตัวกลมที่หน้าจอมือถือ ‘แม่จะทำยังไงดี’
เขาพาเธอขึ้นไปยังจุดสูงสุดของความสุข แล้วก็ถีบเธอล่วงหล่นลงมาตกในเหว เจ็บดีจังเลย ออกไปจากชีวิตฉัน...นายสามีตัวร้าย เนื้อหาในนิยายล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ แม้ครอบครัวจะหาใครมาให้ดูตัวทำความรู้จักไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งเธอก็ไม่คิดที่จะตกลงปลงใจคบกับใครหากไม่เห็นความเป็นไปได้ว่าจะคบกันถึงวันแต่งงานและใช้ชีวิตไปด้วยกันได้ตลอดจริงๆ จนงานวันเกิดอายุครบ 26 ปี เธอก็ได้เจอกับใครคนนั้น คนที่เธอเห็นเพียงแวบแรกก็รู้ว่าเขาคือคนที่เธอกำลังรอ เขามีชื่อว่าดาเนียลเล นักธุรกิจหนุ่มชาวอิตาลีที่รับสืบทอดกิจการเป็นเจ้าของบริษัทผลิตรถยนต์หรูในอิตาลีแทนคนพ่อและแม่ที่เสียและกอบกุมธุรกิจอีกหลายอย่างในมือ คราแรกที่รู้ว่าเขาสนใจเธอจากปากของพี่ชายก็ดีใจจนแทบอยากจะกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งไม่ห่วงคำว่ากุลสตรี ขอบคุณโชคชะตาที่นำพาให้เขาได้มาเป็นเพื่อนทางธุรกิจกับพี่ชายของเธอ และขอบคุณโชคชะตาที่นำพาคนที่เธอเฝ้ารอให้ได้มาพบกันเสียทีหลังจากเพื่อนฝูงต่างก็มีคู่หรือแต่งงานมีลูกกันไปแล้ว เมื่อได้พบกับนักธุรกิจหนุ่มตาน้ำข้าวแสนสุขุมได้เพียงวันเดียวเขาก็ขอเธอเป็นแฟนจากนั้นก็บินเที่ยวไปเทียวมาหาเธออยู่พักใหญ่ จนกระทั่งหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ทำการเซอร์ไพรซ์ของเธอแต่งงานบนเครื่องบินส่วนตัว เธอตอบตกลงในทันทีเพราะก่อนหน้ารู้สึกว่าเขาและเธอช่างเข้ากันได้ดีเหลือเกิน ประกอบกับความอยากจะเป็นแม่คนเพราะเห็นเพื่อนมีลูกสาวลูกชายน่ารักน่าชังเลยอยากจะมีบ้าง ชีวิตของเธอหลังแต่งก็ได้ย้ายไปอยู่ที่อิตาลี ชีวิตความเป็นอยู่สุขสบายมีเรื่องง้องอนตามประสา และอุปสรรคที่ทำให้เธอต้องเจ็บตัวบ้าง จนกระทั่งหลังการแต่งงานผ่านพ้นไปไม่เท่าไหร่ จู่ๆ เธอก็ได้ล่วงรู้ว่าความรู้สึกโชคดีที่เจอผู้ชายดีๆ มันเป็นเรื่องจอมปลอมหมดทั้งสิ้น ความหวังที่อยากจะแต่งงานเพียงครั้งเดียวและอยู่กับสามีคนเดียวไปจนตายก็พังทลายไม่เหลือชิ้นดี ฝากนิยายเรื่อง ลวงรักสามีตัวร้ายไว้ในอ้อมใจทุกคนด้วยนะคะ
ในคืนเข้าหอ...เจ้าบ่าวของเธอเปลี่ยนไป จากคนสุภาพอ่อนโยน กลายเป็นคนดิบเถื่อนในทันตา ทว่า...เธอก็ทำใจตัดเขาออกไปจากชีวิตไม่ได้ ตัวอย่างบางตอน แควก “อ๊าย...” หลังจากหลับลงไปด้วยความเพลียที่ต้องต้อนรับแขกเหรื่อในงานแต่งมาทั้งวัน เธอหลับตาลงไปได้ไม่ถึงชั่วโมงจู่ๆ ก็มีมือของใครบางคนกำลังฉุดกระชากชุดเจ้าสาวของเธอจนขาดวิ่น ผ้าชิ้นหนาบวกกับแรงกระชากสร้างความเจ็บแสบให้เนื้อนวลนุ่มนิ่มของเธอไม่น้อยจนต้องระบายความเจ็บเป็นเสียงกรีดร้อง “อื้อ...” ยังไม่ทันที่จะได้ส่งเสียงร้องอีกครั้ง มือหนาของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีก็กดปิดปากของเธอเอาไว้ ดวงตากลมโตเพ่งมองไปยังชายหนุ่มที่เคยสุภาพและอ่อนโยน ทว่าตอนนี้เธอมองเขาแล้วไม่หลงเหลือความรู้สึกนั้น ดวงตาของเขาที่จ้องมองเธอแข็งกร้าวดิบเถื่อน ประดุจเสือร้ายที่กำลังจะขย้ำเหยื่อ คนที่กำลังคร่อมอยู่บนตัวของเธอคือคนที่เธอเพิ่งเข้าพิธีแต่งงานด้วยจริงๆ หรือ เนื้อหาในนิยายไม่ว่าจะเป็นชื่อคนหรือสถานที่และเหตุการณ์ต่างๆ ล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรท์เขียน ปี2024 หลังจากห่างหายจากการเขียนนิยายในนามปากกาปลายฟ้าร่วมหกเดือน หวังว่าผลงานชิ้นนี้ของไรท์จะทำให้นักอ่านมีความสุขทุกเวลาที่อ่านนะคะ ...ปลายฟ้ากลับมาแล้วค่า หากชื่นชอบฝากกดติดตามนามปากกา กดนิยายเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ กดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ สามีเถื่ิอน นี่น่าจะเถื่อนแค่ไม่กี่ตอนนะคะ อิๆ ในเรื่องนี้ส่วนมากจะหวานละมุน แล้วไปดราม่านิดหน่อยช่วงท้ายๆ แต่รวมๆ มีแต่ความหวานเสียส่วนใหญ่ค่ะ (ปล นิยายเรื่องเก่าๆ ของไรท์ที่เคยลงเอาไว้ กำลังทยอยรีไรท์นะคะ หากเจอคำผิดต้องขออภัย ไรท์กำลังเตรียมรื้ออัปเดตใหม่ทั้งหมดค่ะ)
มารู้ว่าตัวเองนั้นรักเธอจนหมดหัวใจก็เมื่อวันที่เธอนั้นกำลังจะจากไป จากคราแรกที่แกล้งรักเพื่อหวังผลประโยชน์ แต่ตอนนี้ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อให้ได้หัวใจของเธอที่รักคืนมา.. เขาจำเป็นต้องแกล้งทำเป็นรักสาวสุดแปลกที่ไม่ใช่สเปคสักนิดเพื่อเงินก้อนโตจากคนเป็นย่าที่จะสร้างธุรกิจเพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้กับตัวเอง..แต่..มารู้ว่าตัวเองนั้นรักเธอจนหมดหัวใจก็เมื่อวันที่เธอนั้นกำลังจะจากไป จากคราแรกที่แกล้งรักเพื่อหวังผลประโยชน์ แต่ตอนนี้ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อให้ได้หัวใจของเธอที่รักคืนมา..
ต่อหน้าทุกคน เธอเป็นเลขานุการส่วนตัวของท่านประธาน โดยส่วนตัวแล้ว เธอเป็นภรรยาของเขา กู้เวยยีรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่งเมื่อเธอทราบว่าตนเองตั้งครรภ์ ทว่าเธอกลับเห็นฟู่จิงเฉินกับรักแรกของเขาสิทสนมกัน... เธอจากไปอย่างเศร้าใจและตัดสินใจที่จะให้พวกเขาสมหวัง ต่อมา เมื่อฟู่จิงเฉินมองดูท้องที่ยื่นออกมาของเธอ และถามอย่างตื่นเต้นว่า "้กู้เวยยี นี่คือลูกของใคร!" เธอตอบอย่างหัวเราะเยาะ "มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย อดีตสามี!"
ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป
รูรักอันบริสุทธิ์เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของชายหนุ่มเป็นครั้งแรกดูเหมือนว่าจะตอบสนองได้เป็นอย่างดี ร่องของนางขมิบรัว สะโพกของนางยกขึ้นยังเด้งเข้าไปหาปากร้อน ฝ่าบาทเก่งกาจยังสามารถแยงลิ้นเข้าไปในรู อันซูเซี่ยถูกทาขี้ผึ้งหอมรอบปากทาง ขี้ผึ้งนี้นอกจากจะมีรสชาติดีส่งเสริมรสน้ำรักของนางแล้วยังมีคุณสมบัติอันวิเศษ แม้จะเป็นหญิงพรหมจรรย์ก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวด และเผลอทำร้ายฝ่าบาทจนบาดเจ็บ อี้หลงดูดแบะขาของนางให้กว้างขึ้นแล้วรวบขึ้นไปให้ขาชี้ฟ้า จากนั้นมุดใบหน้าลงมาอย่างหลงใหล “หอมอร่อยเหลือเกิน รู้สึกเหมือนดื่มสุราไม่เมามาย อ้า ข้าชอบยิ่ง หอยของฮองเฮาช่างใหญ่โต ดูโคกเนื้อโยนีแทบจะล้นริมฝีปากของข้า สีแดงเช่นนี้คงไม่เคยผ่านสิ่งใดมาก่อน บริสุทธิ์ยิ่งนัก ซี้ด” นางดิ้นเร่าอยู่ในปาก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากเชื่อฟังในคำของฝ่าบาท “อืม อร่อยยิ่งนัก อ้า ข้าไม่ไหวแล้วขอดูหน้าฮองเฮาของข้าหน่อยเถิด” ดูเหมือนว่าร่องรักของนางยังขมิบ นางไม่อยากให้เขาเงยหน้าขึ้นจากตรงนั้นด้วยซ้ำ อยากถูกปลายลิ้นเลียเช่นนั้นจนกว่านางจะได้รับการปลดปล่อย “อ้า ฝ่าบาทเพคะ อย่าหยุดเพคะ อื้อ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มี 2 เล่มจบ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน
ในสายตาของเขา เธอเป็นคนขี้โกหก ในสายตาของเธอ เขาเป็นคนไร้หัวใจ เดิมทีถังหว่านคิดว่าเธอคือคนพิเศษหลังจากอยู่กับเสิ่นติงหลานมาสองปี แต่สุดท้ายก็พบว่าตัวเองเป็นแค่ของเล่นที่สามารถทิ้งได้อย่างตามใจเมื่อไม่มีค่าอีกต่อไป จนกระทั่งถังหว่านเห็นว่าเสิ่นติงหลานพาคนรักของเขาไปตรวจครรภ์ เธอจึงยอมแพ้แล้ว เธอหยุดติดตามเขาอีก แต่จู่ๆ เขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไป "ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไปล่ะ?" ชายผู้เคยหยิ่งยะโสขนาดนั้น ตอนนี้ก้มหัวลงและขอร้องว่า "หวานหว่าน ฉันผิดไปแล้ว โปรดอย่าทิ้งฉันไป"
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀