เสียงกระเส่าในยามค่ำคืน ไม่ได้มีแค่เสียงเดียวแต่มีถึงหลายคน สตรีนางน้อยที่อยู่บนเตียงหันมองสตรีที่จูบแม่ทัพปีศาจ นางพึ่งจะเป็นมือใหม่ที่ใหม่จนไม่กล้าทำสิ่งใด ได้แต่มองเขาเสพสมสตรีอื่นต่อหน้านาง เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังไม่หยุด ยิ่งทำให้นางประสาทเสีย หากแต่ว่าหากนางยังนิ่งมองอยู่เช่นนี้ เกรงว่าพรุ่งนี้จะไม่มีที่นอน เมื่อเป็นเช่นนี้ก็จัดเลยสิจะรออะไร ใช่ว่านางจะทำไม่เป็นเสียหน่อย
เสียงหัวเราะที่ดังอยู่รอบกายตอนนี้คือเรื่องบ้าอะไรกัน ลี่อิงหันมองสตรีมากหน้าหลายตา บางคนไร้เสื้อผ้า บางคนมีเพียงผ้าปิดกาย บุรุษเพียงหนึ่งอยู่กลางวงล้อมของสตรีเหล่านั้น
นางข้ามภพมา ทั้งยังถูกลากมาข้องเกี่ยวกับเรื่องบัดซบ แม้ไม่เคยทำ กระนั้นก็ใช่ว่าจะไม่เคยเห็น หากแต่ภาพตรงหน้านั้นเกินจะรับไหว
บุรุษหนึ่งเดียวเปรียบเหมือนปีศาจที่มองสตรีเหล่านั้นเป็นเพียงวัตถุไว้เสพสม ใช้เสร็จก็โยนทิ้งแล้วดึงสตรีคนใหม่เข้ามา
หากใครถูกใจก็ใช้งานต่อ ใครไม่ถูกใจก็จะกลายไปเป็นทาส หรือโยนให้ทหารนับหมื่นนับแสนที่รออยู่ด้านนอก
ลี่อิงรู้สึกสมองชา นางประเมินถึงสิ่งที่ตัวเองต้องทำ หากทำให้เขาพอใจได้ก็เท่ากับนางรอดชีวิตไปหนึ่งวัน แต่หากเขาไม่พอใจ นั่นหมายความว่านางจะมีสามีนับหมื่น!!
โอ๊ย ไม่ต้องประเมินอะไรแล้ว เห็น ๆ อยู่ว่าอย่างไหนดีกว่า ลี่อิงลุกไปหาเป้าหมาย ในใจคิดว่าอย่างไรก็ต้องทำให้เขาหลงให้ได้
ก้าวได้สองก้าวดวงตาปีศาจก็ตวัดมอง นางนึกว่าตัวเองทำสำเร็จ แต่แล้วกลับถูกสตรีที่อยู่ใกล้ ๆ ผลักกระเด็นก่อนเจ้าตัวจะรีบขึ้นคร่อมปีศาจตัวนั้นทันที ลี่อิงจะลุกขึ้นก็โดนเหยียบอีก สรุปแล้วกว่านางจะตั้งตัวได้ก็หมดสภาพ ส่วนเขาก็หมดอารมณ์พอดี
แล้วนางจะเป็นอย่างไรล่ะ ก็ถูกไล่ออกมาเป็นทาสอยู่ด้านนอก น่ะสิ ลี่อิงหันมองกระโจม อย่างไรก็ต้องหาทางให้เขาเลือกนางให้ได้
ทหารมองนางไม่วางตา สองมือยกขึ้นลูบปาก ถูกปีศาจตัวนั้นกินก็ยังดีกว่าถูกทหารเหล่านี้กิน เมื่อคิดได้จึงอาศัยจังหวะที่พวกเขาเผลอแอบเข้าไปในกระโจมแม่ทัพอีกรอบ
คนกินอิ่มแล้วได้ยินเสียงตั้งแต่นางก้าวเท้าเข้ามา เขาจะหูดี ไปไหน ลี่อิงรีบตอบ ไม่เช่นนั้นนางอาจโดนฆ่าได้ง่าย ๆ
“บ่าวนำน้ำอุ่นมาเติมเจ้าค่ะ” นางหิ้วถังน้ำที่เตรียมมาไปด้านหลังฉาก บุรุษในอ่างเปลือยเปล่ามองเห็นอวัยวะทุกส่วน อาวุธของเขาใหญ่ เท่ากำมือ ลี่อิงกลืนน้ำลายลงคอ มองมันไม่วางตา มือก็ขยับเทน้ำ
เฉินหยางจ้องสตรีตรงหน้า “เจ้ามองอะไร”
ลี่อิงสบตาเขาแล้วยิ้ม “ร่างกายของท่านแม่ทัพช่างสมบูรณ์แบบ ยากจะหาใครมาเปรียบได้”
เฉินหยางพิจารณาสตรีที่มีใบหน้าเปื้อนโคลน เสื้อผ้าเลอะเทอะไร้ความสวยงาม มือหนาเชยคางนางขึ้นแล้วสะบัดออก
“ออกไป ข้าอยากอยู่คนเดียว” ปีศาจหลับตาลง ทำเหมือนนางเป็นเพียงอากาศธาตุ ลี่อิงถอนหายใจพยายามควบคุมสติไม่ให้ลงอ่างไปปล้ำเขาก่อน
นางมองเขาอย่างเสียดาย วันนี้สวรรค์คงไม่เข้าข้าง ได้ นางจะมาใหม่ ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ แน่นอน
ดังนั้น งานที่นางแย่งมาทำก่อนใครในทุกเช้าจึงเป็นการตักน้ำ ใส่อ่างให้เขา ยามเจอเขา นางจะสบตายั่วยวน แต่กลับได้รับเพียงสายตารำคาญให้ เมื่อไม่ได้ผลลี่อิงเลยต้องคิดแผนใหม่
วันนี้เมื่อตักน้ำมาเติมให้เขา นางจึงก้มหน้า ไม่มองเขาอีก ตอนที่กำลังจะเดินจากไป คนหลับตาก็ลืมตา
“ทำไมวันนี้ไม่มองข้า”
บุรุษผู้นี้ถือตัวจริง ๆ หากนางสนใจเขาก็จะไม่สน แต่หากนาง ไม่สนใจเขาก็จะไม่พอใจ “บ่าวมีงานอื่นที่ต้องทำอีกเจ้าค่ะ” นางไม่สบตาเขา พอจะจากไปก็ถูกมือหนาจับแขนไว้แล้วออกคำสั่ง
“ถูหลังให้ข้า”
นางอยากยิ้ม แต่ต้องอดกลั้น แสร้งทำหน้าเหมือนไม่ค่อยพอใจ “เจ้าจะขัดคำสั่ง”
ลี่อิงรีบคำนับ “บ่าวไม่กล้าเจ้าค่ะ” พูดจบก็เงยหน้ามองหาอุปกรณ์ขัดตัว เขาก้าวเท้าออกจากอ่างทำให้นางมองเห็นทุกสัดส่วนได้อย่างชัดเจน
ถ้าเขาไม่มีอำนาจที่จะทำให้นางสุขสบายในภพที่ต้องพึ่งพาบุรุษ นางจะไม่ยอมทำเช่นนี้แน่ แม้คนตรงหน้าจะน่ากินอยู่บ้างก็ตาม
“บ่าวขออนุญาตเจ้าค่ะ” นางทำตัวให้เป็นปกติ ใช้หินขัดหลังเขาที่มีแต่รอยแผลเป็น เมื่อถูด้านหลังเสร็จก็เปลี่ยนมาเป็นด้านหน้า ลี่อิงพยายามไม่มองข้างล่าง นางขัดไปเรื่อยจนถึงหน้าท้องแล้วลงไปที่เท้าโดยข้ามสิ่งที่ห้อยอยู่บนหัว
เมื่อเงยขึ้นมาก็พบว่ามันอยู่ตรงหน้า “เจ้าอยากลองชิมหรือไม่?”
นางรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร ตอนนี้นางเป็นเพียงเชลยทาส แม้แต่คำว่านางบำเรอก็ยังสูงเกินไป ดังนั้นเมื่อมีโอกาส นางก็จะทำให้ดีที่สุด
งัดสิ่งที่เคยเห็นในภพก่อนออกมาให้หมด ลี่อิงตวัดลิ้นเลียตรงส่วนปลาย มือบางจับฐานลำแท่งแน่น นางเหลือบตาขึ้น เห็นเขาก้มมองลงมาเช่นกัน เขาชอบให้คนอื่นสัมผัส ชอบให้ตัวเองเป็นเหมือนเทพเจ้า ส่วนพวกนางเป็นเหมือนเถ้าธุลีที่เขาจะเหยียบย่ำเมื่อใดก็ได้
ลี่อิงอมมันแล้วขยับขึ้นลงช้า ๆ เมื่อเห็นว่าเขาเริ่มจะทนไม่ไหว นางก็คายออก หันมาหยอกล้อตรงส่วนปลายแทน
คนถูกขัดจังหวะเขม่นมอง ดึงหน้านางเข้าหาอาวุธ มือหนากดหัวนางแล้วขยับตามใจ คราวนี้นางแทบสำลักเมื่อเขาพ่นน้ำรักออกมาจนล้นปากนาง
บุรุษผู้นี้ไม่รู้จักถนอมหญิงงามจริง ๆ เมื่อตัวเองเสร็จสมก็ไล่นางทันที สรุปว่าปฏิบัติการครั้งนี้สำเร็จหรือไม่ ไม่เลยสักนิด เขาก็ยังมองนางเป็นธุลีดินเช่นเดิม
ลี่อิงต้องรีบคิดว่าทำเช่นไรเขาถึงจะติดใจ ก่อนนางจะมีสามีเป็นหมื่น
เจียซินที่อยู่ในชีวิตปั่นปลายนั้น กลับต้องรู้สึกเสียใจที่เลือกเส้นทางรักผิด เมื่อเลือกหนทางใหม่ได้ เธอก็จะเลือกหนทางที่ดีที่สุด และเขาชายที่เธอเคยละทิ้งไปก็กลายมาเป็นคู่ชีวิต ที่พร้อมจะร่ำรวยไปด้วยกัน
ชมดาวต้องทนรับสภาพสถานะเลขาของเจ้านายและสถานะบนเตียงมาตลอดห้าปี เธอคิดว่าอีกไม่นานเขาก็จะขอเธอแต่งงาน หากแต่ว่าเขากลับเห็นเธอเป็นเพียงสถานะรองเท่านั้น จนกระทั่งวันหนึ่งเขาก็ต้องแต่งงาน ไม่ใช่กับเธอแต่เป็นคนอื่น เธอจะเลือกจำยอมอยู่ในความลับต่อไป หรือเลือกที่จะเดินออกมาพร้อมกับเด็กในท้อง!!
ลู่เจียหง นักวิทยาศาสตร์ชื่อดังในยุคปัจจุบัน จับผลัดจับพลูลงลิฟต์ก็โผล่ไปยังยุคโบราณ แถมยังอยู่ในชุดเจ้าสาวอีก ถ้าประหลาดแค่นั้นไม่พอคงไม่เป็นไร ถ้าไม่พบว่าตัวเองกำลังถูกตามล่าจากว่าทีสามีที่ยังไม่ทันเข้าหอ งานนี้นางถือคติไม่ยุ่งเกี่ยวต่างคนต่างอยู่ แต่ท่านอ๋องผู้นั้นก็เอาแต่วนเวียนอยู่ข้างตัวนางไม่หยุด แบบนี้นางจะหย่าสำเร็จได้ตอนไหนกัน!!
จ้าวเหม่ยซื้อนิยายมาอ่าน พระเอกของเรื่องเป็นทรราชที่ได้รับการยกย่อง บ้าไปแล้วเป็นทรราชจะดีได้อย่างไร ปากบ่นไปสมองก็ด่าไปดันถูกเครื่องทำน้ำอุ่นช็อตตายไป ฟื้นมาอีกทีก็กลายเป็นสนมของทรราชผู้นั้น!! งานนี้เธอจะสามารถกลับออกจากนิยายได้ไหม หรือว่าต้องอุ้มให้ทรราชผู้นั้นตลอดไป ไปลุ้นกันค่ะ ****************** จบดีมีความสุขค่ะ
นราเป็นเพียงหญิงสาวยากชน ต้องทำงานแลกเงินแต่เธอก็มีตุลย์แฟนหนุ่มที่มีฐานะดีคอยช่วยเหลือตลอด จนกระทั่งวันหนึ่งเธอก็พบว่าตัวเองตั้งครรภ์ ในขณะที่อีกฝ่ายก็มีคนที่ดีพร้อมไว้ข้างกายเช่นกัน เพราะรักจึงยอมเลิก เธอจึงเลือกที่จะหอบลูกในท้องจากไปเพื่อให้เขามีอนาคตที่ดีขึ้น ดีกว่าที่จะอยู่กับคนแบบเธอแม้หัวใจจะเจ็บปวดมากเท่าไรก็ตาม
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"
ในคืนวันเกิดอายุยี่สิบสองปี ลี่เฉี่ยนโลว่ถูกแฟนหนุ่มวางยา และไปมีอะไรกันกับซือจิ้นเหิง ผู้ชายลึกลับคนหนึ่งตลอดทั้งคืน วันรุ่งขึ้นเธอพบว่าครอบครัวเธอถูกทำลายจนไม่มีอะไรเหลือ เธอแต่งงานกับจิ้นเหิง ได้รับการคุ้มครองจากเขา และใช้เขาเพื่อแก้แค้น "ฉันเป็นภรรยาที่ถูกกฎหมายของเขา" แม้ว่าแม่สามีของเธอจะไม่ยอมรับ แม้ว่าแฟนสาวที่เป็นซุปเปอร์สตาร์ของเขาจะตามมาอยู่ด้วยกัน เธอก็ยังคงยืนยันอยู่อย่างนั้น เธอแท้งโดยบังเอิญ แต่เขากลับเข้าใจผิดว่าเธอไม่อยากมีลูกกับเขา และด้วยความเข้าใจผิดต่าง ๆ อีกหลายหย่าง เธอเลือกที่จะกระโดดลงทะเลเพื่อฆ่าตัวตาย หลายปีต่อมา เมื่อเธอกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง เขาถึงกับตกตะลึง ชายคนนี้ได้สิ่งที่ต้องการจากเธอแล้ว แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงยังรังควานและทรมานเธอต่อไป
เดิมทีฟางจินซิ่วมีอวกาศติดตัวได้เปิดคลินิกการแพทย์แผนจีนในยุคปัจจุบันและเจริญรุ่งเรือง ไม่มีการแข่งขันหนัก และทำงานมีวันหยุด เธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย แต่แล้วมีวันหนึ่งที่เธอตื่นขึ้นมากลับข้ามมิติกลายเป็นชาวนาที่ฟมู่บ้านยากจน อีกทั้งได้เจอภัยแล้ง จากนั้นก็โดนขาย โชคดีที่ครอบครัวที่ซื้อเธอแตกต่างจากที่เธอจินตนาการไว้ เธอไม่ได้ถูกทารุณกรรม แต่ได้รับการดูแลอย่างดี ในยุคแห่งความขาดแคลนอาหาร และมีภัยแล้ง ฟางจินซิ่วตัดสินใจตอบแทนความเมตตาของครอบครัวนี้ แม่สามีป่วยหนัก? สำหรับปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอเก็บสมุนไพรและแช่ในสระศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งรักษาเธอให้หายดีภายในไม่กี่นาที ที่บ้านไม่มีอาหาร? ปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอไปล่าสัตว์กับครอบครัวและโชคก็เข้าข้างเธอ ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน เหยื่อก็จะตกหลุมพรางเสมอ กินแต่เนื้อสัตว์โดยไม่มีผักหรือ? มันเป็นปัญหาเล็กๆ เทน้ำในสระศักดิ์สิทธิ์เพียงหยดเดียว ก็สามารถปลูกพืชได้ทุกชนิดและกินผักและผลไม้อะไรก็ได้ที่พวกเธอต้องการ ญาติที่อิจฉากำลังมาก่อเรื่องเมื่อเห็นว่าพวกเธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย สำหรับปัญหาเล็กน้อยนี้ เธอเรียกผู้ชายที่มีความแข็งแกร่งของเธอมาจัดการพวกเขา อะไร คุณถามว่าสามีของฉันทำไมเชื่อฟังได้ขนาดนี้? จงหวี่เดินเข้ามาด้วยสายตาเร่าร้อน "คุณภรรยา ตราบใดเจ้ายอมอยู่เคียงข้างข้าตลอดชีวิต ถึงเอาชีวิตข้าไปข้าก็ยอม"
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"