เพราะต้องแต่งงานกับเจ้าบ่าวสุดแสนเย็นชา เธอเลยคิดว่าจะมอมเหล้าเขาแล้วปลุกปล้ำทำผัว ก่อนจะอุ้มท้องลูกของเขาหนีไปให้สุดหล้าฟ้าเขียว แต่ไฉนถึงผิดแผนไปหมด ไม่ใช่แค่เธอคนเดียวที่จะมีคืนวันเร่าร้อนแบบที่เขาไม่ได้สติ แต่เธอกับเขามีคืนเร่าร้อนต่อกัน แบบมีสติทั้งคู่!
ซีรีส์คืนเร่าร้อน
เล่ม 1 ของหวงผู้ชายเอาแต่ใจ
เสียงกรี๊ดของสาว ๆ ที่ข้างสนามบาสเก็ตบอลทำให้สองหนุ่มที่กำลังแข่งขันชู้ดบาสกันอยู่เร่งทำคะแนนอย่างเต็มที่
“พี่คิง พี่คิง พี่คิงสู้ๆ” เสียงเชียร์คชาดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง พอกับเสียงเชียร์ธนา
“พี่ไทน์สู้ ๆ พี่ไทน์สู้ตาย พี่ไทน์ ไว้ลาย สู้ตาย ๆ” สองหนุ่มห้ำหั่นกันอย่างดุเดือด เพราะฝีมือไม่เป็นสองรองใคร ทั้งเรื่องการเรียน กีฬาและแข่งขันวิชาการ
คชามาจากตระกูลดังของสุรเกียรติ ทายาทเพียงคนเดียวของคันสร ในขณะที่ธนาเป็นแค่เด็กบ้านนอกจน ๆ ที่อาศัยอยู่กับแม่ที่ขายข้าวแกงอยู่ริมถนนอย่างธัญญาเรศ
แม้ทั้งสองจะฐานะต่างกันราวฟ้ากับเหว แต่หน้าตาและความเก่งสูสีกัน ผลัดกันแพ้ ผลัดกันชนะ
เสียงเฮดังขึ้นรอบสนามเมื่อธนาเป็นฝ่ายชนะ
“รอบหน้าเอาใหม่นะเพื่อน” ธนาเดินตรงเข้าไปจับมือกับคชา แต่คชาปัดออกมองอย่างเดือดดาล
“ใครเป็นเพื่อนแก ฉันไม่มีเพื่อนแบบแก” การกระทำของคชาทำให้หลายคนหันไปทำหน้าปั้นยาก ในขณะที่ธนายิ้มให้สาว ๆ ก่อนที่จะโค้งคำนับให้ทุกคน ที่อุตส่าห์มาเชียร์ให้กำลังใจเขาแบบนี้
การทำให้สาวๆ รักและคลั่งไคล้ เป็นสุภาพบุรุษและเป็นผู้ชายที่อบอุ่นดีงามทำให้เขาได้ใจทุกคนไปจนหมด แตกต่างจากคชาที่บ้านรวย รูปหล่อ พ่อรวย แต่นิสัยเสีย สันดานแย่ และถูกเปรียบเทียบกับเขาเสมอว่าเหมือนสีขาวกับสีดำ
เขาได้ทุนมาเรียนโรงเรียนดังแห่งนี้เพราะสอบเข้ามาจากมันสมองล้วน ๆ แต่โรงเรียนแห่งนี้มีแต่ลูกเศรษฐีมีเงิน และเด็กมีอันจะกิน มีแต่เขาที่ต้องปากกัดตีนถีบช่วยแม่ทำงานสายตัวแทบขาดกว่าจะได้เงินแต่ละบาทแต่ละสตางค์
“พี่ไทน์คะ ขอถ่ายรูปพี่ในชุดพละได้ไหมคะ พี่เท่ที่สุดเลยค่ะ” เสียงนักเรียนสาวในโรงเรียนดังขึ้น ทำให้ปลายฝนยืนมองธนาด้วยความชื่นชม
เธอแอบชอบและแอบปลื้มธนา แต่แอบปิดบังไม่ให้ใครรู้ สำคัญที่สุดก็เพราะว่าเขาเป็นศัตรูของคชา
คชาเป็นเจ้านายของเธอ เธอเป็นแค่เด็กในบ้านที่บิดาของเขาเอ็นดู ส่งเสียให้เล่าเรียน การให้คชารู้ จะทำให้เธอเดือดร้อน เพราะคชากับธนาเป็นคู่แข่งกันมาตลอด ในทุก ๆ เรื่อง
คชาเหมือนสีดำ ธนาเหมือนสีขาว ธนาอบอุ่น เป็นสุภาพบุรุษ ในขณะที่คชาเหมือนเสือร้ายคอยจัดการทุกคนที่ขวางทางของตัวเองเมื่อถูกทำให้ไม่พอดี
ธนาแสนดี มีน้ำใจช่วยเหลือทุกอย่าง ในขณะที่คชาพร้อมเหยียบย่ำทุกคนให้จมดิน
“ยืนเซ่อทำอะไรอยู่อีก ขึ้นรถสิ” เสียงกระชากของคชาทำให้ปลายฝนสะดุ้ง
“ถ้าคุณพ่อไม่ให้รับเธอกลับบ้านด้วย อย่าหวังเลยว่าลูกคนใช้อย่างเธอจะเสนอหน้าขึ้นมานั่งบนรถกับฉันได้” คชาตวาดใส่ เขายิ่งหงุดหงิดที่เห็นว่าเด็กในบ้านที่บิดาเอ็นดูนักหนากำลังมองคู่แข่งของเขาในทุก ๆ เรื่องด้วยสายตาชื่นชม
ใคร ๆ ก็บอกว่าหมอนั่นดี จะดีแค่ไหนก็แค่ลูกแม่ค้าขายข้าวแกง ไม่มีอะไรสู้เขาได้เลยสักอย่าง
ถึงเขาจะแพ้ให้มันวันนี้ แต่เขาไม่มีทางแพ้ให้มันอีกในครั้งต่อไป คอยดูเถอะ!
“ถ้าคุณคิงไม่สะดวกใจที่จะให้ปลายนั่งรถไปด้วย ปลายกลับเองดีก็ได้ค่ะ”
“อวดดี มานี่เลย เลิกมองมันได้แล้ว” เขากระชากปลายฝนซึ่งอยู่ในชุดนักเรียนม.ปลายไปขึ้นรถ
ครั้งก่อนบิดาสั่งให้คนขับรถรับปลายฝนกลับไปด้วย แต่เขาให้เธอกลับเอง บิดาบังเอิญเห็นเธอลงจากรถเมล์และเดินเข้าซอยบ้านไป เขาเลยโดนด่ายับ ในขณะที่ปลายฝนยิ่งพยายามแก้ตัวก็เหมือนเขายิ่งกลายเป็นตัวร้ายเข้าไปทุกที สุดท้ายบิดาก็ยื่นคำขาดให้รับปลายฝนกลับบ้านด้วยกันทุกวัน ถ้าหากว่าเขากลั่งแกล้งเธอ ทำให้เธอลำบากต้องกลับบ้านเองอีก เขาจะโดนตัดเงิน
บิดารักและเอ็นดูปลายฝนมากจนเขายังนึกสงสัย ว่าบิดาอยากจะเคลมเด็กในบ้าน แต่เขาก็ยังไม่เห็นว่าเป็นเช่นนั้น แต่ก็นิ่งนอนใจไม่ได้
“ไปได้แล้วครับลุงชุ่ม” คชาสั่งคนขับรถ ก่อนจะเหลือบมองตัวต้นเหตุที่ทำให้เขาโดนบิดาดุนั่งอยู่ตรงเบาะหน้าด้วยสายตาไม่สบอารมณ์
“เธอกล้ามากนะที่จะกลับเอง ถ้าคุณพ่อมาเห็น ฉันก็จะโดนหักเงินอีก เธอมีปัญญาชดใช้เหรอ” คชาเปิดศึกในรถ เอ่ยถามเสียงกร้าว
“ปลายขอโทษค่ะ”
“หุบปาก!” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นทำเอาปลายฝนสะดุ้งสุดตัว ชุ่มเองก็รับรู้ถึงอารมณ์เดือดดาลของเจ้านายหนุ่ม
“ฉันไม่ต้องการคำขอโทษจากเธอ ถ้าขืนกล้าทำให้ฉันเดือดร้อนอีก เธอโดนแน่” เขาคาดโทษเอาไว้ พอถึงบ้านลงจากรถได้คชาก็รีบคว้าข้อมือเล็กของปลายฝนเอาไว้
“คุณคิง มีอะไรคะ” เธออุทานอย่างตกใจ พลางเอ่ยถามเสียงสั่น
“อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วมาทำความสะอาดห้องฉันด้วย”
“แต่เป็นหน้าที่พี่สารินนี่คะ”
“เดี๋ยวนี้เธอกล้าเถียงฉันอย่างนั้นเหรอ”
“ได้ค่ะ” ปลายฝนรีบรับคำ เธอไม่มีหน้าที่แค่รับคำ เขาเป็นเจ้านายและเธอก็เป็นแค่ผู้อาศัยเท่านั้น
“เธอควรรู้สถานะว่าเป็นใคร กล้าปฏิเสธ กล้าต่อรองกับฉันอย่างนั้นเหรอ ถึงแม้ว่าคุณพ่อจะรักและเอ็นดูเธอมากแค่ไหน แต่เธอก็แค่ลูกคนใช้ในบ้านเท่านั้น” เขาตอกย้ำสถานะของเธอ
เธอแอบชอบเขาเพราะเขาคือพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงสารภาพรักกับเขาเมื่อเรียนจบและได้เข้าทำงานในบริษัทของเขา แต่เขากลับให้เธอเขียนใบลาออก เธอจึงหนีหายไปจากชีวิตของเขา ได้เจอกันอีกครั้งความจริงก็ถูกเปิดเผย!
เขาเป็นคุณอาของเพื่อน เย็นชา หน้านิ่ง แถมยังดุอีกด้วย ในค่ำคืนหนึ่งที่โดนเพื่อนชายวางยา เขากลับช่วยเธอเอาไว้ แล้วกลายเป็นคุณอาหนุ่มคลั่งรักที่ทำเอาเธอกลายเป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ในอ้อมแขนแข็งแกร่งอบอุ่นอ่อนโยนของเขา
เธอพลาดท่าเสียทีเขาในค่ำคืนหนึ่ง เขาออกตามหาเธอจนแทบพลิกแผ่นดิน จู่ ๆ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งอุ้มลูกน้อยมาบอกเขาว่า เขาคือพ่อของลูก แล้วจากไป เขาได้เจอผู้หญิงอีกคน กลับตกหลุมรักเธอในทันที และความลับมากมายที่ถูกเก็บซ่อนก็เปิดเผยออกมาให้เขาได้รับรู้
เธอต้องหมั้นหมายกับหลานชายของเขา แต่เพราะประสบอุบัติเหตุทำให้เกิดผลข้างเคียงกลายเป็นผู้หญิงอ้วนสุดแสนอัปลักษณ์ หลานชายของเขาจึงขอถอนหมั้น แต่เธอไม่คิดว่าเขาผู้มีศักดิ์เป็นอาจะเป็นคนหมั้นหมายกับเธอแทน คุณอาหนุ่ม เพื่อนรุ่นน้องของบิดามารดาที่เธอแอบชอบมานานหลายปีแล้ว ในที่สุดจะได้เป็นสามีของเธอจริงๆ
พิมพ์ลภัสโดนมารดาเลี้ยงกับน้องสาวใจร้ายโยนออกจากบ้านท่ามกลางสายฝน และโพทะนาไปว่าเธอหนีตามผู้ชายไป เพื่อทำลายชื่อเสียงของเธอ กลับมาอีกครั้ง พิมพ์ลภัสจึงเปลี่ยนจากบทนางเอกกลายเป็นนางร้ายเอาคืนคนที่ทำเอาไว้กับเธออย่างสาสม!
หวังจื่อหลินอ่านนิยายจบด้วยความโมโหที่นางเอกในนิยายโดนทำร้ายจนตาย เธอเดินข้ามถนนไม่ทันระวังจึงโดนรถชน หลิวเหวินจงเพื่อนชายคนสนิทที่แอบรักเธอจึงเข้ามาช่วยเอาไว้ แต่ทั้งสองก็โดนรถชนอยู่ดี สองหนุ่มสาวกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงนิทรานอนหลับไม่ฟื้น แต่ขณะเดียวกันก็ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยายเล่มที่ตัวเองอ่าน และเข้าไปแก้ไขสถานการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นให้แปรเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีขึ้น
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"
หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่าง ของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย +++ 1 : มารดาโง่ จนถูกไล่ออกจากตระกูล จวนตระกูลหลี่เจ้าเมืองถัง สตรีสองนางถูกสาวใช้จับคุกเข่าลง ตรงหน้าของหลี่หงซวนเจ้าเมืองถัง ทั้งยังเป็นพ่อสามีของทั้งคู่อีกด้วย ท่านกำลังสอบสวนเรื่องของสะใภ้ใหญ่ของบ้านสาม ถูกฮูหยินรองกับอนุรวมหัวกันลอบทำร้าย ด้วยการวางยาขับเลือดในถ้วยน้ำแกงบำรุงครรภ์ ทำให้นางต้องสูญเสียทารกในครรภ์ไป “ท่านพ่อข้าไม่รู้จริง ๆ ว่านั่นเป็นยาขับเลือด ฮูหยินรองบอกว่าเป็นน้ำแกงบำรุงครรภ์ ให้ข้าเป็นคนนำไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ เป็นนางนั่นเอง นางหลอกข้า !” เฉาซูหลิ่งชี้นิ้วไปทางสตรีด้านข้าง ร้อนรนเอ่ยออกมาเหมือนคนไม่ได้รับความเป็นธรรม “อนุเฉาเจ้าอย่ามาใส่ร้ายข้านะ เจ้าทำคนเดียวทั้งนั้นไม่เกี่ยวกับข้าเลย” ฮูหยินรอง ถูซวงอี้ ชี้นิ้วใส่หน้าเฉาซูหลิ่งกลับคืน ต่างคนต่างโยนความผิดให้กัน ฮูหยินผู้เฒ่าหลิวเยี่ยนหนานโบกมือให้คนเข้ามา “ข้าให้โอกาสพวกเจ้าสองคนพูดความจริง แต่กลับไม่มีใครยอมรับความผิดแม้แต่คนเดียว มันน่าจับส่งทางการให้รู้แล้วรู้รอด” พ่อบ้านหลัวให้คนลากสาวใช้คนหนึ่งเข้ามา สภาพของนางถูกทรมานจนเนื้อตัวบวมช้ำไปหมด “เรียนนายท่านข้าให้คนไปค้นห้องสาวใช้ทุกคนในจวน พบเทียบยาซ่อนไว้ใต้หมอน จากห้องของสาวใช้คนนี้ขอรับ” ถูซวงอี้ถึงกับคุกเข่าต่อไปไม่ไหว ทิ้งตัวลงไปนั่งอยู่บนพื้น สาวใช้ที่ถูกทรมานจนสภาพน่าเวทนานั่น เป็นเสี่ยวอิงสาวใช้สินเดิมของนางเอง “ฮูหยินรอง ข้าขอโทษ ข้าทนต่อไปไม่ไหวจริง ๆ ข้าขอโทษ !” เสี่ยวอิงโขกศีรษะลงตรงหน้าของถูซวงอี้แรง ๆ น้ำตาไหลนองหน้าจน แทบไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่แล้ว พ่อบ้านหลัวเอ่ย “ข้าให้คนไปถามที่หอโอสถแล้วขอรับนายท่าน เป็นเทียบยาขับเลือดจริง ๆ” หลี่หงซวนมองไปทางบุตรชายคนที่สามของตน พบว่าเขามีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก สตรีที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าคือฮูหยินรอง กับอนุภรรยาที่เขารักใคร่ไม่ต่างกัน เหตุใดถึงได้คิดร้ายต่อฮูหยินใหญ่ของเขาได้ เป็นเหตุให้เขาต้องสูญเสียลูกที่อยู่ในท้องของนางไป เดิมทีฮูหยินใหญ่ของเขาก็ตั้งท้องยากอยู่แล้ว เขารอมาตั้งนานกว่าจะมีวันนี้ได้ ไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องสูญเสียไปเช่นนี้ “หย่วนเจ๋อนี่เป็นเรื่องในเรือนของเจ้า เจ้าอยากตัดสินเรื่องนี้ด้วยตัวเองหรือไม่” ผู้เป็นบิดาเอ่ยถามบุตรชาย “ไม่ ข้าไม่อยากเห็นหน้าพวกนางอีกต่อไป แล้วแต่ท่านพ่อเถอะขอรับ ข้าขอตัวไปดูฮูหยินใหญ่ก่อน” หลี่หย่วนเจ๋อคำนับบิดา สะบัดแขนเสื้อเดินจากไปในทันที หางตายังไม่แม้แต่จะมองสตรีทั้งสองนาง เฉาซูหลิ่งลนลานตามเขาไป “ท่านพี่ช่วยข้าด้วย ข้าไม่ผิดนะเจ้าคะ ท่านพี่ !” แต่ถูกบ่าวรับใช้ขวางทางเอาไว้ หลี่หงซวน “หยุดโวยวายได้แล้วอนุเฉา เจ้าเป็นคนถือถ้วยน้ำแกงใส่ยาขับเลือด ไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ด้วยตัวเอง ยังคิดจะหนีความผิดนี้ไปได้อีกรึ” “ท่านพ่อขะข้าข้า...ไม่ผิด” เฉาซูหลิ่งทิ้งตัวไปด้านหลังอย่างหมดเรี่ยวแรง เดิมทีนางก็ไม่เป็นที่โปรดปรานของพ่อแม่สามีอยู่แล้ว เพราะไม่สามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ ครั้นได้บุตรสาวก็นิสัยขี้ขลาดขี้กลัว ไหนเลยจะเชิดหน้าชูตาให้ตระกูลหลี่ได้ เฉาซูหลิ่งนั่งเหม่อลอย คล้ายคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่หลี่หงซวนกำลังประกาศโทษทัณฑ์ของพวกนาง ถูซวงอี้กับคนของนาง ถูกขายออกจากจวน ไปอยู่หอนางโลมอย่างเงียบ ๆ ชาตินี้อย่าได้ก้าวเท้า กลับมาเหยียบที่จวนตระกูลหลี่อีก ส่วนเฉาซูหลิ่งถูกขับไล่ออกจากจวน ไปพร้อมกับบุตรสาว ให้ไปอยู่เรือนร้างของตระกูลหลี่ที่เมืองฉาง ห้ามกลับมาที่ตระกูลหลี่อีกชั่วชีวิต “ท่านพ่อท่านขับไล่ข้าไป ข้ายังพอรับได้ เหตุใดต้องขับไล่เหยาเอ๋อร์ไปด้วย นางเพิ่งจะสิบสองปีเองนะเจ้าคะ” เฉาซูหลิ่งนึกถึงบุตรสาวร่างกายผ่ายผอม นอนซมเพราะพิษไข้อยู่ เกิดนึกสงสารนางขึ้นมาจับใจ ฮูหยินผู้เฒ่าหันไปมองสามีเล็กน้อย นางเห็นเด็กสาวคนนั้นมาตั้งแต่เกิด แม้ไม่ได้เอ็นดูแต่ก็นับว่าเป็นสายเลือดเดียวกัน “ฮูหยินเรื่องนี้ข้าตัดสินใจไปแล้ว ไม่อาจคืนคำได้” คำพูดของประมุขของตระกูล มีหรือใครจะกล้าขัด เฉาซูหลิ่งปล่อยเสียงร้องไห้โฮออกมาดัง ๆ นางโง่งมจนทำให้บุตรสาว ต้องมารับเคราะห์กรรมตามไปด้วย “ลากตัวอนุเฉาออกไป หารถม้าสักคันให้คนส่งนาง ไปที่เรือนร้างเมืองฉาง” คำสั่งของหลี่หงซวนเป็นคำขาด บ่าวไพร่รีบทำตามในทันที ครั้นได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพังกับฮูหยินผู้เฒ่า หลี่หงซวนถึงได้บอกเหตุผล ที่ต้องตัดสินใจทำเช่นนี้ นั่นเพราะตระกูลจี้ได้ยื่นคำขาดมา ให้ขับไล่พวกเขาออกไปให้หมด อย่าให้เหลืออยู่แม้แต่ตนเดียว ไม่ต้องการให้คนที่ทำร้ายบุตรสาวของพวกเขา อยู่ระคายสายตาของจี้ชิวหรงอีกต่อไป ฮูหยินผู้เฒ่าแค่นออกมาหนึ่งคำ “อ้างเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ ความจริงแล้วต้องการกำจัดอนุในเรือนบุตรสาวทิ้งให้หมด นี่กระทั่งเด็กคนหนึ่งก็ไม่เว้น แต่ก็เอาเถอะ เหยาเอ๋อร์อยู่ที่นี่ ก็ใช่จะมีประโยชน์อันใด นางไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเราด้วยซ้ำ ให้นางไปกับแม่ของนางนั่นแหละดีแล้ว” หลี่หงซวนนั้นเป็นเพียงเจ้าเมืองเล็ก ๆ มีตำแหน่งเป็นขุนนางขั้นที่ห้า ฝั่งตระกูลจี้บ้านเดิมของจี้ชิวหรงนั้น อยู่ในเมืองหลวงมีตำแหน่งใหญ่โตกว่าหนึ่งขั้น เรื่องนี้เขาจึงต้องขบคิด ถึงผลได้ผลเสียในอนาคตอีกด้วย การเสียสละอนุกับหลานสาวคนหนึ่ง เพื่อชดเชยให้แก่คนตระกูลจี้ นับว่าเป็นเรื่องสมควรทำแล้ว “ข้าก็คิดเช่นฮูหยินนั่นแหละ เพียงแต่สะใภ้สามแท้งคราวนี้ ไม่รู้จะยังสามารถตั้งท้องได้อีกหรือไม่ พวกเรารอดูไปก่อนดีกว่า หากนางไม่สามารถตั้งท้องได้จริง ๆ เราค่อยหาอนุมาให้หย่วนเจ๋อภายหลังก็ยังได้ ยามนั้นคนตระกูลจี้จะเอาอะไรมาง้างกับเราได้อีก” “จริงดังท่านว่าเจ้าค่ะ” ฝ่ายเฉาซูหลิ่งที่ถูกคนใช้ ลากตัวออกมาให้เก็บของในเรือน นางส่งเสียงเอะอะโวยวายตลอดทาง พร่ำบอกต้องการพบหลี่หย่วนเจ๋อให้ได้ แต่ถูกสาวใช้ขวางไว้ไม่ให้ไป นางจำใจกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง รีบเก็บของสำคัญใส่ห่อผ้าเพื่อออกเดินทาง
นางเจ็บปวดปางตายเมื่อเขาโยนร่างบอบช้ำทิ้งไว้หลังจวนโดยไม่แยแส เมิ่งลี่เฟยน้ำตาไหลพรากทว่ากลับไม่ทำให้คนที่เพิ่งเหยียบย่ำร่างกายเล็กเห็นใจแต่ประการใด"เฝ้านางเอาไว้ให้ดีอย่าให้ออกมาทำเรื่องชั่วอีก"
ในวันแต่งงาน เจ้าบ่าวของเฉียวซิงเฉินหนีไปกับผู้หญิงอีกคน เธอโกรธมาก จึงสุ่มหาชายคนหนึ่งมาแต่งงานด้วยทันที "ตราบใดที่คุณกล้าแต่งงานกับฉัน ฉันก็ยอมเป็นเมียคุณ" หลังจากแต่งงาน เธอได้ค้นพบว่าสามีของเธอคือลูกชายคนโตของตระกูลลู่ที่ขึ้นชื่อว่าไร้ประโยชน์ ชื่อลู่ถิงเซียว ทุกคนเยาะเย้ยว่า "เธอยนี่ช่วยไม่ได้จริงๆ" และผู้ชายที่ทรยศเธอก็มาเกลี้ยกล่อมว่า "ไม่เห็นต้องทำร้ายตัวเองเพราะฉันหรอก สักวันเธอต้องเสียใจแน่ๆ" เฉียวซิงเฉินหัวเราะเยาะและโต้ตอบว่า "ไปให้พ้น ฉันกับสามีรักกันมาก" ทุกคนต่าก็คิดว่าเธอเป็นบ้า ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวตนที่แท้จริงของลู่ถิงเซียวถูกเปิดเผย ที่แท้เขาเป็นคนรวยอันดับต้นๆในโลก ในการถ่ายทอดสดทั่วโลก ชายคนนี้คุกเข่าข้างเดียว ถือแหวนเพชรมูลค่าหลักพันล้าน และพูดช้าๆ ว่า "คุณภรรยา ชีวิตที่เหลือนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"