เมียลับของซุปตาร์ เป็นเมียคนดังต้องไม่เรียกร้อง!! จู่ ๆ เนมาร์ จักรพรรดิ ซุปเปอร์สตาร์และทายาทมหาเศรษฐีชื่อดังต้องกลายเป็นพ่อโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวเมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งจูงมือเด็กสี่ขวบมาเคาะประตูห้องและบอกว่าเขาคือ พ่อ ของเด็กคนนั้น แน่นอนว่าเขาจำ อลิตา แฟนคลับสาวที่เคยเผลอมีความสัมพันธ์กับหล่อนเมื่อห้าปีก่อนได้ ตอนนี้หล่อนกลับมาเพื่อทวงค่าเลี้ยงดู แต่ต้องแลกกับข้อเสนอที่หล่อนจะต้องไม่เปิดเผยตัวเองว่า...เป็นเมียลับของซุปตาร์
ติ๊งต่อง...ติ๊งต่อง...ติ๊งต่องๆๆๆๆ
เสียงออดยาวทำให้เนมาร์งัวเงียลุกขึ้นจากโซฟาหลังเมื่อคืนซุปเปอร์สตาร์ตัวพ่อระดับเอเชียร่วมงามและดื่มฉลองงานเปิดตัวภาพยนต์ที่เขาร่วมแสดงเป็นเรื่องแรกรอบพรีเมียร์
“คร๊าบๆๆๆ...มาแล้วๆๆ”
ร่างสูงกว่าร้อยแปดสิบเซ็นติเมตรเดินเซไปเซมาเพราะยังมึนหัวไม่หายจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ตรงไปยังประตูห้องพักภายในคอนโดหรูระยับ เขาไปหยุดที่ประตูแต่ก่อนจับลูกบิดก็นึกขึ้นได้ ก้มลงดูนาฬิกาข้อมือ
“เฮ้ย...ใครมาแต่เช้าเนี่ย หรือว่าเจ๊เจได...อะไรวะเนี่ย เจ๊แกจะรีบไปไหน ไม่รู้รึไงว่าเมื่อคืนฉลองกันจนเกือบสว่าง...เจ๊...ทำไมมาแต่...”
เช้า...คำนั้นหลุดหายไปในลำคอเพราะเมื่อเปิดบานประตูก็ต้องชะงัก ในความมึนงงทำให้ต้องโคงหัวไปมา สะบัดหน้าก็แล้ว ขยี้ตาก็แล้วถึงได้เห็นชัด ๆ ว่า…
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ...เนมาร์”
“ดะ...เดี๋ยวนะ...คือว่า...”
ร่างสูงชะงักกึก ตอนนั้นหายง่วงและทำท่านึกเมื่อเห็นหญิงสาวร่างเล็กบอบบางในชุดกระโปรงสีชมพูหวาน ข้าง ๆ เธอคือเด็กหญิงตัวน้อยสวมใส่ชุดกระโปรงจีบระบายสีฟ้าสดใส ทั้งสองยืนกุมมือกันกระทั่งร่างเล็กเอ่ยขึ้นว่า
“จำฉันได้ไหม เนมาร์?”
“เอ้อ...ต้องขอโทษทีนะ...คือตอนนี้มึนหัวมาก จำอะไรไม่ค่อยได้เลยจริงๆ”
“คุณคงจำฉันไม่ได้หรอก เพราะเราเจอกันตั้งห้าปีมาแล้ว”
“หืมม์?...ห้าปี...เอ้อ...ดะ...เดี๋ยวนะ”
เนมาร์ยืนนึก จ้องหน้าหญิงสาวที เหลือบมองเด็กหญิงตัวน้อยที่จ้องหน้าเขาอยู่เช่นกัน รอยยิ้มจางจุดขึ้นบนมุมปากของเธอคนนั้น
“ฉัน...รียา...อลิยา...แฟนคลับของคุณยังไงล่ะ และนี่...ไอรีน...ลูกสาวของคุณยังไง”
“ห๊า!!...อ้า...เอ้อ”
เนมาร์อุทานออกมาเสียงดังแต่พอนึกได้เขาก็รีบเอามือปิดปากเพราะเห็นได้ชัดว่าหนูน้อยตาเบิกกว้างเหมือนตกใจ ซุปเปอร์สตาร์ระดับเอเชียหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง ตอนนี้ทั้งมึนงง แปลกใจ และตกใจในคราวเดียว
“ไอรีณ เราเข้าไปในห้องปาป๊ากันดีกว่านะ”
หญิงสาวผู้มาเยือนถือวิสาสะจูงมือเด็กหญิงเข้าไปในห้องชุดสุดหรู ทั้งสองไปหยุดยืนตรงกลางห้องรับแขกโอ่โถงขณะที่ชายหนุ่มรีบปิดประตูและเดินตามเข้ามา
“แอล...”
“ว๊าว...นี่ยังจำฉัน ดีใจจังที่คุณยังจำฉันได้”
อลิตาหันกลับมาและฉีกยิ้มกว้างแต่อีกฝ่ายทำหน้าเหมือนถูกผีหลอก เนมาร์ปะติดปะต่อคำพูดแทบไม่ถูกเมื่อได้พบกับแฟนคลับของเขาอีกครั้ง ร่างบอบบางทำท่าจะเดินเข้ามาหาแต่ร่างสูงกลับถอยหลัง
“แอล...โอเคๆๆ...ผมจำได้แล้ว...แต่ว่า...เราไม่ได้พบกันนานมากแล้วนะ”
“ห้าปีแล้วล่ะค่ะ ก็เท่า ๆ กับอายุของไอรีนพอดี...คุณดีใจไหมคะ วันนี้ฉันพาลูกสาวมาหาคุณแล้ว”
“ว่าไงนะ?...แอล...เอาอย่างนี้ดีไหม เราค่อย ๆ คุยกัน คือว่า...เมื่อคืนผมก็เลี้ยงฉลองงานเปิดตัวหนังใหม่จนเกือบสว่าง และมันทำให้ผมยังงง”
“ไม่ต้องงหรอกนะคะ มันเป็นเรื่องที่เข้าใจง่ายมาก ถ้าคุณยังจำได้ว่าเมื่อห้าปีก่อนเราได้พบกันตอนที่คุณไปแสดงคอนเสิร์ตใหญ่ และคืนนั้นเราก็อยู่ด้วยกันที่บังกะโลริมชายหาด ฉันยังจำได้ไม่ลืมหรอกค่ะ มันเป็นคืนที่ประทับใจฉันมาก และหลังจากนั้นฉันก็...มีไอรีน...หนูรีนเป็นลูกสาวของคุณ”
“ใช่...เราอยู่ด้วยกันเมื่อห้าปีก่อน...แต่ว่า...”
“ไอรีน...ลูกไปนั่งรอแม่ในห้องนี้ก่อนนะจ๊ะ”
อลิตาหันไปบอกลูกสาวพลางจูงมือเด็กน้อยไปเปิดประตูห้องนอนของเนมาร์ขณะที่เขายืนมองด้วยความมึนงงเพราะดูเหมือนหญิงสาวจะถือวิสาสะเดินเข้าออกห้องนั้นห้องนี้โดยไม่เกรงใจเขา พอไอรีนเข้าไปนั่งในห้องนอนที่อลิตาเปิดประตูเอาไว้เธอก็เดินกลับมาหาร่างสูง รอยยิ้มกว้างและใบหน้าแช่มชื่นเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงในทันใด
“ฉันมาทวงสิทธิ์”
“เฮ้...พูดให้ดีหน่อยนะแอล คุณจะมาทวงสิทธิ์อะไรตอนนี้ เรื่องนั้นมันเกิดมานานตั้งห้าปีแล้ว”
ไม่มีใครรู้ว่า นันทินี เลขาของ เจตต์ มีงานอีกอย่างคือการเป็นนางบำเรอลับๆ ของเขา กระทั่งวันหนึ่งเธอไม่สามารถทำหน้าที่นั้นต่อไปได้เพราะนันทินีหลงรักท่านประธานสุดหล่อ เธอตัดสินใจลาออกแต่เขากลับไม่ยินยอม ก็ในเมื่อเธอจากไปพร้อมหอบลูกในท้องของเขาไปด้วย
เธอยอมทนให้เขาดูถูก เป็นแม่ของลูกให้สามีของพี่สาว จเด็จ - นภัทสรีย์ นภัทสรีย์ ยอมรับข้อเสนอมีลูกกับ จเด็จ สามีของ เพียงกมล พี่สาวต่างแม่ที่มีปัญหาสุขภาพไม่สามารถมีลูกได้และชีวิตอาจไม่ยืนยาว เพื่อตอบแทนบุญคุณที่เพียงกมลส่งเสียให้เธอเรียนจนจบ ทั้งที่ จเด็จไม่เห็นด้วยแต่แรกและแสดงท่าทีรังเกียจเพราะคิดว่า นภัทสรีย์อยากได้สามีของพี่สาว และยิ่งกว่านั้นคืออยากได้มรดก แต่แล้วเขาเองเผลอมีความสัมพันธ์กับนภัทสรีย์จนเธอตั้งท้อง แต่เพียงกมลกลับเสียชีวิตเสียก่อนน้องสาวคลอด เมื่อไม่มีพี่สาวแล้ว นภัทสรีย์ก็ตัดสินใจยอมจากไปทั้งที่อุ้มท้องแก่เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าเธอไม่ต้องการอะไรทั้งสิ้น ทั้งทรัพย์สมบัติและที่ดินแม้จะรักสามีของพี่สาวที่รังเกียจเดียจฉันท์เธอ ไม่ต้องการเป็นแค่ เมียแทนรัก ถึงเวลานั้นจเด็จจึงรู้ใจตัวเองว่าเขารักเธอมากแค่ไหน และไม่สามารถปล่อยเมียกับลูกไปจากชีวิตของเขาได้
“มาเรียสจะไม่เป็นอะไร เขาจะไม่บาดเจ็บอาการสาหัสและต้องตายถ้าคนที่ขับรถพาเขาไปคืนนั้น ไม่ใช่คุณ!” เบน คริสเตียนเซน จะไม่ยอมสูญเสียน้องชายฝาแฝดของเขาไปโดยไม่ได้ลากตัวคนผิดมาลงโทษ เขาล่อหลอก พลอยพิชญา มายังสกรูวา แห่งหมู่เกาะโลโฟเตนเพื่อจองจำเธอไว้กับอเวจีชั่วนิรันดร์ในสวรรค์ของชาวไวกิ้ง เขาคือมัจจุราชที่จะลากเธอลงสู่ห้วงลึกที่สุดของมหาสมุทรแห่งความสิ้นหวัง ทว่าเธอกลับยินดีชดใช้ความผิดแม้แลกด้วยวิญญาณที่ถูกร้อยรัดจากความชิงชัง หากแต่พิศวาสเถื่อนนั้นคือการลงทัณฑ์หรือเสน่หาที่พันธนาการตัวเขาไว้จนดิ้นไม่หลุด
ภารกิจสำคัญของ อลินทิรา คาฮานา สายลับสาวลูกครึ่งไทย เวเนซูเอลา หรือที่รู้จักในองค์กรว่า ออลโซย่า คือการโจรกรรมข้อมูลสำคัญของธาตุชนิดใหม่ที่สามารถพัฒนาเป็นอาวุธ ซึ่งมีอานุภาพร้ายแรงกว่านิวเคลียร์ สายลับแสนสวยมือหนึ่งได้ข้อมูลนั้นไป แต่เธอกลับต้องพบกับความจริงอันน่าพรั่นพรึงยิ่งกว่า เพราะเธอกำลังถูกตามล่า ไม่ใช่แค่องค์กรลับที่สั่งเธอมา แต่ยังมีเขา แดเนียล ไพรซ์ เทพบุตรผู้หล่อเหลาเกินใครในตระกูลขุนนางเก่าอันมั่งคั่ง มาเฟียผู้หยิ่งทะนงและเลือดเย็นเจ้าของข้อมูลลับที่ถูกโจรกรรม เขาควานหาตัว ออลโซย่า แทบพลิกแผ่นดิน แต่เมื่อได้ตัวเธอมา เขากลับ ฆ่า เธอด้วยเสน่หาและพิศวาสร้อนแรง
เมมนอน ราชองครักษ์หลวงแห่งฟาโรห์รามเสสมหาราช ผู้มีหัวใจรักมั่นคงต่อเจ้าฟ้าหญิงเนเฟอร์ติตี หากเมื่อถูกหักหลัง รักจึงกลายกลับ เป็นความเคียดแค้นชิงชังอย่างมิอาจเลี่ยง เนเฟอร์ติตี เจ้าฟ้าหญิงแห่งนครธีปส์ พระราชธิดาในฟาโรห์รามเสสและพระมเหสีเอกเนเฟอร์ตารี พระชนมายุ ๑๗ ชันษา หัวใจของนางมอบไว้แด่ราชองรักษ์หลวงเมมนอนผู้เดียวเท่านั้น “เมมนอน…เกิดอะไรขึ้น…ท่านบาดเจ็บ” “อย่ามาแสร้งว่าท่านเป็นห่วงเป็นใยข้าเจ้าหญิงเนเฟอร์ติตี !” เมมนอนคำรามลั่นพร้อมทั้งดึงข้อพระบาททั้งสองจนร่างทั้งร่างของเจ้าหญิงเซเข้าหาร่างสูงใหญ่ เนเฟอร์ติตีสั่นไปหมดด้วยไม่เคยเห็นชายหนุ่มโกรธมากขนาดนี้ หากดูเหมือนทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดแล้ว เขาไม่สนใจแม้แต่น้ำพระเนตรของเจ้าหญิงซึ่งเคยเป็นที่รัก มีแต่จะเดือดดาลและบีบข้อพระหัตถ์แรงขึ้น “เมมนอน…. ท่านเป็นอะไรไป ข้าเจ็บ!” “เนเฟอร์ติตี…ท่านคงรู้เห็นกับรามเสสส่งคนไปกำจัดข้าในการเดินทางครั้งนี้ แสร้งทำดีให้ข้าไปอาบูซิมเบลแล้วตลบหลังด้วยการส่งนักฆ่าขึ้นไปบนเรือหลวง เท่านั้นไม่พอ พวกท่านอำมหิตนักแม้แต่ทหารที่ไปกับข้าก็ไม้ละเว้นชีวิตเพื่อให้ใครๆเข้าใจว่านี่เป็นการปล้นสะดมต์ บอกข้าสิเนเฟอร์ติตี…บอกข้าว่าหัวใจของท่านทำด้วยอะไรถึงได้โหดร้ายยิ่งกว่าอนูบิส!” “หยุดปรักปรำข้าเดี่ยวนี้! ข้าไม่รู้ไม่เห็นสิ่งใดที่ท่านกล่าวมา ท่านน่าจะรู้ว่าข้ามิเคยคิดจะทำอะไรเช่นนั้น” เสียงนางอ่อนลงในตอนท้ายราวจะบอกให้รู้ว่าความอาลัยนั้นยังติดลึกในใจมากเหลือเกิน หากสำหรับราชองครักษ์หนุ่มกลับคิดตรงกันข้าม เนเฟอร์ติตีก็เหมือนน้ำผึ้งอาบยาพิษ นางแสร้งทำให้เขาสงสารเพื่อคิดจะพล่าผลาญวิญญานของเขาในภายหลัง “ข้าเคยหลงเชื่อพวกท่าน ยอมมอบชีวิตและความภักดีแก่องค์สมมติเทพแห่งอมุน-รา เป็นนายทหารที่ยอมตายแทนองค์เหนือหัวได้ทุกเวลา... และสำหรับท่าน ข้าก็ได้มอบความรักอย่างชายคนหนึ่งที่พึงรักหญิงเดียวอย่างสุดหัวใจ หากแต่สิ่งที่ข้าได้กลับคืนก็แค่คำลวงและความทรยศหักหลัง ท่านจงรู้ไว้ว่าข้าหมดสิ้นแล้วซึ่งความไว้วางใจ ระหว่างท่านกับข้าให้มันเหมือนสายน้ำไนล์ที่ไหลไปไม่มีวันหวนคืน!”
แม่ทัพเฉิงจิ้นเหอ หนึ่งในแม่ทัพผู้เยี่ยมยุทธถูกส่งตัวมายังดินแดนลับเร้นเพื่อกวาดล้างอำนาจของเหล่ามาร และหนึ่งในเหตุผลที่เขาต้องมาที่นี่ก็เพื่อตามล่า นางมารหมื่นบุปผา ผู้ซึ่งปลิดชีวิตคู่หมายของเขาโดยไร้ความปราณี หากแต่เมื่อเฉินจิ้นเหอได้พบนาง โลกอันเปล่าร้างนั้นเสมือนกลับมาเบ่งบานในหัวใจ ของจอมยุทธผู้ไร้รัก
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
ตลอดระยะเวลาสามปีของการแต่งงาน เธอรู้สึกสิ้นหวัง ที่ถูกบังคับให้เซ็นใบหย่า ทั้งๆที่เธอกำลังท้อง เธอใจสลายกับความไร้มนุษยธรรมของเขา กระทั่งเธอออกไปจากชีวิตของเขา เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเธอคือรักแท้ของเขา ไม่มีวิธีใดที่จะเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของเธอให้หายขาดได้ เขาจึงมอบความรักทั้งหมดของเขาให้แก่เธอเพื่อชดเชย
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"