ดาวน์โหลดแอป ฮิต
หน้าแรก / นิยายวาย / Zombie Hunter จะรักไหมถ้าผมเป็นซอมบี้
Zombie Hunter จะรักไหมถ้าผมเป็นซอมบี้

Zombie Hunter จะรักไหมถ้าผมเป็นซอมบี้

5.0
179 บท
4.6K ชม
อ่านเลย

เกี่ยวกับ

สารบัญ

ไม่มีใครอยากให้มันเกิด แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว ทุกคนก็ต้องหาทางเอาตัวรอด ไม่เว้นแม้แต่ ริชชี หนุ่มสุดซวยที่บังเอิญไปกินน้ำลายซอมบี้เข้า เขาจึงกลายเป็นซอมบี้ที่ไม่อาจจะเรียกว่าซอมบี้ได้เต็มปากเต็มคำ เพราะเขายังมีความคิดและสติสัมปชัญญะครบถ้วนเหมือนคนปกติ มิหนำซ้ำ การเป็นซอมบี้ไม่สมประกอบ ทำให้เขากลายเป็นเหยื่ออันโอชะของซอมบี้ตัวอื่นๆ อีก การเอาตัวรอดจากซอมบี้ด้วยกันว่ายากแล้ว สวรรค์ยังส่ง นาวี สมาชิกหน่วยซอมบี้ฮันเตอร์ มาตามประกบเขาทุกฝีก้าว ด้วยเขาถูกเข้าใจผิดว่าเป็นซอมบี้ฮันเตอร์จากหน่วยอื่นที่รอดชีวิตอีก! สำหรับริชชีแล้ว การอยู่กับคนปกติระหว่างรอทางการคิดค้นยารักษาสำเร็จ ถือว่าดีกว่าอยู่กลางดงซอมบี้เป็นไหนๆ และมันจะดีมาก ถ้าหนุ่มไทยหน้าตายคนนั้นไม่หาโอกาสเป่าสมองเขาตลอดเวลาอย่างนี้

บทที่ 1 ลอสแอนเจลิส

ค.ศ.20xx ลอสแอนเจลิส, สหรัฐอเมริกา

สภาพถนนหนทางที่ร้างไร้ผู้คนของนครใหญ่อย่างลอสแอนเจลิส ทำให้ผู้คนที่นั่งอยู่ในรถถังของกองทัพซึ่งกำลังขับเคลื่อนไปข้างหน้าอดคิดไม่ได้เลยว่ามันคือสภาพหลังจากที่เมืองประสบมหาภัยพิบัติล้างโลกครั้งใหญ่มา ตึกรามบ้านช่องล้วนที่เหลือแต่ซากปรักหักพังทำให้เมืองนี้ดูไม่ต่างจากเมืองร้างที่เคยเห็นในภาพยนตร์เลยแม้แต่น้อยแม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกของพวกเขาที่ได้เห็นเมืองในสภาพนี้ก็ตาม

จริง ๆ แล้วจะบอกว่ามันร้างไร้ผู้คนก็ไม่ถูกนัก ต้องเรียกว่ามันร้างไร้สิ่งมีชีวิตต่างหาก เพราะในตอนนี้ เมืองนี้ยังคงมีผู้คนเดินกันขวักไขว่ หากแต่ผู้คนพวกนั้นเป็นซากศพที่ไม่มีชีวิต ไม่มีจิตใจ ไม่มีความคิดหสติสัมปชัญญะ และไม่มีแบบแผนในการดำรงชีวิต เป้าหมายของพวกนั้นมีเพียงอย่างเดียวก็คือ กัดกินสิ่งมีชีวิตที่หลงเข้าไปให้ไม่เหลือซากเท่านั้น

นี่มันยุคมืดของศตวรรษที่ 21 ชัด ๆ!

เป็นยุคมืดที่เกิดขึ้นจากการระบาดของไวรัสที่เรียกกันอย่างเป็นทางการว่า ‘ไวรัสซี’ (Virus Z) ซึ่งเริ่มระบาดจากทางแถบทวีปแอฟริกาเมื่อสามปีก่อน ก่อนมันจะลุกลามไปทั่วโลกจนกลายเป็นภาวะวิกฤตที่ไม่อาจควบคุมได้ แม้แต่องค์กรอนามัยโลกเองก็ยังไม่อาจค้นพบต้นตอของการกำเนิดไวรัสซี ไม่รู้แม้กระทั่งวิธีการรักษาผู้ติดเชื้อ หรือวิธีการต้านทานไวรัสอย่างถาวรใด ๆ ถึงรัฐบาลจะสามารถคิดค้นยาต้านไวรัสสำหรับผู้ที่ยังไม่ติดเชื้อได้แล้วก็ตาม แต่มันก็ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่ามีประสิทธิภาพในการต้านไวรัสได้แน่หรือไม่ เพราะพวกเขายังไม่เคยลองใช้กับผู้ที่เคยรับยาต้านไวรัส แล้วไปติดเชื้อมาในภายหลังเลยแม้แต่ครั้งเดียว

ก็ใครจะบ้าพอที่จะเอาตัวเองไปเสี่ยงให้ติดเชื้อกันล่ะ ถ้าเกิดไม่ได้ผลขึ้นมา มีหวังได้ถูกเป่าสมองดับแน่ หรือเรียกง่าย ๆ ว่าตายฟรี

ดังนั้นสิ่งที่พวกเขารู้จึงมีเพียงอย่างเดียวเท่านั้นก็คือ... มันเป็นไวรัสที่เปลี่ยนสภาพคนธรรมดาให้กลายเป็นซากศพเดินได้

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมไวรัสชนิดนี้ถึงถูกเรียกว่าไวรัสซี นั่นก็เพราะไวรัสชนิดนี้เป็นไวรัสที่แปลงสภาพให้ผู้ติดเชื้อกลายเป็นซอมบี้ ดังนั้น ตัวอักษรภาษาอังกฤษตัวแรกของคำว่าซอมบี้จึงถูกนำมาใช้เป็นส่วนหนึ่งของชื่อไวรัสชนิดนี้ในสำเนียงของชาวอเมริกันโดยปริยาย

คิดดูแล้ว สถานการณ์ที่ประชากรทั่วโลกกำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้ ไม่ต่างอะไรจากภาพยนตร์แนวภัยพิบัติซอมบี้ที่เคยผ่านหูผ่านตามาเลยแม้แต่น้อย ต่างกันอย่างเดียวตรงที่พอมันเกิดขึ้นจริงแล้ว ความสนุกจากการรับชมภาพยนตร์มันไม่ได้เกิดขึ้นในสถานการณ์จริง ทว่าอะไรก็ไม่สำคัญสำหรับกลุ่มคนที่อยู่ในรถถังคันเขื่องนี้ได้เท่ากับการค้นหาผู้รอดชีวิตที่ยังหลงเหลือและซ่อนตัวอยู่ในเมือง แม้พวกเขาจะรู้ว่าความหวังในการค้นพบผู้รอดชีวิตนั้นจะริบหรี่เพราะพวกเขาเริ่มทำอย่างนี้มาตั้งแต่สมัยที่รัฐบาลอเมริกาประกาศภาวะฉุกเฉิน และอพยพผู้คนที่ยังไม่ติดเชื้อไปยังเขตควบคุมโรคต่าง ๆ ตั้งแต่เมื่อปีที่แล้ว จากประสบการณ์ที่ผ่านมา พวกเขายังไม่เคยเจอผู้รอดชีวิตเลยแม้แต่คนเดียว แต่พวกเขาก็ต้องปฏิบัติภารกิจต่อไป ถึงจะไม่เจอผู้รอดชีวิต อย่างน้อยก็ยังดีกว่าอยู่เฉย ๆ แล้วรอให้พวกซอมบี้พวกนี้บุกมากินเป็นไหน ๆ

“ประกาศจากทางกองทัพ ถึงผู้ที่ยังรอดชีวิตและซ่อนตัวอยู่ ขอให้พวกท่านส่งสัญญาณวิทยุหรือสัญญาณชีพให้หน่วยซอมบี้ฮันเตอร์ได้รับทราบ พวกเราจะส่งเจ้าหน้าที่เข้าไปช่วยเหลือท่าน ขอให้พวกท่านรับทราบโดยทั่วกัน”

เสียงจากวิทยุที่ติดอยู่เหนือรถถังดังขึ้นตามปกติ เช่นเดียวกันกับที่เหล่าซากศพที่เดินไปมาอยู่บนท้องถนนที่เหลียวมามองตามต้นเสียงอย่างเช่นทุกครั้ง ก่อนที่พวกมันจะพากันเดินตามรถถังเป็นขบวนด้วยหมายจะจัดการผู้คนที่อยู่ด้านในนั้น

แต่ก็เดินตามได้ไม่นานนัก กระบอกปืนขนาดใหญ่บนตัวรถถังก็ค่อย ๆ หมุนมาจ่อยังพวกมัน ก่อนจะส่งลูกปืนอัดเข้าเต็มแรงจนร่างเน่าเปื่อยกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง และตามมาอีกหลายลูกเมื่อพวกมันยังคงตามตื๊อไม่เลิก

เสียงกระสุนปืนกับเสียงตามสาย และเสียงกระหายใคร่อยากจะลิ้มรสเนื้อมนุษย์ของพวกซอมบี้ดังสลับกันเป็นระยะตลอดทางที่รถถังคันนั้นเคลื่อนที่ไป และมันก็จะเป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะถึงวันที่รัฐบาลค้นพบยารักษาผู้ติดเชื้อจากไวรัสมรณะชนิดนี้ได้

...สักวันหนึ่ง

อ่านต่อ
img ไปดูความคิดเห็นเพิ่มเติมที่แอป
ออกใหม่ล่าสุด: บทที่ 179 จูบกันได้แบบสะดวก (จบ)   03-17 14:18
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY