ปราชญ์ คุณอาหนุ่มที่เธอแอบรักมาตั้งแต่เด็ก น้ำเพชร เด็กสาวที่เขาจำใจต้องอุปการะเอาไว้ (ด้วยความรัก) *** “เพชรจะทำอาหารเช้าให้อาปราชญ์นะคะ” เธอรีบบอกอย่างเอาใจ หลังจากเหตุการณ์อุบัติเหตุคร่าชีวิตแฟนสาวของเขา เธอก็อ่อนลง ไม่อาละวาด เกเร หรือทำตัวมีปัญหาอีก ทั้งๆ ที่เธออึดอัดกับตัวเองเหลือเกิน มันไม่ใช่ตัวเธอน่ะสิ คนอย่างเธอ ต้องตาต่อตา ฟันต่อฟัน ทำอะไรต้องให้รู้ดำรู้แดงไปเลย เขาเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมานุ่ง ท่าทีเฉยเมย “ไม่ต้องหรอก อาจะไปข้างนอกแล้ว จริงๆ ก็ควรลุกไปทำตั้งแต่เช้า ไม่ใช่เพิ่งคิดว่าจะทำ มันดูเป็นคนดีที่เสแสร้ง” เขาไม่พูดหยาบแต่แดกดันเก่ง น้ำเพชรได้แต่นั่งนิ่งอยู่บนเตียง ในขณะที่เขาเข้าห้องน้ำไปแล้ว เธอเตรียมทุกอย่างเอาไว้ในห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว เขาสามารถหยิบใช้ได้สะดวก ถึงไม่ได้เป็นเมียตบเมียแต่ง แต่เธอสำนึกว่าต้องคอยดูแลเขาให้ดีที่สุดในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งของเขา “อาจะไปต่างจังหวัดหลายวัน” เขาพูดสั้นๆ ขณะแต่งตัว น้ำเพชรขยับเข้าไปดึงเนกไทให้เขา ขอแค่ได้ดูแลคนที่รักก็เพียงพอแล้ว ปราชญ์ขยับถอยห่าง ไม่ได้มีท่าทีกระชากหรือถอยหนีแรงๆ แต่ก็ไม่ปรารถนาให้เธอเข้าใกล้ อาการขมคอ... เข้ามาจุกอยู่ที่คอหอย ขมปร่าจนแทบกลืนน้ำลายไม่ลง... น้ำเพชรสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ มองร่างสูงที่เดินไปแต่งตัวหน้ากระจกด้วยสายตาเจ็บปวด “อาปราชญ์จะไปกี่วันคะ” เธอเดินมาส่งเขาที่รถ สายตาละห้อย ในอดีตเธอคือเด็กแสบ แต่หลังจากนับดาวตายก็รู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นคนผิดบาป เธอไม่ได้อยากให้หล่อนตาย สาบานว่าเธอไม่ได้อยากให้หล่อนตายจริงๆ “ก็บอกว่าหลายวัน” เขายังมีแก่ใจหันมาตอบ น้ำเพชรเม้มปากเข้าหากัน เธอรู้ว่าเขาเองก็ไม่ได้อยากจะตอบนักหรอก “อยู่บ้านอย่าหนีเที่ยวอีกล่ะ” เขามองเธอด้วยสายตาคมดุ “ค่ะ” คนรับคำก้มหน้า เม้มปากเล็กน้อย ตั้งแต่นับดาวตายเธอก็ไม่กล้าเถียงอะไรปราชญ์อีก ทั้งๆ ที่ในอดีตเธอทั้งเถียงทั้งแหย่ ทั้งแกล้ง คนไหนที่ไม่ชอบขี้หน้า เธอจะไม่ทนให้มาพูดจาไม่ดี กดขี่ข่มเหงเด็ดขาด แม้แต่ปราชญ์เองก็เถอะ แต่กระนั้นเธอก็ยอมลงให้เขาคนเดียว น้ำเพชรโผเข้ากอดปราชญ์ เธอใจกล้าโน้มคอเขาเข้ามาหา ก่อนจะหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ ชายหนุ่มดูอึ้งไป ดวงตาดุวับเหมือนไม่ชอบให้เธอทำแบบนั้น น้ำเพชรทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เรียกง่ายๆ ว่าเธอทำเป็นนิ่งเฉยเสีย ไม่สนใจดวงตาดุๆ คู่นั้น ไหนๆ เขาก็หาว่าเธอชอบอ่อย บ้าผู้ชายอยู่แล้วนี่นา น้ำเพชรยืนมองท้ายรถของคุณอาหนุ่มไปอย่างเซ็งๆ ก่อนจะเดินเข้าบ้าน
น้ำเพชรรู้สึกมึนงงกับรสจูบกำซาบซ่านของคุณอาหนุ่ม ปราชญ์ วิทยพัฒน์ อาหนุ่มอายุสามสิบแปดที่หล่อ รวย โปรไฟล์ดี สาวๆ ต่างล้อมหน้าล้อมหลัง
เขาไม่อยากรับภาระดูแลเธอนักหรอก ถ้าบิดามารดาของเธอไม่ด่วน จากโลกนี้ไปเสียก่อน เธอคงจะอยู่ในการดูแลของบุพการี มีครอบครัวที่ แสนอบอุ่นเช่นเดิม
รสจูบไม่เท่าอุ้งมือใหญ่ที่ลูบโลมไปทั่วเรือนกายสาว เขากระชากชุดสวยของเธอออกไปกองอยู่ข้างเตียง
มือร้อนผ่าวสัมผัสแนบชิดทั่วเนื้อนางแสนหวาน เขากดกระแทกร่างน้อยแสนอวบอิ่มจนจมเตียง เสียงเนื้อกายกระทบกันกึกก้อง เตียงนอนใหญ่ ไหวยวบ ร้อนระอุไปด้วยไฟราคะ
หยาดน้ำรักชุ่มโชกชโลมไล้ไปทั่วแก่นกายชาย เขาสอดเสียบกดตรึง เข้าหาอย่างหนักหน่วงแม่นยำ เสียงเนื้อกายกระทบกระแทกเสียดสีเสียวซ่าน
รสสวาทของการเสพสังวาสร้อนระอุลามเลียทุกอณูเนื้อ แก่นกายปักหลักโจนจ้วงเร่าร้อนรุนแรง
ริมฝีปากน้อยเผยอร้องครางสั่นระริกแทบขาดใจ มือใหญ่สอดแทรก เข้าใต้สะโพกหนั่นแน่น ยกหยัดให้ท่อนล่างของเธอขึ้นรับการจ้วงลึกมิดเม้น
เสียงครางเสียงหอบฟืดฟาดประสานกันระงม ท่อนขาใหญ่โตรกไปด้วยเส้นขนเสียดสีบดบี้กับขาเพรียวเล็กขาวผุดผ่อง
เขากระแทกแล้วยื่นนิ้วไปเขี่ยติ่งไตแสนสวาทแดงฉ่ำ มันสั่นระริกทุกครั้งที่ถูกเสียดสีสัมผัส
ซอกฉ่ำสวาทหยาดเยิ้ม ปริ่มไปด้วยความซ่านกระสัน เสียงโยกกายสะท้านสะเทือนความรู้สึกของน้ำเพชรอย่างที่สุด
“อาปราชญ์...” เธอดันสะโพกของตัวเองโต้ตอบกับเขา ปราชญ์เป็นคนอารมณ์ทางเพศรุนแรงดุดัน แถมเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองสูง อะไรที่เขาอยากได้ เขาต้องได้ ไม่มีคำว่าไม่ได้ในสารบบของเขา
“เด็กหื่น...” เขาพูดเสียงแหบพร่า หอบสะท้านตัวสั่นระริกเมื่อกระแทกร่างน้อยจมหายลงไปกับเตียงนอนกว้าง ร่างเล็กแดดิ้น จิกมือกับผ้าปูที่นอนแทบแหลกลาญ มือใหญ่ยกขาของเธอพาดกับบ่า โย้ขาของเธอขึ้นสูง สะโพกลอยเด่นให้เขาสอดเสยเข้าหาเป็นจังหวะรุกเร้าหนักหน่วงกว่าเก่าหลายเท่าตัว
เสียงเนื้อกายที่กระแทกกระทั้นผสมกับเสียงน้ำรักฉ่ำแฉะที่สุดแสนจะไพเราะสำหรับเขาเป็นที่สุด
มันฟังแล้วรู้สึกชื่นชอบจับจิตจับใจ ยิ่งได้เห็นคนใต้ร่างส่ายไปมาด้วยความทรมาน เขายิ่งกระแทกกายจนมิดโคนทำเอาร่องสวาทร้อนฉ่า
ริมฝีปากหยักหนาก้มลงบดจูบแลกลิ้นกับคนตัวเล็ก อุ้งมือใหญ่ฟอนเฟ้นหน่วงหนัก ก่อนจะจับรวบความอวบอิ่มที่เขาเคล้นคลึงทุกค่ำคืนป้อนเข้าปากดูดดึงจนเธอต้องร้องประท้วง
“อ๊า... อาปราชญ์ เพชรเจ็บนะคะ” เธอร้องเมื่อเขากัดยอดอกสีหวาน ยิ่งเธอประท้วงเขายิ่งโหมกายเข้าใส่ ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ปราชญ์ไม่ชอบให้ใครขัดใจ เขากัดและเลียยอดอกจนเธอตัวสั่นระริก
น้ำเพชรเม้มปากแน่น สะโพกของเธอลอยไม่ติดพื้นเตียง มันเสียวซ่านจนน้ำตาไหล ร้องไห้สะอึกสะอื้นกับบทรักรุนแรงมาราธอนของเขา
ปราชญ์ร่วมรักยาวนานหลายชั่วโมง เขาไม่เคยเพียงพอกับรสรักที่ได้รับไปเพียงน้อยนิด เธอสลบคาเตียงนั่นแหละ เขาถึงได้หยุด
หรือไม่บางครั้งเธอฟื้นขึ้นมา เขายังกระแทกร่างเข้ามาจนเธอต้องครางสะท้านต่อเนื่องอยู่ใต้ร่างเขาไม่หยุดหย่อน
หลังผ่านพ้นบทรักดุเดือดของปราชญ์ น้ำเพชรก็นอนลืมตาโพลงอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงของปราชญ์ เขาเพิ่งให้เธอได้พักเมื่อตอนใกล้รุ่ง ร่างน้อย ปวดเมื่อยไปหมด แต่เธอชอบที่เห็นเขามีความสุข
ร่างกายและหัวใจของเธอเป็นของเขา มันเป็นของเขาเมื่อนานมาแล้ว
ปราชญ์เป็นเพื่อนรุ่นน้องของบิดามารดา เธอได้เจอเขาครั้งแรกตอน สิบกว่าขวบ เธอชอบเขามากๆ ตามติดเกาะแจ เขาเอ็นดูเธอในฐานะหลานสาวคนหนึ่ง แต่เธอไม่เคยคิดแบบนั้น
เธอเป็นเด็กสมัยใหม่ที่คิดว่าการมีเซ็กซ์เป็นเรื่องธรรมดา เราอยากมอบความจิ้นให้ใคร เราก็ให้เขาไปเลย ไม่ต้องไปลังเลหรอก ตายไปก็เท่านั้น ร่างกายของเรา หัวใจของเรา เราจะรักจะชอบใคร จะทำอะไรที่อยากทำมันก็สิทธิ์ของเรา
พ่อแม่ของเธอเลี้ยงแบบตามใจ ค่อนข้างปล่อย เธอดื่มเหล้าเป็นตั้งแต่อายุ 18 เที่ยวกลางคืนและมีเพื่อนฝูงมากมาย แต่เอาตัวรอดมาได้ บิดามารดาสอนเรื่องการป้องกันตัวเองในทุกๆ เรื่อง เรียกว่าเปิดใจคุยกันได้ทุกครั้งที่มีปัญหา แต่ท่านไม่อยู่แล้ว ทั้งสองเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ เมื่อเธอ อายุครบ 20 ปีพอดี
ข่าวร้ายที่สุดในชีวิต เธอไม่มีญาติที่ไหนเลย ปราชญ์จึงรับมาเธอมาดูแล ในขณะที่เขามีแพลนจะแต่งงานกับแฟนสาว
เธอเกลียดนับดาวที่สุด ผู้หญิงเรียบร้อยที่ภายนอกใครๆ ต่างรัก ต่างชื่นชม แต่ร้ายกาจยิ่งกว่าอะไร
ปราชญ์มักเห็นเธอทำร้ายนับดาวเพราะความโมโห จริงๆ เธอไม่ได้ ทำร้ายอีกฝ่ายเลย แต่เธอโดนต่อว่า โดนแกล้ง เธอตอบโต้ไปตามประสาเด็ก
ยายนับดาว ยายนางมารร้ายนั่น ชอบบีบน้ำตา หาว่าเธอแกล้ง เธอกลายเป็นเด็กชอบแกล้ง เด็กเหลือขอ ขี้อิจฉา อ่อยผู้ชาย สารพัดที่ยายนั่นจะใส่ร้าย
ยิ่งโดนว่า เธอยิ่งทำตัวแบบนั้น มันเจ็บใจที่ปราชญ์เชื่อนับดาวมากกว่าเธอ ทั้งๆ ที่รู้จักกับเธอมานานหลายปี
วันนั้นทะเลาะกับนับดาวหน้าห้างสรรพสินค้า เธอไม่ได้ตั้งใจจะผลัก อีกฝ่าย แค่ป้องกันตัวเองเท่านั้น นับดาวโดนรถชนตาย เธอทั้งช็อกทั้งตกใจ ถึงจะเกลียดกันขนาดไหน ก็ไม่ได้อยากให้อีกฝ่ายเป็นอะไรถึงแก่ชีวิต
ในอดีตเขาคือพี่ชายที่แสนดี แต่ในวันนี้เขากลับหมางเมิน เย็นชา จิกกัดและปากร้าย เธอจึงอยากหลีกหนีเขาไปให้ไกล แต่ทำไมทุกอย่างกลับไม่เป็นเช่นนั้นเลย เธอต้องมาเป็นเลขาของเขา แถมยังต้องมามีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับเขาอีก!
งานแต่งงานที่เกิดขึ้น เพราะผู้ใหญ่ เธอถูกสามีรังเกียจ ก็ให้มันรู้ไปว่าเขาจะเกลียดเธอไปได้สักกี่น้ำ เธอจะแกล้งเขาให้หนำใจ ทำหน้าที่เมียให้สาสมกับที่เขาเกลียด!
เธอแอบชอบเขาเพราะเขาคือพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงสารภาพรักกับเขาเมื่อเรียนจบและได้เข้าทำงานในบริษัทของเขา แต่เขากลับให้เธอเขียนใบลาออก เธอจึงหนีหายไปจากชีวิตของเขา ได้เจอกันอีกครั้งความจริงก็ถูกเปิดเผย!
เขาเป็นคุณอาของเพื่อน เย็นชา หน้านิ่ง แถมยังดุอีกด้วย ในค่ำคืนหนึ่งที่โดนเพื่อนชายวางยา เขากลับช่วยเธอเอาไว้ แล้วกลายเป็นคุณอาหนุ่มคลั่งรักที่ทำเอาเธอกลายเป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ในอ้อมแขนแข็งแกร่งอบอุ่นอ่อนโยนของเขา
เธอพลาดท่าเสียทีเขาในค่ำคืนหนึ่ง เขาออกตามหาเธอจนแทบพลิกแผ่นดิน จู่ ๆ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งอุ้มลูกน้อยมาบอกเขาว่า เขาคือพ่อของลูก แล้วจากไป เขาได้เจอผู้หญิงอีกคน กลับตกหลุมรักเธอในทันที และความลับมากมายที่ถูกเก็บซ่อนก็เปิดเผยออกมาให้เขาได้รับรู้
องค์หญิงใหญ่รั่วเสียน ต้องปกป้องบัลลังก์ของน้องชายที่ขึ้นครองราชย์ในวัยเพียงแค่ 4 ขวบ ดังนั้นนางจึงต้องหาทางมัดใจเสนาบดีกัวผู้กุมอำนาจราชสำนักเอาไว้ให้ได้ ทว่าบุรุษผู้นี้กลับไม่ต้องการแต่งงานกับนาง เขายังทำตัวดั่งบิดาหาบุรุษไว้ให้นางอีก รั่วเสียนจึงต้องฝึกฝนการยั่วยวนเขาเพื่อหาวิธีมัดใจบุรุษผู้นี้เอาไว้ให้ได้ และนางก็ต้องตกใจเมื่อเสนาบดีกัวกลับมีถึงสองคน! +++ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณประเภทนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ เป็นเรื่องแต่งขึ้นจากจินตนาการไม่ได้อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ใด ๆ ดังนั้นภายในจะมีฉาก เนื้อหา เน้นหนักที่เรื่องเพศระหว่างชายหญิง มีการร่วมรักกันตั้งแต่ 3 คนขึ้นไป (3P) และอาจมีความไม่สมเหตุสมผลบ้าง ขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
เสิ่นซือหนิงซ่อนตัวตนไว้ยอมทำทุกอย่างให้ แต่ความจริงใจของเธอกลับถูกสามีทำลายไปหมด และสิ่งที่เธอได้รับนั้นคือข้อตกลงการหย่า ด้วยความผิดหวังเธอจึงหันหลังจากไปและกลายเป็นตัวเองที่แท้จริงอีกครั้ง หลังจากได้เห็นความใกล้ชิดของสามีกับคนรักของเขา เธอก็จากไปด้วยความผิดหวัง จากนั้นเปิดเผยตัวตนที่เป็นนักปรุงน้ำหอมอัจฉริยะระดับนานาชาติ ผู้ก่อตั้งองค์กรข่าวกรองที่มีชื่อเสียง และผู้สืบทอดในโลกแฮ็กเกอร์ อดีตสามีของเธอเลยเสียใจมาก เมื่อเมิ่งซือเฉินรู้ว่าตัวเองทำผิด เขาก็เสียใจมาก หนิง ผมผิดไปแล้ว ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ ทว่าฮั่วจิ่งชวนขาพิการนั้นกลับลุกขึ้นยืนและจับมือกับเธอว่า "อยากคบกับเธอ นายยังไม่มีค่าพอ"
อดีตนักฆ่าสาวอันดับหนึ่ง ผู้มีใจคอโหดเหี้ยมได้ทะลุมิติอยู่ในร่างสาวน้อยรูปโฉมอัปลักษณ์ ที่ทุกคนต่างสาปส่งและรังแกสารพัด!
หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก
เมื่อเซิ่งหนิงเตรียมจะบอกฮั่วหลิ่นเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของเธอ ทว่ากลับพบเขาช่วยพยุงผู้หญิงอีกคนลงจากรถอย่างเอาใจใส่... เคยคิดว่าตนเองอยู่เคียงข้างฮั่วหลิ่นคอยดูแลเขามาสามปี สักวันหนึ่งเขาจะมาสามารถสร้างความประทับใจให้กับเขา แต่สุดท้ายเป็นตนเองที่คิดเองเออเองไปฝ่ายเดียว เซิ่งหนิงตายใจแล้วจากไป สามปีต่อมา ข้างกายของเธมีผู้ชายอีกคนหนึ่ง และฮั่วหลิ่นเสียใจมาก เจาพูดด้วยความโศกเศร้า "เซิ่งหนิง เรามาแต่งงานกันเถอะ" เซิ่งหนิงยิ้มอย่างเฉยเมย "ขออภัยนะคุณฮั่ว ฉันมีคู่หมั้นแล้ว"
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ