เธอแอบลักหลับคุณอาข้างบ้านตอนเขาเมา
นวินดารีบหลบสายตาของคุณอาหนุ่มข้างบ้านในทันทีที่เจอหน้ากัน หัวใจของเธอหล่นวูบไปที่ตาตุ่มเพราะกลัวเขาจะรู้ความจริงเข้า กรกานต์ไม่ใช่แค่เจ้านายของเธอแต่ยังเป็นเพื่อนสนิทรุ่นน้องของบิดาที่เธอมักเรียกติดปากว่าอากานต์
บิดามารดาฝากฝังให้เธอทำงานกับกรกานต์ตั้งแต่เรียนจบเพราะฐานะทางครอบครัวนั้นค่อนข้างระส่ำระสายด้วยว่าพิษเศรษฐกิจเล่นงาน ประจวบเหมาะกับเธอเรียนจบพอดีจึงเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการหาเงินจุนเจือครอบครัว และส่งน้องๆ อีกสองคนเล่าเรียน
กรกานต์ได้รู้จักกับบิดามารดาตอนไปเที่ยวทะเลทางปักษ์ใต้ ตอนนั้นบิดาเปิดรีสอร์ทเล็กๆ ให้พัก อีกทั้งยังทำธุรกิจร้านอาหารและขายของที่ระลึกอีกด้วย กรกานต์ถูกทำร้ายแล้วบิดาของเธอก็เข้าช่วยเหลือเอาไว้ทำให้เขารอดชีวิตมาได้
กรกานต์ซาบซึ้งบุญคุณของบิดาเป็นอันมากจึงนับถือกันเป็นพี่น้อง เป็นเพื่อนรุ่นพี่รุ่นน้องที่ไปมาหาสู่กันตลอดหลายปี บิดาของเธอนั้นอายุมากกว่ากรกานต์หลายปี แก่กว่ากรกานต์ถึงยี่สิบปี กรกานต์จึงเป็นเพื่อนรุ่นน้องที่บิดารักมากคนหนึ่ง เขาเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาสะอาดสะอ้านในวัยสามสิบห้า ในขณะที่บิดาของเธออายุห้าสิบห้าในปีนี้
เธอสอบเรียนต่อในมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ จึงย้ายเข้ามาเรียนที่นี่โดยความช่วยเหลือของกรกานต์ เขาแบ่งบ้านอีกหลังข้างๆ ให้เธอได้เช่า ซึ่งเป็นบ้านหลังเก่าที่รีโนเวทใหม่ทั้งหมดเพราะเจ้าของคนเดิมย้ายไปอยู่ต่างประเทศกับบุตรสาวจึงขายให้กรกานต์ซึ่งมีบ้านอยู่ใกล้กันในราคาย่อมเยาว์ด้วยว่าเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกันมาหลายปี
“นดา” เสียงเรียกของกรกานต์ทำให้นวินดาสะดุ้งสุดตัว
“คะ? อากานต์” เธอมีท่าทีเหลอหลาก่อนจะหลบสายตาของเขาวูบใหญ่เมื่อเขากำลังจ้องมองเธอคล้ายมีคำถามมากมายอยากจะถาม
“เมื่อคืนใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้อาเหรอ” กรกานต์เอ่ยถามสาวน้อยหน้ามน
เขารับอาสาดูแลบุตรสาวของเพื่อนรุ่นพี่หรืออีกนัยหนึ่งคือผู้มีพระคุณมานานหลายปี เขาเป็นลูกชายคนเดียวที่บิดามารดาเสียชีวิตไปหมดแล้ว ทิ้งมรดกเอาไว้ให้ดูแล คือบริษัทจำหน่ายวัสดุก่อสร้างรายใหญ่ติดอันดับต้นๆ ของประเทศกับพอร์ตหุ้นและเงินสดในธนาคารอีกจำนวนหนึ่ง รวมถึงบ้านเช่าและทองคำอีกจำนวนหนึ่งซึ่งฝากไว้กับธนาคาร ทำให้เขาอยู่ได้โดยไม่ลำบากหากขยันก็จะยิ่งร่ำรวยมากขึ้นกว่าเดิมอีกหลายเท่า
“คุณอาเปลี่ยนเองหรือเปล่าคะ” คนปากแข็งเอ่ยถาม จะให้เธอบอกเขาไปได้ยังไงว่าเขาเมากลับมาเพราะไปเลี้ยงฉลองงานวันเกิดของบรรดาเพื่อนๆ แล้วเธอเข้าไปเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้จนได้เสียกัน ด้วยว่าแอบรักกรกานต์มานานหลายปี อยากอยู่ใกล้ๆ เขาจึงพยายามสอบเรียนต่อที่กรุงเทพฯ ให้ได้ ทั้งยังยินดีที่บิดาฝากงานให้ทำกับเขาอีก เธอจึงยอมทอดกายทอดใจให้เขาเพราะอารมณ์ชั่ววูบแท้ๆ
“อย่างนั้นเหรอครับ อาเมาถึงขนาดเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยตัวเองเลยเหรอ ไม่น่าเชื่อว่าอาทำแบบนั้นแล้วจะจำไม่ได้” วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ กรกานต์นั้นมีวันหยุดให้ตัวของเขาเองและพนักงานทุกวันอาทิตย์และวันจันทร์ ส่วนวันอังคารถึงวันเสาร์ก็จะเปิดบริษัท ทุกวันเธอจะไปทำงานกับเขา แล้วก็แอบเนียนเข้ามาในบ้านของเขาเพื่อช่วยเหลือทำความสะอาด ทำอาหารอร่อยๆ ให้ และพาตัวเองมารับประทานอาหารกับเขาแทบจะทุกวัน นอกเสียจากว่าเขาจะออกไปข้างนอก เธอถึงต้องรับประทานอาหารคนเดียว
กรกานต์โสดและไม่มีหญิงข้างกาย เธอมาอยู่ที่บ้านของเขาตอนเรียนอยู่ระดับมหาวิทยาลัย ไม่เคยเห็นเขาพาหญิงสาวคนใดมาที่บ้านหรือควงไปไหนมาไหนเลย แถมยังชอบบอกใครๆ ว่าโสด เธอเห็นว่ามีแต่สาวๆ เข้าหาและเขาก็ไม่เคยตัดสินใจคบกับใครอย่างจริงจัง
เธอเคยรู้สึกใจแป้วไปพักหนึ่งคิดว่าเขาเป็นเกย์ เพราะมีเพื่อนผู้ชายเยอะแยะ แต่เมื่อค่ำคืนที่ผ่านมาเธอเพิ่งตระหนักว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิด
รั้วบ้านของเขากับเธอนั้นไม่มีเพราะกรกานต์สั่งให้คนทุบทิ้งไปตั้งแต่ที่เขาซื้อบ้านจากเจ้าของคนเดิมก็คือหลังที่เธออยู่นั่นเอง
ร่างสูงที่อยู่ในชุดเสื้อยืดสีครีมกับกางเกงขายาวสีเทาเข้มเดินเข้ามาหา กรกานต์เป็นหนุ่มหล่อร่างสูง ผิวค่อนข้างขาวและสะอาดสะอ้าน เขาดื่มบ้างแต่ไม่สูบ แม้ว่าเขาจะแต่งตัวธรรมดาแค่ไหนในเวลานี้แต่ก็ทำให้หัวใจของเธอสั่นสะท้านได้ทุกครั้งที่ได้สบตากันและกัน
นวินดาก้าวถอยหลังหลบสายตาวูบ หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ กรกานต์เดินเข้าหาก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบใบไม้แห้งที่ติดอยู่ตรงผมออก ในขณะที่เธอหลับตาปี๋
“ช่วงนี้อากาศร้อน ใบไม้แห้งเยอะไปหมด” นวินดาลืมตาขึ้น ทำท่าว่าเก้อเล็กน้อย เธอคิดว่าเขาจะทำอะไรกันล่ะ หญิงสาวกัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ ใบหน้าร้อนผ่าวแก้วแดงก่ำลามไปถึงใบหู
“อายังไม่ได้กินอะไรเลย” เขาลูบหน้าท้องของตัวเองไปมา ก่อนจะเอ่ยบอกเธอ
“คะ?” ท่าทีของเขาทำให้เธอหลุดอุทานออกมาแล้วเงยหน้ามองใบหน้าหล่อเหลาเล็กน้อย นวินดาแก้มร้อนผ่าวที่ได้สบตากับคุณอาหนุ่มข้างบ้าน เหมือนเขาจะรู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นแต่ไม่ยอมบอก ความอึดอัดใจตกมาอยู่ที่เธออีกครั้ง
เธอเป็นคู่หมั้นคู่หมายกับเขามานานหลายปี แต่เขาไม่อยากหมั้นและแต่งงานกับเธอ เขามีคนที่รักอยู่แล้ว เธอจึงกลายเป็นส่วนเกิน บิดามารดามาเสียชีวิตกะทันหัน ทำให้เธอไร้ที่พึ่งพิง ในเมื่อเขาไม่รักใคร่ไยดี เธอก็พร้อมถอยห่าง แต่เขากลับตามติดไม่ยอมให้เธอออกไปจากชีวิตของเขา
เขาเจอเธอเมื่อวันก่อน ทำให้เขาตกหลุมรักเธอในทันที เขาได้เจอเธออีกครั้งในสภาพบาดเจ็บและความจำเสื่อม โดยไม่รู้ว่าแท้ที่จริงเธอคือคู่หมั้นวัยเด็กของเขา แต่เพราะเขาตกหลุมรักเธอ จึงโกหกเธอไปว่าเขาคือสามี!
ในอดีตเขาคือพี่ชายที่แสนดี แต่ในวันนี้เขากลับหมางเมิน เย็นชา จิกกัดและปากร้าย เธอจึงอยากหลีกหนีเขาไปให้ไกล แต่ทำไมทุกอย่างกลับไม่เป็นเช่นนั้นเลย เธอต้องมาเป็นเลขาของเขา แถมยังต้องมามีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับเขาอีก!
งานแต่งงานที่เกิดขึ้น เพราะผู้ใหญ่ เธอถูกสามีรังเกียจ ก็ให้มันรู้ไปว่าเขาจะเกลียดเธอไปได้สักกี่น้ำ เธอจะแกล้งเขาให้หนำใจ ทำหน้าที่เมียให้สาสมกับที่เขาเกลียด!
เธอแอบชอบเขาเพราะเขาคือพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงสารภาพรักกับเขาเมื่อเรียนจบและได้เข้าทำงานในบริษัทของเขา แต่เขากลับให้เธอเขียนใบลาออก เธอจึงหนีหายไปจากชีวิตของเขา ได้เจอกันอีกครั้งความจริงก็ถูกเปิดเผย!
‘ลู่ซิงเหยียน’ ไม่คิดเลยว่าการอาสาช่วยโจรผู้หนึ่งหลบหนีออกจากจวนเจ้าเมืองเพื่อแลกกับชีวิตของตนเองนั้น จะทำให้โชคชะตาของนางผูกติดกับ ‘เขา’อย่างไม่มีวันแยกจาก ********************* ลู่ซิงเหยียนทำงานอยู่ภายในจวนเจ้าเมืองหลิวลี่ซือในฐานะสาวใช้ เพื่อสืบหาคนร้ายที่ทำให้ตระกูลลู่ของนางถูกประหารทั้งตระกูล ทว่าวันหนึ่งมีชายชุดดำบุกเข้ามาขโมยของในจวนเจ้าเมือง เพื่อแลกกับชีวิตของตนเอง ลู่ซิงเหยียนจึงอาสาช่วยเหลือโจรผู้นี้หลบหนี นางเสี่ยงชีวิตช่วยเหลือเขา นอกจากจะไม่ได้รับคำขอบคุณ เขากลับตามตอแย วนเวียนอยู่รอบกายนางเพื่อตอบแทนบุญคุณ แต่ไม่รู้เป็นเพราะซาบซึ้งใจหรือชิงชังที่นางบังคับให้เขาหลบซ่อนอยู่ในถังอาจมกันแน่!!! ************************** “หมายความว่าอย่างไร” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถาม ดวงตาเขียวปัด ฟังจากโทนเสียงคล้ายกับเป็นเสียงคำรามในลำคอเสียมากกว่า ส่วนเจ้าของคำถามบัดนี้จับจ้องสตรีตรงหน้าด้วยความโกรธจัดจนแทบอยากจะกระโจนเข้ามาบีบคอ “ปัดโธ่ ท่านมีทางเลือกมากนักหรือ นี่เป็นวิธีเดียวที่ข้าคิดได้แล้ว หากอยากหนีออกไปโดยไม่ถูกจับได้ก็มีเพียงวิธีนี้เท่านั้น” แม้ปากจะกล่าวไปเช่นนั้น แต่ใบหน้ากลับหดเล็กยิ่งกว่าฝ่ามือ ลู่ซิงเหยียนเหลือบมองร่างสูงสลับกับถังไม้ขนาดใหญ่บนรถเข็นที่เต็มไปด้วยสิ่งปฏิกูลเน่าเหม็น ยามนี้เมื่อเปิดฝาที่ปิดอยู่ออกก็ยิ่งส่งกลิ่นน่าสะอิดสะเอียนจนรู้สึกคลื่นเหียนท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด นางเห็นร่างสูงยืนแข็งค้างอยู่ในเงามืดหลังพุ่มไม้หนาทึบ มือข้างที่จับมีดกำแน่นขึ้นกว่าเดิมจนน่าหวาดหวั่น ท่าทางโกรธจัดของเขาทำให้หญิงสาวรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยในชีวิต คาดว่าภายในใจตอนนี้คงอยากปาดคอนางแล้วจับหมกลงไปในถังอาจมเป็นแน่ "ข้าจะฆ่าเจ้าซะ” เขาเอ่ยเสียงลอดไรฟัน ************************************** สวัสดีค่ะ ไรท์กลับมาแล้ววววว เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องยาวนะคะ แนวโรแมนติกดราม่านิดๆ + เกมการเมืองหน่อยๆ ไม่ทะลุมิติ ไม่ย้อนเวลาค่ะ ไม่อิงประวัติศาสตร์และยุคสมัยใดๆ นะคะ ตัวละครและสถานที่เกิดขึ้นจากจินตนาการทั้งหมดของไรท์ค่ะ
"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"
เส้าหยวนหยวนแต่งงานกับแม่ทัพเทพทรงพลังที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนส่งผลกระทบต่อทางจิตใจหลังจาดที่เธอย้อนเวลา เธอไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับการสมรู้ร่วมคิด และต้องการร่วมมือกับเขาเพื่อแสวงหาอิสรภาพ เธอก่อตั้งธุรกิจ รักษาโรคของคนไข้ และช่วยชีวิตผู้คน เป็นคนที่ยอดเยี่ยม กลายเป็นผู้ช่วยที่ดีของแม่ทัพ แต่ต่อมาแม่ทัพกลับคืนคำ ไหนตกลงไว้ว่าจะหย่าล่ะ?
ในการแต่งงานที่ทำข้อตกลงไว้ เจียงหว่านเป็นฝ่ายที่มีใจให้อีกฝ่ายก่อน แต่ตอนที่เธอต้องการเผยเสี้ยนมากที่สุด เขากลับอยู่เคียงข้างคนรักในใจของเขา ในท้ายที่สุด เจียงหว่านก็ตัดสินใจหย่า และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อเผยเสี้ยนรู้สึกตัวขึ้นมา เธอก็จากไปแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่เข้าคิวเพื่อรับป้ายหมายเลข เผยเสี้ยนหยิบเงินร้อยล้านออกมาและพูดว่า "หว่านหว่าน คู่รักก็ต้องเป็นคู่เดิมเราแต่งงานใหม่อีกครั้งได้ไหม"
หวังฉีหลิน อายุ 25 ปีสาวเจ้าหน้าที่การเกษตรและพ่วงมาด้วยเจ้าของสวนสมุนไพรรายใหญ่ เสียชีวิตกระทันหันหลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพักผ่อนและเธอได้เก็บเอาก้อนหินสีรุ้งมาจากพระราชวังโปตาลามาได้เพียงสามเดือน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หากตายไปแล้วก็ไม่เป็นไรเพราะเธอเองเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งมีอายุได้ 18ปี ถึงได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตอนนี้เธอ ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว เพียงแต่เสียดายที่เธอยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตคนเรานั้นมันแสนสั้น อายุ25 แฟนไม่เคยมี สามียังอยากได้ ไหนจะลูกๆที่ฝันอยากจะมีอีก คงต้องหยุดความหวังและความฝันเอาไว้เท่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด ตายแล้วตายเลยจะไม่ว่า แต่ดันตื่นขึ้นมาในร่างหญิงชาวนายากจน ชื่อหวังฉีหลินเช่นเดียวกับเธอพ่วงมาด้วยภาระชิ้นใหญ่ อย่างสามีที่ป่วยติดเตียงและลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แถมยังมีภาระชิ้นใหญ่ม๊ากกกมาก กอไกล่ล้านตัวอย่างพ่อแม่สามีและน้องๆของสามี ที่โดนบ้านสายหลักกดขี่ข่มเหงรังแก เอารัดเอาเปรียบและบังคับแยกบ้านหลังจากที่สามีของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุที่หวังฉีหลินต้องมาตายไปนั้นเพราะโดนลูกสะใภ้บ้านสายหลักผลักตกเขาระหว่างที่กำลังยื้อแย่งโสมคนที่หวังฉีหลินขุดมาได้
รูรักอันบริสุทธิ์เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของชายหนุ่มเป็นครั้งแรกดูเหมือนว่าจะตอบสนองได้เป็นอย่างดี ร่องของนางขมิบรัว สะโพกของนางยกขึ้นยังเด้งเข้าไปหาปากร้อน ฝ่าบาทเก่งกาจยังสามารถแยงลิ้นเข้าไปในรู อันซูเซี่ยถูกทาขี้ผึ้งหอมรอบปากทาง ขี้ผึ้งนี้นอกจากจะมีรสชาติดีส่งเสริมรสน้ำรักของนางแล้วยังมีคุณสมบัติอันวิเศษ แม้จะเป็นหญิงพรหมจรรย์ก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวด และเผลอทำร้ายฝ่าบาทจนบาดเจ็บ อี้หลงดูดแบะขาของนางให้กว้างขึ้นแล้วรวบขึ้นไปให้ขาชี้ฟ้า จากนั้นมุดใบหน้าลงมาอย่างหลงใหล “หอมอร่อยเหลือเกิน รู้สึกเหมือนดื่มสุราไม่เมามาย อ้า ข้าชอบยิ่ง หอยของฮองเฮาช่างใหญ่โต ดูโคกเนื้อโยนีแทบจะล้นริมฝีปากของข้า สีแดงเช่นนี้คงไม่เคยผ่านสิ่งใดมาก่อน บริสุทธิ์ยิ่งนัก ซี้ด” นางดิ้นเร่าอยู่ในปาก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากเชื่อฟังในคำของฝ่าบาท “อืม อร่อยยิ่งนัก อ้า ข้าไม่ไหวแล้วขอดูหน้าฮองเฮาของข้าหน่อยเถิด” ดูเหมือนว่าร่องรักของนางยังขมิบ นางไม่อยากให้เขาเงยหน้าขึ้นจากตรงนั้นด้วยซ้ำ อยากถูกปลายลิ้นเลียเช่นนั้นจนกว่านางจะได้รับการปลดปล่อย “อ้า ฝ่าบาทเพคะ อย่าหยุดเพคะ อื้อ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มี 2 เล่มจบ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน