“เอ้า! คนเก่งทำไมต้องพึ่งยานอนหลับ” “วะไอ้หมอนี่ ก็คนไม่เคยอยู่บ้านคนเดียว มันก็นอนไม่หลับสิ” “แล้วทำเก่งจะนอนบ้านใหญ่ บอกให้นอนกับยายยุลีก็ไม่เชื่อ” “เราเป็นเจ้าของบ้านนะ เรื่องอะไรจะให้ไปนอนเรือนเล็ก อีกอย่างที่นั่นเท่ารูหนูจะนอนได้ยังไงละ ไม่เอาแล้วอย่ามาพูดสั่งสอนให้มากเรื่อง มียาให้เรามั้ย ถ้าไม่มีเราจะได้ไปซื้อที่เซเว่น” “พี่เคยบอกว่ายังไงบัว ขอความช่วยเหลือคนอื่นหัดพูดจาดีๆ บ้างได้ไหม” เขาพูดเสียงราบเรียบแต่ดวงตาที่มองคมปราดให้อีกฝ่ายรู้ว่าเหนื่อยหน่ายหัวใจเพียงใด เห็นหญิงสาวอึ้งไปเล็กน้อยก่อนพูดขึ้นใหม่อีกครั้ง “พี่หมอ บัวขอยานอนหลับหน่อยค่ะ” ฉีกยิ้มประจบแต่ต้องรีบหุบยิ้มฉับกับคำตอบที่ได้รับ “ไม่มีหรอก กลับไปสวดมนต์ไหว้พระ ทำใจให้สงบเดี๋ยวก็หลับเอง” “อ้าว!” “ไม่มีหมอคนไหนจ่ายยานอนหลับให้คนกลัวผีหรอกบัว” “ไอ้ ไอ้หมอบ้า หลอกเราอีกแล้ว” ใบบัวทุบอกเขาดังปักก่อนรีบวิ่งหนีกลับบ้าน เขมกรยังได้ยินเสียงก่นด่าพึมพำ ล้วนแล้วแต่ว่าเขาหลอกลวง ไม่จริงใจและตอแหล ผู้ชายเขาไม่ตอแหลกันหรอกบัว ไม่เหมือนผู้หญิง ***เพราะผู้หญิงทุกคนมีความลับแอบแฝง***
จันทร์ซ่อนเล่ห์
เพราะผู้หญิงทุกคนมีความลับแอบแฝง
บทที่๑ อย่าเดินหนีบัว
นางสาวใบบัว ทวีทรัพย์หญิงสาววัยยี่สิบสามเพิ่งจบมหาวิทยาลัยหมาดๆ ด้วยการเคี่ยวเข็ญกึ่งช่วยเหลือของคนรักและเพื่อนสนิท จากนั้นจึงเดินย่ำบนกองเงินกองทองที่พ่อแม่ปู่ย่าตายายทิ้งไว้ให้ชนิดที่ไม่ต้องทำมาหากินให้เหงื่อไหลไคลย้อยก็มีกินมีใช้ได้อย่างฟุ่มเฟือยไปทั้งชาตินี้และชาติหน้าหากสามารถนำติดตัวไปได้เมื่อตายแล้ว
หญิงสาวกรีดเสียงใส่หน้าคู่หมั้นหนุ่มอดีตรุ่นพี่จากรั้วมหาวิทยาลัยเดียวกัน ผู้หยิบยื่นความอาทรปลอบประโลมในยามที่หมดสิ้นญาติมิตร ในวันที่มีข่าวเครื่องบินเล็กของนักธุรกิจชาวไทยตกกลางหุบเขาในประเทศเพื่อนบ้านระหว่างเดินทางไปแสวงบุญและท่องเที่ยว
ใบบัวในเวลานั้นเป็นนักศึกษาปีสองได้รับข่าวร้ายช่วงเวลาพักรับประทานอาหารกลางวัน จานข้าวและแก้วน้ำร่วงหลุดมือแตกกระจายเต็มพื้น ก่อนเจ้าตัวจะทรุดลงนั่งหมดแรงไม่สนใจความเปรอะเปื้อนบนพื้นแม้แต่น้อยเขาเป็นคนแรกที่เข้ามาถึงตัวแล้วประคองหล่อนขึ้นมา ก่อนแนะนำตนเองว่าชื่อแทนคุณ เป็นนักศึกษาปีสี่คณะเดียวกันและอาสาพากลับไปรอฟังข่าวที่บ้านเพื่อจะได้จัดการเรื่องงานศพในขั้นต่อไป
วันนั้นคือจุดเริ่มต้นที่แทนคุณเข้ามาในชีวิตใบบัว จากต้องกำพร้าไร้ญาติขาดมิตรก็มีเขาเป็นคู่หมั้นและสามีทางพฤตินัย เพราะใบบัวรับแทนคุณมาอยู่ในบ้านในฐานะคู่หมั้นที่จะแต่งงานกันหลังจากเรียนจบ
แม้คนหัวเก่าอย่างแม่นมยุลีอดีตพี่เลี้ยงของแม่และกลายมาเป็นพี่เลี้ยงของใบบัวจะคัดค้านว่าไม่ดีไม่งามใบบัวก็ไม่สนใจ ทำให้การได้แทนคุณมาเป็นสมาชิกในครอบครัวต้องแลกกับการที่นมยุลีเก็บกระเป๋าย้ายไปอยู่เรือนเล็กหลังบ้านซึ่งในอดีตตาของใบบัวเคยใช้เป็นที่เก็บของเก็บเศษวัสดุที่เหลือจากการก่อสร้างบ้าน เพราะไม่อยากอยู่ร่วมชายคากับแทนคุณ
ยามที่เหมือนความรักเข้าตาใบบัวก็ไม่ได้อนาทรร้อนใจใดๆ กับการย้ายออกไปของแม่นม หล่อนกลับมีความสุขที่ได้แสดงความรักกับแทนคุณโดยไม่ต้องเกรงสายตาตำหนิของคนในบ้าน
เพราะนอกจากนมยุลีจะย้ายไปแล้วหล่อนยังให้ผึ้งหลานสาวนมยุลีที่ช่วยทำงานบ้านมาตั้งแต่สาวยันกลางคนย้ายไปด้วยเพื่อจะได้ช่วยดูแลนมยุลีอย่างใกล้ชิดแม้ถูกดักคอว่าขับไล่ไสส่งคนเก่าแก่ออกจากบ้านเพื่อจะได้ทำเรื่องบัดสีอย่างไม่อายสายตาใครหล่อนก็ไม่สนใจเพราะชอบทำจริง
แม้แต่ตอนนมยุลีกับผึ้งอยู่ในบ้านใบบัวก็ทำ อยากกอดจูบแทนคุณตอนไหนก็ทำตามใจ โดยไม่สนว่าใครจะมองเช่นไรรวมถึงไม่สนใจข้างบ้านที่อาจจะมองมาด้วย
แต่ความจริงแล้วที่ให้ผึ้งย้ายไปนอนกับนมยุลีเพราะใบบัวห่วงใยนั่นเอง แม้ความห่วงใยและหวังดีนี้จะไม่มีคนเห็นค่าก็ตามที อย่างน้อยใบบัวก็เชื่อว่าตายายคงจะรับรู้ว่าไม่ได้ทอดทิ้งคนเก่าแก่ตามที่ท่านเคยสั่งเสียเอาไว้
ถึงแม้ฐานะทางบ้านจะดีเข้าขั้นเศรษฐีแต่ครอบครัวทวีทรัพย์ไม่ได้พักอาศัยในคฤหาสน์หลังใหญ่บนที่ดินกว้างที่มีสระว่ายน้ำหรือสนามเทนนิสอย่างที่หลายคนคิด ตาของใบบัวเลือกอยู่บ้านตัวอย่างในหมู่บ้านจัดสรรที่สร้างขายเป็นโครงการปฐมฤกษ์ หลังจากนั้นก็มีโครงการสอง สาม สี่ ตามมา
และจากการสร้างบ้านขายก็ขยับขยายมาสร้างอาคารปล่อยเช่าอีกหลายอาคาร รายได้หลักของครอบครัวจึงได้จากค่าเช่าอาคารและที่พักอาศัยจำนวนหลายหลักในแต่ละเดือน
นับว่าโชคดีเป็นของใบบัวที่เมื่อบุพการีเสียชีวิตลงไม่มีหนี้สินให้ต้องตามชำระ ทั้งยังได้เงินก้อนโตจากการทำประกันชีวิตของทั้งสองเหมือนตอนที่ตายายเสียชีวิตด้วยความชราในเวลาไล่เลี่ยกัน
กิ่งแก้วมารดาของหล่อนก็รับมรดกโดยไม่มีหนี้สินให้ต้องตามชำระสะสางส่วนฝ่ายปู่ย่านั้นใบบัวไม่ค่อยรู้จักเพราะเสียชีวิตไปก่อนที่จะลืมตาดูโลก รู้แต่ว่าพ่อเป็นลูกคนเดียวจึงรับมรดกคนเดียวเช่นตนเวลานี้
การเป็นลูกคนเดียวหลานคนเดียวมันก็ดีตรงนี้นี่เอง
แม้ไม่มีแผ่นดิน หากแต่เรายังไม่สิ้นลมหายใจ ถึงสิ้นชาติหากแต่รักของเรามิได้สิ้นลง บราลี เป็นบอดี้การ์ดมือใหม่ ที่ทำงานพลาดจนถูกไล่ออกจากงาน ในวันเดียวกันนั้น บ้านของเธอก็ถูกไฟไหม้ แม่ถูกไฟคลอกบาดเจ็บ พ่อตกใจจนโรคหัวใจกำเริบ ต้องใช้เงินรักษาจำนวนมาก เมื่อเธอจะหันไปพึ่งแฟนหนุ่มที่รักกันมาหลายปี กลับพบเขากำลังคลุกวงในกับผู้ชายอีกคน!! เมื่อชีวิตมันบัดซบขนาดนี้ เธอจึงคิดฆ่าตัวตาย ... และทำจริง!! แต่ไม่ตาย มีคนมาช่วยไว้ ... พอรอดตายก็มีคนยื่นข้อเสนอแปลกประหลาด ... ให้เธอไปเป็นบอดี้การ์ดให้เจ้านาย แลกกับเงินมหาศาล และกว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร บราลีกับเพื่อนร่วมงานอีกสองคน ก็ได้ข้ามเวลาย้อนอดีตไปซะแล้ว
เมื่อความรักที่มีมากเหลือล้น ไวกูณฐ์นั้นอยากแต่งงานเสียทันทีที่เดินทางกลับมาจากเรียนต่อ หากแต่ จิรัฐิติกาลกลับกลัวการใช้ชีวิตคู่จึงปฏิเสธไป แต่เพราะอุบัติเหตุที่บังเกิดขึ้นทำให้ไวกูณฐ์ตาบอด จิรัฐิติกาลจึงตัดสินใจแต่งงานกับเขาในทันทีเพื่อเป็นการรับผิดชอบ เพราะการแต่งงานที่ไม่พร้อมทำให้อุปสรรคแห่งรักนั้นมีมาให้พิสูจน์หัวใจกันเนืองๆ
เจ้าฟ้าหญิงจิรัฐิติกาลในคราบชายหนุ่มดูจะเกษมสำราญเป็นอันมากเมื่อได้ออกมาท่องโลกกว้าง แม้จะไม่ค่อยสบอารมณ์อยู่บ้างที่มี 'ผู้คุม' เป็นไวกูณฐ์ ชายหนุ่มอ่อนแอ เจ้าหนอนหนังสือใส่แว่นลูกชายองครักษ์คนสนิทของพระบิดา แต่ถ้าไม่ยินยอมร่วมทางไปกับเขา เจ้าพ่อก็คงไม่ปล่อยออกจากกรงทอง เธอจำใจร่วมทางและสร้างความยุ่งยากเป็นภาระใหญ่หลวงให้เขา แต่ในคราเดียวกันความใกล้ชิด ความใกล้ชิดทำให้ความรู้สึกพิเศษเกิดขึ้นในใจ แต่จะทำอย่างไร เมื่อเธอฝังใจว่าเขาไม่ใช่ "ชายจริง" นิยายภาคต่อของ ลิขิตรักบัลลังก์หัวใจ
เมื่อต้องเสียแผ่นดินจากการช่วงชิงของพระเจ้าอา ทรรศินากัลยามาส เจ้าฟ้าหญิงรัชทายาทแห่งมธุรรัฐจำต้องเสด็จหนีจากแผ่นดินเกิด แฝงกายเข้าไปในสิงขรรัฐ จากที่คิดจะปลอมตัวเป็นนางกำนัล กลับตกกระไดพลอยโจนถวายตัวเป็นสนมของเจ้าหลวงรัฐสิงห์สีหนาทในนามลูกของศัตรู!? รอจนถึงวันทวงบัลลังก์คืน กล้วยไม้ป่าแรกแย้มเพิ่งผลิรับฤดูฝน เจ้าหลวงเอื้อมไปหมายจะเด็ด ก็ถูกพระหัตถ์เล็กๆ ตีเผียะลงบนหลังมือ "ดอกไม้จะสวยงามที่สุดเมื่ออยู่กับต้นเพคะ" ดำรัสขึงขัง "แต่พี่จะเก็บให้เธอ" รับสั่งกลับอ่อนโยน "ท่าจะเด็ดดอกไม้แรกแย้มเสียจนเคย" เจ้าฟ้าหญิงประชดตรงๆ เจ้าหลวงยกพระหัตถ์ในท่าสาบาน "สาบาน ต่อไปพี่จะไม่เด็ดดอกไม้ ไม่ว่าดอกไหน จะรอดอกฟ้าตรงหน้านี้ดอกเดียวเท่านั้น"
เมื่อซากีน่าน้องสาวอันเป็นที่รักถูกฆ่าข่มขืน หลักฐานในมือคือแผ่นเงินฉลุลวดลายสวยงาม ซาห์ราจำได้ทันทีว่าใครเป็นเจ้าของของสิ่งนี้ การตามล้างแค้นจึงเกิดขึ้น ชีคฮาซัน บินญาบิร อัล บุสตานีย์ กลายเป็นเหยื่อความแค้นที่เขาไม่ได้ก่อ ถูกหล่อนทรมานต่างๆ นานาและต้องสูญเสียเมียสาวในคืนวันแต่งงานจากน้ำมือซาห์รา แต่เมื่อความจริงปรากฏว่าใครเป็นฆาตกรที่แท้จริง ซาห์ราจะชดใช้สิ่งที่ทำลงไปให้แก่เขาด้วยชีวิต ตามกฏชีวิตแลกชีวิต แต่ชีคฮาซันกลับต้องการให้หลอนชดใช้ด้วย หัวใจ
เมื่อธิดาองค์น้อยเริ่มเติบโต ชีคกาเบรียนที่อยากให้ลูกรู้จักภาษาของแม่บังเกิดเกล้า จึงมองหาครูสอนภาษาชาวไทย แต่กลับได้ทโมนไพรไปแทน นางสาวกฤติกา หรือแม่ดาวลูกไก่ นอกจากสอนภาษาไทยให้ธิดาองค์น้อยของชีคแล้ว ยังสอนปีนต้นไม้กลายเป็นลิงเป็นค่าง จนพระนมของชีคเอือมระอา ทว่าท่าทางแก่นกะโหลกของดาวลูกไก่กลับจับใจต้องตาชีคกาเบรียนจนกลายเป็นความรัก แต่ปัญหาสงครามแบ่งแยกดินแดนในประเทศยังไม่สงบ เมื่อดาวลูกไก่ถูกจับตัวไปเพื่อต่อรอง แม้พระองค์ไม่อาจยกแผ่นดินเพื่อแลกกับผู้หญิงที่รักได้ แต่ไม่ได้นิ่งนอนใจเหมือนครั้งที่เสียสนมคนอื่นไป ทรงลอบออกจากวังเพื่อไปช่วยหญิงอันเป็นที่รักด้วยตนเอง
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"
หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก
‘ทริปฮันนิมูนที่ไม่ได้มีแค่เรา แต่ฉันและเขายังมีผู้ร่วม ทริปเข้ามาสร้างสีสันอีกมากมาย’ หลังแต่งงาน ตฤณก็พาภรรยาสาววัยละอ่อนอย่างยี่หวาไปฮันนิมูนเหมือนคู่สามีภรรยาคู่อื่น ๆ แต่การเดินทางไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กับสามีผู้เป็นนักธุรกิจในครั้งนี้ กลับทำให้ยี่หวาได้รู้ว่าตฤณสามีของเธอมีรสนิยมทางเพศแบบไหน และที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นคือ เขาทำให้เธอได้รู้จักตัวตนของตัวเองอย่างที่เธอไม่คิดว่าจะได้รู้จักด้วยซ้ำ ตฤณจะพายี่หวาไปฮันนิมูนที่ไหน อย่างไร และกับใคร ติดตามอ่านได้ใน “ฉ่ำรักเมียนักธุรกิจ” แนะนำตัวละคร ยี่หวา : สาวสวยวัย 24 ปี ผู้มีผิวขาว และรูปร่างอวบอัด แต่น่าทะนุถนอม นิสัยอ่อนหวาน ว่าง่าย แต่เป็นคนอยากรู้อยากลอง ยี่หวาเพิ่งจะรู้ว่าสิ่งที่ตฤณทำกับเธอในห้องหอนั้นมันก็แค่น้ำจิ้ม เพราะเมื่อเดินทางไปฮันนิมูนกับตฤณจริง ๆ เธอกลับได้เรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ จนเธอติดอกติดใจอย่างยากจะถอนตัว สำหรับยี่หวาแล้ว 'คืนเข้าหอที่เคยคิดว่าเด็ด ยังไม่เผ็ดเท่าทริปฮันนิมูนที่สามีหนุ่มจัดให้' ตฤณ : นักธุรกิจหนุ่มวัย 34 ปีหนุ่มลูกเสี้ยว บ้างาน แต่เวลาคลายเครียดก็สนุกสุดเหวี่ยง โดยเฉพาะเรื่องเซ็กส์ ตฤณหมั้นหมายกับยี่หวาตามความเห็นชอบของผู้ใหญ่เพราะถูกใจในความน่ารัก แต่ยิ่งไปกว่านั้นคือเพราะยี่หวาเป็นเด็กดี และไม่เคยดื้อกับเขาเลยสักครั้ง ว่านอนสอนง่ายแบบนี้สิ ถึงจะใช้ชีวิตคู่ไปด้วยกันตลอดรอดฝั่ง
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"