ลลิน สาวน้อยอายุย่าง19 เธอตัวเล็ก ผิวขาว ผมดกดำ ตาโตกลมแป๋ว ใบหน้าเหมือนตุ๊กตา แม่ของเธอโดนคดีร้ายแรงทางการเมืองจนต้องหลบหนีออกนอกประเทศ เมื่อไม่มีญาติคุณแม่จึงฝากลลินไว้กับพ่อเลี้ยงกล้ามโตที่ชื่อว่าภูผา ภูผาเป็นนักต่อสู้MMAที่ หล่อเหลา ลุคดูร้ายๆแบบแบดบอย เขาเป็นนักกีฬาดาวรุ่งและไฟแรง เขาเป็นคนดุดัน โมโหง่ายและใจร้อนแต่อบอุ่นและมีความรับผิดชอบสูง ลลินเป็นคนน่ารักและใจเย็นเธอกับเขาอยู่ด้วยกันจนผูกพัน เกิดกลายเป็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งยากเกินบรรยาย สาวน้อยหวั่นไหวกับความแข็งแกร่งและหล่อเหลาของคุณพ่อ พ่อเลี้ยงก็หลงรักและหวงแหนลูกสาวแสนสวยตัวน้อยๆ ทั้งคู่จะอยู่ดูแลกันจนสมหวังในความรักได้หรือไม่ คอยติดตามกันได้เลยค่ะ
แม่ฝากหนูไว้กับพ่อเลี้ยง
ตอน สัมผัสรักที่ไม่รู้ตัว
สาวน้อยกำลังนั่งทำการบ้านอยู่บนโต๊ะหน้าทีวี เธอใส่ชุดอยู่บ้านแบบเสื้อยืดขาวกางเกงผ้าขาสั้นสีชมพู
วันนี้ก็จวนจะครบสามเดือนแล้วที่แม่จากเธอไปอยู่ต่างประเทศ และก็เป็นวันที่เธออยู่กับพ่อเลี้ยงแบบต่อสองได้สามเดือนเช่นกัน
ใบหน้าเล็กเรียวเอียงไปมาบนหน้าสมุด มือน้อยๆจับปากกาขีดเขียนภาษาอังกฤษลงไป
ฮือ! ฮื้อ! ฮืมมม! เสียงแจ๋วๆร้องฮัมเพลงอย่างมีความสุข
"เขาจะชนะไหมน๊ะ หยึยคิดแล้วไม่อยากจะดูเลย" สาวน้อยบ่นพึมพำ
ลายมือเริ่มเขียนประโยคผิดๆถูกๆ บ่งบอกได้เลยว่าจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
ณ.สนามชกมวยที่มีกรงล้อมรอบแบบต่อสู้MMA
เปรี้ยงง! ๆ ๆ ภูผากำลังโดนคู่ต่อสู้ไล่บี้ตะบันหมัดใส่หน้า
เลือดไหลปริ่มออกมาที่มุมปาก เขาถอยหนีและเอาแต่ตั้งการ์ดกับโยกหัวหลบไม่ยอมสวนหมัด
"เฮ้ยสู้สิวะไอ้ภูผา" เสียงโค้ชยืนเกาะลูกกรงร้องสั่ง
"อย่ามายุ่ง นี่แผนใหม่" หนุ่มใหญ่วัยสามสิบหันมาตอบ
เปรี๊ยงง! คราวนี้หมัดของหนุ่มตัวดำทมิฬชกปั่งเข้าเต็มหน้า
เลือดพุ่งออกมาทางจมูกของภูผาปรี๊ดเต็มพื้นสนาม
ฮ่า! ๆ ๆ คู่ต่อสู้หัวเราะแล้ววิ่งเข้ารัวหมัด
วืด! ๆ ๆ ภูผาโยกหน้าหลบและถอยหนีอีกแล้ว
ทว่าสายตาของหนุ่มหล่อกล้ามโตช่างไวดั่งชมกรด เขาหลบคู่ต่อสู้ได้แทบจะท่วงท่าทั้งต่อยทั้งเตะ
จวนเจียนเวลาใกล้จะหมดยกสุดท้าย หมัดขวาของภูผาก็ถูกปล่อยออกมา
เปรี๊ยงงง! หน้าดำๆของคู่ต่อสู้สะบัดตามหมัด เขาสลืมสลือด้วยความเมาหมัด
ภูผาหมุนตัวลอยฟาดเท้าเตะก้านคอต่อทันที
โครมมม! ร่างสูงใหญ่ล้มลงไปกองนอนแน่นิ่งสนิทแนบเวที
เฮ! ๆ ๆ ๆ เสียงคนดูหลายร้อยโห่ร้องดีใจ ชื่อภูผาถูกตะโกนก้องดังไปทั่ว
หนุ่มหล่อกล้ามโตถูกกรรมการจับยกมือ เขาเลือดกำเดาไหล ปากแตก ใบหน้าหล่อๆดูไม่จืดเลย
ภูผากลับมาบ้านทาวน์เฮ้าส์สองชั้นก็ตอนค่ำมืดำพอดี เขาเจอร่างน้อยๆกำลังนอนตะแคงตัวอยู่บนโซฟายาว
ทีวีตรงหน้ายังเปิดอยู่แต่สาวน้อยหลับไปเสียแล้ว เธอนอนตะแคงงอหนุนมือของตัวเองดูน่ารักมาก
"ลลินจ๋า" ภูผาย่องเข้ามานั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าสาวน้อย
เขาเอาหลังมือลูบแก้มขาวๆของเธอเมื่อเธอไม่ยอมตื่น
ภูผาจ้องมองใบหน้าเล็กๆที่เรียวสวยอย่างกับโดนสะกด เขาเห็นปากนิดๆสีชมพูจมูกหน่อยๆที่โด่งเชิ่ดขึ้น
คิ้วโก่งดกดำ ขนตายาวงามงอน มือไม้ของหนุ่มกล้ามโตกำลังสั่นเทาอย่างไม่รู้ตัว
ริมฝีปากเรียวเล็กช่างน่าจูบน่าลิ้มลอง ภูผาก้มหน้าหล่อๆที่ช้ำหมัดยับเยินลงมาช้าๆ
"กลับมาแล้วเหรอคะ" ลลินตื่นเพราะมือใหญ่ๆบนแก้มของเธอที่สั่นพั่บๆ เธอยื่นมือขึ้นมาลูบหน้าของภูผาทั้งๆที่ตัวเองยังไม่ได้ลืมตา
โอ๊ย! มือน้อยๆบีบจมูกและปากจนหนุ่มใหญ่ร้องเจ็บ
"ตายแล้ว พ่อแพ้เหรอคะ" ลลินลุกขึ้นนั่งแล้วลืมตาโพลงอย่างตกใจ
"เปล่าหรอก ชนะน่ะ" ภูผาลดมือกลับมาแล้วยิ้มบอก เขาต้องเงยหน้าขึ้นมองสาวน้อยเมื่อเธอนั่งแต่เขากำลังคุกเข่าอยู่หน้าขาเธอ
"ว๊าวจริงหรือคะ" ลลินดีใจตาลุกวาว หัวใจของเธอพองโตด้วยความภาคภูมิใจในตัวของหนุ่มหล่อตรงหน้า
สายตาของเธอลูบโลมบนใบหน้าที่ฟกช้ำดำเขียวต่อ
"หืม พ่อชนะแล้วหน้ายับขนาดนี้เลยเหรอคะ แล้วคนแพ้เขาไม่หน้าเละเลยเหรอ" ลลินก้มหน้าสวยๆลงมาเอียงมองใบหน้าของภูผา
เธอใสซื่อจนไม่รู้ว่าปากของตัวเองกำลังจะจิ้มหน้าหล่อๆของคุณพ่อเสียแล้ว ลมหายใจของเธอพ่นรดใบหน้าของภูผาจนเขาร้อนรุ่ม
ดวงตาโตๆของเธอจ้องมองเสียจนคุณพ่อไม่กล้าจะสบตาแบบซื่อๆ เธอต่างจากคู่ต่อสู้ที่เขาประสานแบบตาต่อตาฟันต่อฟันมานักต่อนัก
"เจ็บไหมคะเนี่ย ขึ้นมานอนเลยเดี๋ยวหนูทายาให้" ลลินบอกแล้วลุกไปเอากล่องยา
ฟุ่บ! ภูผาถอดเสื้อนอนลงบนโซฟาแล้วมองตามสาวน้อย เขาเห็นเธอตัวเล็กๆผิวกายขาวโพลนดั่งหิมะ ภาพเธอยืนเขย่งเท้าหยิบกล่องยาดูน่ารักน่าชัง
ฮิ! ๆ ๆ เขาหัวเราะเบาๆและแอบยิ้ม เขารู้สึกดีอย่างน่าประหลาดใจเมื่อโดนห่วงใย
ลลินยืนข้างๆแล้วก้มหน้าเอามือทายาที่แผลของพ่อเลี้ยง เขาดึงมืออีกข้างของเธอมายันบนหน้าอกล่ำๆที่กว้างใหญ่
"อย่าจับมือสิ หนูไม่ถนัดนะคะ" ลลินบอกภูผา
"งั้นนั่งบนเอวก็ได้นะ" ภูผาบอก
ขวับ! สาวน้อยลงมานั่งทับบนตัวภูผาเลยทันที เธอเอามือซ้ายยันกล้ามท้องซิกแพคของเขาแล้วก้มลงเอามือขวาทายา
ตูดงอนๆของลลินบดส่ายไปมาเมื่อเธอขยับตัว ลำเอ็นของภูผาแข็งพองขึ้นจนคับแน่นกางเกงใน
อูย! ๆ ๆ ภูผาร้องโอดโอยไม่รู้ว่าเขาเจ็บหรือเสียว กันแน่
ลลินเลื่อนตัวขึ้นมานั่งทับกล้ามท้องเป็นลอนๆแทนเมื่อเธอรู้สึกว่ามีอะไรแข็งๆมาดันตูด
"ตรงอื่นเจ็บอีกไหมคะ"สาวน้อยก้มมองสำรวจไปทั่วหุ่นล่ำๆของพ่อ
เธอเห็นรอยสักสีดำเต็มแขนและอกของเขา กล้ามทุกส่วนของเขานูนแน่นเป็นมัดๆ มันแข็งเหมือนก้อนหินและกำลังทำให้หัวใจของเธอสั่นไหวอย่างรุนแรง
"เจ็บตรงนี้" ภูผาเอามือใหญ่ๆดึงมือน้อยๆของลลินมาจับที่แก้มของเขา
ฟ่อด! ๆ ๆ เขาเอาหน้าหล่อๆคลอเคลียมือเล็กๆแล้วดอมดมอย่างชื่นใจ
"อร๊าย! ฮ่า! ๆ หนูจั๊กกะจี๋นะคะ" ลลินบอกแล้วชักมือกลับแต่ภูผาดึงแนบปากของเขาเอาไว้
จุ๊บ! ๆ ๆ ภูผาจูบมือน้อยๆแล้วปล่อยออก ลลินรู้สึกว่าใบหน้าของภูผาร้อนดั่งไฟแผดเผามือน้อยๆของเธอจนร้อนรุ่ม
รู้สึกเสียวแปล๊บๆเหมือนมีกระเเสไฟเล่นขึ้นมาจากมือไหลถึงขั้วหัวใจ
"ไม่เล่นแล้วค่ะ หนูหิวแล้วนะ" ลลินบอกแล้วลงจากตัวภูผา เธอเดินไปยกอาหารในครัวที่ทำไว้นานจนเย็นชืด
ภูผากินต้มจืดสาหร่ายอย่างเอร็ดอร่อย เขาเอามือหยิกแก้มของลลินเบาๆแล้วชมเธอ
"อร่อยที่สุดเลยคนสวยของพ่อ"
"ฮิ ๆ อร่อยก็กินเยอะๆสิคะ อ้อ หนูว่าหนูจะหาเมนูเนื้อเยอะๆมาบำรุงพ่อนะ นักต่อสู้ต้องใช้พลังเยอะๆ" ลลินบอก
เธอเอียงหน้าไปมาแว่วเสียงใสแจ๋วๆดูน่ารักเหลือเกิน
นางเอกถูกสามีนอกใจแต่กลับแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น เธอยอมเป็นเมียโง่เพื่อที่ได้แอบกินตับกับพ่อผัว ลูกเลี้ยง หลานชาย และคนสวนในบ้าน สรุปแล้วเธอเสียสามีไปแค่คนเดียว แต่กลับได้ชู้ในบ้านเพิ่มเป็นสิบๆคน
หลังจากโดนผัวทิ้งตอนน้ำหนัก80กิโลแจมก็ผันตัวมาออกกำลังกายดูแลสุขภาพอย่างหนักหน่วง เพียงไม่กี่ปีเธอก็กลายเป็นสาวหุ่นดี แถมยังมีสถาบันฟิตเนสทาบทามให้ไปเป็นเทรนเนอร์สุดสวยประจำยิมเสียด้วย แต่ด้วยการที่ต้องหาลูกเทรนและทำยอดขายช่างยากเย็นไม่ต่างอะไรกับการขายประกัน ล่าสุดแจมเกิดปิ๊งไอเดียใหม่เพื่อหาคนมาเทรนด้วย เธอชอบยั่วยวนลูกชายเพื่อนๆให้มาออกกำลังกายที่ยิมแล้วหลอกกินตับ ไปๆมาๆได้ทั้งคู่นอนได้ทั้งค่าคอมจนกระเป๋าตุง เรียกได้ว่านับแต่นั้นมาแทบไม่มีวันไหนที่เธอได้นอนคนเดียวเลยซักคืน
นางเอกเปิดสำนักไถ่บาป สร้างลัทธิหลอกลวงผู้คนให้บริจาคเงิน แถมยังใช้ร่างกายที่สวยและสาวยั่วยวนเหล่าคนรวยบ้าตัญหาจนยอมเปย์ให้ทุกอย่าง นอกเหนือจากนั้นยังยั่วสวาทเหล่าหนุ่มวัยรุ่นชายฉกรรจ์ให้มาเป็นสมุนรับใช้งานต่างๆ เพื่อแลกกับการได้สัมผัสกับร่างกายอันไร้ที่ติของศาสดาสาว
กระต่ายถูกเก็บมาเลี้ยงในตระกูลผู้ดีที่มีชื่อเสียงทางสังคม ทว่าเธอกลับพลาดพลั้งไปมีอะไรกับพี่ชาย พอน้องเห็นเข้าก็แบล็คเมล์เธออีก ไปๆมาๆก็โดนคุณปู่ด้วยอีกคน ในไม่ช้าก็คงไม่พ้นพ่อเลี้ยง สรุปแล้วผู้ชายทั้งบ้านโดนเด็กสาวคนเดียวที่เก็บมาเลี้ยงกินตับจนหมด เธออยากได้อะไรก็ต้องให้ เธออยากไปไหนก็ต้องตามใจ เพราะทุกคนต่างก็คลั่งรักเด็กสาวที่ทั้งสวยและสดใส
นาจำต้องเลี้ยงดูลูกติดของน้องเขยเพราะว่าเขากับน้องสาวของเธอนั้นประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต นับแต่นั้นมาฝาแฝดก็มีคุณป้าคนสวยเพียงคนเดียวดูแลตลอดมา พอโตเป็นหนุ่มแล้วพวกเขาก็ชอบเล่นกล้ามและไปแข่งประกวดเพาะกายจนได้รางวัลและเงินมามากมาย คุณป้ายังสาวจึงต้องคอยดูแลอาหารการกินและเสื้อผ้าหน้าผมสองหนุ่มอยู่ตลอดเวลา วันดีคืนดีก็ต้องดูแลเรื่องบนเตียงของพวกเขาด้วย ในเมื่อหนุ่มๆพวกนี้ทั้งคึกคักและแรงดี เรียกได้ว่าเผลอทีไรเป็นต้องถึงเนื้อถึงตัวกับนาทุกครั้งไป แนะนำตัวละคร นา นางเอก อายุ29ปี ด้วยความที่เธอมีเชื้อจีนและหน้าเด็กตัวเล็กขาวจึงดูเหมือนสาววัยรุ่น (สายตาสั้น,เฉิ่ม) อภิวัฒน์ น้องเขยของนา (ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว) เขาเป็นเสี่ยอายุ38 (มีลูกติดมาจากเมียเก่าสองคนเป็นฝาแฝด) นิน น้องสาวของนา อายุ 28 (เสียชีวิต) ปกป้อง หลานแฝดผู้พี่ อายุ18ปี เล่นกล้าม เพาะกาย เรียนปีหนึ่ง ปราบปราม หลานแฝดผู้น้อง อายุ18ปี เล่นกล้าม เพาะกาย เรียนปีหนึ่ง *หมายเหตุ แฝดทั้งสองเป็นแฝดคนละฝา หน้าตาและนิสัยไม่เหมือนกัน
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
ว่าที่ลูกสะใภ้ไฟแรงสูงเธอต้องเข้ามาอยู่ร่วมบ้านกับว่าที่พ่อผัวหม้ายร้างเมียมานายอรมปี