10 เล่มนิยายที่คล้ายกับ พลาดรักวิศวะ นิยาย

สารบัญ

1. ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25

2. รัชทายาทไร้ใจ กับ นางในแสนงาม ชุด ทัณฑ์ทราย

3. กฎคือห้ามท้อง

4. ฉันแต่งงานกับศัตรูของอดีตสามี

5. ลิขิตแค้นแสนรัก

6. ทัณฑ์บำเรอมาเฟีย

7. ชาตินี้ไม่ขอเป็นสตรีต่ำช้า

8. แม่ทัพร้ายโหยหารัก

9. พระชายาสารพัดพิษ

10. สยบหัวใจยัยตัวร้าย

---

1. ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25

ผู้เขียน: ซีไซต์

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 องค์หญิงสิบสาม

ภายในตำหนักฉงหวาบัดนี้นอกจากจะมีไทเฮาที่ประทับอยู่ภายในแล้ว  

ยังมีจินเทียนฮ่องเต้และเต๋อฮองเฮาประทับอยู่อีกด้านของเตียงเตาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

"เสด็จแม่หยางเอ้อหลางกลับจากชายแดนมาครานี้สร้างผลงานอันยิ่งใหญ่ ลูกเห็นว่าควรตอบแทนเขาให้สมเกียรติ"

ไทเฮาแย้มพระพักตร์เยือกเย็นแล้วตรัสว่า

"ฝ่าบาทนับวันอิทธิพลของตระกูลหยางยิ่งมากขึ้น ประชาชนล้วนรักใคร่อีกทั้งตระกูลหยางเสียสละเพื่อแคว้นของเราเพียงใดแม้แต่เด็กแดงยังรู้ อย่าหาว่าแม่ยุ่งเรื่องราชกิจแต่เพราะเป็นห่วงเจ้าจริงๆ จึงอยากให้เจ้าคิดให้ถี่ถ้วน"

"ที่เสด็จแม่กล่าวมาไม่ผิด ตระกูลหยางทำความชอบใหญ่หลวงแต่อำนาจมากเกินไป ขุนนางต่างอยู่ใต้อำนาจแม้ไม่ได้ยุ่งการภายในแต่ทุกคนล้วนเกรงใจ หากปล่อยต่อไปลูกเกรงว่าอาจจะเป็นภัย"

"ในเมื่อเจ้ารู้อยู่แก่ใจควรจะหาวิธีลดทอนอำนาจเสีย"

"ฝ่าบาทเพคะหม่อมฉันคิดว่ามีวิธีที่ตระกูลหยางไม่อาจขัดได้อีกทั้งยังเป็นผลดีต่อพวกเรา"

ฮองเฮาตรัสนิ้วมือเรียวเต่งตึงราวกับสตรีแรกแย้มยกป้านน้ำชาขึ้นรินลงในจอกด้วยท่วงท่าสง่างามแล้วนำถวายแด่ฝ่าบาท

"วิธีการใดเล่าเจ้ารีบพูด"

"อภิเษกอย่างไรเล่าเพคะ" ฮองเฮาตรัสเบาๆ ใบหน้าประดับไปด้วยรอยยิ้มอ่อนหวาน

ฝ่าบาทคล้ายจะชะงักไปก่อนจะแย้มสรวลออกมา

2. รัชทายาทไร้ใจ กับ นางในแสนงาม ชุด ทัณฑ์ทราย

ผู้เขียน: เนื้อนวล

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ตอนที่ 1

ณ ดินแดนอันไกลโพ้น มหานครกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ สิ่งก่อสร้างที่อลังการสวยงามของราชวงศ์สูงส่ง อัลลาห์ แห่งมหานคร ซาเรีย

องค์รัชทายาท จามีล บิน คาลดุน อัล อัลลาห์ บุรุษผู้สูงส่งแห่งแดนทรายที่เป็นที่หมายปองของสาวน้อยใหญ่ทั่วโลก ดวงตาของเขาเป็นสีทองเรืองรอง ใบหน้าสี่เหลี่ยมกระด้างประกอบด้วยเครื่องหน้าอย่างเหมาะเจาะราวกับเทพเจ้าทรงปั้นแต่ง แต่จามีลไม่ได้มีดีแค่ที่ใบหน้าหล่อเหลาเท่านั้น แต่เรือนร่างของเขายังสูงสง่าใหญ่โต และเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อสวยงาม ผลพวงมาจากการที่เขาชอบออกกำลังกายเป็นประจำนั่นเอง กีฬากลางแจ้งที่โปรดปรานก็คือการขี่ม้าและว่ายน้ำ หากแต่เป็นกีฬาในร่มคงหนีไม่พ้นเซ็กซ์ร้อนฉ่า จากหญิงสาวผู้โชคดีที่ถูกเรียกขึ้นมารับใช้บนแท่นบรรทม

ชมพูนุชระบายยิ้มเศร้าๆ ให้กับตัวเอง ขณะที่ดวงตากลมโตหวานซึ้งจับจ้องมองไปที่เรือนกายทรงพลังสง่างามที่กำลังพูดคุยอยู่กับลูกสาวคนสวยของอำมาตย์ฮานีฟ

มัสรานี คือผู้หญิงที่องค์รัชทายาทแห่งซาเรียมีใจด้วย หล่อนเป็นผู้หญิงที่งามพร้อมทั้งกิริยา มารยาท และชาติตระกูล ซึ่งควรคู่กับเจ้าชายผู้สูงศักดิ์อย่างจามีลเป็นที่สุด หล่อนควรจะยินดีกับทั้งสองคนนั้น แต่กลับทำได้แค่เพียงหลั่งน้ำตาให้รินไหลออกมาอาบแก้ม

หล่อนไม่เคยทำใจให้ยินดีกับความรักของจามีลกับมัสรานีได้เลย แม้จะพยายามสักแค่ไหนก็ตาม

กลีบปากอิ่มเต็มเม้มแน่นสนิท พยายามสูดลมเข้าปอดแรงๆ เพื่อเรียกสติให้กับตัวเอง ดวงตากลมโตกะพริบถี่ๆ เพื่อไล่ให้หยาดน้ำตาแห่งความอาดูรแห้งเหือดจากไป

หล่อนไม่มีสิทธิ์ที่จะเสียใจด้วยซ้ำ เพราะสำหรับองค์รัชทายาทแล้ว หล่อนก็เป็นแค่เพียงนางในต่ำต้อยที่เขาไม่เคยแม้แต่จะชายแลหรือจดจำเลยแม้แต่น้อย

หญิงสาวกระชับถาดใส่อาหารในมือแน่น และกลั้นใจที่จะเดินผ่านไป แล้วสายตาคมกริบประดุจดั่งคมมีดของจามีลก็ตวัดมองมาเสียก่อน และแน่นอนว่าเขาไม่พอใจ

“เจ้าเข้ามาทำอะไรแถวนี้” น้ำเสียงขององค์รัชทายาทกระด้างเสมอยามเห็นว่าคนที่มาก่อกวนคือหล่อน

“หม่อมฉัน... กำลังจะนำพระกระยาหารไปถวายพระชายาจัสมินเพคะ”

“งั้นก็รีบไปสิ อย่ามาโอ้เอ้แถวนี้”

“เพ... เพคะ” หล่อนก้มหน้ามองพื้น และรีบก้าวเท้าเดินออกห่างด้วยความรีบร้อน แต่ฉับพลัน แข้งขาดันทรยศ เมื่อมันสะดุดกันเองจนหล่อนเซถลาล้มคว่ำ เสียงถาดทองเหลืองกระทบลงกับพื้นดังสนั่นหวั่นไหว อาหารที่ถูกบรรจงตักใส่ถ้วยใบสวยมาอย่างประณีตสวยงามกระเด็นว่อนจนมีบางส่วนเปื้อนเปรอะมัสรานี

“ซุ่มซ่าม!”

หล่อนที่ล้มคว่ำกับพื้น หัวเข่ามีรอยแผลเลือดซึม รีบละล่ำละลักขอโทษองค์รัชทายาทจามีลกับมัสรานีด้วยความตื่นตกใจ

3. กฎคือห้ามท้อง

ผู้เขียน: ซูราสต้า

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 2 ลลินผู้เป็นดั่งผ้าขาวบาง

ที่คลับสุดเอ็กซ์คลูชีฟ ในซอยทองหล่อ

มาดามเลอสรวง ลลิน และแอนนิต้า เดินเข้าไปยังห้องวีไอพีซึ่งถูกเปิดรอเอาไว้แล้ว

“ทางมิสเตอร์ฮาเกนบอกว่าจะมาช้าหน่อยเพราะตอนนี้ติดประชุม ให้มาดามรอที่นี่ก่อน สั่งอาหารเครื่องดื่มได้ตามสบายเลยนะครับ” ผู้จัดการคลับเดินมาบอกด้วยตัวเอง

“ค่ะ ขอบคุณนะคะคุณแม็ค” มาดามเลอสรวงพูดคุยกับผู้จัดการคลับอย่างสนิทสนมในระดับหนึ่ง

หัวใจของลลินเต้นแรงแทบจับจังหวะไม่ได้ มือเย็นเท้าเย็นจนคนที่พึ่งสัมผัสรู้สึกถึงความผิดปกติ

“กลัวเหรอลลิน”

แม้จะเป็นเพราะความเห็นแก่ได้ในค่าหัวคิวจำนวนไม่น้อยที่มาดามเลอสรวงจ่ายให้ แอนนิต้าจึงพยายามหว่านล้อมให้ลลินเลือกทางนี้ในตอนที่กำลังเข้าตาจน แต่แอนนิต้าก็ไม่ใช่ใจร้ายใจดำถึงขั้นมองข้ามความรู้สึกของเพื่อนที่รู้จักกันมาแต่เด็ก เธอรู้จักลลินเป็นอย่างดี ผู้หญิงคนนี้เหมือนผ้าขาวบางที่ทั้งสะอาดและอ่อนแอ ซ้ำยังอ่อนต่อโลก ไม่สู้คน ทำทุกอย่างเพื่อคนอื่น เสียสละจนถูกหลอกใช้มานับครั้งไม่ถ้วน เคยถูกพี่ชายแท้ๆหลอกไปขายเพื่อเอาเงินมาใช้หนี้พนัน แต่โชคดีที่ตำรวจบุกเข้าจับบ่อนเสียก่อน ลลินจึงรอดออกมาได้อย่างหวุดหวิด ส่วนลุกซ์ผู้เป็นพี่ชายถูกจับเข้าซังเตได้ปีกว่าแล้ว

หญิงสาวร่างบาง วัย 22 ปี เครื่องหน้าสวยคมเหมือนแขก ผิวขาวใส ผมสวย หน้าอกหน้าใจอวบอิ่ม หุ่นทรงที่พระเจ้าช่างปั้นให้กระแทกตาผู้ชาย เรียกว่าเป็นผู้หญิงที่สวยครบไปทุกสัดส่วนโดยไม่ต้องพึ่งหมอแม้แต่จุดเดียว แต่ทว่าดวงชะตาของเธอช่างอาภัพเหมือนดวงตาแววโศกสีน้ำผึ้งคู่สวยที่กำลังจ้องมองแอนนิต้า

“ไม่เป็นไร” น่าจะเป็นคำพูดที่ลลินติดปากมากที่สุด

และมันเป็นคำพูดที่ทำให้แอนนิต้าต้องถอนหายใจ เธอสวดภาวนามาทั้งคืนขอให้ลูกค้าคนนี้เป็นคนดีและมีเมตตา ลลินจะได้หลุดพ้นจากชีวิตบัดซบแบบนี้เสียที

4. ฉันแต่งงานกับศัตรูของอดีตสามี

ผู้เขียน: Alvis Lane

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 อยู่ต่อได้ไหม？

วันนี้เป็นการแต่งงานของตระกูลเจียงและตระกูลกู้แห่งเมืองเอ งานถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ห้องจัดเลี้ยงที่มีพื้นที่กว่าพันตารางเมตรได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราและชวนฝันมาก

พิธีกรบนเวทีกำลังกล่าวเชิญเจ้าบ่าว “ขอเชิญคุณกู้อี้อัน เจ้าบ่าวสุดหล่อของเราขึ้นมาบนเวทีได้เลยครับ！”

พอพิธีกรพูดจบ ผู้ชมก็ปรบมือดังกึกก้อง

แต่หลังจากที่พิธีกรกล่าวเชิญจบไปแล้วหลายวินาที ก็ยังไม่เห็นวี่แววของเจ้าบ่าวที่ควรจะปรากฏตัวขึ้นจากด้านข้างของเวทีเลย

ผู้ชมที่อยู่ด้านล่างเริ่มซุบซิบกันขึ้นมา พิธีกรบนเวทียิ้มอย่างสงบเพื่อชดเชย “เรื่องไม่คาดคิด” นี้ หลังจากสงบไปได้ครึ่งนาที พิธีกรก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติเลยหยุดพูดไป บรรยากาศในห้องจัดเลี้ยงเลยเงียบขึ้นมาทันที

ในขณะนี้เอง จู่ ๆ ก็มีเสียงตบหน้าดังมาจากหลังเวที ญาติและเพื่อนที่อยู่ใกล้เวทีนั้นต่างก็มองเห็นภาพหลังเวทีได้อย่างชัดเจน

และก็เห็นว่ากู้อี้อันที่เป็นเจ้าบ่าวนั้นโดนแม่ของเขาตบหน้าเข้าอย่างแรงหนึ่งที กู้อี้อันกระชากเข็มกลัด “เจ้าบ่าว” ที่หน้าอกซ้ายของเขาออก ก่อนจะหันหลังกลับไปพลางก้าวเท้ายาว ๆ แล้ววิ่งออกไปทันที

ในขณะเดียวกัน เจียงเหวยอี้นั้นกำลังกอดแขนเจียงเฉาเชิงอยู่ สองพ่อลูกนั้นกำลังรอประตูด้านหลังเปิด จากนั้นก็จะเดินขึ้นไปบนเวที

“ตื่นเต้นเหรอ อี้อี้？”

เจียงเฉาเชิงตบแขนลูกสาวของเขาด้วยความรัก เจียงเหวยอี้ก็เหลือบมองพ่อของเธออย่างอาย ๆ

และตอนที่เธอกำลังจะพูดนั้น จู่ ๆ เธอก็ได้ยินเสียงคุณนายกู้ดังมาจากด้านหลังเธอ “กู้อี้อัน กลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ！”

พอได้ยินเสียงคุณนายกู้ เจียงเหวยอี้ก็หันกลับไปมองทันที

พอเธอหันกลับไป เธอก็เห็นกู้อี้อันวิ่งผ่านเธอไปอย่างรีบร้อน

5. ลิขิตแค้นแสนรัก

ผู้เขียน: Gorgeous Killer

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 กลับมาเพื่อหย่า

ซือเจียเหลย：

ฉันออกมาจากห้องน้ำโดยสวมชุดนอนกระโปรงเซ็กซี่ตัวหนึ่ง เป็นผ้าลูกไม้ที่มีความโปร่งบางและเย้ายวน เป็นแบบโลว์คัท โชว์ช่วงเอว กระโปรงสั้นจนปิดได้แค่บั้นท้าย

เฉินหลีซือที่ยืนอยู่ด้านหน้าของหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานหันหน้ากลับมา เขาสวมชุดคลุมอาบน้ำลายทางสีดำตัวหนึ่ง ผูกปมที่เอวไว้อย่างลวก ๆ ที่แผงอกอันกำยำของเขาเปลือยครึ่งท่อน

สายตาของเขาจับจ้องมาที่ตัวของฉัน แล้วทันใดนั้นแววตาของเขาก็ลุกเป็นไฟขึ้นมา

ฉันจึงรู้ได้ทันทีว่า ฉันดึงดูดความสนใจจากเฉินหลีซือสำเร็จแล้ว

ฉันแต่งงานกับเฉินหลีซือมาสามปีแล้ว แต่ฉันกับเขาไม่เคยได้เป็นสามีภรรยากันจริง ๆ เลย

ฉันรู้ว่าเขามีคนที่เขาชอบอยู่แล้ว แต่ไม่ใช่ฉัน ดังนั้นหลังจากที่แต่งงานกัน ฉันจึงไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสทันที

เมื่อหลายวันก่อน คุณย่าของเฉินหลีซือโทรมาหาฉัน และบอกว่า ถึงเวลาแล้วที่ตระกูลเฉินจะต้องมีเด็กเพิ่มขึ้นมาสักที

ฉันเข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร ถ้าให้พูดตามตรง ฉันก็ไม่ได้รู้สึกไม่โอเคอะไรเลย แถมยังรู้สึกยินดีเสียด้วยซ้ำ

เพราะ ในที่สุดฉันก็มีเหตุผลที่จะได้กลับไปหาเฉินหลีซือแล้ว

ผู้ชายที่ฉันคิดถึงมาตลอดสามปี

ฉันเดินไปหยุดอยู่ต่อหน้าเฉินหลีซือช้า ๆ โดยเอามือทั้งสองข้างไพล่หลังเอาไว้ แล้วก็ปล่อยให้เขามองมาที่ฉันจากระยะไกลได้อย่างเต็มที่

6. ทัณฑ์บำเรอมาเฟีย

ผู้เขียน: อัญญาณี

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1

เครื่องบินเจ็ทส่วนตัวราคาเกือบหนึ่งพันล้านบาทกำลังลอยตัวอยู่บนฟากฟ้า จุดหมายปลายทางคือประเทศไทย ภายในตกแต่งอย่างเลิศหรูตามราคา ล้วนแล้วแต่เป็นของแบรนด์เนม ผู้โดยสารได้รับความสะดวกสบายเต็มที่ เพราะมีแอร์โฮสเตสที่จ้างมาเฉพาะคอยบริการด้านอาหารและเครื่องดื่มตลอดการเดินทาง

ปรินดาสาวชาวไทยที่ไปใช้ชีวิตอยู่ในกรุงลอนดอนประเทศอังกฤษหนึ่งปี อีกสองปีเธอจมอยู่ในกรงทองล้อมกรอบด้วยหนามแหลมคมของมาเฟียหนุ่ม ฌอร์น โทแลตโต้ เดอมาร์ชี ในมิลานประเทศอิตาลี หลายคนอาจมองว่าเธอสุขสบายอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ อยู่ดีกินดี มีเงินใช้ไม่ขาดมือ ทว่าสิ่งที่ได้รับกลับตรงกันข้าม ความรู้สึกหนึ่งที่เธอได้รับเรื่อยมากตั้งแต่วันแรกที่อยู่ในเอื้อมมือฌอร์น ลากยาวมาจนถึงปัจจุบันคือ ความเจ็บปวดที่ไม่อาจเปล่งเสียงร้องขอหรืออ้อนวอนให้เขาหยุดการกระทำนี้ได้ เพราะความรุนแรงจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว

“โอ้ว...โคตรมันเลย...อา...กระแทกใครไม่มันเท่านี้เลย...โอ้” ฌอร์นเป็นบุรุษที่มีพลังทางเพศล้นเหลือ เขาสาดพลังความใคร่ใส่ร่างเล็กแบบไม่ออมมือ ไม่ออมแรง หมัดกล้ามทุกสัดส่วนแน่นตึงจากความปรารถนา ทุกท่วงท่ามากกว่าเข้าสุดออกสุด เปรียบเสมือนการระบายอารมณ์ใส่ร่างปรินดามากกว่า “เพี้ยะๆ...โอ้ว”

มือหนักๆ ตีลงไปบนแก้มก้นปรินดา ความแรงทำให้เกิดรอยฝ่ามือ แล้วยังมีรอยมือก่อนหน้านี้จากการบีบเคล้นอีกหลายรอย เหมือนไม่หนำใจ ก้นขาวๆ ทั้งสองข้างถูกมือใหญ่ขยำแรงๆ พร้อมกัน ขณะแก่นกายใหญ่สอดประสานไม่หยุดพัก ทุกจังหวะคือความเร็วและแรง เป็นความแรงที่ทำให้เธอจุกแน่นช่วงท้อง

“คุณฌอร์น...อา...อืม”

เป็นความเจ็บปวดซ้ำๆ ที่ไร้ความชาชิน เกมสวาทของฌอร์นไม่เคยนุ่มนวล เขาไม่ปรานีร่างกายบอบบางของปรินดาเลยสักนิดเดียว โกรธหรือไม่พอใจใครมาก็จะมาลงที่เธอ หญิงสาวต้องแบกรับความกักขฬะของเขาด้วยความรู้สึกเดิมๆ ที่อัดเข้าไปในหัวใจบอบช้ำ เธออยากร้องไห้มากกว่า ร้องระบายความปวดร้าวระบมกาย ทุกข์ระทมใจ ทว่าน้ำตาสาวคือพลังฮึกเหิม ยิ่งทำให้เขาเพิ่มความรุนแรงหลายเท่า

อย่าคิดว่าฌอร์นมอบความเจ็บให้สาวใต้ร่างเพียงแค่นี้ เขาสอดมือไปส่วนหน้าที่เบียดชิดกับที่นอน ทรวงอกสาวคือเป้าหมาย เขาลงน้ำหนักมือแรงมาก หนักแน่น ก่อนดึงตัวเธอขึ้นสูง โดยมือทั้งซ้ายขวาประคองเต้าอวบพอดีมือยังคงขยำบีบ เอวใหญ่ซอยเข้าใส่ต่อเนื่อง

“มันดีจัง...อา...อูวว์” เขาหยุดการเคลื่อนไหว ถอนร่างกายออกจากความนุ่มชื้น ผลักปรินดาล้มลงบนที่นอนอย่างไม่ใยดี พลิกร่างเล็กให้นอนหงาย ดึงเธอเข้ามาใกล้ความเป็นชายที่รวมร่างกับเธอทันที ต่อจากนั้นคือพายุเสน่หาลูกใญ่ถาโถมเข้าหาร่างสวยแบบไม่ยั้ง อัดแต่ละครั้งเข้าลึกสุดทาง ฌอร์นเร่งความเร็วเต็มกำลังเพื่อทะยานตนไปถึงจุดหมาย

7. ชาตินี้ไม่ขอเป็นสตรีต่ำช้า

ผู้เขียน: ซีไซต์

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 บทนำ

เสียงประกาศราชโองการดังลั่นไปทั่วห้องโถง ทุกคนในห้องต่างคุกเข่านั่งเงียบไม่มีผู้ใดกล้าเอ่ยปากแม้แต่เพียงครึ่งคำ คล้ายกับว่าที่นี่คือป่าช้าอันเงียบสงบ

“บุรุษที่อายุเกินกว่าสิบห้าปีประหารชีวิต หากต่ำกว่าสิบห้าปีเนรเทศไปชายแดน สตรีที่อายุเกินกว่าสิบห้าปีให้ปลิดชีพตนเองด้วยการผูกคอ สตรีที่ต่ำกว่าสิบห้าปีให้ลดฐานะและส่งขายในตลาดทาส”

ซูลี่จูไม่มีโอกาสแม้จะพูดคุยต่อหน้าบิดามารดาหลังจากที่ประกาศราชโองการสิ้นสุดลง ด้วยถูกทหารแยกตัวพวกเขาออกจากกันไปโดยพลัน

ซูลี่จูคุกเข่าอ้อนวอน

“ขอโอกาสข้าได้พูดคุยกับบิดามารดาและน้องชายน้องสาวของข้าสักคำเถิดเจ้าค่ะ”

แม้นางจะอ้อนวอนเช่นนั้นทว่าทหารกลับไม่สนใจคำของนางแม้แต่ประโยคเดียว

“หุบปาก ใครก็ได้หาผ้ามาปิดปากนางที”

ซูลี่จูถูกปิดปากสนิท ไม่อาจเอ่ยคำใดได้อีก นางได้ยินเสียงร้องไห้ของน้องทั้งสองคน พวกเขายังเด็กอยู่แท้ ๆ อายุเพียงแปดและสิบขวบเท่านั้นจะทนถูกเนรเทศได้อย่างไร

ทั้งหมดล้วนเป็นความผิดของนางเอง

“ลากตัวนางไปแขวนคอ”

ซูลี่จูนึกถึงความสุขสบายในอดีตที่เป็นเฉกเช่นความฝัน นางเป็นคุณหนูใหญ่สกุลซูที่บิดารักใคร่ที่สุด ไม่ว่าสิ่งใดที่นางต้องการเพียงแค่เอ่ยปากก็ล้วนถูกวางไว้ตรงหน้า นับตั้งแต่ลืมตามีบ่าวไพร่รายล้อมรอบกาย กระทั่งถอดรองเท้านางยังทำไม่เป็นด้วยซ้ำ

8. แม่ทัพร้ายโหยหารัก

ผู้เขียน: ฮุยอิง

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 3 คนในอดีต

“อันอันเข้ามาในห้องหน่อย!” เสียงหัวหน้างานดังขึ้นอยู่ห้องทำงานส่วนตัว

ร่างบุรุษในชุดเกราะแม่ทัพหันกลับมามองหัวหน้างานของหญิงสาวเพียงครู่ ก่อนจะหันกลับมามองเธอดั่งเดิม พรึบ! ร่างสูงใหญ่ค่อยๆ เลือนหายไปชั่วพริบตา

“เฮ้อ!” หญิงสาวถอนหายใจออกมาทันใด มือน้อยๆ ยกขึ้นจับหน้าอกของตัวเองพร้อมตบลงเบาๆ เป็นการเรียกขวัญของเธอให้กลับคืนมาโดยพลันพลางกลืนน้ำลายลงคอ

“มาให้เห็นกลางวันแสกๆ เลยหรือนี่ ผีหวงของชัดๆ” จางเพ่ยอันบ่นพึมพำพร้อมยกมือทั้งสองข้างขึ้นปิดใบหน้าหวานสวยของเธอพลางสูดลมหายใจเข้าปอด

“มาแล้วค่ะหัวหน้า” หญิงสาวรีบขานรับตอบกลับไป

ร่างระหงรีบลุกจากเก้าอี้ทำงานหากแต่ก่อนไปก็ไม่วายที่จะหันกลับมามองปิ่นหยกโบราณที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพิศวงอย่างยิ่งยวด เมื่อเพิ่งได้พานพบกับเจ้าของปิ่นหยกดังกล่าวอย่างไม่คาดฝัน

ทันทีที่ก้าวเข้ามาภายในห้องทำงานส่วนตัวของหัวหน้างาน

“เดี๋ยวอาทิตย์หน้าเตรียมตัวออกพื้นที่ไปร่วมตรวจสอบกับทีมงานที่เพิ่งขุดค้นสุสานใหม่ด้วยนะอันอัน ข้อมูลของวัตถุโบราณที่เพิ่งให้ไปนำส่งก่อนจะออกเดินทางด้วยนะ” หัวหน้าสาวรุ่นใหญ่บอกกับเธอก่อนจะหยุดชะงักเมื่อเห็นลูกน้องยืนนิ่งไม่ไหวติงอยู่เช่นนั้น

“เป็นอะไรอันอัน ไม่สบายหรือเปล่าดูหน้าซีดๆ ชอบกล” หัวหน้างานถามกลับไปทันทีที่เห็นความผิดปกติ

และนั่นทำให้จางเพ่ยอันรู้สึกตัวขึ้นมาทันที

“อะ… เออ... อันอันสบายดีค่ะหัวหน้า พอดีกำลังค้นคว้าหาข้อมูลปิ่นหยกนั่นอยู่ก็เลยคิดอะไรเพลินไปหน่อย” หญิงสาวรีบตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว แล้วก็อย่าลืมไปรายงานตัวที่ฝ่ายพัฒนาบุคลากรด้วยล่ะ เธอจะได้มาช่วยทำงานเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงให้กับสถาบันวิจัยอย่างเต็มที่”

ใบหน้าสวยฉีกยิ้มกว้างออกมาทันใดครั้นได้ยินเช่นนั้น

9. พระชายาสารพัดพิษ

ผู้เขียน: เกาะครีต

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 พายุใหญ่กำลังจะมา

ภายในจวนอ๋อง มู่หว่านซีพยุงท้องโตโย้ของตัวเองพลางถามสาวใช้ข้างกาย “มีข่าวคราวของจวิ้นอ๋องบ้างหรือไม่？”

“พระชายาเพคะ จวิ้นอ๋องได้กำชับเอาไว้แล้วว่า ให้พระชายาอยู่ที่เรือนดูแลครรภ์อย่างสบายใจ แล้วจวิ้นอ๋องจะจัดการเรื่องที่จวนฉินกั๋วกงอย่างสุดความสามารถ” สาวใช้นามว่าซิ่วเหอเหลือบมองมือตัวเองที่ถูกมู่หว่านซีจับไว้แน่นจนเริ่มขาวซีด นัยน์ตาก็ฉายแววไม่พอใจ จากนั้นก็พลันสะบัดมืออก มู่หว่านซีไม่ทันระวังจึงเกือบจะล้มลงไป

“พระชายาระวังเพคะ” ซิ่วเหอเอื้อมมือไปประคองมู่หว่านซี ทว่าแววตานางกลับเผยแววกำเริบเสิบสาน พ้นวันนี้ไปเจ้าก็หาใช่พระชายาจวิ้นอ๋องแล้ว ส่วนนางเองก็จะไม่ใช้สาวใช้อีกต่อไปแล้ว หากแต่จะกลายเป็นอนุของจวนอ๋องแห่งนี้

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ซิ่วเหอก็ยิ้มจนหน้าบาน เมื่อคิดถึงวันข้างหน้าที่สดใสของตัวเองแล้วก็พลันรู้สึกว่า สิ่งที่นางทุ่มเททำไปตลอดหลายปีมานี้ช่างคุ้มค่านัก

“ซิ่วเหอ แล้วชิงจู๋เล่า？ เหตุใดสองวันมานี้ถึงไม่เห็นนางเลย？” มู่หว่านซีถามด้วยความสงสัย นางให้ชิงจู๋ไปสืบข่าวคราว ทว่าจนกระทั่งตอนนี้นางก็ยังไม่กลับมา ไม่รู้ว่าท่านตาจะเป็นอย่างไรบ้าง ไม่รู้ว่าจวิ้นอ๋องจะทูลขอพระราชโองการมาได้หรือไม่ แล้วจะช่วยคนทั้งตระกูลของท่านตาไว้ได้หรือไม่？

“พี่ชิงจู๋ต้องไปช่วยงาน วันนี้ก็น่าจะกลับมาแล้วเพคะ” ซิ่วเหอยิ้มอย่างร้ายกาจ “ไม่รู้ว่าจวนฉินกั๋วกงจะเป็นอย่างไรบ้าง ตอนนี้เพื่อสกุลฉินแล้วจวิ้นอ๋องของเราต้องวิ่งวุ่นไปทั่ว ลำบากจวิ้นอ๋องแล้ว”

“ลำบากท่านพี่แล้วจริง ๆ ” มู่หว่านซีค่อย ๆ นั่งลง ซ่งอิงเจี๋ยเป็นสามีของนาง ทั้งยังเป็นบุตรชายคนโตของเรือนเล็กของซ่งฉินอ๋อง แม้เขาจะเป็นจวิ้นอ๋องที่ฝ่าบาททรงแต่งตั้งด้วยพระองค์เอง แต่มียศถาบรรดาศักดิ์เพียงแค่ในนามเท่านั้น ซ่งอิงเจี๋ยมีผลงาน มีชื่อเสียงเกรียงไกรอย่างทุกวันนี้ได้ มู่หว่านซีเองก็มีส่วนช่วยเขาอยู่ไม่น้อย

10. สยบหัวใจยัยตัวร้าย

ผู้เขียน: ดอกอ้อลู่ลม

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ครั้งแรก อยากลองNC+

หนึ่งปีก่อน

" คิมูจิ"

"อ๊ะ อ๊ะ อิไต้ อิไต้"

">//<"

"0-0"

เธอกับคนข้างๆกำลังอึ้งและตื่นตกใจกับภาพที่ปรากฏอยู่หน้าจอคอม มันคือหนังประเภทนึงที่เธอกับเขาดันไปเปิดเจอเข้าโดยบังเอิญอย่างไม่ได้ตั้งใจ

"อื้มมหืมมมม นมแม่งโคตรใหญ่ แจ่มว่ะ" คนข้างๆก็มีอาการไม่แตกต่างไปจากเธอสักเท่าไหร่เขามองจอตาไม่กะพริบเลย

"ทำไมผู้หญิงต้องเอาอันนั้นเข้าปากด้วยอ่ะนายรู้มั้ยจากัวร์"

"ไม่รู้" ตอบแบบไม่ได้ใส่ใจที่จะตอบเพราะเอาแต่จ้องหน้าจอ

เอ๊ะ?? ดูนั่นสิมีน้ำพุ่งออกมาด้วยเหมือนนมโยเกิร์ตที่เราชอบกินเลย"

"โหเต็มหน้าเลยว่ะ เจ๋งไปเลย"

"ทำไมผู้หญิงถึงกินน้ำนั่นล่ะ"

"ไม่รู้ดิ อร่อยก็ได้มั้ง"

"อร่อย?? "

"อืมฮึ"

'นายจะมีน้ำนมโยเกิร์ตออกมาแบบนั้นมั้ยอ่ะจากัวร์"

"ผู้ชายคนนั้นมีฉันก็ต้องดิ เพราะฉันก็มีไอ้นั่นเหมือนกัน"

"เหรอออ"

"ทำไมอยากลองกิน?? "

"ก็อยากรู้ว่ามันจะอร่อยจริงมั้ย"

"อยากกินป่ะล่ะจะให้กิน"

สิบนาทีต่อมา...

เธอตัดสินใจจับเจ้าตัวปะหลาดอันใหญ่เข้าสู่โพรงปากซึ่งมันคับแน่นไปทั้งปากจนเธอหายใจแทบไม่ออก

อ๊อก อ๊อก อ๊อก

"ซี๊ดดด มันแปลกๆว่ะพรีม ซี๊ดดด อ่าาส์"

บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ

"โอ๊ยยย มันเสียวหัว อ่าาาส์"

"อ๊ะไอ่อ้ามอะออกอา" (มะไหร่น้ำจะออกมา)

"เธอว่าอะไรนะ ซี๊ดดดดด"

"มะไหร่น้ำจะออกมา" เธอเอาเจ้าแท่งประหลาดออกจากปากแล้วถามคนที่ยืนทำหน้าเหมือนคนใกล้ตาย