หวานนุ่มยังกับผลไม้ทิพย์ไว้ข้างกายเสียตั้งนาน ไม่ยอมหยิบมากินทั้งที่กิ่งก้านมันยื่นมาถึง
้นไปซุกไซ้ลำคอระหง สองมือให