ผอ. หนุ่มสุดหื่น พ่อปลาไหลตัวพ่อ รักและหวงความโสดยิ่งกว่าชีวิต ใช้เงินแก้ปัญหาทุกอย่างจนมาเจอเธอ หญิงสาวที่เขาจ่ายเท่าไหร่ก็ไม่เคยได้ใจเธอสักที ความอยากเอาชนะของเขามันเป็นบ่อเกิดความรักที่ก่อขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
ผอ. หนุ่มสุดหื่น พ่อปลาไหลตัวพ่อ รักและหวงความโสดยิ่งกว่าชีวิต ใช้เงินแก้ปัญหาทุกอย่างจนมาเจอเธอ หญิงสาวที่เขาจ่ายเท่าไหร่ก็ไม่เคยได้ใจเธอสักที ความอยากเอาชนะของเขามันเป็นบ่อเกิดความรักที่ก่อขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
ตึก... ตึก... ตึก...
นิ้วหนากระทบลงบนโต๊ะไม้ภายในห้องทำงานที่หรูหราราวกับว่าเจ้าของนิ้วหนานั้นกำลังคิดอะไรบางอย่างจนคิดไม่ออกเลยต้องเคาะนิ้วช่วยให้ตระกอนความคิดของเขาแล่นไปดังใจนึก
ชายหนุ่มผิวขาวเหลืองใบหน้าเกลี่ยงเกลาราวกับหนุ่มลูกครึ่งเกาหลีริมฝีปากของเขาสีออกจะคล้ำนิดหน่อยอาจจะเกิดมาจากผลกระทบของการสูบบุหรี่จัด จมูกโด่งเป็นสัน อีกทั้งดวงตาสีเทาสว่างคู่นั่นหากใครได้เผลอจ้องมองก็คงจะหลงเขาจนโงหัวไม่ขึ้น
มือหนาเลื่อนขึ้นขยับแว่นตาฟูลออฟชั่นที่สั่งตัดมาแบบพิเศษ เขาเม้มปากแน่นกลืนน้ำลายลงคออย่างพยายามระงับอารมณ์อะไรบางอย่าง
"ทำไมดื้ออย่างนี้วะ"
เมื่อหลายสัปดาห์ก่อนเขาพยายามยัดเงินหนึ่งหมื่นบาทให้กับดาราสาวดาวรุ่งพุ่งแรงในขณะนี้ บอกให้เธอไปดูหนังกับเขาในรอบของวันนี้ตอนสามทุ่มครึ่ง แล้วดูสิ ดูเธอตอบมาสิ
Line
พาเพลิน : ขอบคุณสำหรับเงิน แต่ฉันไม่ว่าง
ยัยตัวแสบ! แน่สิเธอน่ะไม่อยากไปกับเขาต่างหากไม่ใช่ไม่ว่างอย่างที่ปากพูดสักหน่อย เขาพยายามทำทุกวิถีทางให้ได้ใกล้ชิดเธอแต่เธอก็พยายามสร้างกำแพงออกห่างจากเขา คำพูดเจ็บปวดที่เธอมักใช้ปฏิเสธเขาก็คือ 'เพลินไม่ชอบคนแก่ค่ะ'
ผอ. หนุ่มผุดลุกผุดนั่งหลายต่อหลายครั้งก็ยังคิดไม่ออก เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขาต้องการจะกินแล้วไม่ได้กิน ปกติเขาจ่ายให้ใครไม่เคยเกินหมื่นด้วยซ้ำ นี่อะไร จ่ายให้เธอไปเป็นหมื่นๆ แล้วก็ไม่ค่อยได้ใกล้ชิดเธอเลย
เสียเป็นแสน แขนไม่ได้จับ
ถ้าไม่มัดมือชก เธอก็จะไม่แม้แต่ชายตามองเขาด้วยซ้ำ นี่เขาไม่หล่อตรงไหนวะ เขานี่รูปหล่อพ่อรวยขับเบนซ์ มือถือถ่ายรูปได้ แถมเปย์เก่งขนาดนี้ใครๆ ก็ต้องอยากได้เขารึเปล่าวะ ผอ.หนุ่มเดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ในห้องทำงานของตัวเอง เขาส่องกระจกมองดูตัวเอง
ก็หล่อนี่หว่า
ก็แค่อายุมากกว่าเธอไม่กี่สิบปีเองมันจะอะไรนักหนาวะ ปกติดาราที่เขาอยากนอนด้วยจ่ายไปไม่ถึงหมื่นก็ได้นอนแล้ว ถ้าตัวท็อปหน่อยก็ไม่เกินสามหมื่น นี่อะไรชวนไปกินข้าวเขาจ่ายเธอก็ไม่ไป ส่งแก้ว แหวน เงิน ทอง ไปให้ก็ไม่เอา
Rrrrrr~ Rrrrrr~ Rrrrrr~
โทรศัพท์ภายในดังขึ้นไทก้าเดินกลับไปรับสายที่โต๊ะ เขาสลัดอาการหมกมุ่นที่มีทิ้งแล้วรีบรับสายทันที
"ครับ"
"ท่านผู้อำนวยการคะ น้องพาเพลินมาถึงแล้วค่ะ"
มุมปากหนากระตุกยิ้มเมื่อได้ยินเสียงปลายสายจากเลขาส่วนตัว เขาใช้มือข้างที่ว่างจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเอง อีกทั้งยังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเม็ดบนออกสามสี่เม็ด ตามด้วยเสยผมขึ้นลวกๆ
"ให้เข้ามาได้เลย"
"ค่ะท่าน"
ผอ. หนุ่มใช้สะโพกพิงกับขอบโต๊ะยืนรอคอยเธออย่างใจจดใจจ่อ ไม่นานนักเสียงสวรรค์ก็ดังเข้ามาพร้อมกับประตูไม้บานใหญ่ถูกเปิดออก
แกร่ก~
"เชิญด้านในได้เลยค่ะน้องพาเพลิน"
หญิงสาวในชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอสีดำสั้นเหนือเข่าประมาณสองคืบครึ่งกับเสื้อนักศึกษาขนาดพอดีตัว แต่ไม่รู้มันพอดีเกินไปไหมสองเต้าอวบของเธอถึงได้เด่นซะขนาดนั้น
"ผอ. เรียกเพลินมาทำไมเหรอคะ"
แม้จะรู้อยู่แล้วว่าเขาเรียกมาทำไมแต่หญิงสาวก็ขัดไม่ได้เพราะท่านผู้อำนวยการสั่งตรงไปถึงอาจารย์ประจำชั้นและอาจารย์ประจำวิชาของเธอ ให้เธอมาพบหากเธอไม่มาแน่นอนว่าอาจารย์ทั้งสองของเธอต้องซวยแน่ๆ
"วันนี้เธอว่าง ทำไมไม่ไปดูหนังกับฉัน"
"เพลินไม่ว่างค่ะ"
"ฉันเช็กกับคุณแป้งแล้ว เธอว่าง"
"โอเคค่ะ เพลินไม่อยากไป เรียกเพลินมาด้วยเรื่องแค่นี้เหรอคะ"
หญิงสาวทำท่าจะหมุนตัวกลับแต่ไทก้าที่เร็วกว่าก็คว้าแขนของเธอเอาไว้ได้ทัน เขาดึงตัวเธอให้เข้าใกล้เขาก่อนจะแอบกดจมูกสูดดมเรือนผมของเธอในตอนที่เธอเซถลาลงมาโดนแผงอกแกร่ง
"อ่ะ นี่คุณเล่นอะไรเนี่ย"
"ไปดูหนังกับฉัน"
พาเพลินเอี้ยวหน้าไปมองเขาแต่ในขณะนั้นเขาก็ก้มหน้าลงมาพอดีทำให้ปลายจมูกโด่งของเขาสัมผัสเข้ากับพวงแก้มนวลของเธอเต็มๆ หญิงสาวพยายามสะบัดตัวออกจากมือหนาที่คว้าแขนของเธอเอาไว้ แต่มันก็ไม่หลุด
ผอ. หนุ่มแลบลิ้นเลียริมฝีปากก่อนจะกระตุกยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วจับตัวเธอให้หันหน้าเข้าหากัน
"ไปดูหนังกับฉัน"
"ไม่ไป"
"นี่เธอ อย่าลืมนะว่าเธอเป็นแค่ดาราไม่ใช่นางฟ้าเทวดา อย่าเล่นตัวให้มันมากนัก"
"ก็ฉันไม่ไปไงเล่า!"
พลั่ก!
พาเพลินดันแผงอกแกร่งของ ผอ.หนุ่มให้ออกห่างในจังหวะที่ไทก้ายังไม่ทันได้ตั้งตัวเขาก็เซไปสองสามเก้า เมื่อตั้งหลักได้ก็คว้าแขนของเธอไว้อีกครั้ง
"เล่นตัวมาก ราคาเธอก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นมาหระ ...!"
เพี้ยะ!
พูดยังไม่ทันจบประโยคฝ่ามือเรียวก็กระทบที่แก้มสากของเขาเต็มแรงจนใบหน้าหล่อเหลาราวกับหนุ่มลูกครึ่งเกาหลีหันไปตามแรงตบ
"นี่! เธอ ..."
"ล่ามหมาในปากคุณด้วย ไม่งั้นฉันจะเอาน้ำร้อนราด"
หญิงสาวสะบัดตัวจนหลุดออก เธอรีบเดินออกจากห้องของท่านผู้อำนวยการหนุ่มทันทีสร้างความงุนงงให้กับเลขาสาวหน้าห้องไม่น้อย
มือหนายกขึ้นจับใบหน้าซีกขวาที่เพิ่งถูกฝ่ามือเรียวกระทบไปเมื่อครู่เขายกยิ้มราวกับคนบ้า พาเพลินเป็นผู้หญิงคนแรกที่กล้าทำกับเขาแบบนี้ เป็นผู้หญิงคนแรกที่กล้าท้าทายอำนาจเงิน ไม่ยอมสยบให้กับเขาและคอยดูเถอะ เขาจะทำทุกทางเพิ่งซื้อเธอมาให้ได้
เราได้เห็นดีกันแน่!
"ไอ้บ้าเอ้ย ไอ้โรคจิต"
หญิงสาวเดินสะบัดก้นงอนของตัวเองไปนั่งที่ใต้ตึกคณะ เธอยังรู้สึกหัวเสียไม่หายกับไอ้ ผอ.บ้ากามนั้น นี่มันเวรกรรมอะไรของเธอนักหนาไม่เข้าใจทำไมเธอต้องมาเจอกับคนแบบนี้ด้วย
เกลียดนัก!
Rrrrrr~ Rrrrrr~ Rrrrrr~
เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้นเธอหยิบมันขึ้นมาจากกระเป๋าสะพายข้างสีดำใบเล็กหน้าจอมือถือแสดงชื่อ 'พี่แป้ง' แป้งร่ำเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอส่วนแม่ของแป้งร่ำก็เคยเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้แม่ของเธอซึ่งตอนนี้แน่นอนว่าแม่เธอไม่อยู่ในโลกใบนี้แล้ว ส่วนพ่อก็ส่งเงินมาให้เธออย่างเดียวเธอไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าพ่อเธอหน้าตาเป็นยังไง
"ค่ะพี่แป้ง" เธอสูดลมหายใจเข้าจนเต็มปอดก่อนตอบรับสายเสียงหวานกลับไป
"น้องเพลินวันนี้ค่ำๆ มีงานด่วนนะคะ"
"งานอะไรเหรอคะพี่แป้ง"
"งานโชว์ตัวน่ะ พี่ลืมบอกคิวหนูเจอกันที่ห้างนะคะสามทุ่ม"
"ค่ะ" งานด่วน เห้อ ... ก็ยังดีกว่าต้องไปนั่งดูหนังกับไอบ้าโรคจิตนั่นแล้วกัน
เขาเห็นเธอเป็นเพียงของตายไม่ว่าเขาจะไปทำอะไรที่ไหน กลับมาทีไรก็ยังคงเจอเธอเสมอ เมื่อแรกรักอะไรก็ดี แต่ทำไมตอนนี้ทุกอย่างถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ มันเพราะเขาหมดรักเธอแล้วหรือเพราะเธอเป็นเพียงของที่เขาจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ เธอเจ็บซ้ำๆ มากขนาดนี้ เธอโง่และไม่เห็นคุณค่าของตัวเองมากขนาดนี้ ควรจะพอได้แล้วใช่ไหม เธอเจ็บพอหรือยัง? เธอยังควรให้โอกาสเขาอยู่ไหม?
เขาเป็นทนายหนุ่มหล่อมากความสามารถที่เพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา การศึกษา ฐานะทางบ้าน สังคม เรียกได้ว่าเนื้อหอมในหมู่สาวๆ ไม่ว่าจะโสด ซิง หรือมีคู่ครองแล้วหากเสนอให้เขาก็พร้อมจะสนองทุกเมื่อ สาวๆ ต่างอยากควบคุม และครอบครองเขา แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าคนอย่างเขาน่ะ 'รักสนุก แต่ไม่ผูกพัน' ก็ตาม คนอย่างเขาไม่เคยคิดหยุดอยู่ที่ใคร ความซิงไม่สามารถผูกมัดเขาได้ จนกระทั่ง... เธอเดินเข้ามาในชีวิตเขา
❤ โปรเจกต์สุดฮอตต้อนรับวาเลนไทน์ Match Love Valentines ❤ เรื่องราวของสาวขี้เหงาทั้งสี่คนที่เกิดอาการ เปลี่ยวใจอยากมีใครสักคน เลยต้องเข้าแอปหาคู่อย่าง MATCH LOVE เพื่อตามหาคู่เดตที่มาทำให้วาเลนไทน์ของพวกเธอ ไม่ต้องเหงาใจอีกต่อไป และแอปนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการแมตช์รักของพวกเธอ...แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะสมหวังจากแอปหาคู่สักหน่อย? ไปลุ้นกันว่าแอปนี้จะช่วยให้พวกเธอสละโสดได้ไหม...!!!!
เธอทำให้เขารัก เธอทำให้เขาแค้น และก็เป็นเธอที่กลับมาวนเวียนอยู่ข้างกายเขา เขาที่พยายามลืมความรักของเธอกดความเจ็บแค้นเอาไว้ในส่วนลึกสุดของหัวใจ เธอทำให้เขารู้จักคำว่า "ทั้งรัก ทั้งแค้น" เป็นอย่างดี ในเมื่อเธอเลือกจะกลับมาเขาก็จะสาดความเจ็บแค้นคืนกลับไปให้เธอได้รู้สึก ให้เธอได้รู้สึกถึงความเจ็บช้ำที่ไม่มีวันลืมได้ลง
เมื่อสองปีที่แล้ว เพื่อช่วยคนรักในใจ พระเอกถูกบังคับให้แต่งงานกับนางเอก ในใจของเขา เธอเป็นคนน่ารังเกียจและแย่งคนรักของคนอื่น เขาเลยเย็นชาต่อเธอมาตลอด แต่กลับอ่อนโยนและเอาใจใส่กับคนรักในใจถึงเป็นเช่นนี้ เธอยังคงรักเขาอย่างเงียบ ๆ เป็นเวลาสิบปี ต่อมาตอนที่เธอรู้สึกเหนื่อยและอยากจะท้อแท้นั้น เขากลับตื่นตระหนก... เมื่อเธอกำลังจะตายขณะตั้งท้องลูกของเขา ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าผู้หญิงที่เขายอมเอาชีวิตตัวเองไปแลกนั้นก็คือเธอโดยตลอด
กฤษฎิ์ พิสิฐกุลวัตรดิลก "อาหมอกฤษฎิ์" หนุ่มใหญ่วัย 34 ปี มาเฟียในคราบคุณหมอสูตินรีเวชแห่งโรงพยาบาลเอกชนชั้นนำของประเทศ โหด เหี้ยม รักใครไม่เป็น เปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่น สำหรับเขารักแท้ไม่เคยมีรักดีๆ ก็มีให้ใครไม่ได้ แต่สุดท้ายดันมาตกหลุมรักแม่ของลูกอย่างถอนตัวไม่ขึ้น❤️ "เฟียร์สตีนอยู่ดีๆรู้ตัวอีกทีก็มีลูกสาววัย4ขวบแล้วอ่ะครับ แถมแม่ของลูกทำเอาใจเต้นแรงไม่หยุดเลยนี่เรียกว่าตกหลุมรักใช่ไหมครับ" นลินนิภา อารีย์รักษ์ "ที่รัก" สาวน้อยวัยแรกแย้มบริสุทธิ์ผุดผ่อง ฐานะยากจนสู้ชีวิต เพราะความจำเป็นทำให้เธอต้องตกเป็นของเขา คนนั้นด้วยความเต็มใจ จนทำให้เธอต้องกลายมาเป็นคุณแม่ยังสาวด้วยวัยเพียง 18 ปี แต่แล้ววันหนึ่งโชคชะตาก็เล่นตลกเหวี่ยงให้เธอกลับมาพบกับเขาคนนั้นอีกครั้ง พ่อของลูกคนที่เธอถวิลหาไม่เคยลืม ❤️ "ตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรก ห่างกันไกลแค่ไหนใจยังคงคิดถึงเธอเสมอ ❤️พ่อของลูก" หนูน้อยแก้มใส กมลชนก อารีย์รักษ์ สาวน้อยวัย 4 ขวบ สดใสร่าเริง ฉลาดมาก ซนมาก แสบมาก เซี้ยวมาก เฟียสมาก ใครเห็นเป็นต้องหลงรักในความช่างพูดและขี้อ้อนของน้อง "ลุงหมอเป็นพ่อขาของแก้มใสเหรอคะ" หนูเป็นลูกของคุณพ่อกฤษฎิ์กับคุณแม่ที่รักค่ะ หนูจะเป็นกามเทพตัวจิ๋วที่จะมาแผลงศรให้คุณพ่อกับคุณแม่รักกัน❤️มาเอาใจช่วยหนูกันด้วยนะคะ
เมื่อเด็กที่อยู่ในอุปการคุณของผู้เป็นบิดาทำท่าว่าจะเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเป็นแม่เลี้ยงของเขา ภาคิม วัชรอาชา ผู้ชายที่แสนจะหยิ่งยโสจึงยอมไม่ได้ สู้ให้บิดามีนางบำเรอเป็นร้อยเหมือนกับนางในฮาเร็มของสุลต่านยังจะดีเสียกว่าให้เด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างนั้นมาร่วมสกุล เขาสลัดคู่ควงทุกคนทิ้งแทบจะทันทีแล้วหันมามุ่งมั่นกับการกำจัดว่าที่แม่เลี้ยงและจัดการลงทัณฑ์ผู้หญิงไม่เจียมตัวให้รู้สำนึกว่าอย่างมากเธอก็เป็นได้แค่ ‘นางบำเรอ’ เท่านั้น วิโรษณา ดุษยา เพื่อตอบแทนบุญคุณของผู้มีพระคุณ สาวน้อยไร้เดียงสาจึงต้องยอมตกเป็น ‘เมียบำเรอ’ ของผู้ชายกักขฬะไร้หัวใจโดยไม่ยอมปริปากบ่น และไม่แม้แต่จะเรียกร้องความสมเพชใดๆ จากเขา เพราะรู้ว่าในสายตาของซาตานร้าย ผู้หญิงข้างถนนอย่างเธอมีค่าไม่ต่างอะไรกับขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้น “คุณภาคิม ได้โปรดอย่าทำกับปุ้มแบบนี้” “ฉันมีสิทธิ์ลงโทษเธอตามวิธีของฉันวิโรษณา” เสียงเขาแหบกระเส่า วิโรษณาดิ้นอย่างกระสับกระส่าย ทำไมเขาไม่ลงโทษเธอด้วยการเฆี่ยนตี หรือให้อดข้าวอดน้ำ ขังไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันก็ได้ เขาไม่รู้หรือไงว่าทำแบบนี้ร่างกายของเธอปั่นป่วนและกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ด้วยความทรมานอันแสนวาบหวาม ลิ้นร้อนดั่งไฟนาบจุมพิตทั่วทุกอณูเนื้อของดอกไม้แสนฉ่ำหวาน ก่อนจะแทรกลิ้นชื้นเข้าไปรุกรานความอ่อนนุ่มที่นิ้วเรียวของเขาได้สัมผัสมาแล้วก่อนหน้านี้ สาวน้อยพยายามตั้งสติไม่ปล่อยการกระทำไปตามอารมณ์เร่าร้อนที่กำลังรู้สึกอยู่ แต่ลิ้นอุ่นจัดของคนแสนชำนาญก็แทรกลึกเข้าไปในความอ่อนนุ่มกลางกายด้วยจังหวะอันร้ายกาจอย่างไม่หยุดหย่อน ใบหน้าสวยแดงซ่านด้วยอารมณ์ร้อนแรง มือเล็กจิกลงบนที่นอนและขยุ้มจนยับย่นเพื่อระบายความซ่านสยิวที่กำลังโรมรันกายสาวอย่างหน่วงหนัก ร่างบางกระตุกไหว คิ้วสวยขมวดนิ่วด้วยอารมณ์สะท้านซ่าน หลงใหลไปกับสัมผัสของเขาจนเผลอยกสะโพกขยับไปมาเบาๆ ปลายลิ้นหนาลากถูไถขึ้นลงตามกลีบกุหลาบแสนสวยที่เปียกชุ่มไปด้วยความฉ่ำหวาน สองขาเรียวสั่นระริกๆ เมื่อชายหนุ่มเริ่มออกแรงกดปลายลิ้นแตะต้องแรงขึ้น
หลังจากแต่งงานมาสามปี เสิ่นเนียนอันคิดว่าตนเองสามารถเอาชนะใจโฮ่วอวินโจวได้ แต่กลับพบว่าเขามีเพียงคนรักแรกอยู่ในใจ "ฉันจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธอคลอดลูก" ในวันที่เสิ่นเนียนอันมีปัญหาในการคลอดบุตร โฮ่วอวินโจวได้พาผู้หญิงอีกคนออกจากประเทศด้วยเครื่องบินส่วนตัว "ไม่ว่าคุณจะชอบใครก็แล้วไป สิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันคืนให้หมดแล้ว" หลังจากที่เสิ่นเนียนอันจากไป โฮ่วอวินโจวก็เสียใจ "กลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม"
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
หยางจื้อซี เด็กกำพร้าจากศตวรรษที่21 ถูกองค์กรมืดเลี้ยงดูจนเติบโตและทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์กลายพันธ์ ในระหว่างที่ถูกส่งตัวไปทำภารกิจลับ เธอกลับถูกคนในองค์กรมืดหักหลังและถูกฆ่าโดยเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุด ก่อนสิ้นใจเธอถามเพื่อนสนิทว่าทำไม แต่ไม่ได้รับคำตอบจากปากของอีกฝ่าย สิ่งที่เธอได้รับคือรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามและ คำว่า “โง่” จากปากของอีกฝ่ายเท่านั้น หลังจากที่ตายไปแล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ คงจะเป็นนรกหรือที่ไหนสักแห่งที่เป็นโลกหลังความตาย แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนัน เธอตื่นขึ้นมาในร่างของ หยางจื้อซี เด็กหญิงอายุ เพียง 13 ขวบปีในหมู่บ้านป่าหมอก ในดินแดนโบราณล้าหลังที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ คล้ายกับว่าเป็นโลกคู่ขนานที่อยู่อีกมิติหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่ผุพัง ครอบครัวยากจน มีแม่ที่อ่อนแอและเจ็บป่วย มีพี่น้องที่อายุน้อย มีปู่ย่าตายายที่เห็นแก่ตัวและใจร้าย มีลุงที่เห็นแก่ได้ป้าสะใภ้ที่เต็มไปด้วยความละโมบโมบโลภมาก หยางจื้อซี คิดว่านับจากนี้ไปชีวิตจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง หากใครมารังแกก็แค่ทุบตี เธอไม่เชื่อว่าด้วยพลังที่ติดตัวเธอมาจากชาติที่แล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกล้าหลังแห่งนี้
© 2018-now MeghaBook
บนสุด