เมื่อลูกสาวคนเดียวอยากได้ลายเซ็นบนโปสเตอร์ศิลปินที่ชื่นชอบ นายหัวหนุ่มพ่อลูกหนึ่งเช่นมัดไม้ เลยต้องจัดการให้ลูกสาวตัวน้อยได้สมใจ เขาต้องการแค่ลายเซ็น แต่ไหงกลับได้แม่ของลูกติดมือมาด้วย!
“อาการเป็นยังไงบ้างครับคนดี” นายหัวมัดไม้ลูบผมนุ่มสลวยของลูกสาวตัวน้อยไปมาด้วยความเอ็นดู
เขารักบุตรสาวมาก เพราะบุตรสาวคือลูกสาวเพียงคนเดียวของน้องชายที่ตายจาก
น้องชายกับน้องสะใภ้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต วันนั้นมาหยาอยู่กับเขา จึงรอดชีวิตมาได้ เขาจึงรับมาหยาในวัยแบเบาะมาเป็นลูกบุญธรรมของตัวเอง
มีอย่างเดียวที่เขายังให้ลูกไม่ได้คือการหาแม่ให้เจ้าหนูน้อย
“หนูดีขึ้นแล้วค่ะ” มาหยาเอ่ยบอกเสียงแหบแห้ง ไม่อยากให้คนเป็นพ่อต้องเป็นกังวลใจ
“มีคนบอกพ่อว่า หนูมีความปรารถนาอย่างหนึ่งก่อนวันเกิด หนูอยากได้อะไรบอกพ่อสิคะ” นายหัวหนุ่มเอ่ยถามบุตรสาว พลางพูดคะขาน่ารักด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“หนูเกรงใจคุณพ่อค่ะ คุณพ่องานยุ่ง คงไม่มีเวลาหรอกค่ะ” เด็กน้อยพูดอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว จริงๆ ผู้เป็นบิดาไม่เคยงานยุ่งจนลืมเธอ ท่านมีเวลาทำอาหารเช้าให้กิน ช่วยแต่งตัวไปโรงเรียน หวีผม ถักเปียให้เสมอในทุกเช้า และก่อนนอนก็ยังเล่านิทานให้ฟังตั้งแต่เด็ก บางทีก็พาออกไปดูดาวแล้วก็เล่าเรื่องดวงดาวต่างๆ ให้ฟังจนหลับไป
“ไหนคนดีของพ่อบอกมาสิคะว่าอยากได้อะไร” มัดไม้เอ่ยถามอย่างกระตือรือร้น เขาสัญญาหน้าหลุมฝังศพของน้องชายและน้องสะใภ้แล้วว่าจะรักและดูแลมาหยาให้ดี สิ่งไหนที่เด็กน้อยอยากได้ เขาจะหามาให้แม้จะลำบากแค่ไหนก็ตามที
“คุณพ่อทำได้เหรอคะ” หนูน้อยพูดอย่างมีความหวัง
“ได้สิครับ ไหนบอกพ่อมา”
“คือหนูอยากเจอพี่อลิซค่ะ”
“อลิซไหนครับ” คนเป็นพ่อถึงกับต้องขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ไม่ต้องเจอก็ได้ค่ะ พี่เขาคงงานยุ่ง” มาหยาหน้าหมองลงไปถนัดตาเมื่อคิดได้ว่าคนที่อยากเจอคงทำงานยุ่ง
“เดี๋ยวก่อนครับ อลิซไหนครับ”
“ก็พี่อลิซที่เป็นดาราไงคะ พี่เขาเป็นดารานางแบบแล้วก็สวยมากด้วยนะคะ แถมยังร้องเพลงเพราะอีกด้วย คุณพ่อนึกออกแล้วใช่ไหมคะ” หนูน้อยวัยสิบขวบเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น
“นึกไม่ออกครับ” คนไม่เคยดูละคร ไม่รู้จักดารานักร้องหรือนางแบบเลยสักคน ชีวิตไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้เสียด้วยซ้ำ นอกจากทำงาน
“ไม่รู้จักจริงๆ เหรอคะ” มาหยาเอ่ยถามบิดาด้วยใบหน้าหมองเศร้า
“ไม่รู้จักเลยครับ แต่ถ้าหนูอยากเจอเขา พ่อจะไปพาเขามาหานะครับ”
“หนูปลื้มเขามากค่ะ พี่เขาคงงานยุ่งมาก ถึงไม่ได้เจอขอแค่ลายเซ็นกับโปสเตอร์สวยๆ ของพี่เขาก็ได้นะคะ”
“เอางั้นก็ได้ครับ” เขาลูบผมนุ่มสลวยของบุตรสาวไปมาเบาๆ
“คุณพ่อรับปากแล้วนะคะ”
“ครับ พ่อรับปาก” มัดไม้รับคำบุตรสาว ก่อนจะสั่งให้ลูกน้องหาประวัติของอลิซ ดารานางแบบดาวรุ่งมาให้เขา
“คนนี้เหรออลิซ” สาวน้อยตัดผมสั้นไว้ผมหน้าม้าทำให้เขารู้สึกสะดุดตาและสะดุดใจยิ่งนัก เหมือนเคยเห็นเธอที่ไหน
“คนนี้แหละครับ เป็นลูกสาวคนเดียวของนายหัวภูมิครับ ดังมากนะครับ”
“นายหัวภูมิเจ้าของฟาร์มมุกที่ภูเก็ตน่ะเหรอ” เขาถึงบางอ้อ เพราะเคยเจอเด็กสาวมาแล้ว
“ใช่ครับนายหัว” ขจรรับคำ
“นายหัวภูมิแต่งงานใหม่กับคุณจินตหราน่ะครับ หลังจากที่คุณกนกทิพย์เสียชีวิต และมีลูกอีกสองคนเป็นลูกชายฝาแฝดน่ะครับ”
“อืม...” นายหัวหนุ่มรับคำ ตั้งแต่น้องชายกับน้องสะใภ้เสียชีวิตเขาก็เก็บตัวไม่ค่อยออกงาน เพราะอยากดูแลมาหยาให้ดีที่สุด ภูมิเองก็เช่นกัน ฝ่ายนั้นพอสูญเสียภรรยาไปก็เก็บตัว มารู้ข่าวอีกทีก็ตอนที่แต่งงานใหม่นั่นแหละ
“คุณอลิซเธอเป็นดาราดาวรุ่งน่ะครับ อายุยังน้อยแต่ประสบความสำเร็จมาก ๆ คุณมาหยาก็คงจะนึกชื่นชมน่ะครับ”
“ฉันต้องการเจอเขาหน่อย อาจจะต้องไปที่บ้านนายหัวภูมิ” มัดไม้เอ่ยกับลูกน้อง
“คุณอลิซไม่ได้อยู่บ้านครับ เดี๋ยวผมจะนัดคุณอลิซให้นายหัวนะครับ ผมได้ติดต่อผู้จัดการส่วนตัวของคุณอลิซแล้วน่ะครับ เห็นว่าจะมาถ่ายหนังกันที่กระบี่ และมาพักอยู่ที่โรงแรมของเราน่ะครับ”
“เอาอย่างนั้นก็แล้วกัน แค่ให้เธอเซ็นลงบนโปสเตอร์ที่มาหยาอยากได้ แค่นี้ก็พอแล้ว” มาหยาร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงแต่เด็ก มีโรคประจำตัวหลายอย่าง ทำให้เขาอยากดูแลให้ดีที่สุด การทำให้มาหยามีความสุข จะทำให้เด็กน้อยมีอายุยืนยาว
“เป็นโชคดีของเราด้วยครับ เพราะคุณอลิซเธอจะบินมาถ่ายหนังที่นี่น่ะครับ”
“ตามนั้น” มัดไม้พยักหน้าให้ลูกน้องคนสนิท ก่อนจะทอดสายตามองใบหน้าสวยเก๋น่ารักของสาวน้อยอลิซ
หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างแปลกประหลาด
บ้าน่า! คนในรูปอายุแค่ยี่สิบ เขาสี่สิบสองย่างสี่สิบสามเข้าไปแล้ว
เขาจะไปชอบเด็กสาวแรกรุ่นแบบนั้นได้ยังไง จะโดนหาว่าตาแก่ลามกน่ะสิ
เขาสลัดความคิดฟุ้งซ่านนั้นทิ้งไป เธอสวยขนาดนี้คงมีหวานใจคบหาแล้วกระมัง ทั้งสวย รวย ฐานะ การศึกษา ชื่อเสียงมีพร้อม หนุ่มที่คบหาก็คง
เป็นคนหนุ่มวัยไล่เลี่ยกันหรือวัยเดียวกัน แก่อ่อนกว่ากันไม่มาก
มัดไม้ทอดสายตามองท้องทะเลกว้าง เขาพักอยู่ที่บ้านพักส่วนตัวของตนเอง ครอบครัวไม่เหลือใครอีกแล้ว บิดามารดาและน้องชายรวมถึง
น้องสะใภ้เสียชีวิตไปหมดแล้ว เหลือแค่มาหยาที่เป็นญาติสนิทเพียงคนเดียวที่เขารักมากที่สุด
เธอแอบชอบเขาเพราะเขาคือพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงสารภาพรักกับเขาเมื่อเรียนจบและได้เข้าทำงานในบริษัทของเขา แต่เขากลับให้เธอเขียนใบลาออก เธอจึงหนีหายไปจากชีวิตของเขา ได้เจอกันอีกครั้งความจริงก็ถูกเปิดเผย!
เขาเป็นคุณอาของเพื่อน เย็นชา หน้านิ่ง แถมยังดุอีกด้วย ในค่ำคืนหนึ่งที่โดนเพื่อนชายวางยา เขากลับช่วยเธอเอาไว้ แล้วกลายเป็นคุณอาหนุ่มคลั่งรักที่ทำเอาเธอกลายเป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ในอ้อมแขนแข็งแกร่งอบอุ่นอ่อนโยนของเขา
เธอพลาดท่าเสียทีเขาในค่ำคืนหนึ่ง เขาออกตามหาเธอจนแทบพลิกแผ่นดิน จู่ ๆ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งอุ้มลูกน้อยมาบอกเขาว่า เขาคือพ่อของลูก แล้วจากไป เขาได้เจอผู้หญิงอีกคน กลับตกหลุมรักเธอในทันที และความลับมากมายที่ถูกเก็บซ่อนก็เปิดเผยออกมาให้เขาได้รับรู้
เธอต้องหมั้นหมายกับหลานชายของเขา แต่เพราะประสบอุบัติเหตุทำให้เกิดผลข้างเคียงกลายเป็นผู้หญิงอ้วนสุดแสนอัปลักษณ์ หลานชายของเขาจึงขอถอนหมั้น แต่เธอไม่คิดว่าเขาผู้มีศักดิ์เป็นอาจะเป็นคนหมั้นหมายกับเธอแทน คุณอาหนุ่ม เพื่อนรุ่นน้องของบิดามารดาที่เธอแอบชอบมานานหลายปีแล้ว ในที่สุดจะได้เป็นสามีของเธอจริงๆ
พิมพ์ลภัสโดนมารดาเลี้ยงกับน้องสาวใจร้ายโยนออกจากบ้านท่ามกลางสายฝน และโพทะนาไปว่าเธอหนีตามผู้ชายไป เพื่อทำลายชื่อเสียงของเธอ กลับมาอีกครั้ง พิมพ์ลภัสจึงเปลี่ยนจากบทนางเอกกลายเป็นนางร้ายเอาคืนคนที่ทำเอาไว้กับเธออย่างสาสม!
หวังจื่อหลินอ่านนิยายจบด้วยความโมโหที่นางเอกในนิยายโดนทำร้ายจนตาย เธอเดินข้ามถนนไม่ทันระวังจึงโดนรถชน หลิวเหวินจงเพื่อนชายคนสนิทที่แอบรักเธอจึงเข้ามาช่วยเอาไว้ แต่ทั้งสองก็โดนรถชนอยู่ดี สองหนุ่มสาวกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงนิทรานอนหลับไม่ฟื้น แต่ขณะเดียวกันก็ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยายเล่มที่ตัวเองอ่าน และเข้าไปแก้ไขสถานการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นให้แปรเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีขึ้น
ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
ในสายตาของเขา เธอเป็นคนขี้โกหก ในสายตาของเธอ เขาเป็นคนไร้หัวใจ เดิมทีถังหว่านคิดว่าเธอคือคนพิเศษหลังจากอยู่กับเสิ่นติงหลานมาสองปี แต่สุดท้ายก็พบว่าตัวเองเป็นแค่ของเล่นที่สามารถทิ้งได้อย่างตามใจเมื่อไม่มีค่าอีกต่อไป จนกระทั่งถังหว่านเห็นว่าเสิ่นติงหลานพาคนรักของเขาไปตรวจครรภ์ เธอจึงยอมแพ้แล้ว เธอหยุดติดตามเขาอีก แต่จู่ๆ เขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไป "ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไปล่ะ?" ชายผู้เคยหยิ่งยะโสขนาดนั้น ตอนนี้ก้มหัวลงและขอร้องว่า "หวานหว่าน ฉันผิดไปแล้ว โปรดอย่าทิ้งฉันไป"
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี