เพราะต้องแต่งงานกับเจ้าบ่าวสุดแสนเย็นชา เธอเลยคิดว่าจะมอมเหล้าเขาแล้วปลุกปล้ำทำผัว ก่อนจะอุ้มท้องลูกของเขาหนีไปให้สุดหล้าฟ้าเขียว แต่ไฉนถึงผิดแผนไปหมด ไม่ใช่แค่เธอคนเดียวที่จะมีคืนวันเร่าร้อนแบบที่เขาไม่ได้สติ แต่เธอกับเขามีคืนเร่าร้อนต่อกัน แบบมีสติทั้งคู่!
ซีรีส์คืนเร่าร้อน
เล่ม 1 ของหวงผู้ชายเอาแต่ใจ
เสียงกรี๊ดของสาว ๆ ที่ข้างสนามบาสเก็ตบอลทำให้สองหนุ่มที่กำลังแข่งขันชู้ดบาสกันอยู่เร่งทำคะแนนอย่างเต็มที่
“พี่คิง พี่คิง พี่คิงสู้ๆ” เสียงเชียร์คชาดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง พอกับเสียงเชียร์ธนา
“พี่ไทน์สู้ ๆ พี่ไทน์สู้ตาย พี่ไทน์ ไว้ลาย สู้ตาย ๆ” สองหนุ่มห้ำหั่นกันอย่างดุเดือด เพราะฝีมือไม่เป็นสองรองใคร ทั้งเรื่องการเรียน กีฬาและแข่งขันวิชาการ
คชามาจากตระกูลดังของสุรเกียรติ ทายาทเพียงคนเดียวของคันสร ในขณะที่ธนาเป็นแค่เด็กบ้านนอกจน ๆ ที่อาศัยอยู่กับแม่ที่ขายข้าวแกงอยู่ริมถนนอย่างธัญญาเรศ
แม้ทั้งสองจะฐานะต่างกันราวฟ้ากับเหว แต่หน้าตาและความเก่งสูสีกัน ผลัดกันแพ้ ผลัดกันชนะ
เสียงเฮดังขึ้นรอบสนามเมื่อธนาเป็นฝ่ายชนะ
“รอบหน้าเอาใหม่นะเพื่อน” ธนาเดินตรงเข้าไปจับมือกับคชา แต่คชาปัดออกมองอย่างเดือดดาล
“ใครเป็นเพื่อนแก ฉันไม่มีเพื่อนแบบแก” การกระทำของคชาทำให้หลายคนหันไปทำหน้าปั้นยาก ในขณะที่ธนายิ้มให้สาว ๆ ก่อนที่จะโค้งคำนับให้ทุกคน ที่อุตส่าห์มาเชียร์ให้กำลังใจเขาแบบนี้
การทำให้สาวๆ รักและคลั่งไคล้ เป็นสุภาพบุรุษและเป็นผู้ชายที่อบอุ่นดีงามทำให้เขาได้ใจทุกคนไปจนหมด แตกต่างจากคชาที่บ้านรวย รูปหล่อ พ่อรวย แต่นิสัยเสีย สันดานแย่ และถูกเปรียบเทียบกับเขาเสมอว่าเหมือนสีขาวกับสีดำ
เขาได้ทุนมาเรียนโรงเรียนดังแห่งนี้เพราะสอบเข้ามาจากมันสมองล้วน ๆ แต่โรงเรียนแห่งนี้มีแต่ลูกเศรษฐีมีเงิน และเด็กมีอันจะกิน มีแต่เขาที่ต้องปากกัดตีนถีบช่วยแม่ทำงานสายตัวแทบขาดกว่าจะได้เงินแต่ละบาทแต่ละสตางค์
“พี่ไทน์คะ ขอถ่ายรูปพี่ในชุดพละได้ไหมคะ พี่เท่ที่สุดเลยค่ะ” เสียงนักเรียนสาวในโรงเรียนดังขึ้น ทำให้ปลายฝนยืนมองธนาด้วยความชื่นชม
เธอแอบชอบและแอบปลื้มธนา แต่แอบปิดบังไม่ให้ใครรู้ สำคัญที่สุดก็เพราะว่าเขาเป็นศัตรูของคชา
คชาเป็นเจ้านายของเธอ เธอเป็นแค่เด็กในบ้านที่บิดาของเขาเอ็นดู ส่งเสียให้เล่าเรียน การให้คชารู้ จะทำให้เธอเดือดร้อน เพราะคชากับธนาเป็นคู่แข่งกันมาตลอด ในทุก ๆ เรื่อง
คชาเหมือนสีดำ ธนาเหมือนสีขาว ธนาอบอุ่น เป็นสุภาพบุรุษ ในขณะที่คชาเหมือนเสือร้ายคอยจัดการทุกคนที่ขวางทางของตัวเองเมื่อถูกทำให้ไม่พอดี
ธนาแสนดี มีน้ำใจช่วยเหลือทุกอย่าง ในขณะที่คชาพร้อมเหยียบย่ำทุกคนให้จมดิน
“ยืนเซ่อทำอะไรอยู่อีก ขึ้นรถสิ” เสียงกระชากของคชาทำให้ปลายฝนสะดุ้ง
“ถ้าคุณพ่อไม่ให้รับเธอกลับบ้านด้วย อย่าหวังเลยว่าลูกคนใช้อย่างเธอจะเสนอหน้าขึ้นมานั่งบนรถกับฉันได้” คชาตวาดใส่ เขายิ่งหงุดหงิดที่เห็นว่าเด็กในบ้านที่บิดาเอ็นดูนักหนากำลังมองคู่แข่งของเขาในทุก ๆ เรื่องด้วยสายตาชื่นชม
ใคร ๆ ก็บอกว่าหมอนั่นดี จะดีแค่ไหนก็แค่ลูกแม่ค้าขายข้าวแกง ไม่มีอะไรสู้เขาได้เลยสักอย่าง
ถึงเขาจะแพ้ให้มันวันนี้ แต่เขาไม่มีทางแพ้ให้มันอีกในครั้งต่อไป คอยดูเถอะ!
“ถ้าคุณคิงไม่สะดวกใจที่จะให้ปลายนั่งรถไปด้วย ปลายกลับเองดีก็ได้ค่ะ”
“อวดดี มานี่เลย เลิกมองมันได้แล้ว” เขากระชากปลายฝนซึ่งอยู่ในชุดนักเรียนม.ปลายไปขึ้นรถ
ครั้งก่อนบิดาสั่งให้คนขับรถรับปลายฝนกลับไปด้วย แต่เขาให้เธอกลับเอง บิดาบังเอิญเห็นเธอลงจากรถเมล์และเดินเข้าซอยบ้านไป เขาเลยโดนด่ายับ ในขณะที่ปลายฝนยิ่งพยายามแก้ตัวก็เหมือนเขายิ่งกลายเป็นตัวร้ายเข้าไปทุกที สุดท้ายบิดาก็ยื่นคำขาดให้รับปลายฝนกลับบ้านด้วยกันทุกวัน ถ้าหากว่าเขากลั่งแกล้งเธอ ทำให้เธอลำบากต้องกลับบ้านเองอีก เขาจะโดนตัดเงิน
บิดารักและเอ็นดูปลายฝนมากจนเขายังนึกสงสัย ว่าบิดาอยากจะเคลมเด็กในบ้าน แต่เขาก็ยังไม่เห็นว่าเป็นเช่นนั้น แต่ก็นิ่งนอนใจไม่ได้
“ไปได้แล้วครับลุงชุ่ม” คชาสั่งคนขับรถ ก่อนจะเหลือบมองตัวต้นเหตุที่ทำให้เขาโดนบิดาดุนั่งอยู่ตรงเบาะหน้าด้วยสายตาไม่สบอารมณ์
“เธอกล้ามากนะที่จะกลับเอง ถ้าคุณพ่อมาเห็น ฉันก็จะโดนหักเงินอีก เธอมีปัญญาชดใช้เหรอ” คชาเปิดศึกในรถ เอ่ยถามเสียงกร้าว
“ปลายขอโทษค่ะ”
“หุบปาก!” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นทำเอาปลายฝนสะดุ้งสุดตัว ชุ่มเองก็รับรู้ถึงอารมณ์เดือดดาลของเจ้านายหนุ่ม
“ฉันไม่ต้องการคำขอโทษจากเธอ ถ้าขืนกล้าทำให้ฉันเดือดร้อนอีก เธอโดนแน่” เขาคาดโทษเอาไว้ พอถึงบ้านลงจากรถได้คชาก็รีบคว้าข้อมือเล็กของปลายฝนเอาไว้
“คุณคิง มีอะไรคะ” เธออุทานอย่างตกใจ พลางเอ่ยถามเสียงสั่น
“อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วมาทำความสะอาดห้องฉันด้วย”
“แต่เป็นหน้าที่พี่สารินนี่คะ”
“เดี๋ยวนี้เธอกล้าเถียงฉันอย่างนั้นเหรอ”
“ได้ค่ะ” ปลายฝนรีบรับคำ เธอไม่มีหน้าที่แค่รับคำ เขาเป็นเจ้านายและเธอก็เป็นแค่ผู้อาศัยเท่านั้น
“เธอควรรู้สถานะว่าเป็นใคร กล้าปฏิเสธ กล้าต่อรองกับฉันอย่างนั้นเหรอ ถึงแม้ว่าคุณพ่อจะรักและเอ็นดูเธอมากแค่ไหน แต่เธอก็แค่ลูกคนใช้ในบ้านเท่านั้น” เขาตอกย้ำสถานะของเธอ
เธอแอบชอบเขาเพราะเขาคือพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงสารภาพรักกับเขาเมื่อเรียนจบและได้เข้าทำงานในบริษัทของเขา แต่เขากลับให้เธอเขียนใบลาออก เธอจึงหนีหายไปจากชีวิตของเขา ได้เจอกันอีกครั้งความจริงก็ถูกเปิดเผย!
เขาเป็นคุณอาของเพื่อน เย็นชา หน้านิ่ง แถมยังดุอีกด้วย ในค่ำคืนหนึ่งที่โดนเพื่อนชายวางยา เขากลับช่วยเธอเอาไว้ แล้วกลายเป็นคุณอาหนุ่มคลั่งรักที่ทำเอาเธอกลายเป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ในอ้อมแขนแข็งแกร่งอบอุ่นอ่อนโยนของเขา
เธอพลาดท่าเสียทีเขาในค่ำคืนหนึ่ง เขาออกตามหาเธอจนแทบพลิกแผ่นดิน จู่ ๆ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งอุ้มลูกน้อยมาบอกเขาว่า เขาคือพ่อของลูก แล้วจากไป เขาได้เจอผู้หญิงอีกคน กลับตกหลุมรักเธอในทันที และความลับมากมายที่ถูกเก็บซ่อนก็เปิดเผยออกมาให้เขาได้รับรู้
เธอต้องหมั้นหมายกับหลานชายของเขา แต่เพราะประสบอุบัติเหตุทำให้เกิดผลข้างเคียงกลายเป็นผู้หญิงอ้วนสุดแสนอัปลักษณ์ หลานชายของเขาจึงขอถอนหมั้น แต่เธอไม่คิดว่าเขาผู้มีศักดิ์เป็นอาจะเป็นคนหมั้นหมายกับเธอแทน คุณอาหนุ่ม เพื่อนรุ่นน้องของบิดามารดาที่เธอแอบชอบมานานหลายปีแล้ว ในที่สุดจะได้เป็นสามีของเธอจริงๆ
พิมพ์ลภัสโดนมารดาเลี้ยงกับน้องสาวใจร้ายโยนออกจากบ้านท่ามกลางสายฝน และโพทะนาไปว่าเธอหนีตามผู้ชายไป เพื่อทำลายชื่อเสียงของเธอ กลับมาอีกครั้ง พิมพ์ลภัสจึงเปลี่ยนจากบทนางเอกกลายเป็นนางร้ายเอาคืนคนที่ทำเอาไว้กับเธออย่างสาสม!
หวังจื่อหลินอ่านนิยายจบด้วยความโมโหที่นางเอกในนิยายโดนทำร้ายจนตาย เธอเดินข้ามถนนไม่ทันระวังจึงโดนรถชน หลิวเหวินจงเพื่อนชายคนสนิทที่แอบรักเธอจึงเข้ามาช่วยเอาไว้ แต่ทั้งสองก็โดนรถชนอยู่ดี สองหนุ่มสาวกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงนิทรานอนหลับไม่ฟื้น แต่ขณะเดียวกันก็ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยายเล่มที่ตัวเองอ่าน และเข้าไปแก้ไขสถานการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นให้แปรเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีขึ้น
นรีรัตน์ตอบตกลงทำตามสัญญาที่ว่าเธอจะแต่งงานกับชยุดและต้องมีลูกกับเขาภายในเวลาหนึ่งปี มิเช่นนั้น เธอจะต้องสูญเสียทุกอย่างในชีวิตของเธอไป แต่การกระทำมักทำยากกว่าคำพูดเสมอ การที่เธอต้องเผชิญกับการถูกกลั่นแกล้งให้ขายหน้าวันแล้ววันเล่า จนที่สุดเธอหมดความอดทนและไม่อยากจะยอมก้มหัวอย่างคนพ่ายแพ้อีกต่อไป ในวันที่เขาประสบอุบัติเหตุ เธอได้อุทิศเสียสละโดยไม่ได้นึกถึงความปลอดภัยของตนเองเพื่อช่วยชีวิตของเขาไว้ ถึงแม้ว่าในตอนนี้เธอยังคงมีชีวิตอยู่ แต่ในอีกไม่ช้าเธอจะหายตัวไปจากชีวิตของเขา ตราบจนถึงเวลาที่ลูกของพวกเขาเติบโตขึ้นมา และเมื่อถึงเวลานั้นโชคชะตาจะพัดพาให้พวกเขากลับพันผูกกันอีกครั้ง เดิมทีเธอจะกลับไปหาเขาก็ได้ แต่ตอนนี้เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่จะอุทิศทุกสิ่งอย่างเพื่อความรักในตัวเขาอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เธอพร้อมแล้วที่จะต่อสู้เพื่อลูกชายของตัวเอง
หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...
จากอลิส เจนี่ ร็อกส์ กลายมาเป็นหลิวตานผู้สู้ชีวิตกับระบบทำฟาร์มแสนห่วย ครอบครัวปู่ย่าไม่เหลียวแล กดขี่ข่มเหงทั้งยังทำเหมือนว่าบ้านรองเป็นแค่คนรับใช้เท่านั้น ในฐานะคนที่ไม่เคยได้รับความรักจากบิดามาก่อน ชาตินี้หลิวตานจึงหาหนทางเพื่อพาบ้านรองไปจุดสูงสุด หลิวตานใช้ความสามารถที่เธอมีพลังธาตุเร่งการเจริญเติบโตของผัก ทำฟาร์มผัก และยังมีตัวช่วยอย่างระบบทำฟาร์มแสนห่วยอยู่ในมือ เธอจะต้องพาครอบครัวมั่งคั่งร่ำรวยให้ได้! แต่ระบบที่มีทำให้เธอชักไม่แน่ใจแล้วว่ามันช่วยเหลือเธอได้จริง ๆ - -
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"
หลิวชิวเยว่จบชีวิตจากชาติภพปัจจุบัน เมื่อฟื้นขึ้นมาก็อยู่ในร่างของหญิงอ้วน ชื่อเดียวกับตัวเอง อีกทั้งตัวเธออยู่ในเกี้ยวเจ้าสาวกำลังจะไปแต่งงานกับแม่ทัพเสิ่นมู่ฉือ แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นชิงเป่ย จากซีอีโอสาวแสนสวย ผู้ทระนงตนว่า ฉันสวย รวยและเริ่ดในปฐพี ต้องกลายมาเป็นหญิงอ้วน น้ำหนักร่วมสองร้อยจิน (100กิโลกรัม) แถมด้วยฉายา สตรีกาลกิณี ! แล้วข่าวลือที่ว่าแม่ทัพหนุ่มสามีของเธอ เป็นพวกชอบตัดแขนเสื้อ (ชอบผู้ชาย) นั้นเป็นจริงหรือไม่...จำต้องพิสูจน์ให้กระจ่าง! ทว่า... ยามจันทร์เต็มดวง หลิวชิวเยว่กลับค้นพบความลับของสามี เมื่อเขากลายร่างเป็น หมีแพนด้า ! หลิวชิวเยว่จะใช้ชีวิตในยุคจีนโบราณอย่างไรให้แฮปปี้ เมื่อต้องมีสามีเป็น หมีแพนด้าผู้คลั่งรัก !
เดิมทีฟางจินซิ่วมีอวกาศติดตัวได้เปิดคลินิกการแพทย์แผนจีนในยุคปัจจุบันและเจริญรุ่งเรือง ไม่มีการแข่งขันหนัก และทำงานมีวันหยุด เธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย แต่แล้วมีวันหนึ่งที่เธอตื่นขึ้นมากลับข้ามมิติกลายเป็นชาวนาที่ฟมู่บ้านยากจน อีกทั้งได้เจอภัยแล้ง จากนั้นก็โดนขาย โชคดีที่ครอบครัวที่ซื้อเธอแตกต่างจากที่เธอจินตนาการไว้ เธอไม่ได้ถูกทารุณกรรม แต่ได้รับการดูแลอย่างดี ในยุคแห่งความขาดแคลนอาหาร และมีภัยแล้ง ฟางจินซิ่วตัดสินใจตอบแทนความเมตตาของครอบครัวนี้ แม่สามีป่วยหนัก? สำหรับปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอเก็บสมุนไพรและแช่ในสระศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งรักษาเธอให้หายดีภายในไม่กี่นาที ที่บ้านไม่มีอาหาร? ปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอไปล่าสัตว์กับครอบครัวและโชคก็เข้าข้างเธอ ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน เหยื่อก็จะตกหลุมพรางเสมอ กินแต่เนื้อสัตว์โดยไม่มีผักหรือ? มันเป็นปัญหาเล็กๆ เทน้ำในสระศักดิ์สิทธิ์เพียงหยดเดียว ก็สามารถปลูกพืชได้ทุกชนิดและกินผักและผลไม้อะไรก็ได้ที่พวกเธอต้องการ ญาติที่อิจฉากำลังมาก่อเรื่องเมื่อเห็นว่าพวกเธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย สำหรับปัญหาเล็กน้อยนี้ เธอเรียกผู้ชายที่มีความแข็งแกร่งของเธอมาจัดการพวกเขา อะไร คุณถามว่าสามีของฉันทำไมเชื่อฟังได้ขนาดนี้? จงหวี่เดินเข้ามาด้วยสายตาเร่าร้อน "คุณภรรยา ตราบใดเจ้ายอมอยู่เคียงข้างข้าตลอดชีวิต ถึงเอาชีวิตข้าไปข้าก็ยอม"