ดาวน์โหลดแอป ฮิต
หน้าแรก / โรแมนติก / ดวงใจที่หวนคืน
ดวงใจที่หวนคืน

ดวงใจที่หวนคืน

5.0
4 บท
8 ชม
อ่านเลย

เกี่ยวกับ

สารบัญ

ญารินหญิงสาวผู้มีความฝันอยากมีพื้นที่เปิดนิทรรศการแสดงผลงานเซรามิกของตนเอง เธอมีบ้านที่อยากได้มากที่สุดและใช้เวลาขอเช่าพื้นที่กับเจ้าของบ้านนานนับปีกว่าเจ้าของจะยอมปล่อยให้เช่า ทว่าวันที่นัดเซ็นสัญญาเช่า กับเกิดอุบัติเหตุไม่คาดฝัน ทำให้ไปเซ็นสัญญาไม่ทัน โดยเขาเตชินทายาทมหาเศรษฐีเจ้าของห้างดัง ที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอไม่ชอบขี้หน้าตั้งแต่วันแรกที่เจอ เพื่อรอเวลานัดเซ็นสัญญาครั้งใหม่ ในอีกหกเดือนข้างหน้า ญารินจำเป็นต้องเช่าพื้นที่ชั่วคราวไปก่อน โดยมารู้ทีหลังว่าเป็นห้างของเขา จึงจะขอยกเลิกสัญญาแต่ชายหนุ่มไม่ยอม ขู่ว่าหากยกเลิกสัญญาต้องจ่ายค่าปรับ แล้วมันเรื่องอะไรที่เธอจะต้องมาเสียเงินให้กับเขาฟรีๆ จึงจำใจต้องทนอยู่ให้ครบสัญญา แต่การมาเปิดหน้าร้านที่ห้างของเขาไม่ราบรื่นอย่างที่คิด ญารินทั้งโกรธและไม่ชอบขี้หน้าเตชินเอามากๆ แต่ชายหนุ่มก็ชอบเอาหน้าหล่อๆมาให้เห็นบ่อยๆ มิหนำซ้ำยังตามตื๊อเธอไม่เลิก แล้วโชคชะตายิ่งทำให้พวกเขาได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น กลายเป็นจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ของทั้งสอง

บทที่ 1 อลเวง

10.00 น.

อากาศในกรุงเทพวันนี้เย็นสบายกว่าทุกๆวัน ถึงจะเป็นช่วงสายของวันแล้วก็ตาม ญารินสาวน้อยที่หลงใหลงานศิลปะโดยเฉพาะศิลปะงานเพ้นท์ลงเซรามิก วันนี้เธอมีนัดสำคัญกับเจ้าของบ้านสวนสไตล์ญี่ปุ่นย่านชานเมือง ที่เธอตามตื๊อขอเช่าสถานที่ไว้สำหรับโชว์ผลงาน และหวังใช้สถานที่แห่งนี้เป็นที่รังสรรค์ผลงานศิลปะเซรามิกของตนเองในพื้นที่เกือบหนึ่งไร่

กว่าเจ้าของจะยอมปล่อยเช่า เธอต้องยกเหตุผลร้อยแปดขึ้นมา ที่สำคัญทำเลที่นี่เหมาะกับการทำงานศิลป์อย่างมาก ตัวบ้านมีความเป็นเอกลักษณ์ร่วมสมัยจากการตกแต่งของเจ้าของเดิม ตัวบ้านด้านหลังเป็นกระจกใสรอบด้านเห็นวิวบ่อปลาสไตล์ญี่ปุ่นด้านนอก ที่ตกแต่งได้ร่มรื่นแบบสามร้อยหกสิบองศา มองไปด้านไหนก็รู้สึกเย็นสดชื่นสบายตา บรรยากาศโดยรวมน่าอยู่มาก

เธอรู้จักสถานที่แห่งนี้จากเพื่อนที่รู้จักแนะนำมาเห็นว่าเจ้าของไม่ได้ใช้งานอะไร ยิ่งได้มาเห็นสถานที่จริงยิ่งอยากได้

“พี่คะขับเร็วอีกหน่อยได้มั้ย” เมื่อมองนาฬิกาข้อมือแล้วขืนเป็นแบบนี้เธอไปไม่ทันนัดแน่

“เร็วกว่านี้มันอันตรายนะน้อง”

“ขอร้องล่ะค่ะ ช่วยหน่อยคือมันเป็นนัดที่สำคัญ หนูกลัวไปไม่ทัน”

“งั้นก็ได้ จับแน่นๆนะ”

ถึงอากาศจะดีแต่สภาพการจราจรกับไม่ดีตาม รถติดหนาแน่นจนแทบไม่ขยับญารินติดอยู่บนถนนมานานร่วมสองชั่วโมง จนต้องเปลี่ยนมาใช้บริการวินมอเตอร์ไซค์แทน ในที่สุดเธอก็มาถึงสถานที่นัดหมายและต้องรีบเข้าไปด้านในให้ทันเวลานัด

“ขอบคุณค่ะ ไม่ต้องทอน” เธอบอกวินมอเตอร์ไซค์ก่อนวิ่งไปยังตึกชินเพลส เป็นตึกที่รวบรวมออฟฟิศไว้มากมายเป็นสถานที่นัดคุยงานของคนรุ่นใหม่ ที่เธอนัดกับเจ้าของบ้านไว้

อีกด้านเตชิน หนุ่มหล่อทายาทบริษัทธีรวัฒน์ พร็อพเพอร์ตี้ ผู้นำธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์ ที่มีรายได้มากที่สุดของประเทศ และเป็นเจ้าของห้างดังเปิดใหม่ที่ใหญ่ที่สุดในฝั่งธน วันนี้เขามีนัดคุยโปรเจกต์ร้อยล้านกับลูกค้าที่ร้านอาหารในอาคารชินเพลสซึ่งเป็นธุรกิจของครอบครัว ด้วยความที่รถติดหนักมากทำให้เขามาสายเช่นกัน

ทันทีที่รถจอดเทียบด้านหน้าตึก ร่างสูง185เซนติเมตร รีบก้าวเท้ากึ่งวิ่งกึ่งเดินตรงเข้าไปด้านในทันที จังหวะที่ทั้งคู่ต่างคนต่างรีบ กึ่งวิ่งกึ่งเดินมาด้วยความเร็วเป็นจังหวะที่เด็กน้อยวิ่งถือลูกโป่งมาตัดหน้า เตชินที่ไม่ทันระวังหลบเด็กน้อยจนทำให้ไปชนกระแทกกับหญิงสาวอีกคน ทำร่างเล็กๆเซล้มลงไปยังบ่อน้ำพุด้านข้างอย่างจัง

“ว้าย อ๊าย” เสียงร้องตกใจ ดวงตาโตเบิกกว้าง สองมือพยายามคว้าจับอากาศ

“นี่คุณ” เสียงเข้มร้องตกใจไม่แพ้กันเขาพยายามคว้ามือเธอไว้แล้วแต่ไม่ทัน

ตุบ! ร่างน้อยตกลงไปในบ่อน้ำพุที่ตั้งโชว์เด่นสร้างความสวยงามหน้าตึก ตามด้วยร่างสูงใหญ่ของเขาที่เสียหลักตกลงไปตามเธอ ทั้งคู่อยู่ในสภาพเปียกปอนแต่หญิงสาวนี่สิหนักกว่าเยอะเธอล้มลงไปทั้งตัว เปียกตั้งแต่หัวจรดเท้า ส่วนเขาเพียงแค่ลงไปยืนอยู่ในน้ำเท่านั้น

“เป็นอะไรมั้ย”

คนตัวโตถามขณะโน้มตัวลงไปช่วยพยุงหญิงสาวให้ลุกขึ้น ญารินจับแขนแข็งแรงพยุงตัวลุกขึ้นยืน ดวงตาเบิกกว้างจ้องเขาอย่างเอาเรื่อง เห็นแล้วว่าเธอโกรธแต่จะให้ทำยังไงเขาไม่ได้ตั้งใจนิ

“เดินภาษาอะไรเนี่ย ไม่เห็นคนรึไง”

ใบหน้าสวยเงยหน้าต่อว่าคนที่บังอาจมาชนเธอ แต่เขากับไม่เป็นอะไรเลย

“.....” ไม่มีเสียงตอบกลับเขาเพียงสำรวจคนตรงหน้าคิดว่าเธอคงไม่เป็นอะไรมากไม่อย่างนั้นก็คงไม่ยืนด่าเขาได้ฉอดๆๆแบบนี้หรอก

“ไอ้เต!เป็นอะไรมั้ย” ยังไม่ทันจะได้ตอบก็มีผู้ชายอีกคนตะโกนลงมาถาม ญารินได้แต่มองตามด้วยความไม่พอใจ

“ไม่เป็นไรไปเอาชุดใหม่ในรถมาเปลี่ยนเร็ว” ชายหนุ่มตอบคนด้านบน ก่อนก้าวขาเดินมาประชิดคนด้านหน้า

“คุณเจ็บตรงไหนมั้ย” เสียงทุ้มถามอีกครั้ง

“เจ็บสิถามมาได้”

คิ้วเข้มเลิกสูงเมื่อเห็นคนตรงหน้าทำท่าเหมือนจะร้องไห้ เขามองเธอที่กวาดสายตามองตามกระดาษสีขาวที่ลอยอยู่เหนือน้ำอย่างรู้สึกผิด

“คุณขึ้นมาก่อนผมรีบ” เขาบอกน้ำเสียงเรียบเฉย ทำคนฟังโมโหรู้สึกไม่พอใจ

“คุณรีบเป็นคนเดียวรึไง คุณทำเอกสารสัญญาของฉันเปียกน้ำหมดแล้ว”

เธอบอกน้ำเสียงราวกับจะร้องไห้ แล้วไอ้น้ำตาที่คลอๆนั่นอีก เขามองใบหน้าสวยที่จ้องตาเขาไม่วางตาแล้วต้องสบถออกมา

“ให้ตายสิ ”

อ่านต่อ
img ไปดูความคิดเห็นเพิ่มเติมที่แอป
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY