ชีวิตที่พลิกผันเปลี่ยนเด็กหนุ่มกำพร้าให้มีเจ้าพ่อมาเฟียรับเขาไปอุปการะเลี้ยงดูราวกับน้องชายร่วมสายเลือด ความสัมพันธ์ของทั้งสองแปรเปลี่ยนเป็นคนรักในเวลาต่อมา จึงตัดสินใจที่จะมีลูกน้อยด้วยกัน แต่ใครจะรู้ว่าคนที่เด็กน้อยรักและเทิดทูนที่สุดในชีวิตจะกลายเป็นคนที่ทำลายชีวิตเขาให้พังพินาศที่สุดด้วยเช่นกัน การตัดสินใจที่จะหนีออกมาจากคฤหาสน์สุดหรู เพราะเขาไม่สามารถทนกับความรุนแรงและความเจ้าชู้ได้ ในที่สุดเด็กหนุ่มกลับได้พบรักกับนายแบบนู้ดชื่อดังอย่างไม่ตั้งใจ… เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร ชีวิตของเขาจะพลิกผันอีกหรือไม่ไปติดตามพร้อมๆกันค่ะ
“ปีโป้กลับบ้านกับฉันเดี๋ยวนี้!”
ผมสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังแทรกขึ้นท่ามกลางเสียงดนตรีจังหวะเร้าใจได้อย่างชัดเจน มันทำให้ผมต้องรีบหันกลับไปทางต้นเสียงเรียกอย่างรวดเร็ว…
“คุณแม็ก!!”
ผมร้องทักคนตรงหน้าเสียงหลงด้วยความตกใจและหวาดกลัวขึ้นมาทันที
บรรยากาศที่อึกกระทึกครึกโครมเมื่อสักครู่นี้กลับเงียบสงัดราวกับว่าไม่มีผู้ใดอยู่ที่นี่ ไม่กี่วินาทีต่อมาได้มีกลุ่มชายชุดดำหลายสิบคนบุกเข้ามาภายในผับที่ผมเพิ่งสนุกสุดเหวี่ยงไปเมื่อสักครู่ หลังจากนั้นไม่ถึงนาทีแขนเล็กๆของผมก็ถูกมือใหญ่จับไว้แน่นคล้ายกับว่าจะให้แขนของผมแหลกคามือนั้นให้ได้
“คุณแม็กปล่อยมือผมนะครับ ผมเจ็บ!..”
สายตาของนักท่องราตรีเกือบร้อยคู่ต่างจับจ้องดูมาที่ผมกับคุณแม็กสามีโหดของผมตาไม่กระพริบ เนื่องด้วยภาพที่ทุกคนเห็นช่างดูน่าสงสารสำหรับคนตัวเล็กอย่างผมมาก ที่ชายร่างกำยำแข็งแรงกำลังใช้ฝ่ามือใหญ่บีบข้อมือเล็กๆ อย่างแรงจนเห็นเส้นเลือดปูดขึ้นบริเวณต้นแขนแกร่งชัดเจน ซึ่งหลังเกิดเหตุไม่ถึงห้านาทีไฟแสงสีเสียงของผับก็ถูกปิดลงพร้อมกับเปิดไฟขาวสว่างโล่ จนทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด
ทุกคนต่างมีสีหน้าดูตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้าโดยไม่คาดคิดว่าคนตัวใหญ่จะใช้ความรุนแรงกับคนร่างบอบบางได้ถึงเพียงนี้ ทั้งฉุด กระชาก ลาก เหวี่ยงอย่างไม่ปราณี ขณะที่ปากก็พร่ำบ่นต่างๆ นานาใส่ผมที่อยู่ในกำมือไม่หยุด
“ฉันดูแลแกไม่ดีใช่ไหม ถึงต้องมาหาเศษหาเลยทำตัวไร้ค่าแบบนี้ ฉันเลี้ยงดูอย่างสุขสบาย อยากได้อะไรก็ปรนเปรอให้ทุกอย่างแต่ทำไมแกทำตัวแบบนี้….”
“ปล่อยนะ! ปล่อยผมเถอะ ปล่อยให้ผมได้เป็นอิสระบ้าง ที่ผมมาเที่ยวแบบนี้ก็ไม่ได้เป็นการหาเศษหาเลยเหมือนคุณแม็กนะครับ อย่าคิดว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนตัวเอง!”
ผมเกินจะอดทนได้ก่อนที่จะตัดสินใจตอบโต้ทันที โดยไม่เกรงกลัวฝ่ามือใหญ่ที่กำลังบีบข้อมือขณะนั้น ผมลืมไปว่าก่อนหน้านี้ผมหวาดกลัวคนตรงหน้าแค่ไหน เพียงคําพูดไม่กี่คำของคุณสามีที่สาดใส่ผมไม่หยุดหย่อน จนเป็นเหตุให้ผมฟิวส์ขาดในที่สุดก่อนจะหลุดคำพูดที่อัดอั้นมานานออกมา
“มึงอยากรู้มากใช่ไหมว่าทำไมกูต้องออกมาทำตัวแบบนี้ ก็กูไม่อยากน้อยหน้ามึงไงแม็ก.. มึงบอกว่ามึงเลี้ยงดูกูอย่างดี ให้ชีวิตที่สุขสบายกับกู แต่มึงกลับไม่เคยใส่ใจให้ความรักความเมตตาอย่างที่กูต้องการเลยแม้แต่ครั้งเดียว วันๆ ก็ใช้แต่เงินฟาดหัวกู แล้วมึงก็ออกไปหาความสุขสำราญกับคนอื่นไม่ซ้ำหน้า กูไม่หนีไปจากมึงตั้งแต่ตอนนั้นก็ถือว่าเป็นบุญหัวมึงมากแค่ไหนแล้ว ทำตัวสำส่อนเอาไปทั่ว กูบอกตามตรงเลยนะวันนี้กูไม่กลัวอะไรมึงแล้วแม็ก มึงจะฆ่ากูตอนนี้เลยก็ได้ มึงอย่าคิดว่ามึงเป็นมาเฟียมีอิทธิพลใหญ่โตแล้วจะทำห่าอะไรก็ได้นะ เมื่อมึงทำได้กูก็ทำได้เว้ย!! กูพูดจบแล้วปล่อยแขนกูได้หรือยัง..”
ปั้ก!!
“ว๊าย/กรี๊ด!!”
เสียงหมัดกระทบเข้ากับแก้มผมอย่างแรง เสียงกรีดร้องของสาวๆ ดังขึ้นด้วยความตกใจ ส่วนผมเองก็ตั้งตัวไม่อยู่เซล้มไปตามแรงหมัดของไอ้สามี จนหัวไปกระแทกเข้ากับบันไดปูนทางออกของผับเข้าเต็มๆ
“เลือด! นายน้อยเป็นยังไงบ้างครับ”
ผมได้ยินเสียงลูกน้องคนสนิทของไอ้สามีบ้าอำนาจร้องเสียงหลงด้วยความตกใจเมื่อเห็นอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับศีรษะของผม
“ไม่ต้องไปช่วยมัน.. ออกไป แค่นี้ไม่ตายหรอก ปากดีแบบนี้เท่านี้ยังน้อยไป มานี่!”
สามีผมมีสีหน้าเฉยชาพลางเอื้อมมือจับเจ็บแขนผมดึงขึ้นอย่างแรง ก่อนจะกึ่งจูงกึ่งลากไปขึ้นรถยนต์คันหรูของมันที่จอดอยู่หน้าประตูด้านหน้าผับอย่างไร้ความปราณี ในขณะที่ผมเองพยายามใช้ฝ่ามือเรียวกุมศีรษะบริเวณที่กระแทกกับบันไดปูนด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับชำเลืองมองมันด้วยด้วยความรู้สึกเจ็บแค้นเป็นที่สุด
ณ คฤหาสน์หลังใหญ่สไตล์ยุโรปใจกลางกรุงเทพฯ
“ลุก! ถึงบ้านแล้วอย่ามาทำตัวสำออยนะ ฉันไม่ชอบ!”
ผมยังอยู่ในอารมณ์ขุ่นมัวก่อนจะร้องเรียกคนด้านข้าง เพื่อให้ลงจากรถยนต์โดยในระหว่างทางผมแทบไม่สนใจใยดีอะไรคนเจ็บเลย เพราะทันที่ผมเห็นภาพที่เขาโอบกอดลำคอชายคู่ขาเขาเต้นยั่วยวนไปมา มันก็แทบจะทำให้ผมอยากจะฆ่าเขาให้ตายคามือตรงนั้นแล้ว ยังมาพูดยั่วโมโหผมอีกมีหรือครับที่ผมจะทนไหว แต่คนที่ผมเรียกกลับนิ่งไปผมจึงค่อยๆประคองเขามาซบที่ไหล่ก็รู้ว่าเขาหมดสติไปแล้ว
“ปีโป้!!”
คนรักของผมหมดสติพร้อมกับมีเลือดสีแดงฉานเปียกบริเวณเสื้อด้านข้างเป็นแถบ ซ้ำยังมีสีหน้าที่ซีดลงจนดูน่ากลัว ผมรู้สึกร้อนรนทำตัวไม่ถูก พูดไม่เป็นภาษา จึงทำได้เพียงตีไหล่คนขับรถแล้วพูดว่า
“โรงพยาบาลๆๆ..”
ระหว่างทางไปยังโรงพยาบาล
“ฉันขอโทษนะปีโป้ ฉันทำให้แกต้องเจ็บตัวอีกแล้ว ฉันขอโทษนะ แกห้ามเป็นอะไรไปนะ แกเองก็ไม่น่าพูดยั่วโมโหฉันเลย ปีโป้ต้องไม่เป็นอะไรนะ….”
เสียงพร่ำวอนจากปากชายฉกรรจ์อย่างผมที่ไม่มีใครรู้เลยว่า เจ้าพ่อมาเฟียผู้มีอิทธิพลกว้างขวาง แค่เอ่ยชื่อก็ทำให้คู่ต่อสู้ต่างเกรงขาม ต้องมาเสียน้ำตาให้กับคนรักที่เป็นผู้ชายอย่างปีโป้ได้
ไคด้า ดาริน ลูกสาวพราวเสน่ห์อดีตเจ้าพ่อมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ มีปมชีวิตกับการสูญเสียคนที่รักไปทั้งครอบครัว จากฝีมือคู่อริของพ่อ การแก้แค้นจึงเป็นหนทางเดียวที่จะทำให้เธอได้ทุกสิ่งคืนมา แล้วเธอจะมีวิธีอะไรที่ทำให้ทุกอย่างกลับมาเป็นของเธออีกครั้ง
ดาราชื่อดังอย่างทิชาพบรักกับจันทร์ จันทร์หอมที่เป็นพ่อค้าขายผักในตลาด คนทั้งสองต้องร่วมกันฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ โดยมีแม่ของทิชาเป็นต้นเหตุที่คอยกีดกันความรักของเขาทั้งสองคนตลอดเวลา จนกระทั่งแม่ทิชานำตัวเองเป็นข้อต่อรองเพื่อที่จะให้ทิชาได้แต่งงานกับหลานชายของตน ซึ่งเป็นการกีดกันไม่ให้ทิชาได้สมหวังในความรักกับคนธรรมดาอย่างจันทร์ ความรักของคนทั้งสองจะเป็นอย่างไรและไปในทิศทางไหน มาติดตามกับความรักของคนทั้งคู่ไปพร้อมๆ กันค่ะ
'วายุ' หรือ 'วา' นายแบบหนุ่มหน้าหวาน ผู้มีรูปร่างสวยสง่า ปานอิสตรีผู้เลอโฉม มีชีวิตเฉิดฉายบนเส้นทางสายบันเทิงและแคทวอล์ค... เขา 'ณธีร์' หรือ 'ธีร์' ข้าราชการหนุ่มผู้มีอนาคตไกล ที่เปี่ยมไปด้วยความสุขุม นายแบบเนื้อหอมอย่างวา กำลังตามหาชายหนุ่มอย่างเขามาแสนนาน ….หนุ่มหน้าหวานที่ร้อนรุ่มดังสายลมร้อนเฉกเช่นวายุไฟอันระอุ แรงปรารถนาของเขาจะเป็นจริงหรือไม่... ติดตามได้แล้วที่นี่ค่ะ!!
องค์รัชทายาทตกอับถูกท่านน้าขับไล่ออกจากพระราชวังเพื่อหวังตั้งตนเป็นใหญ่ กระทั่งรัชทายาทหนุ่มต้องเร่ร่อนมาเป็นพ่อบ้านของมหาเศรษฐีคนหนึ่ง แต่แล้วเขาก็ถูกกลั่นแกล้งจนต้องลาออกจากงานที่นั่นไปทำงานเป็นพ่อบ้านที่บ้านของคุณชายทายาทของตระกูลใหญ่และเกิดเรื่องวุ่นวายมากมาย ในที่สุดท่านน้าเกิดสิ้นพระชนม์จึงมีคำสั่งให้องค์รัชทายาทกลับไปดำรงตำแหน่งรัชทายาทผู้ครองพระราชวังตามพินัยกรรมของพระมารดาโดยทันที LIPPO
รักคือการให้ยังได้ยินอยู่ทุกยุคสมัยและเป็นคติประจ าใจของ ‘เมฆ’ เสมอมา ตั ้งแต่ได้มาพบกับ ‘ก๊อป’ เด็กหนุ่มผู้มีรูปร่างหน้าตาคล้ายคลึง กับน้องชายผู้จากไป ท าให้เขาอดคิดถึงอีกคนเสียไม่ได้ เมฆจะมีวิธี อย่างไรเมื่อฟ้าลิขิตให้ก๊อปเดินเข้ามาในวันที่เขาสูญเสียน้องชายไปตลอด กาล... ความสัมพันธ์แบบพี่น้องที่เขาวาดไว้กลับแปรเปลี่ยนกลายเป็น ความเกลียดชังแก่อีกฝ่ายเพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ..." LIPPO
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀
ว่าที่ลูกสะใภ้ไฟแรงสูงเธอต้องเข้ามาอยู่ร่วมบ้านกับว่าที่พ่อผัวหม้ายร้างเมียมานายอรมปี