ปฐมบทความรักของฟาโรห์หนุ่ม ‘ปรารถนาแห่งฟาโรห์’ ‘ไฟรักบัลลังก์ฟาโรห์’ และ ‘ทาสรักลำน้ำไนล์’ หญิงสาวเกิดมาพร้อมกับกับคำทำนาย ‘หนึ่งสตรีงามล้ำแบ่งแยกแผ่นดินเป็นสอง’ ทว่าทุกสิ่งถูกลิขิตไว้แล้วไม่อาจมีใครเปลี่ยนแปลงได้ เพราะมันคือโชคชะตาที่สองดวงใจต้องเผชิญ!. ปรารถนาแห่งฟาโรห์ : ‘อังค์เนส’ ซ่อนความงามของตนเองไว้ในคราบของหนุ่มน้อย เพียงเพื่อหลีกโชคชะตาที่จะนำพาความวุ่นวายมาสู่ชีวิต สำหรับ เจ้าชายเนเฟอร์คาเร นั้น ‘ขึ้นชื่อสตรีแล้วก็ไม่ต่างจากงูพิษ สิ่งมีชีวิตที่ห้ามไว้ใจเด็ดขาด!’ หากผู้ใดที่ทำให้เจ้าชายเนเฟอร์คาเรทรงไม่พอพระทัย ชีวิตของผู้นั้นก็ไม่ต่างจากมดปลวกที่จะกำจัดทิ้งอย่างง่ายดายเมื่อโชคชะตากำหนดให้พระโอรสต่างมารดาแห่งอียิปต์ ระหว่าง เจ้าชายเนเฟอร์คาเรผู้เป็นเชษฐา และ เจ้าชายอูเซอร์คาเร-อนุชา ต้องแก่งแย่งแข่งขันเพื่อได้มาซึ่งบัลลังก์ทองคำและนางอันเป็นที่รักจึงอุบัติขึ้น คำนายเมื่อสิบห้าปีก่อนจึงเป็นจริงขึ้นมา ‘หนึ่งสตรีงามล้ำแบ่งแยกแผ่นดินเป็นสอง’ ไฟรักบัลลังก์ฟาโรห์ : อูเซอร์คาเร เพลิงแค้นที่สุ่มใจ ทำให้เขาต้องกลับมาเพื่อทวงคืนทุกสิ่งในบัลลังก์แห่งไอยคุปต์! ไฟริษยาและชิงชังที่เผ้าไหม้จิตใจ ‘เจ้าชายอูเซอร์คาเร’ที่แม้จะถูกปลดฐานันดรศักดิ์เป็นเพียงสามัญชนและความพยายามที่จะเอาชนะ ฟาโรห์เนเฟอร์คาเรเพื่อได้ครอบครอง ‘อังค์เนส’นางอันเป็นที่รัก จนกระทำการอันไม่คำนึงถึงความถูกต้องชอบธรรมจนแผ่นดินแห่งอียิปต์ร้องร้อนระอุอีกครั้งเพราะศึกสายโลหิต อังค์เนสจะทำเช่นไรเมื่อรู้ตัวว่าเป็นต้นเหตุอันจะเป็นฉนวนแห่งมหาสงครามระหว่างสายเลือด หาก ‘ความรักชนะทุกสิ่ง’ หญิงสาวก็ปรารถนาจะใช้ความรักก็สลายม่านหมอกแห่งความชิงชังในใจให้จงได้ แม้ว่ามันจะต้องแลกด้วยลมหายใจของเธอก็ตาม มีเพียงหยาดฝนแห่งรักเท่านั้นที่จะมิให้แผ่นดินอียิปต์ลุกเป็นไฟ! ทาสรักลำน้ำไนล์ : ‘เมอริอาร์’ มีชีวิตเพื่อที่จะได้แก้แค้นให้ ‘เซราเนีย’ พี่สาวคนเดียวของเธอ ซึ่งยอมตายเพื่อบุรุษที่ไม่เคยเห็นคุณค่าในความรัก เพียงแค่ปักกริชลงที่กลางหัวใจชายโฉดผู้นี้เท่านั้น! ความแค้นทั้งหมดทั้งมวลที่สะสมมานานกว่า 5 ปี ก็จะสลายไปสิ้น! ‘อูเซอร์คาเร’ แม่ทัพหนุ่มแห่งอียิปต์ ผู้ตรอมตรมกับค่ำคืนที่เต็มไปด้วยฝันร้ายถูกเรียกตัวกลับเมืองหลวงโดยด่วนตามพระบัญชาของฟาโรห์เนเฟอร์คาเรผู้เป็นพระเชษฐา เขาไม่เคยคิดว่าจะได้รับของขวัญเป็นหญิงสาวแสนงามและเป็นผู้เดียวกับที่กล้าหาญใช้กริชแทงเขาเพื่อแก้แค้นให้พี่สาวของตนเขายอมรับเมอริอาร์มาเป็นภรรยาเพราะรู้สึกผิดกับความตายของเซราเนีย แต่เมื่อเมื่อความรักได้เข้าครอบครองหัวใจเขาก็รู้สึกถึงสิ่งทีเรียกว่า ‘รักแท้’ เขายอมทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องหญิงสาวผู้เป็นที่รักแม้จะต้องแลกด้วยชีวิตเขาก็ยินดี ‘ตราบใดที่ข้ายังหายใจความรักของข้าจะเป็นของเจ้าเพียงผู้เดียว’.
เสียงลูกธนูพุ่งผ่านอากาศอย่างแรงแสดงให้เห็นถึงพละกำลังและสายตาที่คมกริบดุจเหยี่ยวของผู้ยิงธนูได้เป็นอย่างดีแดดยามบ่ายในป่าโปร่งสะดุ้งตื่นทันทีที่รู้สึกว่ามีผู้บุกรุก สัตว์น้อยใหญ่ต่างหนีกระเจิดจากเงาแห่งความตาย
“เจ้าชายเนเฟอร์คาเรช่างเปี่ยมไปด้วยพระปรีชาสามารถจริงๆ พะยะคะ”
ดวงเนตรคมกริบปรายตามองคนพูด เพียงแค่นั้นก็นำความเยียบเย็นจนเสียวสันหลังวาบมาสู่ตัวคนพูดเอง
“โมตูไปดูให้ข้าซิ”
น้ำเสียงทรงอำนาจสั่งอย่างเด็ดขาดของเจ้าชายเนเฟอร์คาเร โอรสของฟาโรห์เตติและพระนางอิพูร่า ซึ่งสิ้นพระชนม์ตั้งแต่ให้กำเนิดพระโอรสน้อย ด้วยเหตุที่ฟาโรห์เตติทรงมีใจ
สิเน่หามเหสีอิพูร่ามากจึงแต่งตั้งเจ้าชายเนเฟอร์คาเรยังเป็นองค์โตผู้ดำรงตำแหน่งองค์รัชทายาทแห่งบัลลังไอยคุปต์อีกด้วย แม้จะมีพระชันษาเก้าปีเท่านั้น แต่ท่วงท่าสง่างามถอดแบบพระบิดามาเลยก็ว่าได้
“พ่ะย่ะค่ะ” โมตูวิ่งไปในพงหญ้าแล้วคว้าเอาร่างกวางน้อยที่ไร้ลมหายใจกลับมาถวาย
โมตูมีอายุมากกว่าเจ้าชายสามปีเป็นบุตรชายของแม่นมชื่อบิเดท์ ซึ่งถวายการรับใช้เจ้าชายเนเฟอร์คาเรตั้งแต่ลืมพระเนตร ครอบครัวของบิเดท์และโมตูได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากมเหสีอิพูร่าอย่างล้นพ้นทำให้ทั้งสองยินดีมอบกายถวายชีวิตเพื่อรับใช้โอรสน้อยๆ พระองค์นี้
อียิปต์หรือไอยคุปต์ในยุคนี้มีการรวมอำนาจทางการเมืองของอียิปต์ตอนเหนือและตอนใต้ ภายใต้ฟาโรห์นาม เตติ พระองค์มีพระโอรสสองพระองค์ จากมเหสีอันเป็นที่รักสองพระองค์เช่นกัน มเหสีที่ฟาโรห์เตติรักใคร่มากที่สุดมีพระนามว่าอิพูร่า แต่พระนางก็สิ้นพระชนม์เมื่อให้กำเนิดกระโอรสนามเนเฟอร์คาเรและมเหสีอีกองค์หนึ่งมีพระนามว่าคูอิ ให้กำเนิดกระโอรสนาม อูเซอร์คาเร
วันนี้ฟาโรห์นำโอรสทั้งสองออกมาล่าสัตว์ป่าเป็นครั้งแรก พระองค์พอพระทัยยิ่งนักเมื่อได้ทอดพระเนตรเห็น
ความสามารถของรัชทายาทผู้เปี่ยมไปด้วยความสง่างาม กล้าแกร่งและเด็ดเดี่ยวยิ่งนักซึ่งเป็นคุณสมบัติที่เพียบพร้อมของคนที่จะขึ้นเป็นฟาโรห์ในอนาคต
“อูเซอร์คาเรดูความสามารถของพี่ชายเจ้าไว้ให้ดี” ฟาโรห์เตติทรงแสดงความชื่นชมออกมาอย่างเปิดเผย “อีกหน่อยเจ้าก็ต้องคอยดูแลอียิปต์แห่งนี้ช่วยพี่ชายเจ้า เข้าใจไหม”
“เข้าใจแล้วพะยะคะเสด็จพ่อ”
‘แต่ข้าจะไม่มีวันเป็นรองเจ้าเนเฟอร์คาเร และอาณาจักรอียิปต์จะต้องอยู่ในการปกครองของข้าเท่านั้น’
อูเซอร์คาเรได้แต่ประกาศกร้าวอยู่ในใจเท่านั้น ฝีมือการยิงธนูในวันนี้เขาไม่อาจสู้ผู้เป็นพี่ได้เลย และยิ่งเห็นเสด็จพ่อให้ความรักเมตตาเนเฟอร์คาเรมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งทวีความโกรธเกลียดไปที่เนเฟอร์คาเรมากเท่านั้น
‘ทำไมข้าต้องเกิดที่หลังเจ้านะ’ อูเซอร์คาเรสบถหยาบคายอยู่ในใจอีกหลายคำ เขาเกิดหลังเนเฟอร์คาเรเพียงแค่ข้ามคืนเท่านั้น หากเพียงแค่เขาได้ลืมตามองโลกนี้ก่อน ทุกสิ่งทุกอย่างในอาณาจักรอียิปต์จะต้องอยู่ในกำมือของเขา
“เนเฟอร์คาเร ถึงการแข่งขันครั้งนี้เจ้าจะเป็นผู้ชนะแต่จะประมาทไม่ฝึกฝนก็มิได้ วันหนึ่งข้างหน้าฝีมือของน้องชายเจ้าอาจก้าวหน้ากว่า วันนั้นอียิปต์อาจจะไม่ได้อยู่ในมือเจ้าก็เป็นได้
“ข้าทราบแล้วเสด็จพ่อ” เนเฟอร์คาเรน้อมรับคำสั่งสอน “วันนี้ข้าจะเข้าวังก่อน...พวกเจ้าจะไปเล่นสนุกที่ไหนก็ตามใจเถิด”
นานๆ ครั้งที่พระองค์จะแสดงความใจดีออกมา อูเซอร์คาเรซ่อนความริษยาไว้ภายใต้ใบหน้าที่แย้มยิ้มแล้วเดินทางเข้าวังกลับพร้อมฟาโรห์เตติ แต่เนเฟอร์คาเรยังคงมองเหม่อไปที่แม่น้ำไนล์ตรงหน้า แม่น้ำที่ไหลผ่านหล่อเลี้ยงชีวิตของประชาชนชาวอียิปต์มานานนับพันปี
“เสด็จกลับเลยมั๊ยพะยะคะ” โมตูเอ่ยถามอย่างเกรงๆ
“ข้าใช้ลูกธนูไปกี่ดอก” เนเฟอร์คาเรเอ่ยถาม
“สิบสองพะยะคะ” โมตูงุนงงกับคำถาม “แต่เจ้าชายก็ได้กวาง กระต่าย นกเป็ดน้ำตั้งแปดตัวนะพะยะคะ เจ้าชายอูเซอร์คาเรได้เพียงกระต่ายสองตัวเท่านั้น”
“ลูกธนูสิบสองดอกก็ต้องได้สัตว์สิบสองตัว”
เนเฟอร์คาเรกวาดสายพระเนตรมองไปรอบๆก่อนจะกระโดดลงจากหลังม้ามุ่งหน้าไปทางริมแม่น้ำ
“เจ้าชายเนเฟอร์คาเร” โมตูเผลอตะโกนเรียกอย่างตกใจแล้ววิ่งตามเจ้าชายทันที
รูปร่างปราดเปรียวและสง่างามดุจพญาราชสีห์ของเนเฟอร์คาเรกระโจนไปที่ก่อหญ้าสูงท่วมศีรษะใบหน้าหล่อเหล่าเผยรอยพระสรวล เมื่อสิ่งที่คาดไว้จริงดังคาด
“เจ้าเป็นใคร เปิดเผยตัวตนของเจ้ามา” พระหัตถ์ทรงอำนาจกระชากผ้าคลุมที่ปกปิดและพยายามซ่อนร่างกายด้วยการขดตัวงอจนแทบกลายเป็นก้อนหินกลมๆ
“กรี๊ด!”
เนเฟอร์คาเรถึงกับชะงักไปเล็กน้อย เมื่อได้ยินเสียงสตรีแต่เพราะความกระหายใคร่รู้ไม่มีความหวาดกลัวใดๆ จึงกระชากไหล่น้อยๆ ที่สั่นสะท้านให้หันมาเผชิญหน้า แต่ผู้ที่ต้องตกตะลึงกลับเป็นเนเฟอร์คาเรเสียเองเขาเคยเห็นนางสนมสวยๆ ของเสด็จพ่อหลายคน ทว่าไม่เคยเห็นใครมีผิวขาวเนียนละเอียดและเส้นผมยาวสลวยสีรัตติกาลเช่นนี้ แม้ว่าหญิงงามตรงหน้าจะเป็นเพียงเด็กเด็กหญิงวัยเก้าขวบทว่ากลับมีความงามที่เปล่งปลั่งจนน่าตื่นตาตื่นใจยิ่ง
“เจ้าเป็นใคร”
เด็กหญิงส่ายหน้าไปมาจนผมยาวปลิวสยายเธอหวาดกลัวจนริมฝีปากสั่นระริก แต่ในอ้อมอกมีกระต่ายน้อยสีขาวที่เธอปกป้องมันไว้ด้วยชีวิตของเธอ
“กระต่ายน้อย” เนเฟอร์คาเรลากเสียงยาวและยานคางเหมือนจะกวนประสาทเพราะถือว่าตนเองนั้นเหนือกว่า
“เจ้าชาย ทรงปลอดภัยไหมพะยะคะ”
“ข้าเจออะไรดีๆ แหละโมตู”
เนเฟอร์คาเรหันมามองคนสนิทที่วิ่งกระหืดกระหอบตามา เด็กหญิงอาศัยจังหวะเผลอใช้ปากกัดหลังมือของเนเฟอร์คาเรเต็มแรงจนเจ้าชายน้อยต้องสะบัดมือปล่อยเด็กหญิงเป็นอิสระ ทั้งคู่ประสานแววตากันครู่หนึ่งแล้วเด็กหญิงก็อุ้มกระต่ายน้อยสีขาวหนีหายไปในพงหญ้า
“เกิดอะไรขึ้นพ่ะย่ะค่ะ” โมตูถามทั้งที “แผล...เจ้าชายบาดเจ็บ”
“แค่กระต่ายกัดเท่านั้นหรอก”
เนเฟอร์คาเรยักไหล่แล้วเดินกลับไปที่อาชาของตนเอง เขาเองก็แปลกใจที่ตนเองไม่คิดที่จะไล่ล่าเหยื่อตัวนั้น
แต่สายลมแห่งแม่น้ำไนล์ได้กระซิบบอกเขาว่า ชะตาชีวิตของพวกเขาได้เริ่มอุบัติขึ้นแล้ว.
นางเป็นฮูหยินที่ถูกต้อง แต่เขากลับเฉยชาใส่ มีเพียงบนเตียงเท่านั้นที่เขาเร่าร้อนจนนางแทบมอดไหม้ จ้าวจื่อรั่วอายุเพียงสิบหกปีเป็นลูกอนุของเสนาบดีสกุลจ้าว ถูกสับเปลี่ยนตัวมาเป็นเจ้าสาวมาแต่งงานกับแม่ทัพที่ชายแดนใต้ กู้ตงหยางบุรุษหนุ่มอายุยี่สิบสี่ปีฉายาแม่ทัพปีศาจที่แสนเหี้ยมโหด "เจ้าติดค้างข้า ไม่ว่าจะเล่นลิ้นอย่างไร เจ้าย่อมรู้ดีว่าสกุลจ้าวปลิ้นปล้อน เจ้าอย่าได้หวังว่าจะได้อยู่อย่างสุขสบายเลย" พูดจบชายหนุ่มก็ผุดลุกขึ้นเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้หญิงสาวได้แต่นั่งเพียงลำพัง แม้จะเตรียมใจไว้แล้ว แต่ก็อดเศร้าใจไม่ได้ ชีวิตนางจะได้พบความสุขเช่นคนอื่นบ้างไหม.
มันควรเป็นOne night stand แต่เขากลับไม่ยอมให้จบลงแค่นั้น “ก็บอกแล้วไง ถ้าอยากกัดก็กัดผมนี่ อื้ม” ไรอันพูดเสียงพร่าเร่งขยับเอวสอบถี่รัว ร่องรักคับแน่นดูดรัดลำเอ็นจนทำให้เขาอดกลั้นไม่ไหว กระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุดปลดปล่อยน้ำรักในกายสาวพร้อมแหงนหน้าคำรามอย่างสุขสม อยากจะบ้า! ไรอันอดสถบไม่ได้ ยัยพนักงานเวอร์จิ้นทำเขาเสียผู้เสียคนจริงๆ จากที่เคยตั้งกฎให้ตัวเองจะไม่ยุ่งกับพนักงาน ไม่มีเซ็กส์ในที่ทำงาน. 4เรื่องสั้น แนวPWP > >หลงสวาท boss คลั่งรัก / คลั่งรัก น้องเมียแสนหวาน/ เมียเด็กของคุณป๋า / เล่นกับไฟ
พันดาว สตั๊นท์เกิร์ลสาววัยยี่สิบหกปี เธอเข้าวงการบันเทิงตั้งแต่อายุสิบแปดปี แต่ก่อนหน้านี้เธอใช้ชีวิตในค่ายมวยเล็กๆ เธอเป็นเด็กที่ถูกแม่เอามาทิ้งให้ลุงทองดีช่วยเลี้ยง แล้วหายไปไม่ส่งข่าว ด้วยความสงสารลุงทองดีจึงเลี้ยงเหมือนลูก แต่เนื่องจากสภาพร่างกายบอบช้ำ จึงผันตัวเองมาครูมวยแทน ประจวบกับรุ่นน้องเปิดโรงเรียนสตั๊นท์แมนให้ลุงทองดีเป็นครูสอนเทคนิกการป้องกันตัว เบื้องหน้าพันดาวจะเป็นสาวห้าญไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ แต่เธอมีคนรักที่คบหาตั้งแต่อยู่โรงเรียนสอนสตั๊นท์แมนด้วยกัน แต่ตอนนี้เขากลายเป็นพระเอกละครสุด Hot ในวันที่ทั้งคู่เดินทางไปเข้าฉากสำคัญที่ประเทศจีน พันดาวได้เห็นภาพบาดตาที่คนรักนอกใจ และวันนั้นเกิดอุบัติเหตุไม่คาดฝัน ระเบิดทำงานผิดพลาดพาให้ดวงจิตของพันดาวทะลุมิติมายังดินแดนที่ไม่มีบันทึกไว้ในประวัติศาตร์ พันดาวฟื้นตื่นมาอยู่ในร่างเด็กสาวอายุสิบหกนามว่า เหมยซิง เมืองที่พันดาวไม่รู้จัก ทุกอย่างประหลาดไปหมด ราวกับตัวเองอยู่ในภาพยนตร์จีนกำลังภายใน พล็อตละครแนวย้อนยุคทะลุมิติเคยเห็นมาเยอะแล้ว แต่ทำไมหญิงสาวอย่างเธอต้องมาดูแลชายร่าง ‘ผัก’ อย่างเขา! รับภารกิจส่งร่างผักกลับเมืองหลวง! บุรุษคนหนึ่งแต่งงานมีภรรยาได้หลายคนเป็นที่ยอมรับได้ แต่สตรีนางหนึ่งจะรักใคร่ชายสองคนไม่ได้ คิดถึงเรื่องนี้นางก็อยากเอาหัวโขกต้นไม้ใหญ่ให้ได้สติ นางไม่ใช่หญิงมากรักสองใจนะ! นางแค่...แค่ไม่รู้ว่าตนเองคิดอย่างไรกันแน่.
หมอสาวสู้ชีวิตแต่อกหักทั้งที่ยังไม่ได้บอกรัก เผลอOne Night Standกับผู้ชายคนหนึ่ง ใครเลยจะรู้ว่าเป็นพรหมลิขิตหรือเวรกรรม ทำให้เธอมาเจอกับมาเฟียหนุ่มที่ไม่ยอมปล่อยให้เรื่องของคืนนั้นผ่านเลยไป . . . . "คุณนี่นะเอาใจผู้หญิงไม่เก่ง" เธอทำจมูกย่นใส่เขา "ผิดแล้วผมเอาใจไม่เก่งแต่เอาเก่งนะ เรื่องนี้ผมมั่นใจ" "อีริค!" เธอขึงตาใส่ด้วยใบหน้าแดงเรื่อ "ให้ตายสิ" เขาพึมพำ "ผมเองก็ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะ คุณร่ายมนตร์ใส่ผมหรือเปล่า" "คุณเชื่อเรื่องไร้สาระพวกนั้นด้วยหรือคะ?" "แต่ก่อนผมไม่เคยเชื่อเรื่องdestiny แต่การได้พบคุณมันอยู่นอกเหนือความคาดหมาย บางทีพรหมลิขิตอาจมีจริงก็ได้" หญิงสาวได้แต่อมยิ้ม นั้นสิ ผู้หญิงจืดชืดอย่างเธอได้เจอกับผู้ชายสุดเพอร์เฟกต์อย่างเขาได้ ถ้าวันนั้นก้องภพไม่ประกาศตัวคนรัก เธอคงไม่อกหักจนเสียการควบคุมแล้วได้เจอเขาที่หน้าลิฟต์พอดีอย่างนั้น แถมเจอกันด้วยความบังเอิญอีกด้วย
“เมื่อชะตากำหนดมาให้ทั้งสองครองคู่ ไม่ว่าจะพลัดหลงกันไปทางใดก็ย่อมได้กลับมาพบกันอีกครา” เรื่องราวความรักของหลัวเสี้ยวเวยและหยางเหลาหู่ คู่หมั้นคู่หมายที่มิเคยได้พบหน้า แม้เดิมทีหยางเหลาหู่คิดว่านางตายไปแล้ว แต่ไม่รู้เลยว่า ‘สาวใช้’ ที่เขารับเข้ามาทำงานนั้นจะเป็นคู่หมั้นของเขาเอง เมื่อชะตากำหนดให้ทั้งสองได้เป็นคู่ชีวิต แต่กว่าจะถึงจุดนั้นได้ต้องมาคอยลุ้นกันว่า สาวใช้ตัวจิ๋วกับคุณชายใหญ่แห่งป้อมพยัคฆ์ทมิฬจะลงเอยอย่างไร ....... “นั้นของข้ามิใช่รึ” เขาปลดสายจูงม้า เห็นนางกินพุทราเชื่อมท่าทางเอร็ดอร่อยจึงอดหยอกล้อนางไม่ได้ “แค่พุทราเชื่อม ท่านจะแย่งข้ารึ” นางทำท่าหวงขึ้นมา มันก็แค่พุทราเชื่อม แต่นางไม่ได้กินนานแล้วนี่ “แต่นั้นมันของๆ ข้า เจ้าควรให้ข้ากินก่อน” เขาไม่ชอบกินขนมของหวาน แต่เห็นนางหวงแบบนี้แล้วนึกอย่างแย่งชิง หลัวเสี้ยวเวยส่ายหน้าไปมา กลัวถูกแย่งของกินจึงอ้าปากงับพุทราเชื่อมลูกสุดท้ายไว้ในปาก เหลือเพียงไม้เสียบเปล่าๆ ในมือ คิดว่าอย่างไรของอยู่ในปากนางแล้วเขาไม่มีทางแย่งชิงเอาไปแน่ ทว่านางกลับคาดไม่ถึงว่าเขาจะยื่นมือมารั้งท้ายทอยของนางไว้ โน้มหน้าลงมาประกบปากที่เผยอขึ้นอย่าตกใจของนาง เรียวลิ้นหนาตวัดเอาพุทราเชื่อมในปากของนางมาสู่ปากของเขา 'หวานล้ำเกินคาดคิดจริงๆ'
มู่ลี่หยางใช้ชีวิตเป็นพรานป่าหาของป่าไปขายอยู่หลายปี แต่เข้าป่าครั้งนี้เขาได้พบหญิงสาวผู้หนึ่งหมดสติอยู่จึงช่วยนางไว้ ทว่าทันทีที่นางลืมตา นางกลับจำอะไรไม่ได้แม้แต่ชื่อของตัวเอง เขาจึงจำเป็นต้องดูแลนาง แต่ที่ทำให้เขาหนักใจ ก็คือนิสัยนอนละเมอของนาง เหตุใดทุกครั้งที่นางละเมอต้องมาอยู่บนเตียงเขาด้วยเล่า! “พี่ลี่หยาง!” “นอนดีๆ อย่าฟุ้งซ่าน คืนนี้เจ้าต้องพักผ่อน” “ข้ารู้ แต่ไม่ต้องมัดข้าขนาดนี้ก็ได้”" “ไม่ได้” เขาสะบัดมือเพียงคราวเดียว เปลวเทียนในห้องก็ดับลง “หากจะนอนเตียงเดียวกับข้าก็อย่าดื้อ อย่าซุกซน” “พี่ลี่หยาง” เสียงหวานเอ่ยขึ้น “นอนเสีย!” เขาตวาดทีเดียวหญิงสาวก็เงียบเสียงไป แม้ได้เห็นเพียงแผ่นหลังของเขา นางก็มีความสุข ขอเพียงได้ใช้ชีวิตร่วมกัน ไม่ว่าอย่างไร นางก็ยอมทำทุกอย่าง แม้จะถูกมัดเป็นบะจ่างก็ยอม.
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"