เมียซ่อนเสน่หา “ห้ามแสดงตัวว่าเป็นเมียฉัน และอย่าคิดปล่อยให้ท้องแล้วจะยื้อฉันได้ มันเป็นแค่เกม จบเมื่อไหร่เราเลิกกัน!” ข้ามฟ้าจำต้องเข้าพิธีแต่งงานอย่างไม่เอิกเกริกกับ กีรยาร์ ลูกสาวของแม่บ้านที่พึ่งเสียชีวิตก่อนเขาเดินทางกลับจากต่างประเทศไม่ทันถึงเดือนทั้งที่ก่อนหน้าแม่ของเขาเกลียดชังแม่บ้านกับเด็กสาวคนนั้นเข้ากระดูกดำและพลอยทำให้เขาฝังใจโกรธเกลียดตามไปด้วยเพราะเข้าใจว่าสองแม่ลูกพยายามเอาใจบิดาเพื่อหาผลประโยชน์ เขาตั้งใจว่าจะทำตามความต้องการของพ่อแม่ รักษาการแต่งงานไว้แค่หนึ่งปี แต่จะไม่มีวันญาติดีกับลูกสาวกำพร้า แค่เก็บเธอไว้เป็นแค่ เมียซ่อนเสน่หา แต่จะไม่มีวันรักเป็นอันขาด!
“ซัน...ถึงเวลาแล้วนะลูก ทำไมยังมายืนอยู่ตรงนี้ล่ะ”
เสียงนั้นทำให้ร่างสูงสง่าภายใต้เชิ้ตขาวแขนยาวสวมกางเกง สแล็คสีเทาหม่นซึ่งกำลังยืนกอดอกเหม่อมองอะไรบางอย่างที่ศาลากลางน้ำในบึงขนาดใหญ่ใกล้คฤหาสน์หรูหันกลับมาเพื่อจะพบหญิงวัยประมาณห้าสิบกลาง ๆ ร่างเล็กและยังบอบบางในชุดลูกไม้ราคาแพงตัดเย็บอย่างประณีตงดงามเหมือนใบหน้าผู้สวมใส่ที่ยังคงเค้าความสวยและริ้วรอยบ่งบอกวัยเพียงเล็กน้อยก้าวเข้ามายืนเคียงข้างพลางแตะท่อนแขนแข็งแกร่งนั้นพร้อมด้วยรอยยิ้มที่ไม่ใคร่เปิดกว้างนัก ชายหนุ่มระบายลมหายใจและขบกรามเบา ๆ ใบหน้าหล่อเหลาของลูกชายเจ้าสัวใหญ่ติดอันดับต้นของเมืองไทยในวัยยี่สิบแปดฉายความเคร่งเครียด ประกายตาดุดันฉายออกมาจากดวงตาดำยาวรียามจ้องมอง พิศสุภางค์ มารดาของเขาที่เผยรอยยิ้มแบบกล้ำกลืนออกมาอีกครั้ง
“ว่าไงล่ะลูก ทุกอย่างพร้อมแล้วนะ ผู้ใหญ่ฝ่ายเรา ฝ่ายเจ้าสาว”
“มีอะไรที่ผมต้องทำบ้าง...สำหรับงานนี้”
คำถามนั้นออกจะเยือกเย็นทว่าแฝงไว้ด้วยความดิบดันโดยปราศจากความตื่นเต้นแม้เขาจะได้ยินมารดาเอ่ยคำที่ไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็อยากได้ยินออกมา พิศสุภางค์แสร้งมองไปทางอื่น ไม่อยากสบนัยน์ตากร้าวกล้าของ ข้ามฟ้า พัฒนะดลชัย ลูกชายคนเดียวของเธอและเจ้าสัวนพ หรือนพรัตน์ พัฒนะดลชัย ที่เพิ่งบินกลับมาจากอังกฤษไม่ถึงสัปดาห์ก่อนที่เขาจะรู้ว่าต้องแต่งงานกับลูกสาวของแม่บ้านที่เพิ่งเสียชีวิตไปก่อนหน้านี้ไม่ทันเท่าไหร่โดยไม่ได้ตั้งตัว พิศสุภางค์รู้ดีว่าเรื่องนี้บีบคั้นความรู้สึกของลูกสักแค่ไหนหากก็ต้องยิ้มและทำเสมือนว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ทั้งที่ก่อนหน้ามีปัญหามากมายและยังไม่ได้สะสางสิ่งที่ค้างคาใจทั้งระหว่างเธอกับเจ้าสัวนพและลูกชายคนเดียว
“ลูกก็ต้องเซ็นชื่อในใบทะเบียนสมรสระหว่างลูกกับ...กีรยาร์”
“ผมน่าจะได้ทำอย่างอื่นมากกว่ามาทำเรื่องบ้า ๆ นี่!”
“ซัน...ฟังแม่...ฟังแม่”
พิศสุภางค์รั้งแขนบุตรชายที่เริ่มมีท่าทีกระฟัดกระเฟียดหลังจากเขานิ่งเงียบมาหลายวันนับแต่รู้ว่าต้องจดทะเบียนสมรสกับเด็กสาวที่เขาเองก็เคยเห็นหน้า เคยรู้จักแต่ไม่นึกว่าวันหนึ่งหล่อนจะมาเป็นเจ้าสาวของเขา หญิงวัยกลางคนจับแขนแกร่งทั้งสองนั้นไว้ราวกับจะปรามอารมณ์ร้อนของข้ามฟ้าที่เธอรู้ว่าถ้าเขาเดือดขึ้นมาก็ไม่มีอะไรจะทัดทานได้ นอกเสียจาก...
“ทำเพื่อแม่นะลูก...เรื่องนี้แม่ไม่อยากให้พ่อต้องเดือดร้อนใจ”
“ด้วยการไปรับปากแม่บ้านก่อนตายว่าจะคอยดูแลลูกสาวของผู้หญิงคนนั้นให้สุขสบายตลอดชีวิต แม่ครับ...พ่อ...เคยทำอะไรกับแม่ไว้ตั้งเท่าไหร่ แม่ไม่เคยจำหรือแม่รักพ่อถึงขนาดลืมทุกอย่างที่พ่อเคยทำให้แม่เสียใจ เรื่องแม่บ้านคนนั้นก็เหมือนกัน เมื่อก่อนแม่บอกผมว่าเองว่าเกลียดอย่างกับอะไรและไม่คิดจะให้อภัยเรื่องที่พ่อปันใจให้ผู้หญิงคนนั้น แล้วตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นครับแม่ ถ้าพ่อคิดจะโอบอุ้มเลี้ยงดูลูกเมียน้อยทำไมต้องให้ผมเข้ามามีส่วนรับผิดชอบเด็กผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าคนนั้นด้วย!”
“แค่ลูกยอมเซ็น...ยอมลงชื่อในใบทะเบียนสมรส คิดเสียว่ามันก็แค่กระดาษแผ่นเดียว”
“แต่มันจะผูกมัดผมไว้กับเด็กคนนั้น มันไม่ใช่แค่กระดาษแต่มันเป็นกรงขังอิสรภาพของผมครับแม่”
“แม่เข้าใจลูก...แต่ซันก็ยอมทำเพื่อแม่ได้นี่ไม่ใช่หรือ”
“ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ผมจะไม่มีวันกลับมาเหยียบที่นี่เป็นอันขาด!”
เสียงกร้าวของเขาทำให้อีกฝ่ายนิ่งไปชั่วอึดใจ มันเป็นความผิดของเธอเองแต่แรกที่ฝังความชิงชังลงในหัวใจของลูกชายคนเดียวจนข้ามฟ้ากลายเป็นคนเก็บกด อารมณ์ร้ายและที่สำคัญเขาไม่เคยยอมรับว่าเจ้าสัวนพรัตน์จะกลับตัวเป็นพ่อที่ดีได้เพราะความฝังใจในอดีตเรื่องความเจ้าชู้ของบิดาที่ทำให้พิศสุภางค์ต้องเก็บความขมขื่นและเสียน้ำตาให้เขาเห็นอยู่เป็นนิจ
ชายหนุ่มตั้งปณิธานว่าจะไม่มีวันทำให้มารดาเสียใจ แต่แม้ว่าเขาจะเทิดทูนแม่มากแค่ไหนหากทว่ารอยแผลในอดีตเรื่องของพ่อตั้งแต่เล็กจนโตทำให้เขากลายเป็นคนเย็นชาและไม่เคยเห็นค่าของผู้หญิง
ไม่มีใครรู้ว่า นันทินี เลขาของ เจตต์ มีงานอีกอย่างคือการเป็นนางบำเรอลับๆ ของเขา กระทั่งวันหนึ่งเธอไม่สามารถทำหน้าที่นั้นต่อไปได้เพราะนันทินีหลงรักท่านประธานสุดหล่อ เธอตัดสินใจลาออกแต่เขากลับไม่ยินยอม ก็ในเมื่อเธอจากไปพร้อมหอบลูกในท้องของเขาไปด้วย
เธอยอมทนให้เขาดูถูก เป็นแม่ของลูกให้สามีของพี่สาว จเด็จ - นภัทสรีย์ นภัทสรีย์ ยอมรับข้อเสนอมีลูกกับ จเด็จ สามีของ เพียงกมล พี่สาวต่างแม่ที่มีปัญหาสุขภาพไม่สามารถมีลูกได้และชีวิตอาจไม่ยืนยาว เพื่อตอบแทนบุญคุณที่เพียงกมลส่งเสียให้เธอเรียนจนจบ ทั้งที่ จเด็จไม่เห็นด้วยแต่แรกและแสดงท่าทีรังเกียจเพราะคิดว่า นภัทสรีย์อยากได้สามีของพี่สาว และยิ่งกว่านั้นคืออยากได้มรดก แต่แล้วเขาเองเผลอมีความสัมพันธ์กับนภัทสรีย์จนเธอตั้งท้อง แต่เพียงกมลกลับเสียชีวิตเสียก่อนน้องสาวคลอด เมื่อไม่มีพี่สาวแล้ว นภัทสรีย์ก็ตัดสินใจยอมจากไปทั้งที่อุ้มท้องแก่เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าเธอไม่ต้องการอะไรทั้งสิ้น ทั้งทรัพย์สมบัติและที่ดินแม้จะรักสามีของพี่สาวที่รังเกียจเดียจฉันท์เธอ ไม่ต้องการเป็นแค่ เมียแทนรัก ถึงเวลานั้นจเด็จจึงรู้ใจตัวเองว่าเขารักเธอมากแค่ไหน และไม่สามารถปล่อยเมียกับลูกไปจากชีวิตของเขาได้
“มาเรียสจะไม่เป็นอะไร เขาจะไม่บาดเจ็บอาการสาหัสและต้องตายถ้าคนที่ขับรถพาเขาไปคืนนั้น ไม่ใช่คุณ!” เบน คริสเตียนเซน จะไม่ยอมสูญเสียน้องชายฝาแฝดของเขาไปโดยไม่ได้ลากตัวคนผิดมาลงโทษ เขาล่อหลอก พลอยพิชญา มายังสกรูวา แห่งหมู่เกาะโลโฟเตนเพื่อจองจำเธอไว้กับอเวจีชั่วนิรันดร์ในสวรรค์ของชาวไวกิ้ง เขาคือมัจจุราชที่จะลากเธอลงสู่ห้วงลึกที่สุดของมหาสมุทรแห่งความสิ้นหวัง ทว่าเธอกลับยินดีชดใช้ความผิดแม้แลกด้วยวิญญาณที่ถูกร้อยรัดจากความชิงชัง หากแต่พิศวาสเถื่อนนั้นคือการลงทัณฑ์หรือเสน่หาที่พันธนาการตัวเขาไว้จนดิ้นไม่หลุด
ภารกิจสำคัญของ อลินทิรา คาฮานา สายลับสาวลูกครึ่งไทย เวเนซูเอลา หรือที่รู้จักในองค์กรว่า ออลโซย่า คือการโจรกรรมข้อมูลสำคัญของธาตุชนิดใหม่ที่สามารถพัฒนาเป็นอาวุธ ซึ่งมีอานุภาพร้ายแรงกว่านิวเคลียร์ สายลับแสนสวยมือหนึ่งได้ข้อมูลนั้นไป แต่เธอกลับต้องพบกับความจริงอันน่าพรั่นพรึงยิ่งกว่า เพราะเธอกำลังถูกตามล่า ไม่ใช่แค่องค์กรลับที่สั่งเธอมา แต่ยังมีเขา แดเนียล ไพรซ์ เทพบุตรผู้หล่อเหลาเกินใครในตระกูลขุนนางเก่าอันมั่งคั่ง มาเฟียผู้หยิ่งทะนงและเลือดเย็นเจ้าของข้อมูลลับที่ถูกโจรกรรม เขาควานหาตัว ออลโซย่า แทบพลิกแผ่นดิน แต่เมื่อได้ตัวเธอมา เขากลับ ฆ่า เธอด้วยเสน่หาและพิศวาสร้อนแรง
เมมนอน ราชองครักษ์หลวงแห่งฟาโรห์รามเสสมหาราช ผู้มีหัวใจรักมั่นคงต่อเจ้าฟ้าหญิงเนเฟอร์ติตี หากเมื่อถูกหักหลัง รักจึงกลายกลับ เป็นความเคียดแค้นชิงชังอย่างมิอาจเลี่ยง เนเฟอร์ติตี เจ้าฟ้าหญิงแห่งนครธีปส์ พระราชธิดาในฟาโรห์รามเสสและพระมเหสีเอกเนเฟอร์ตารี พระชนมายุ ๑๗ ชันษา หัวใจของนางมอบไว้แด่ราชองรักษ์หลวงเมมนอนผู้เดียวเท่านั้น “เมมนอน…เกิดอะไรขึ้น…ท่านบาดเจ็บ” “อย่ามาแสร้งว่าท่านเป็นห่วงเป็นใยข้าเจ้าหญิงเนเฟอร์ติตี !” เมมนอนคำรามลั่นพร้อมทั้งดึงข้อพระบาททั้งสองจนร่างทั้งร่างของเจ้าหญิงเซเข้าหาร่างสูงใหญ่ เนเฟอร์ติตีสั่นไปหมดด้วยไม่เคยเห็นชายหนุ่มโกรธมากขนาดนี้ หากดูเหมือนทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดแล้ว เขาไม่สนใจแม้แต่น้ำพระเนตรของเจ้าหญิงซึ่งเคยเป็นที่รัก มีแต่จะเดือดดาลและบีบข้อพระหัตถ์แรงขึ้น “เมมนอน…. ท่านเป็นอะไรไป ข้าเจ็บ!” “เนเฟอร์ติตี…ท่านคงรู้เห็นกับรามเสสส่งคนไปกำจัดข้าในการเดินทางครั้งนี้ แสร้งทำดีให้ข้าไปอาบูซิมเบลแล้วตลบหลังด้วยการส่งนักฆ่าขึ้นไปบนเรือหลวง เท่านั้นไม่พอ พวกท่านอำมหิตนักแม้แต่ทหารที่ไปกับข้าก็ไม้ละเว้นชีวิตเพื่อให้ใครๆเข้าใจว่านี่เป็นการปล้นสะดมต์ บอกข้าสิเนเฟอร์ติตี…บอกข้าว่าหัวใจของท่านทำด้วยอะไรถึงได้โหดร้ายยิ่งกว่าอนูบิส!” “หยุดปรักปรำข้าเดี่ยวนี้! ข้าไม่รู้ไม่เห็นสิ่งใดที่ท่านกล่าวมา ท่านน่าจะรู้ว่าข้ามิเคยคิดจะทำอะไรเช่นนั้น” เสียงนางอ่อนลงในตอนท้ายราวจะบอกให้รู้ว่าความอาลัยนั้นยังติดลึกในใจมากเหลือเกิน หากสำหรับราชองครักษ์หนุ่มกลับคิดตรงกันข้าม เนเฟอร์ติตีก็เหมือนน้ำผึ้งอาบยาพิษ นางแสร้งทำให้เขาสงสารเพื่อคิดจะพล่าผลาญวิญญานของเขาในภายหลัง “ข้าเคยหลงเชื่อพวกท่าน ยอมมอบชีวิตและความภักดีแก่องค์สมมติเทพแห่งอมุน-รา เป็นนายทหารที่ยอมตายแทนองค์เหนือหัวได้ทุกเวลา... และสำหรับท่าน ข้าก็ได้มอบความรักอย่างชายคนหนึ่งที่พึงรักหญิงเดียวอย่างสุดหัวใจ หากแต่สิ่งที่ข้าได้กลับคืนก็แค่คำลวงและความทรยศหักหลัง ท่านจงรู้ไว้ว่าข้าหมดสิ้นแล้วซึ่งความไว้วางใจ ระหว่างท่านกับข้าให้มันเหมือนสายน้ำไนล์ที่ไหลไปไม่มีวันหวนคืน!”
แม่ทัพเฉิงจิ้นเหอ หนึ่งในแม่ทัพผู้เยี่ยมยุทธถูกส่งตัวมายังดินแดนลับเร้นเพื่อกวาดล้างอำนาจของเหล่ามาร และหนึ่งในเหตุผลที่เขาต้องมาที่นี่ก็เพื่อตามล่า นางมารหมื่นบุปผา ผู้ซึ่งปลิดชีวิตคู่หมายของเขาโดยไร้ความปราณี หากแต่เมื่อเฉินจิ้นเหอได้พบนาง โลกอันเปล่าร้างนั้นเสมือนกลับมาเบ่งบานในหัวใจ ของจอมยุทธผู้ไร้รัก
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
ตลอดระยะเวลาสามปีของการแต่งงาน เธอรู้สึกสิ้นหวัง ที่ถูกบังคับให้เซ็นใบหย่า ทั้งๆที่เธอกำลังท้อง เธอใจสลายกับความไร้มนุษยธรรมของเขา กระทั่งเธอออกไปจากชีวิตของเขา เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเธอคือรักแท้ของเขา ไม่มีวิธีใดที่จะเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของเธอให้หายขาดได้ เขาจึงมอบความรักทั้งหมดของเขาให้แก่เธอเพื่อชดเชย
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"