‘มาร์คัส นิคาซิโอ้’ นักธุรกิจเลือดเย็น ไร้หัวใจ และเป็นเสือผู้หญิง เขาไม่ชอบการผูกมัดแต่สนุกกับการเปลี่ยนรสชาติคู่นอนไปเรื่อยๆ ‘เหมือนฟ้า’ หญิงสาวพรหมจรรย์ที่ถูกขายให้มาเป็นคู่นอนชั่วคราวของมาร์คัส เมื่อเธอต้องมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกับเขาร่วมกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งในฐานะนางบำเรอ เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขามีอะไรด้วยโดยลืมที่จะป้องกัน ทั้งที่ปกติแล้วไม่เคยพลาดเรื่องนี้สักครั้ง เธอทำให้เขาฉีกทุกกฎเกณฑ์ที่เคยตั้งไว้ เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อเธอเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมา เพื่อปกป้องลูกในท้องจึงต้องหนีไปโดยไม่บอกเขาสักคำว่าในท้องของเธอมีสายเลือดของเขาอยู่ เขาจึงพลิกแผ่นดินอย่างบ้าคลั่งเพื่อตามหาเธอ... โทษฐานที่กล้าหนีไปจากเขา คือเธอต้องมาเป็นภรรยาเพียงคนเดียวที่เขารักตลอดไป
มาร์คัส นิคาซิโอ้ นั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้สีดำสนิทภายในห้องหรูหราของโรงแรมที่มีเพียงเศรษฐีเท่านั้นที่จะเข้าพักได้ ดวงตาสีน้ำเงินเข้มมองดูผู้หญิงสิบคนที่ยืนสวมชุดชั้นในเรียงแถวอยู่ต่อหน้า
สาวๆ เหล่านี้ดีกรีระดับนางแบบ ดารา พริตตี้ ทรวดทรวงองค์เอวเป๊ะหมดทุกจุด จุดไหนที่ไม่เป๊ะก็ไปเสริมแต่งด้วยเทกนิคทางการแพทย์จนงดงามสมบูรณ์แบบ
ทั้งหมดต่างยิ้มยั่วยวนเขา หวังว่าจะได้เป็นหนึ่งในคนที่เข้าตามาร์คัส...
ถึงแม้ว่าเขาจะได้ชื่อว่าเป็นจอมโหดและไร้หัวใจ แต่เขาก็มีเงินเยอะมาก และพร้อมจะมอบรางวัลให้ผู้หญิงที่ทำให้เขาถูกใจ ไม่ว่าปรารถนาสิ่งใด คงมีเพียงเดือนดาวและทะเบียนสมรสเท่านั้นที่เขาไม่สามารถให้ใครได้
ถ้าพูดถึงทรวดทรงที่โดนใจสุดคงไม่พ้น... ชายหนุ่มจับจ้องมองโศภิตา ดีกรีดารานางยั่วสุดเซ็กซี่ ก่อนชี้นิ้ว
“ฉันเลือกเธอ”
หญิงสาวยิ้มกว้าง เชิดหน้าขึ้น ท่ามกลางสีหน้าผิดหวังของสาวๆ คนอื่น เธอนวยนาดมาย่อกายตรงหน้ามาร์คัส
“ขอบคุณนะคะคุณมาร์คัส”
“อย่าเรียกทำสนิทกับฉัน” บอกเสียงเย็น “ให้เรียกฉันว่านิคาซิโอ้”
เธอหน้าเสียเล็กน้อย แต่พอคิดว่าตัวเองโชคดีที่จะได้ปรนนิบัติมาร์คัสเป็นเวลา 1 เดือนเพื่อแลกกับสิ่งที่ต้องการ เธอก็กลับมายิ้มหวานได้ตามเดิม
“ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ ฉันชื่อโศภิตานะคะ เรียกว่าโศก็ได้”
ชายหนุ่มพยักหน้า ก่อนปรายตามองผู้หญิงที่เหลือ “ใส่เสื้อผ้าแล้วก็ไปรับเงินค่าเสียเวลาได้”
ทุกคนทอดถอนหายใจยาวเหยียด ก้มเก็บเสื้อผ้ามาสวม ก่อนจะเดินออกจากห้องไปรับเงินชดเชยค่าเสียเวลาจากลูกน้องคนสนิทของมาร์คัสที่รออยู่
ชายหนุ่มสั่งโสภิตา “ถอดชุดชั้นในออกซะ”
เธอรีบร้อนถอดออกด้วยความเต็มใจ ก่อนจะขึ้นไปนอนทอดกายอยู่บนเตียงรอ ร่างสูงใหญ่ลุกตามขึ้นเตียง ถามเสียงเย็นชา
“รู้ใช่ไหมว่าเธอมีหน้าที่ทำให้ฉันมีความสุข 1 เดือน”
“รู้ค่ะ”
“แล้วฉันจะให้ทุกอย่างที่ต้องการ ไม่ว่าจะเงิน ทอง หรือทรัพย์สินอะไร”
“ค่ะ” เธอพยักหน้า ดวงตาเป็นประกาย ในขณะที่มาร์คัสปลดเข็มขัดออกแล้วรูดซิบกางเกง ควักเจ้าโลกออกมาโดยไม่ถอดเสื้อผ้าตัวเองแม้แต่ชิ้นเดียว จากนั้นก็จับเธอแหกขาแล้วสวมถุงยาง จากนั้นยัดเยียดความเป็นชายเข้าไป กระแทกกระทั้น ไม่เล้าโลม ไม่สร้างบรรยากาศอะไรทั้งสิ้น ซอยๆ ไม่ฟังเสียงอะไรจนเธอเจ็บแสบเพราะแรกๆ นั้นขาดน้ำหล่อลื่น
“อะ...” เธอตาเหลือก จุกและแสบไปหมด คู่นอนที่ผ่านมาของเธอไม่มีใครดิบและเถื่อนขนาดนี้มาก่อน จากที่ควรมีความสุขสมก็กลายเป็นความเจ็บปวด
“ทำไม...ไม่ชอบหรือไง” เขาถามเสียงเรียบ แววตาเฉยเมย ซึ่งเธอรู้ดี...หากเขาไม่พอใจก็จะไล่ให้ออกจากห้องได้ง่ายๆ แม้จะยังไม่เสร็จก็ตาม หญิงสาวฉีกยิ้ม แสร้งครางกระเส่าเหมือนเสียวมาก ทั้งที่จริงๆ แล้วเจ็บ และภาวนาให้เกมพิศวาสครั้งนี้จบลงไวๆ
“ชอบสิคะ อ๊ะ อ๊าส์ส์”
เขายิ่งเพิ่มความรุนแรงมากขึ้น...เนิ่นนานจนเธอหมดแรง ทั้งที่เป็นฝ่ายนอนเฉยๆ ทว่าเรี่ยวแรงกลับหดหาย ต่างจากชายหนุ่มที่ยังคงความเสมอต้นเสมอปลายในการกระหน่ำทิ่มแทง มีเพียงหยดเหงื่อที่ซึมเล็กหน่อยตรงข้างขมับเท่านั้นที่บอกให้รู้ว่าเขาใช้แรงเยอะแค่ไหน
“มะ ไม่ ไม่ไหวแล้วค่ะ อา...” เธอครางในลำคอ สั่นไปทั้งตัว กว่าเขาจะเสร็จสิ้นบทสวาทก็ใช้เวลานาน...นานจนเธอแทบจะตายเอาเสียให้ได้
เสร็จกิจ มาร์คัสก็ผละถอยห่างทันควัน รูดซิบกางเกง ไม่เหลือบมองร่างดาราสาวที่นอนระทวยหน้าซีดอยู่บนเตียงสักนิด
“เดี๋ยวย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านฉัน1 เดือนนะ”
“ค่ะคุณนิคาซิโอ้” รับคำเสียงแผ่วโหยเหมือนคนใกล้ตาย ในขณะที่ชายหนุ่มเปิดประตูออกจากห้อง วันนี้เขาเหมาชั้นบนสุดของโรงแรมทั้งชั้น นอกห้องสวีทจึงมีแต่คนของเขาพลุกพล่าน
เขาเป็นคนรักษาความสะอาด ทุกครั้งที่มีเซ็กซ์กับใครจะต้องสวมถุงยาง แม้ลึกๆ จะอยากทำสดๆ โดยไม่ต้องใช้ถุง แต่เพราะผู้หญิงที่ต้องการเงินจนยอมปรนเปรอกามให้เขานั้นแต่ละคนก็ล้วนเคยมีประสบการณ์เรื่องอย่างว่ามาแล้วทั้งนั้น
จะว่าไปตั้งแต่เขาเริ่มทำผู้หญิงเป็น ไม่มีสักครั้งที่จะได้ชิมรสสาวบริสุทธิ์
แต่ก็เอาเถอะ แค่ได้ปลดปล่อยก็พอใจแล้ว
เรนดิชยืนพินอบพิเทา อีกหลายคนยืนเอามากุมเป้าก้มหน้าเรียงรายอีกเกือบสิบคน...บนพื้นกระเบื้องที่เยียบเย็นมีร่างเล็กบางในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นตัวเก่าๆ นั่งคุกเข่าก้มหน้าอยู่ ผมหยักศกยาวถึงกลางหลังยุ่งรุงรัง
“ท่านครับ...” เรนดิชปรายตามองสาวร่างเล็กที่ไม่ยอมเงยหน้าสบตาใครทั้งสิ้น “ผมไปทวงหนี้จากไอ้ลมแล้ว แต่มันบอกไม่มีอะไร ทรัพย์สินมีค่าในบ้านก็ขายจนเกือบหมด มันให้ตัวผู้หญิงคนนี้มา บอกว่าเป็นน้องสาวมัน ขอยกให้ท่านเพื่อขอลดหนี้ครับ”
มาร์คัสขมวดคิ้ว “จะบ้าหรือไง เงินตั้งสองล้าน จะให้ตัวเด็กมอมแมมมาคนนึงเพื่อขอลดหนี้เนี่ยนะ บาทเดียวฉันยังไม่อยากลดให้เลย”
“ถ้าขัดเนื้อขัดตัวดีๆ แล้วส่งไปขายล่ะครับ” เรนดิชแนะนำ คิดว่าปกติเจ้านายของเขาก็ทำธุรกิจสีเทาๆ อยู่แล้ว แต่เรื่องยาเสพติดกับค้ามนุษย์นี่ไม่เคย ถ้าหากทำล่ะก็...จะต้องรุ่งแน่ “ลองทำด้านนี้ดูบ้างดีไหมครับ”
หญิงสาวเนื้อตัวสั่นเทา มือกำแน่นวางบนต้นขา รูปร่างที่ผ่ายผอมและท่าทางหวาดกลัวของเธอทำให้มาร์คัสมองขันๆ
“ไหนเงยหน้าขึ้นสิ”
เธอแต่งงานกับสามีที่เย็นชา หน้าดุ และไม่เคยบอกเธอว่ารักสักคำ เธอจะอบอุ่นแค่ตอนเขาร่วมรักด้วย จากนั้นเธอจะรู้สึกเหน็บหนาวกับความเฉยชาที่เขามีให้ สิ่งเดียวที่ทำให้เธอมีกำลังใจคือการตั้งครรภ์ลูกแฝด เธอไปจากเขาโดยไม่ล่ำลา 4 ปีต่อมา เธอและเขาได้พบกันอีกครั้ง พร้อมเด็กฝาแฝดวัย 3 ขวบที่เรียกเขาว่า ‘พ่อ’
เพราะน้ำเมาในคืนนั้น เธอจึงพลาดท่า ‘ท้องไม่มีพ่อ’ เธอจำผู้ชายคนนั้นไม่ได้ ไม่รู้ว่าเขาคือใคร สิ่งที่จำได้ดีคือเสียงของเขาเท่านั้น วันเวลาผ่านไป เธอคลอดลูกชายฝาแฝด มีคนแปลกหน้ามาจับตัวเธอและลูกๆไป…คฤหาสน์หลังใหญ่ราวกับวังคือสถานที่เธอและลูกถูกพาตัวมา เธอได้พบใครคนหนึ่งซึ่งมีใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตร แต่ทว่าแววตากลับเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง เขาเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ “ในที่สุด ผมก็ตามหาคุณเจอเสียทีนะ” เธอจำได้…เสียงทุ้มทรงอำนาจที่ไม่เคยลืมเลย เขาคือผู้ชายในคืนนั้น ! “คุณตามหาฉันเจอได้ยังไง” “ไม่มีอะไรที่ผมต้องการแล้วจะไม่ได้หรอกนะ ถึงแม้จะใช้เวลานานไปหน่อยก็เถอะ” หญิงสาวนั่งคุกเข่ากอดลูกๆแนบอก เนื้อตัวสั่นระริก ถามด้วยเสียงที่สั่นจนควบคุมไม่อยู่ “คุณต้องการอะไร” “ตอนแรกแค่อยากรู้ว่าผู้หญิงคนไหนกันที่มาเสียตัวให้ผมแล้วก็ชิ่งหนีไป แต่พอรู้ว่าคุณมีลูก ผมก็ต้องการลูก” “ไม่ได้นะ” เธอกอดลูกชายทั้งสองแน่นกว่าเดิม “เด็กๆเป็นลูกของฉัน ไม่เกี่ยวกับคุณ” ร่างสูงขยับมายืนใกล้ๆ หรี่ตามองเธอและเด็กๆ ก่อนยกมุมปากเป็นรอยยิ้มหยัน “มีแค่มดลูก คุณจะท้องได้เองหรือไง ถ้าไม่ได้สเปิร์มจากผมไปน่ะ” หญิงสาวหน้าร้อนวูบ… เพิ่งรู้ก็วันนี้เองว่า พ่อของลูกเธอนั้นไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา แต่เป็นประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ร่ำรวยมหาศาล ที่สำคัญเขาต้องการลูกๆ เธอจะต้องหนีจากเงื้อมมือของเขาให้ได้ อุตส่าห์อุ้มท้องมาตั้ง 9 เดือน จะยอมให้เขามาพรากลูกไปจากอกไม่ได้เด็ดขาด แม้จะตั้งใจเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะต้องหนีให้ได้ แต่ทว่าสุดท้ายแล้ว…นอกจากจะหนีไม่พ้นแล้ว อย่าว่าแต่ลูกเลย แม้แต่หัวใจของเธอก็ตกเป็นของเขา !
ปภาวีหลงรักนัธทวัฒน์ข้างเดียวมานานแล้ว ในวันที่เขาหมั้นหมายกับผู้หญิงคนอื่น เป็นวันที่เธอพลาดพลั้งมีอะไรกับเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เมื่อพ่อขายเธอให้เป็นเมียเก็บของเขาในราคา 3 ล้าน ตอนกลางวันเธอเป็นคนรับใช้ที่โดนทุกคนในบ้านกดขี่รังแก ส่วนค่ำคืน เธอคือนางบำเรอของท่านประธานที่มองว่าเธอเป็นเพียงของเล่นเท่านั้น เมื่อเธอเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมาและอยู่ในความเสี่ยง ‘แท้งคุกคาม’ หนทางเดียวที่จะปกป้องลูกฝาแฝดชายหญิงในท้องไว้ได้คือเธอต้องหนีไปจากเขา...!!
เธอเป็นเลขาของเขา ส่วนเขาก็เป็นเจ้านายของเธอ.... อัมพิกาตกหลุมรักนิโคลัสตั้งแต่แรกเห็น ทว่า...สถานะระหว่างเลขากับท่านประธานช่างต่างกันจนเธอไม่อาจคาดหวังเกินตัว 1 ปีผ่านไป จากการได้ทำงานใกล้ชิด เธอยิ่งหวั่นไหวจนยากจะถอนหัวใจ ได้แต่เก็บงำความรักไว้เป็นความลับในใจ ไม่สามารถเอ่ยปากไปได้ จนวันหนึ่ง เธอและเขาต่างเมาด้วยกันทั้งคู่จนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน เธอยินยอมเพราะรัก แต่เขามีเพียงความใคร่ ในวันที่เสียตัวให้เขาแล้ว เขาพาเธอไปอยู่ด้วยกันที่บ้าน...ที่นั่น ก็มีสาวสวยอยู่แล้วคนหนึ่ง เขาตั้งกติกาว่า ระหว่างเธอกับผู้หญิงคนนั้น...หากใครมีทายาทให้เขาได้ก่อน เขาจะยอมจดทะเบียนสมรสด้วย เพราะสิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่ความรัก แต่เป็นทายาทสืบสกุล ! ผู้ชายเลือดเย็นคนนี้น่ะหรือที่เธอรัก...ต่อให้เธอเกิดตั้งท้องขึ้นมาก็อย่าฝันเลยว่าเธอจะยอมให้เห็นหน้าลูก !!
สรวิชญ์คือรักแรกของฝากขวัญ... เธอเป็นลูกสาวหัวหน้าคนงาน ส่วนเขาคือลูกชายเจ้าของไร่สิงห์คำรามที่อายุมากกว่าเธอ 5 ปี ความใกล้ชิดก่อเกิดความสายสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง เธอในวัยเยาว์ ไร้เดียงสา เรียนยังไม่จบมัธยมปลายก็เสียตัวให้เขา เธอวาดฝันถึงอนาคตที่ดี ความรักที่สวยงาม แต่แล้ว...ในวันที่เธอจบการศึกษาชั้น ม.6 คือวันเดียวกับที่ถูกเขาทอดทิ้ง พ่อพาเธอไปอยู่กรุงเทพเพื่อฟื้นฟูสภาพจิตใจ ในขณะที่ท้องของเธอเริ่มโตขึ้นทุกวัน โดยที่สรวิชญ์ไม่เคยรู้เลยว่าเธออุ้มท้องสายเลือดของเขาอยู่ เวลาผ่านไป 6 ปี ลูกสาวของเธออายุ 5 ขวบ เธอได้เดินทางกลับมาที่ไร่สิงห์คำรามเพื่อดูแลสรัณซึ่งเป็นเจ้านายเก่าของพ่อ เธอและเขาได้พบกันอีกครั้ง...เขาไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว จากหนุ่มหน้าใส กลายเป็นผู้ชายดุดัน ไว้หนวดเครา ตัวโตร่างใหญ่ ที่สำคัญ...เขามีคู่หมั้นแล้ว แต่เธอไม่มีทางให้เขาสมหวังหรอกนะ เธอเคยเสียใจมากแค่ไหน เขาต้องได้รับความเสียใจมากกว่าเธอ ฝากขวัญไม่รู้เลยว่า...ความอยากเอาคืนในวันนั้น จะทำให้เธอตกหลุมรักอดีตสามีเป็นครั้งที่สอง ทว่าเธอไม่ใช่เด็กสาวม.ปลายผู้ไร้เดียงสาอีกแล้ว เธอไม่มีวันทำผิดพลาดเหมือนเมื่อก่อนแน่ๆ !
เธอเคยคิดว่าเขา รัก’จึงยอมยกให้ทั้งตัวและหัวใจ ทว่าในความจริง เธอเป็นได้แค่ ‘เมียในความลับ’ ที่ทำได้เพียงรอเวลาให้เขามานอนด้วย เจ้าสาวที่เขาจะแต่งงานด้วย ไม่ใช่เธอ แต่เป็นผู้หญิงคนอื่น และฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้ความอดทนของเธอขาดลงก็คือการที่เธอตั้งครรภ์ แต่เขากลับแนะนำให้ไปทำแท้ง พอที...เธอไม่สามารถคบกับผู้ชายใจร้ายเช่นเขาได้อีก พรอุษาตัดสินใจตัดขาดความสัมพันธ์ที่มีแต่ความเจ็บปวด อุ้มท้องลูกน้อยหนีไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ 4 ปีผ่านไป บาดแผลในใจเริ่มจางหาย พร้อมลูกสาวที่เติบโตมาอย่างน่ารัก แล้วในวันหนึ่ง...โชคชะตาก็ทำให้เธอบังเอิญพบเจอกับสามีเก่าอีกครั้ง ถ่านไฟที่ยังไม่ทันได้ดับสนิทเริ่มติดไฟขึ้นมาอีกครั้ง...แต่ทว่าเธอจะไม่มีวันยอมผิดพลาดอีกเป็นครั้งที่สองแน่ๆ ...................... “นี่มัน” ชายหนุ่มย่นหัวคิ้ว ดึงแผ่นทดสอบมาดู... ถึงเขาจะเป็นผู้ชาย แต่ก็ใช่ว่าจะไม่รู้ว่าที่ถืออยู่นี้คืออะไร แล้วความหมายของสองขีดแดงคืออะไร...สายตาคู่คมจ้องหน้าเธออย่างเดือดดาล “เธอท้องเหรอ” “คือ...มัน...เอ่อ” เธออึกอัก “เธอท้อง...” เขากดเสียงให้ต่ำลงไปอีก ส่งผลให้เธอตัวลีบเล็ก อึกอัก “พิมลองตรวจดู ไม่คิดเหมือนกันว่ามันจะขึ้นสองขีด” “ไม่คิดงั้นเหรอ” ชายหนุ่มแค่นเสียง แสยะมุมปาก ปล่อยมือจากเธอพร้อมขยำแผ่นทดสอบปาลงพื้น “ฉันจะถือซะว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น ไปเอาเด็กออกซะ”
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀