เกริ่น.... ....ยะ..อย่านะ..พี่กำลังเข้าใจผิดอยู่..อึก..~ ผมไม่สนใจที่เธอพูด ผู้หญิงคนนี้แสดงละครเก่งจริงๆ ผมเกือบจะเชื่อเธอแล้วว่าเธอไม่ได้ขายตัว ผม: เลิกเล่นได้แล้ว เรามามีความสุขกันดีกว่า ...ยะ..อย่า..หนูไม่ได้ขายตัวจริงๆ หนูไม่ได้แสดงละครอะไรทั้งนั้น หนูพูดเรื่องจริง ปล่อยหนูไปเถอะ !! ผมกดท่อนเอ็นเข้าไปที่ช่องเสียวสีชมพูชวนหลงไหลนั้น กึด~ “อ๊า~ เข้าอยากจังวะ” ผมก็มมองดูรอยเชื่อมระหว่างผมกับเธอ “เชี้ย...เลือด !!” ผมมองหน้าผู้หญิงคนนั้น เธอนอนน้ำตาคลอ ตัวสั่นไปหมด "อยากได้เท่าไหร่...แลกกับเซ็กส์ครั้งนี้" เธอเงียบไม่ตอบผม เอาแต่นอนสะอื้น "กูถามว่ามึงจะเอาเท่าไหร่ แลกกับความบริสุทธิ์ของมึง"
[ Talk...Chris ] จุดเริ่มต้น...
ผม : ไอ้คลาสเด็กที่มึงหาให้กูเมื่อไหร่จะมาวะ
ไอ้คลาส : ใจเย็นดิสัสรอหน่อยไม่ได้รึไง
ผม : กูรอมาสองชั่วโมงมึงยังจะให้กูใจเย็นอีกรึไง
ไอ้คลาส : เออ เดี๋ยวกูโทรไปเร่งให้ ใจร้อนจริงมึงเนี่ย วางสาย...
ผมกำลังหัวเสียกับเด็กที่ไอ้คลาสน้องชายผมมันบอกว่าจะหามาให้ จะไม่ให้หัวเสียได้ยังไง รอมาสองชั่วโมงแล้วแต่ยังไม่มีวี่แววว่าจะโผล่มาเลย
นี่ถ้าไอ้คลาสไม่บอกว่าผู้หญิงคนนี้เด็ด ผมไม่มีทางมานั่งรอแบบนี้แน่
คงไม่ต้องถามนะว่าทำไมไอ้คลาสมันถึงรู้ พอดีผมสองคนมีรสนิยมที่แปลกอยู่อย่างหนึ่ง คือเราชอบมีเซ็กซ์กับผู้หญิงคนเดียวกัน
ก๊อกๆ (เสียงเคาะห้อง)
“มาสักที!”ผมบ่นพึมพำอย่าหัวเสียก่อนจะลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู
ภาพที่เห็นคือผู้หญิงใส่ชุดนักศึกษากำลังยืนอยู่หน้าประตู เธอมองผมตาไม่กะพริบ
อายุแค่นี้คิดจะขายตัวแล้วเหรอวะเด็กสมัยนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ
“มองอะไรหนักหนาเข้ามาสิจะยืนอยู่อีกนานไหม?” ผมบอกผู้หญิงตรงหน้าที่เอาแต่ทำตัวแข็งทื่ออย่างหงุดหงิด
เธอเดินเข้ามาในห้องตามคำสั่งของผม
“...พี่คะ”
ยังไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไรผมก็จู่โจมด้วยการประกบริมฝีปากจูบอย่างเร่าร้อนทันทีทว่าคนตัวเล็กกลับเอาแต่ดีดดิ้นไม่ยอมจูบตอบทำอย่างกับว่าตัวเองจูบไม่เป็น
“...อื้อ...อื้อ” เธอพยายามทุบตีที่แผงอกของผม เหมือนคนกำลังหายใจไม่ออก
ผมจึงยอมปล่อยให้ริมฝีปากของเธอเป็นอิสระ
“อย่ามาทำเหมือนไม่เคยฉันไม่ชอบ”
ผมจ้องมองผู้หญิงตรงหน้าตาเขม็ง
“...ไอ้คนบ้า...นี่พี่ทำบ้าอะไรของพี่ หนูแค่จะมา....อุ๊บ!!” ผมพุ่งตัวตัวเข้าไปจูบเธออีกครั้งไม่ได้สนใจว่าเธอจะพูดอะไร
จากนั้นก็จัดการฉีกกระชากชุดนักศึกษาโยนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
“...กรี๊ด~ ปล่อยนะ ไอ้บ้า”
“เล่นตัวจังวะ ฉันเสียเงินให้เธอเท่าไหร่รู้ไหม”
“...หนูไม่ได้ขายตัว ไอ้บ้า”
“อย่ามาเล่นลิ้น !!” ผมตวาดเสียงดังลั่น “อ๋อ หรือว่าที่ทำแบบนี้เพราะมันคือการแสดงแล้วก็ไม่บอกแต่แรกว่าอยากเล่นบทโดนข่มขืน”
ผมรีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด เพราะลำเอ็นมันกำลังแข็งตัวได้ที่ มือหนาชักรูดดุ้นเนื้อยาวใหญ่จนมันพองตัวผงาด
“....ยะ..อย่านะ..พี่กำลังเข้าใจผิดอยู่..อึก..~” เธอยังคงพยายามที่จะขัดขืนทั้งยังร้องห่มร้องไห้จนผมเกือบจะเชื่อแล้วว่าเธอไม่ได้ขายตัว หึ! แสดงเก่งจริงๆ
“เลิกแสดงได้แล้วเรามามีความสุขกันดีกว่า” “...ยะ..อย่า..หนูไม่ได้ขายตัวจริงๆหนูไม่ได้แสดงละครอะไรทั้งนั้น หนูพูดเรื่องจริง ปล่อยหนูไปเถอะ” คำพูดของเธอไม่ผ่านเข้าหูผมอีกต่อไป
ผมดันร่างเล็กให้นอนลงไปกับโซฟาก่อนจะรีบขึ้นคร่อมแล้วยัดท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปในช่องทางคับแคบสีแดงเถือก ผมเผลอมองกลีบอูมของเธอที่มีดุ้นยาวของผมเสียบคาอยู่อย่างหลงใหล
ไม่คิดว่าผู้หญิงที่ผ่านผู้ชายมาไม่รู้กี่ร้อยกี่พันจะมีตรงนั้นที่สวยขนาดนี้
กึด~
“อ๊า~เข้าอยากจังวะ”
ผมก้มลงมองรอยเชื่อมต่อระหว่างกึ่งกลางกายของเรา ข้างในตัวเธอมันค่อนข้างคับและแน่น ราวกับว่าไม่เคยผ่านมือชายใดมายังไงอย่างงั้น
“เชี้ย...เลือด !!” พยายามดันอยู่พักใหญ่ก็ต้องร้องอุทานด้วยความตกใจเมื่อเห็นหยาดเลือดสีแดงสดค่อยๆ อาบเคลือบแก่นกายของตัวเอง
ผมมองผู้หญิงตรงหน้าที่นอนหายใจโรยรินดวงตากลมคลอไปด้วยหยดน้ำใสๆร่างเล็กสั่นระริกไปทั้งตัว เหมือนคนใกล้จะหมดลมหายใจเต็มที
“เธอ..ไม่ใช่...แม่งเอ๊ย!” ผมสบถคำหยาบออกมาเบาๆ เมื่อรู้ว่าคนตรงหน้ายังสดยังซิงอยู่ ทีแรกผมคิดว่าเธอเล่นละครซะอีก
ใครจะไปรู้ว่าเธอไม่ใช่เด็กที่ไอ้คลาสส่งมา จู่ๆ เล่นมาเคาะประตูห้องคนแปลกหน้าเป็นใครต้องคิดแบบผมกันทั้งนั้น แต่ถึงเธอจะไม่ใช่ผมก็ไม่สามารถหยุดการกระทำของตัวเองในตอนนี้ได้แล้วเสียบเอ็นคาไว้ครึ่งลำ ใครมันจะไปชักออกได้
“อยากได้เท่าไหร่...แลกกับเซ็กซ์ครั้งนี้ ?” ผมถามผู้หญิงที่นอนเปลือยกายอยู่ใต้ร่างอย่างจริงจัง เธอเงียบไม่ตอบอะไรสักคำเอาแต่นอนสะอึกสะอื้นน่ารำคาญ “ไม่มีปากรึไงวะ...” ไม่พูดเปล่า แต่ผมอัดกระแทกแก่นกายเข้าไปแรงๆ ทำเอาคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือกด้วยความเจ็บ “...อร้าย...กรี๊ด จะ..เจ็บ”
“ฉันถามว่าจะเอาเท่าไหร่แลกกับความบริสุทธิ์ของเธอ?” เธอหายใจเข้าออกช้าๆ แล้วจ้องมองใบหน้าของผม แววตาใสซื่อคู่นั้นมันทำให้ผมชะงักไปชั่วขณะ
ผู้หญิงคนนี้เหมือนมีอะไรดึงดูดให้มอง หน้าเธอคล้ายกับผู้หญิงคนนึงที่ผมเคยรู้จัก
“...สิบล้าน” นี่คือคำตอบที่หลุดออกมาจากปากคนใต้ร่าง ซึ่งผมก็ไม่ได้รู้สึกผิดคาดอะไรสักเท่าไหร่
ฮึ สุดท้ายผู้หญิงแม่งก็หน้าเงินทุกคน...
“ชื่ออะไร ?” “วารินค่ะ” เธอตอบแต่กลับไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผม “อยากมีเงินใช้มั้ย ?” ถ้าผมถูกใจใคร ผมก็จะไม่ลังเลที่จะชักจูงผู้หญิงพวกนั้นด้วยเงิน อย่างที่ผมกำลังยื่นข้อเสนอให้กับผู้หญิงตรงหน้า “…คะ ?” ท่าทางซื้อบื้อของเธอดูจะไม่เข้าใจที่ผมพูดสักเท่าไหร่ ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ กับผู้หญิงตรงหน้า ก่อนจะใช้มือโอบเอวเธอเอาไว้แบบหลวมๆ “คะ คุณทิสเหนือคะ” เธอดูจะตกใจมากพอสมควร รีบผลักผมให้ออกห่าง แต่ผมยังคงโอบเอวเธอไว้อยู่ “เรียกฉันว่า คุณเหนือ” “ฉันสามารถให้เงินเธอใช้ได้ไม่ขาดมือ สนใจมั้ยหื้ม…” ผมก้มหน้าลงสูดกลิ่นความหอมตรงซอกคอของเธอ โตขนาดนี้แล้วยังใช้แป้งเด็ก น่าตลกสิ้นดี! “ระ ริน แค่มาฝึกงานค่ะ ไม่ได้ต้องการแบบที่คุณเหนือว่า” เธอปฏิเสธอย่างไม่ใยดีข้อเสนอของผม “เธอไม่สนใจ ?” “มะ ไม่ค่ะ รินขอตัวก่อนนะคะ” เธอดันมือผมที่โอบเอวเธออยู่ออก จากนั้นก็รีบเดินออกไปจากห้องทันที ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่ปฏิเสธผมซะด้วยสิ มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกอยากได้เธอมาอยู่ในกำมือ อวดเก่งดีนัก!
เกริ่น.... ....ยะ..อย่านะ..พี่กำลังเข้าใจผิดอยู่..อึก..~ ผมไม่สนใจที่เธอพูด ผู้หญิงคนนี้แสดงละครเก่งจริงๆ ผมเกือบจะเชื่อเธอแล้วว่าเธอไม่ได้ขายตัว ผม: เลิกเล่นได้แล้ว เรามามีความสุขกันดีกว่า ...ยะ..อย่า..หนูไม่ได้ขายตัวจริงๆ หนูไม่ได้แสดงละครอะไรทั้งนั้น หนูพูดเรื่องจริง ปล่อยหนูไปเถอะ !! ผมกดท่อนเอ็นเข้าไปที่ช่องเสียวสีชมพูชวนหลงไหลนั้น กึด~ “อ๊า~ เข้าอยากจังวะ” ผมก็มมองดูรอยเชื่อมระหว่างผมกับเธอ “เชี้ย...เลือด !!” ผมมองหน้าผู้หญิงคนนั้น เธอนอนน้ำตาคลอ ตัวสั่นไปหมด "อยากได้เท่าไหร่...แลกกับเซ็กส์ครั้งนี้" เธอเงียบไม่ตอบผม เอาแต่นอนสะอื้น "กูถามว่ามึงจะเอาเท่าไหร่ แลกกับความบริสุทธิ์ของมึง"
อารียา ถูกโชคชะตาชักนำไปสู่บทพิศวาสที่แสนเร่าร้อนบนความเข้าใจผิด ก่อเกิดเป็น ‘รักต้องห้าม’ ที่ไม่อาจต้านทานได้ แล้ว ชีควาคิล จะทำเช่นไร ที่จะทำให้ยอดหญิงที่เป็นดั่งดวงหฤทัย กลายเป็น ‘รักเดียว ตลอดกาล’ มันคงไม่ยากนัก หาก ‘เขา’ ซึ่งเป็นถึงองค์รัชทายาทจะทรงต้องการ ‘นางสนมในฮาเร็ม’ เพิ่มอีกสักคน ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ ‘เธอ’ ครูสอนภาษาที่เป็นดังกุหลาบงามที่ซ่อนหนามแหลมเอาไว้ภายใน แม้จะทรงมีอำนาจเหนือใคร ก็อย่าหมายมารังแกเธอได้ง่ายๆ แต่ทว่าเขากำลังถือ ‘ไพ่’ เหนือเธอ จึงทรงบังคับขืนใจด้วยไฟแค้น พันธนาการเธอเอาไว้ด้วยเพลิงพิศวาสที่แสนหวาน แล้วครูสาวไร้เดียงสาอย่างอารียา จะสามารถต้านทานบทสวาทขั้นเทพของชีคหนุ่มผู้กระหายในรสรักได้อย่างไร “อ๊ะ...ท่านชีค” เสียงหวานๆ ครางแผ่วออกมาอย่างลืมอายเมื่อท่านชีคผู้แสนจัดเจนในสนามรัก งัดกลยุทธพิชิตกายสาวออกมาใช้กับหญิงสาวอย่างไม่หมกเม็ด เจ้าของเรือนร่างงดงามดุจรูปปั้นเปลือยเปล่าของนักรบเทพเจ้ากรีก ได้จุดประกายไฟพิศวาสให้ลามเลียไปทั่วร่างร้อนผ่าวที่พร้อมจะติดไฟรักได้ทุกเมื่อ แล้วเมื่อใบหน้าหล่อเหลาดุจเทพบุตรแห่งสวรรค์ ฝังจมูกลงมาบนช่อดอกรักอวบอูมกลางกายสาว คนใต้ร่างก็ไม่อาจกลั้นใจ “ท่านชีค อย่าค่ะ ไม่...โอว” ร่างบอบบางบิดเร่าๆสะท้านไหว กลีบดอกไม้ลู่ไปตามทิศทางลมที่พัดโหมจนกลายเป็นพายุสวาทลูกใหญ่ซัดกระหน่ำแทรกลึกซอกซอนเข้าไปยังกลีบดอกรักแสนสวยจนเกสรสีหวานสั่นระรัวและบวมเป่งเพราะอารมณ์เสน่หา
ตายด้วยเงื้อมมือของเพื่อนร่วมสาขา เนเน่ เนตรนภา จึงทะลุมิติมาอยู่ในร่างเด็กน้อยวัยสิบหนาวที่ป่วยตาย นามเซี่ยซูเหยา มีบิดา พี่สาว พี่ชายที่เป็นห่วงนางมากกว่าสิ่งใด
"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!
เส้าหยวนหยวนแต่งงานกับแม่ทัพเทพทรงพลังที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนส่งผลกระทบต่อทางจิตใจหลังจาดที่เธอย้อนเวลา เธอไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับการสมรู้ร่วมคิด และต้องการร่วมมือกับเขาเพื่อแสวงหาอิสรภาพ เธอก่อตั้งธุรกิจ รักษาโรคของคนไข้ และช่วยชีวิตผู้คน เป็นคนที่ยอดเยี่ยม กลายเป็นผู้ช่วยที่ดีของแม่ทัพ แต่ต่อมาแม่ทัพกลับคืนคำ ไหนตกลงไว้ว่าจะหย่าล่ะ?
ซินหยาน นักฆ่าสาวที่ใช้นามแฝงว่า สืออี เธอถูกพาตัวมาจากสถานสงเคราะห์ตั้งแต่อายุเพียงเจ็ดปี เพื่อฝึกให้เป็นนักฆ่าขององค์การใต้ดิน เพราะความสามารถของเธอ รวมถึงความเฉลียวฉลาดจากการเอาตัวรอด ทำให้เธอได้รับภารกิจเสี่ยงอันตรายอยู่เสมอ จนวันหนึ่งที่องค์กรยื่นข้อเสมอสุดพิเศษให้ หากทำภารกิจครั้งนี้เสร็จสิ้นเธอจะสามารถไปใช้ชีวิตตามที่เธอต้องการได้ แต่เรื่องมันจะง่ายถึงเพียงนั้นได้อย่างไร ซินหยาน แม้จะรู้ดีว่านี้เป็นภารกิจสุดท้ายก่อนที่เธอจะถูกสั่งเก็บแต่ก็รับงานมาอย่างเต็มใจ แต่ที่องค์การคิดไม่ถึงคือ ซินหยานเลือกที่จะจบชีวิตลงพร้อมกับภารกิจสุดท้ายที่สูญหายไปพร้อมกับเธอด้วย ซินหยานเมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งก็พบว่าเธออยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองหนาว จางซินหยาน ชื่อนี้ช่างคุ้นหูนัก และยิ่งคุ้นมากขึ้นเมื่อชื่อของบิดามารดาของซินหยานก็คือนิยายเรื่องหนึ่งที่เธอได้เคยอ่านเมื่ออยู่ภพที่แล้ว หลังจากที่จางซินหยานอายุได้สิบหกหนาว นางตกหลุมรักท่านแม่ทัพจ้าว ที่ได้รับบาดเจ็บและจางซินหยานเป็นผู้ช่วยไว้ ถ้าหากท่านแม่ทัพจ้าวมิได้มีสตรีที่ตบแต่งไปแล้วเรื่องนี้ก็คงจบอย่างสวยงาม แต่เพราะเขารับจางซินหยานไปเป็นได้เพียงอนุเท่านั้น จางซินหยานก็ยังคิดว่าถึงจะเป็นเพียงอนุนางก็ยังหวังว่าท่านแม่ทัพจะรักนางเช่นกัน แต่เปล่าเลย ในสายตาของท่านแม่ทัพมีเพียงฮูหยินเอกเท่านั้น จนตายจางซินหยานก็ไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากของท่านแม่ทัพ ซินหยานเมื่อมาอยู่ในร่างของจางซินหยานแล้วนางจะยอมให้เกิดเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร แต่เหมือนโชคชะตาชอบเล่นตลก เพราะเรื่องที่นางไม่อยากยุ่งเกี่ยวดันเข้าไปยุ่งเต็มๆ
เว่ยเว่ย นักศึกษาฝึกงานทะลุมิติ เว่ยเว่ยขับเวสป้าตกเหว แต่ดันทะลุมิติตกน้ำอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม ที่กำลังหาปลาอยู่ที่บึงน้ำ ลู่เหวินเยียนอาศัยกับมารดาอยู่ที่กระท่อมเชิงเขา บิดาเสียชีวิตในสนามรบ เขามักจะออกไปล่าสัตว์ป่ามาขาย วันนี้เขามาดูกับดักปลาและบังเอิญเห็นบางสิ่งตกลงมาจากฟ้าต่อหน้าต่อตาเขา คำเตือน นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่ง บุคคล สถาน องค์กรและเนื้อเรื่องทั้งหมดในนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมติ ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ทางปัญญาตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537และเพิ่มเติมพ.ศ.2538 ห้ามทำการคัดลอก หรือดัดแปลงเนื้อหาของนิยายโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่เป็นผู้แต่งเป็นลายลักษณ์อักษร