© 2018-now MeghaBook
2. รัชทายาทไร้ใจ กับ นางในแสนงาม ชุด ทัณฑ์ทราย
3. สามีสุดที่ร้าย ภรรยาสุดที่รัก
6. เขยไม่เอาถ่านกับตำนานลูกเศรษฐี
8. ภรรยาคั่นเวลา ชุด Sweet Temptations
10. เมียแต่งท่านประธาน ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก
ผู้เขียน: อักษรสีทอง
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 มีเซ็กซ์ครั้งแรกกับท่านประธาน
เทียนหอมสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อรวบรวมความกล้า ในมือคือกล้องที่มีสายคล้องคอไว้ เธอใส่เสื้อยืดกับกระโปรงทรงพลีทยาวคลุมเข่า ผมยาวมัดรวบปล่อยเป็นหางม้าไว้ด้านหลัง เปิดเผยดวงหน้าเรียวรูปไข่ที่ประกอบไปด้วยเครื่องหน้าสวยเฉี่ยว ดวงตาโตเรียว ปากอิ่ม จมูกโด่งรั้น เธอแต่งหน้าอ่อนๆ ดูเป็นธรรมชาติ ไม่ได้เสริมแต่งจุดไหนมากเป็นพิเศษ โดยรวมแล้วเธอแต่งตัวเรียบร้อยตามกาลเทศะ แต่แม้จะแต่งเรียบง่าย ทว่าใบหน้าสวยหวานของเธอก็ยังดูผุดผาดโดดเด่นอยู่ดี
เธอมีกระเป๋าสะพายข้างคล้ายถุงย่าม ในนั้นมีทั้งสมุดสำหรับจดบันทึก และปากกา
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเปลี่ยนจากทำข่าวอาชญากรรมมาอยู่ฝ่ายบันเทิง และงานแรกของเธอก็ไม่ใช่การหาข่าวของดารานักร้องหรือบุคคลสาธารณะทั่วไป แต่เป็นการสัมภาษณ์มหาเศรษฐี
นนทิวรรธน์ รดิศไชยนันท์ อายุ 32 ปี มีบิดาเป็นเจ้าของนิคมอุตสาหกรรม ทำธุรกิจนำเข้า – ส่งออกสินค้าและอสังหาริมทรัพย์หลายพันล้าน และมีมารดาเป็นเจ้าของธุรกิจเพชร สตาร์ไดมอนต์
เขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียวที่จะต้องสานต่อธุรกิจของพ่อและแม่ โดยเขาเรียนจบปริญญาโทจากประเทศออสเตรเลีย และตอนนี้ก็อยู่ในช่วงรับงานต่อจากพ่อแม่ เขาจึงเป็นผู้ชายที่เนื้อหอมที่สุดในช่วงนี้ เป็นคนที่ผู้หญิงร้อยละแปดสิบต่างใฝ่ฝัน ติดอันดับ 1 ใน 10 สามีในฝันที่ผู้หญิงทั่วประเทศพากันโหวตให้
และในตอนนี้เขากำลังคบหาดูใจอยู่กับวิมลิน นางเอกสาวดาวรุ่ง จึงยิ่งเป็นที่จับตามองมากขึ้น เธอเองก็มาที่แห่งนี้เพื่อสัมภาษณ์เขาในฐานะที่เขาเป็นนักธุรกิจไฟแรงและเป็นคู่หมั้นของวิมลิน
กว่าจะติดต่อขอสัมภาษณ์ได้ช่างยากเย็น รอนานเป็นเดือนกว่าทางเขาจะตอบรับยอมให้เธอไปทำข่าวได้ ซึ่งดูเหมือนว่าเธอจะเป็นนักข่าวคนแรกที่ได้รับอนุญาต
หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ อีกครั้ง แล้วค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกมา เธอยืนนิ่งอยู่หน้าห้องมาพักใหญ่แล้ว
“เชิญสิครับ คุณนนท์ว่างแค่ชั่วโมงเดียวนะครับ เดี๋ยวก็ต้องเข้าประชุมแล้ว” พิพัฒน์ ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะหน้าห้อง ในตำแหน่งเลขาได้เอ่ยเตือนสติ
“อ่า...นั่นสินะคะ คงเพราะฉันตื่นเต้นมากเกินไป” เธอกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ มีเวลาแค่ชั่วโมงเดียว ดังนั้นเธอต้องทำให้ดีที่สุด จะผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาด
ผู้เขียน: เนื้อนวล
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ตอนที่ 1
ณ ดินแดนอันไกลโพ้น มหานครกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ สิ่งก่อสร้างที่อลังการสวยงามของราชวงศ์สูงส่ง อัลลาห์ แห่งมหานคร ซาเรีย
องค์รัชทายาท จามีล บิน คาลดุน อัล อัลลาห์ บุรุษผู้สูงส่งแห่งแดนทรายที่เป็นที่หมายปองของสาวน้อยใหญ่ทั่วโลก ดวงตาของเขาเป็นสีทองเรืองรอง ใบหน้าสี่เหลี่ยมกระด้างประกอบด้วยเครื่องหน้าอย่างเหมาะเจาะราวกับเทพเจ้าทรงปั้นแต่ง แต่จามีลไม่ได้มีดีแค่ที่ใบหน้าหล่อเหลาเท่านั้น แต่เรือนร่างของเขายังสูงสง่าใหญ่โต และเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อสวยงาม ผลพวงมาจากการที่เขาชอบออกกำลังกายเป็นประจำนั่นเอง กีฬากลางแจ้งที่โปรดปรานก็คือการขี่ม้าและว่ายน้ำ หากแต่เป็นกีฬาในร่มคงหนีไม่พ้นเซ็กซ์ร้อนฉ่า จากหญิงสาวผู้โชคดีที่ถูกเรียกขึ้นมารับใช้บนแท่นบรรทม
ชมพูนุชระบายยิ้มเศร้าๆ ให้กับตัวเอง ขณะที่ดวงตากลมโตหวานซึ้งจับจ้องมองไปที่เรือนกายทรงพลังสง่างามที่กำลังพูดคุยอยู่กับลูกสาวคนสวยของอำมาตย์ฮานีฟ
มัสรานี คือผู้หญิงที่องค์รัชทายาทแห่งซาเรียมีใจด้วย หล่อนเป็นผู้หญิงที่งามพร้อมทั้งกิริยา มารยาท และชาติตระกูล ซึ่งควรคู่กับเจ้าชายผู้สูงศักดิ์อย่างจามีลเป็นที่สุด หล่อนควรจะยินดีกับทั้งสองคนนั้น แต่กลับทำได้แค่เพียงหลั่งน้ำตาให้รินไหลออกมาอาบแก้ม
หล่อนไม่เคยทำใจให้ยินดีกับความรักของจามีลกับมัสรานีได้เลย แม้จะพยายามสักแค่ไหนก็ตาม
กลีบปากอิ่มเต็มเม้มแน่นสนิท พยายามสูดลมเข้าปอดแรงๆ เพื่อเรียกสติให้กับตัวเอง ดวงตากลมโตกะพริบถี่ๆ เพื่อไล่ให้หยาดน้ำตาแห่งความอาดูรแห้งเหือดจากไป
หล่อนไม่มีสิทธิ์ที่จะเสียใจด้วยซ้ำ เพราะสำหรับองค์รัชทายาทแล้ว หล่อนก็เป็นแค่เพียงนางในต่ำต้อยที่เขาไม่เคยแม้แต่จะชายแลหรือจดจำเลยแม้แต่น้อย
หญิงสาวกระชับถาดใส่อาหารในมือแน่น และกลั้นใจที่จะเดินผ่านไป แล้วสายตาคมกริบประดุจดั่งคมมีดของจามีลก็ตวัดมองมาเสียก่อน และแน่นอนว่าเขาไม่พอใจ
“เจ้าเข้ามาทำอะไรแถวนี้” น้ำเสียงขององค์รัชทายาทกระด้างเสมอยามเห็นว่าคนที่มาก่อกวนคือหล่อน
“หม่อมฉัน... กำลังจะนำพระกระยาหารไปถวายพระชายาจัสมินเพคะ”
“งั้นก็รีบไปสิ อย่ามาโอ้เอ้แถวนี้”
“เพ... เพคะ” หล่อนก้มหน้ามองพื้น และรีบก้าวเท้าเดินออกห่างด้วยความรีบร้อน แต่ฉับพลัน แข้งขาดันทรยศ เมื่อมันสะดุดกันเองจนหล่อนเซถลาล้มคว่ำ เสียงถาดทองเหลืองกระทบลงกับพื้นดังสนั่นหวั่นไหว อาหารที่ถูกบรรจงตักใส่ถ้วยใบสวยมาอย่างประณีตสวยงามกระเด็นว่อนจนมีบางส่วนเปื้อนเปรอะมัสรานี
“ซุ่มซ่าม!”
หล่อนที่ล้มคว่ำกับพื้น หัวเข่ามีรอยแผลเลือดซึม รีบละล่ำละลักขอโทษองค์รัชทายาทจามีลกับมัสรานีด้วยความตื่นตกใจ
ผู้เขียน: Leonora
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ฉันไม่เสียใจ
“ครั้งแรกเหรอ?”
ลมหายใจของชายแปลกหน้าดังก้องอยู่ข้างหูเธอ หลินซินเหยียนตัวสั่นเทา ไม่กล้าแม้แต่จะลืมตามอง
“ผ่อนคลายหน่อยสิ ฉันกลัวทำเธอเจ็บ” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า
หลินซินเหยียนยังไม่ทันได้ตอบ ชายหนุ่มก็ใช้มือช้อนคางเธอขึ้นมารับจูบจากเขา
โอ๊ยเจ็บ!
ความเจ็บปวดที่ราวกับถูกฉีกทึ้งทำให้ในหัวเธอมีแต่ความว่างเปล่าไปในชั่วขณะ
พอหลังเที่ยงคืน ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ หลินซินเหยียนกัดฟันรีบพาร่างที่เจ็บปวดของเธอออกจากห้องไป
ในค่ำคืนที่เงียบงัน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอย่างฉับพลันทำให้จิตใจของเธอรู้สึกว้าวุ่นกระวนกระวายใจ
หลินซินเหยียนมองโทรศัพท์แค่แวบเดียวก็รีบมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลทันที
“คุณหมอคะ รีบช่วยแม่กับน้องชายฉันด้วยนะคะ…” หลินซินเหยียนเซ็นชื่อด้วยมือที่สั่นเทิ้ม แล้วยื่นเอกสารส่งให้หมอ
หมอมองไปที่เธอพลางพูดว่า “ขอโทษด้วยครับ น้องชายคุณได้จากไปตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ!”
มันเหมือนราวกับฟ้าผ่าลงกลางศีรษะของหลินซินเหยียน
หลินซินเหยียนทรุดลงไปกองอยู่กับพื้น
เมื่อแปดปีก่อน เธออายุได้สิบขวบ พ่อของเธอนอกใจแม่ของเธอ เขาได้ส่งแม่ที่กำลังตั้งท้องและตัวเธอไปยังที่ที่ไม่คุ้นเคย
หลังจากน้องชายเธอคลอดและอายุได้ 3 ขวบก็ตรวจพบว่าเป็นออทิสติก เธอกับแม่จึงต้องวิ่งรอกรับจ้างทำงานไปทั่ว ถึงมีชีวิตรอดมาได้ถึงทุกวันนี้ ทว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนี้ กลับทำให้ครอบครัวเธอเหมือนถูกเคราะห์ซ้ำกรรมซัด
ผู้เขียน: Gorgeous Killer
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 กลับมาเพื่อหย่า
ซือเจียเหลย:
ฉันออกมาจากห้องน้ำโดยสวมชุดนอนกระโปรงเซ็กซี่ตัวหนึ่ง เป็นผ้าลูกไม้ที่มีความโปร่งบางและเย้ายวน เป็นแบบโลว์คัท โชว์ช่วงเอว กระโปรงสั้นจนปิดได้แค่บั้นท้าย
เฉินหลีซือที่ยืนอยู่ด้านหน้าของหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานหันหน้ากลับมา เขาสวมชุดคลุมอาบน้ำลายทางสีดำตัวหนึ่ง ผูกปมที่เอวไว้อย่างลวก ๆ ที่แผงอกอันกำยำของเขาเปลือยครึ่งท่อน
สายตาของเขาจับจ้องมาที่ตัวของฉัน แล้วทันใดนั้นแววตาของเขาก็ลุกเป็นไฟขึ้นมา
ฉันจึงรู้ได้ทันทีว่า ฉันดึงดูดความสนใจจากเฉินหลีซือสำเร็จแล้ว
ฉันแต่งงานกับเฉินหลีซือมาสามปีแล้ว แต่ฉันกับเขาไม่เคยได้เป็นสามีภรรยากันจริง ๆ เลย
ฉันรู้ว่าเขามีคนที่เขาชอบอยู่แล้ว แต่ไม่ใช่ฉัน ดังนั้นหลังจากที่แต่งงานกัน ฉันจึงไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสทันที
เมื่อหลายวันก่อน คุณย่าของเฉินหลีซือโทรมาหาฉัน และบอกว่า ถึงเวลาแล้วที่ตระกูลเฉินจะต้องมีเด็กเพิ่มขึ้นมาสักที
ฉันเข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร ถ้าให้พูดตามตรง ฉันก็ไม่ได้รู้สึกไม่โอเคอะไรเลย แถมยังรู้สึกยินดีเสียด้วยซ้ำ
เพราะ ในที่สุดฉันก็มีเหตุผลที่จะได้กลับไปหาเฉินหลีซือแล้ว
ผู้ชายที่ฉันคิดถึงมาตลอดสามปี
ฉันเดินไปหยุดอยู่ต่อหน้าเฉินหลีซือช้า ๆ โดยเอามือทั้งสองข้างไพล่หลังเอาไว้ แล้วก็ปล่อยให้เขามองมาที่ฉันจากระยะไกลได้อย่างเต็มที่
ผู้เขียน: ดอกอ้อลู่ลม
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ครั้งแรก อยากลองNC+
หนึ่งปีก่อน
" คิมูจิ"
"อ๊ะ อ๊ะ อิไต้ อิไต้"
">//<"
"0-0"
เธอกับคนข้างๆกำลังอึ้งและตื่นตกใจกับภาพที่ปรากฏอยู่หน้าจอคอม มันคือหนังประเภทนึงที่เธอกับเขาดันไปเปิดเจอเข้าโดยบังเอิญอย่างไม่ได้ตั้งใจ
"อื้มมหืมมมม นมแม่งโคตรใหญ่ แจ่มว่ะ" คนข้างๆก็มีอาการไม่แตกต่างไปจากเธอสักเท่าไหร่เขามองจอตาไม่กะพริบเลย
"ทำไมผู้หญิงต้องเอาอันนั้นเข้าปากด้วยอ่ะนายรู้มั้ยจากัวร์"
"ไม่รู้" ตอบแบบไม่ได้ใส่ใจที่จะตอบเพราะเอาแต่จ้องหน้าจอ
เอ๊ะ?? ดูนั่นสิมีน้ำพุ่งออกมาด้วยเหมือนนมโยเกิร์ตที่เราชอบกินเลย"
"โหเต็มหน้าเลยว่ะ เจ๋งไปเลย"
"ทำไมผู้หญิงถึงกินน้ำนั่นล่ะ"
"ไม่รู้ดิ อร่อยก็ได้มั้ง"
"อร่อย?? "
"อืมฮึ"
'นายจะมีน้ำนมโยเกิร์ตออกมาแบบนั้นมั้ยอ่ะจากัวร์"
"ผู้ชายคนนั้นมีฉันก็ต้องดิ เพราะฉันก็มีไอ้นั่นเหมือนกัน"
"เหรอออ"
"ทำไมอยากลองกิน?? "
"ก็อยากรู้ว่ามันจะอร่อยจริงมั้ย"
"อยากกินป่ะล่ะจะให้กิน"
สิบนาทีต่อมา...
เธอตัดสินใจจับเจ้าตัวปะหลาดอันใหญ่เข้าสู่โพรงปากซึ่งมันคับแน่นไปทั้งปากจนเธอหายใจแทบไม่ออก
อ๊อก อ๊อก อ๊อก
"ซี๊ดดด มันแปลกๆว่ะพรีม ซี๊ดดด อ่าาส์"
บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ
"โอ๊ยยย มันเสียวหัว อ่าาาส์"
"อ๊ะไอ่อ้ามอะออกอา" (มะไหร่น้ำจะออกมา)
"เธอว่าอะไรนะ ซี๊ดดดดด"
"มะไหร่น้ำจะออกมา" เธอเอาเจ้าแท่งประหลาดออกจากปากแล้วถามคนที่ยืนทำหน้าเหมือนคนใกล้ตาย
ผู้เขียน: Sydney Chaplin
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ภรรยานอกใจ
ณ แผนกต้อนรับของบริษัท อีสท์เดย์ เดคคอร์เรชั่น เมืองจิ่วเจียง ประเทศอเมริกา
“นี่คือกาแฟที่คุณฟางจืออางสั่งไว้ค่ะ จะให้ไปส่งไว้ที่ไหนดีครับ?”
หลินเทียนถือถุงกระดาษในมืออย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าจะทำกาแฟหกอยู่ด้านใน
ผู้ช่วยหญิงที่แผนกต้อนรับมองพิจารณาหลินเทียนตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วก็พูดด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยามว่า “ตามฉันมา”
หลินเทียนเดิมเป็นคนขับอูเบอร์ แต่วันนี้เขาได้รับคำสั่งซื้อเดลิเวอรี่โดยไม่คาดคิดพร้อมเงินพิเศษ แล้วก็ยังได้ค่าส่งแบบเร่งด่วนเพิ่มมาอีกสองร้อยดอลลาร์ เขาถึงได้มาที่นี่
หลังจากนั้นไม่นาน หลินเทียนก็เดินตามผู้ช่วยหญิงคนนั้นไปที่ประตูสำนักงาน
ตอนที่หลินเทียนเพิ่งจะวางมือลงบนลูกบิดประตูสำนักงาน เสียงอ่อนเสียงหวานที่ชวนปลุกอารมณ์ของผู้หญิงก็ดังมาจากข้างใน
เสียงนี้ หลินเทียนคุ้นเคยเป็นอย่างมาก มันเหมือนกับเสียงของเจียงเชียนหนิงที่เป็นภรรยาของตัวเองเลย
ไม่หรอก เขาต้องฟังผิดแน่ ๆ
แต่หลินเทียนก็ยังทนไม่ไหวจึงต้องขยับเข้าไปฟังใกล้ ๆ
“อ่าส์...คุณฟาง อย่าทำแบบนี้สิคะ...”
“ให้ผมจูบหน่อยเถอะนะ สามีที่ไม่เอาไหนคนนั้นของคุณคงไม่เคยจูบคุณมาก่อนสิท่า”
เมื่อหลินเทียนได้ยินบทสนทนานี้ เขาก็ตัวแข็งอยู่กับที่ ราวกับถูกฟ้าผ่าลงมาอย่างจัง
ผู้เขียน: Me'JinJin
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 Intro
“เจอเธอครั้งแรกใจฉันก็สั่นไหว”
งานเดินแบบการกุศลประมูลเครื่องเพชรและอัญมณี
บนเวทีงานเดินแบบเครื่องเพชรสุดอลังการเหล่าดารา นางแบบมืออาชีพชื่อดังกำลังเดินแบบพร้อมชุดเครื่องเพชรอัญมณีล้ำค่าสีสันสวยงาม ที่ล้วนดึงดูดให้เหล่าไฮโซ เซเลบคนดังทั้งหลายต้องการประมูลมาไว้ในครอบครอง ด้วยความสวยงามของอัญมณีล้ำค่าที่หาได้ยาก
เมื่อการเดินแบบมาถึงช่วงไฮไลต์สำหรับชุดฟินาเลของงาน แสงไฟสปอร์ตไลต์สาดส่องไปยังร่างบางสมส่วน ใบหน้าสวยหมดจดงดงาม นัยน์ตากลมโตภายใต้แพขนตางอนงามที่ถูกปัดให้งอนและหนากว่าปกติ ริมฝีบางอวบอิ่มสีแดงรับกับชุดเดรสยาวเว้าหลัง Sexy ปนสวยหวาน บนลำคอขาวระหงมีเครื่องเพชรที่ประดับด้วยอัญมณีสีฟ้าชุดสุดท้ายกับท่วงท่าการเดินที่งดงาม ดึงดูดสายของผู้ชมทุกคู่ให้มองตรงมาที่เธอเพียงคนเดียว
แชะ แชะ แชะ
เสียงรัวชัตเตอร์ของนักข่าวต่างพากันกระหน่ำถ่ายรูป
“เอย อรนลิน”
คือชื่อของนางแบบสาวบนเวทีที่กำลังยิ้มสวยอวดฟันขาวต่อหน้าแขกทั้งหลายที่มาร่วมงาน ก่อนที่เธอจะหมุนตัวเดินกลับเข้าไปหลังเวทีทันทีที่ถึงเวลาตามที่ซักซ้อมเอาไว้
“คิณ ลูกดูสิ Blue Moon ชุดสุดท้ายที่หนูเอยใส่สวยมาก แม่ล่ะอยากได้จริง ๆ เลย”
เสียงคุณหญิงเอมอร พูดอย่างชื่นชมอัญมณีเม็ดงามที่เธออยากครอบครองเป็นเจ้าของเมื่อการแสดงจบลง
ข้าง ๆ กันนั้นมีชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาราวเทพบุตร ส่วนประกอบของโครงหน้าไม่ว่าจะเป็น ตา คิ้ว จมูก ริมฝีปากบางที่รับกันดี ทุกส่วนของใบหน้าไร้ที่ติ ราวกับเป็นงานประติมากรรมชั้นยอด หากจะกล่าวว่าเขาเป็นลูกรักของพระเจ้าที่ลงมาเกิดยังโลกมนุษย์ก็ไม่ผิดนัก เขาผู้นี้คือ...
ผู้เขียน: เนื้อนวล
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ตอนที่ 1
บทที่ 1
“อุ๊ย... ขะ... ขอโทษค่ะ”
อลินดารีบกล่าวขอโทษขอโพยผู้ชายตัวสูงที่ตัวเองเดินเข้าไปชนด้านหลังของเขาอย่างแรงๆ เนื่องจากตัวเองมัวแต่เดินใจลอย
“ไม่เป็นไร แต่คราวหน้าคราวหลัง หัดระมัดระวังให้มากกว่านี้หน่อย เพราะในโลกนี้ไม่ได้มีแต่ผู้ชายใจดีเท่านั้น”
คำพูดเย็นชาและน้ำเสียงคุ้นหูที่ดังขึ้น ทำให้หล่อนที่มัวแต่ก้มหน้าเก็บแฟ้มกระดาษที่ตกลงเกลื่อนกับพื้นต้องเงยหน้าขึ้นมองอย่างรวดเร็ว ก่อนจะห่อปาก เบิกตากว้างด้วยความตกใจ
“คุณแซค...”
แซคคารีย์ แฮซมิลตัน คือชายหนุ่มเจ้าของนัยน์ตาสีสนิม เขาคือหนุ่มกรีก ร่างใหญ่ยักษ์ และสุดเซ็กซี่ เขาเป็นเจ้าของธุรกิจโรงแรมกว่าพันสาขาทั่วโลก รวมถึงโรงแรมที่หล่อนทำงานอยู่นี่ด้วย
เขาคือนายจ้างของหล่อน แต่นั่นไม่ใช่สถานะเดียวที่เขาเกี่ยวข้องกับหล่อน เพราะอีกสถานะหนึ่งที่สนิทชิดเชื้อมากกว่านี้ก็คือ เขากำลังจะเป็นพี่เขยของหล่อนนั่นเอง
“เอ่อ... ขอประทานโทษค่ะ”
“นอกจากคำว่าขอโทษ ผู้หญิงอย่างเธอ คงพูดคำอื่นไม่เป็นแล้วอย่างนั้นใช่ไหม”
“คือว่า...”
หล่อนไม่รู้ว่าทำไมแซคคารีย์ถึงได้แสดงท่าทางเลือดเย็นใส่หล่อนนัก ทั้งๆ ที่หล่อนก็พยายามเสมอที่จะเป็นว่าที่น้องสะใภ้ที่ดี แม้ว่าแท้จริงแล้ว หล่อนจะตกหลุมรักเขามาแสนนานก็ตาม
เขามองหล่อนด้วยสายตาดุดันอีกครั้ง ก่อนจะก้าวยาวๆ ผ่านหน้าไปอย่างไม่ไยดี หล่อนทำได้แค่เพียงมองตามแผ่นหลังกว้างใหญ่ของเขาไปทั้งน้ำตา
“ทำไมถึงใจร้ายนักคะ”
หล่อนพึมพำแผ่วเบา ก่อนจะก้มหน้าก้มตาเก็บแฟ้มที่ตกกระจัดกระจายตรงหน้าอย่างรีบร้อน จนกระทั่งมือเล็กถูกมือใหญ่ของใครบางคนยื่นมากุมเอาไว้
“คุณแฮรี่”
หล่อนยิ้มกว้าง แต่ก็ไม่ลืมดึงมือออกจากการเกาะกุมของเขาอย่างสุภาพ
ผู้เขียน: ซีไซต์
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 บทนำ
หลัวเซียงเซียงเพิ่งจะฟื้นขึ้นมา นอกจากอาการมึนงงสับสนและปวดศีรษะอย่างแรงแล้วเธอยังถูกความจริงตรงหน้าทำให้ตกใจแทบสิ้นสติเมื่อพบว่าตัวเองได้เข้ามาอยู่ในนิยายออนไลน์ที่กำลังอ่านค้างอยู่ก่อนที่จะเกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรงจนร่างกายถูกทับด้วยแผ่นปูนขนาดใหญ่ที่ถล่มลงมาโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
ตอนนั้นหลัวเซียงเซียงกำลังนั่งกินบะหมี่รสหมาล่าของโปรดในหอพักนักศึกษาปีสี่ที่มหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของปักกิ่ง พร้อมกับนั่งอ่านนิยายอย่างเอาเป็นเอาตาย ยังก่นด่าตัวร้ายที่โง่เง่าวัน ๆ เอาแต่ตามพระเอกจนน่ารำคาญไม่ทันขาดคำตัวเองก็ถูกของแข็งหล่นลงมาทับร่างกายส่วนล่างหลังจากนั้นไม่กี่นาทีที่หลัวเซียงเซียงตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้นเธอก็สติดับวูบไปเสียแล้ว
ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่ในที่สุดหลัวเซียงเซียงก็ตื่นขึ้นมา เธอไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดและตอนนี้ยังอยู่ในความมืดมิดกระทั่งหลังมือของตัวเองยังมองไม่เห็น หลัวเซียงเซียงคิดว่าตัวเองอาจจะตายไปแล้ว จนกระทั่งได้ยินเสียงหนึ่งในหัวดังขึ้นมา
'หลัวเซียงเซียงยังอยู่หรือไม่'
ในความมืดมิดนั้นเธอไม่แน่ใจว่าเป็นเสียงของใครกันแน่ ชีวิตนี้ถึงบุญกุศลไม่ค่อยได้สร้าง แต่ก็ไม่เคยทำร้ายใครนอกจากนินทาดาราไปวัน ๆ ด้วยเรื่องชั่วช้าเล็ก ๆ นี้คงไม่ถึงขนาดให้เธอตกนรกกระมัง
'ฉันอยู่นี่ คุณเป็นใครเหรอ ฉันตายแล้วใช่หรือเปล่า'
ในที่สุดเธอก็ตอบกลับออกไปด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว
'ยัง ยังไม่ถึงเวลาตาย นายท่านต้องการให้เธอเล่นเกมสักเกมก่อน เธอโชคดีมากที่ต่อไปจะเป็นคนกำหนดชะตาชีวิตของตัวเอง'
'เกมอะไร นายท่านคือใคร แล้วคุณคือใคร ทำไมฉันต้องเล่นเกมด้วย'
เจ้าของน้ำเสียงประหลาดกระแอมเล็กน้อยก่อนจะบอกเธอว่า
'ฉันคือระบบระหว่างจักรวาล มาเป็นไกด์นำทางของเธอ ช่วงนี้นายท่านรู้สึกเบื่อเธอเลยเป็นผู้โชคดีที่ถูกเลือกมาทำให้นายท่านสนุกเสียหน่อย หลัวเซียงเซียงหากเธอสามารถเอาชนะเกมนี้ได้เธอจะมีชีวิตรอดกลับไปเป็นหลัวเซียงเซียงคนเดิม เธอจะได้กลับไปหาเพื่อน กลับไปหาครอบครัวของเธอ แต่หากเธอไม่สามารถพลิกชะตาได้แน่นอนว่าความตายกำลังรอเธออยู่'
ผู้เขียน: สนพ. อิ่มรัก
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 1
ตอนที่ 1
ก๊อกๆๆๆๆๆ
คนเอาแต่ฟุบหน้าร้องไห้อยู่หลังพวงมาลัยนานแล้ว ต้องหันไปหากระจก ก็เห็นเอียดมายืนเคาะอยู่ เลยรีบลดกระจกลง มือบางรีบดึงทิชชูมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้มอย่างรวดเร็ว
“มาถึงแล้วทำไมไม่เข้าบ้านคะคุณหนู คุณท่านรออยู่แน่ะค่ะ”
“มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะป้า”
เห็นท่าทีของแม่บ้านตื่นเต้น เลยรู้ว่าจะต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นสักอย่างแน่ และอาจจะเป็นเรื่องดี
“ตอนคุณหนูไม่อยู่ มีคนมาหาคุณท่านค่ะ แต่ป้าว่าเข้าไปให้คุณท่านบอกเองดีกว่านะคะ เดี๋ยวป้าจะเอารถไปจ่ายตลาด อยากกินอะไรเป็นพิเศษมั้ยคะ”
“ไม่ค่ะ ป้าทำอะไรมา ย้าก็กินได้หมดค่ะ”
ไรยาส่งกุญแจให้เอียดแล้วเข้าบ้านไป เพราะไม่รู้ว่าที่มีคนมาหานั้นเป็นเรื่องดีหรือร้าย ส่วนเธอคงไม่มีอะไรจะคุยกับพ่อแน่ๆ หรือถ้าคุยก็คงจะเป็นเรื่องโกหกพกลมทั้งเพ
“คุณพ่ออยู่ไหนคะลุงอ่อน”
เวลาเอียดไม่อยู่บ้าน ไรยาก็จะสั่งให้ลุงอ่อนเข้ามาอยู่ใกล้ๆ ตั้งแต่ท่านคิดจะฆ่าตัวตายครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อนแล้ว จะได้คอยดูไว้ หรือคอยช่วยเวลาพ่ออยากได้อะไร
“อ่านหนังสืออยู่ในห้องครับ”
ค่อนข้างแปลกใจ ทำไมพ่อต้องอ่านหนังสือเวลานี้ แต่ก็รีบเดินตรงไปยังห้องพ่อ ซึ่งอยู่ชั้นล่าง ตอนได้บ้านหลังนี้มา ห้องนี้เจ้าของเก่าน่าจะให้แม่บ้าน หรืออาจจะญาติๆ อยู่ เพราะขนาดไม่ใหญ่ แต่เธอจำต้องให้พ่อใช้ แล้วต่อเติมห้องติดกันเพิ่มอีก ให้ป้าเอียดกับลุงอ่อน จะได้อยู่ใกล้ๆ ท่าน ส่วนสามห้องนอนข้างบน ใช้ไปหนึ่ง ที่เหลือเป็นห้องเก็บของหมด เพราะชั้นล่างต้องให้โล่งมากที่สุด พ่อจะได้สะดวกในการใช้วีลแชร์