ผา

ินหาวเข้าบ้านมา

าบ้านก็เจอแม่ยืนกอดอกจ้องหน้าผมอย่างเอาเร

ผมกำลังจ

ันทีสงสัยเมื่อคืนเบลทำรอยไว้แน่ๆ ทั้งที่เมื่อคืนบอกแล้วว่าห้ามทำ

ล้วไอ้รอยพวกนั้นมันเป็นเรื่องปกติของผู้ชา

งเข้าข้

ย่างเบื่อหน่ายเมื่อ

ผมถามอย

พี่ภูว่

รีบตอบทันทีโ

างว่าแต่น้องอัยมี

กชวนพี่

มรีบออกตัวทันทีก่อนย

" ผมเลิกสนใจคนที่มาใหม่แล้วเดิน

วา.

นล้วงกระเป๋าผิวปากเด

้าเลยนะลูกเค้าคงจะง่ว

ำไมลูกจะชวนพี่ไปไหน" คุ

ค่ะเพราะอัยคิดว่าวันนั้นพี่ภูน่าจะไม่ว่าง" ฉันตั้งใจเอาไว้ว่าจะชวนพี่ภูไปฉลอง

ยว่ามะรืนนี้จะถึงวันเกิดตาภู

ี่ภูเลย และปีนี้ฉันก็ได้เตรียมของขวัญวันเกิดให้กับพี่ภูเป็นของขวัญที่มีเพียงชิ้นเดียวใ

่เห็นพูดอะไรเอางี้น้องอัยข

ีเหร

คะพี่กิต" ป้าพิมพ์หันไ

ื้

อยู่หน้าห้องนอนพี่ภูเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้เข้าไปห้องนอนของพี่ภูตอนที่เขาอย

ด้มาจากป้าพิมพ์ค่ะป้าพิมพ์บอกว่าถ้าพี่ภูล็อกห้องก็ให้ฉันใช้กุญแจเปิดเข้าไปได้เลย ฉันก็เลยค่อยๆ ไขกุญแจเข้าไปอย่างช้าๆ ฉันยื่นหน้าเข้าไปก่อนพร้อมกับสอดส่ายสายตามองหาพี่

ก

วแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูกเพราะตอนนี้พี่ภูอยู่ในสภาพที่ทำให้ฉันใจสั่นเขานุ่งเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวมีผ้าเช็ดตัวผืนเล

ข้ามาเองไม่มีใค

าได้ไงในเมื

..อัยแอบขโมยก

ชายแบบนี้มันสมควรแล้วเหรอห๊ะถ้

นก็คือเห็นไม่เห็นตอนนี้อ

าได้ หรือว่าเข้าออ

บนี้หมายค

ามที่พูดเข้า

ราะวันมะรืนนี้เป็นวันเกิดของพี่วันนี้อัยก็เล

ยชวนไม่ใช่เหรอวะไม่ใช่ให้เธอมาชวน" ฉ

มันคงจะดีไม่น้อยถ้าเขาเ

่ได้คิดจะชวนเธออยู่แล้ว" ฉันหุบยิ้มลงทันทีด้ว

้นพี่นะพี่ต้องชวนอัยด้วยสิทุ

เราไม่ได้เ

ำลังจะหม

จะชวนใครไม่ช่วนใครมันก็เป็นสิทธิ์ของฉันเธอไม่มีสิทธิ์มาสั่ง ออกไปจากห้องฉันได้ละแล้วก็อ

ขาทำ ท้อสิทำไมจะไม่ท้อแต่ฉันจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด ฉันตัดสินใจหยิบกุญแจห้องนอนพี่ภูใส่กระเป๋ากางเ