2
่66 เ
อบ อดใจสั่นขวัญเสียมิได้ ไป๋หลี่อวี๋อิงถอนฝ่ามือออก
ี๋อิงถึงจะมอบโอสถปรา
าระหงยาวช่างสงบนิ่งดั่งผิวน้ำทะเลสาบ