ริชาร์ด คาลเวิร์ตเจ้าของเรือสำราญสุดหรูกลางทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ถูกสาวน้อยลูบคมด้วยการใช้ลูกได้ตุกติกในการเล่นคาสิโน แต่ยังไม่ทันที่ปานฟ้า เฮนเดอร์สัน ยังไม่ได้ทันหอบเงินไปใช้ เธอก็โดนจับได้เสียก่อน ปานฟ้ามีเหตุให้ต้องตัดสินใจเข้ามาเสี่ยงโชคในเกมคาสิโน เพราะต้องการเงินก้อนใหญ่ไปใช้หนี้ที่ไม่ได้ก่อ ปานฟ้าไม่อยากโดนจับเธอขอแลกกับการทำงานบนเรือเพราะเธอเชี่ยวชาญด้านงานช่างเป็นอย่างดี ริชาร์ดเห็นว่าจะส่งเธอกลับตอนนี้ก็ไม่ทันเพราะเรือออกจากฝั่งมาไกลมาก จึงให้เธอทำงานและจับตาอยู่อย่างใกล้ชิด แต่สงสัยจะใกล้ชิดเกินเหตุ จากจับตากลายเป็นจับใจหลงไม่ไหว อยากได้นางโจรมาเป็นเมีย!
“คนนี้น่ะเหรอ?”
สายตาคมกริบกำลังมองประเมินผู้หญิงในห้องสอบสวนภายใต้กระจกนิรภัยที่มองเห็นได้ด้านเดียว หญิงสาวตัวเล็กๆ ที่ดูเหมือนไม่มีพิษไม่มีภัยคนนี้น่ะเหรอ ที่กล้าใช้กลโกงคาสิโนบนเรือสำราญของเขา คำถามคือเธอทำได้อย่างไร
“เอายังไงต่อครับนาย”
“ได้ประวัติรึยัง” สายตาเขายังคงจับจ้องหญิงสาวตัวเล็กที่นั่งก้มหน้างุด เขาเห็นเธอบีบมือตัวเองตรงซีดขาวไปหมด ท่าทางไม่น่าใช่โจรมืออาชีพ
“นี่ครับนาย”
เจ้านายหนุ่มรับแฟ้มข้อมูลไปดูเธอชื่อ ปานฟ้า เฮนเดอร์สัน เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อสะกดชื่อของหญิงสาว จากการที่ล่องเรือมาแล้วทั่วโลกเขาเลยรู้จักหลากหลายภาษารวมถึงภาษาไทยด้วย เธอน่าจะเป็นลูกครึ่งไทยอายุยี่สิบสามปีจบ Community College สายงานช่าง เขาอ่านถึงตรงนี้ก็ปิดแฟ้มลง
“ส่งคนเข้าไปคุยกับเธอ” เขาไม่จำเป็นต้องออกหน้าเองในเรื่องแบบนี้ ไม่ใช่เธอคนแรกที่หาวิธีโกงเกมคาสิโน แต่ไม่เคยมีใครทำได้สำเร็จเพราะโดนจับได้เสียก่อน เธอเป็นกรณีพิเศษที่โกงได้อย่างแนบเนียน แต่ความผิดพลาดคือเธอทำมันซ้ำอีกครั้งจึงทำให้โดนจับได้
เลขาหนุ่มรับคำสั่งเรียกให้เจ้าหน้าที่เข้าไปคุยกับเธอในห้องสอบสวน หญิงสาวสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู เธอใจเต้นไม่เป็นจังหวะเพราะไม่รู้ว่าจะโดนลงโทษอย่างไร ตอนนี้ในหัวสมองคิดไปต่างๆ นาๆ เจ้าของเรือลำนี้คือ ริชาร์ด คาล์เวิร์ต มันไม่ใช่เรือธรรมดาแต่เป็นเรือสำราญที่มีอบายมุขครบวงจร มีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับตระกูลของเขา ซึ่งข่าวที่เธอได้ยินมาคือตระกูลนี้เป็นมาเฟียที่โหดเหี้ยม ธุรกิจถูกส่งต่อมายังรุ่นของริชาร์ดและเขาก็ขึ้นชื่อเรื่องความเพลย์บอย เธอเคยเห็นเขาตามหน้าข่าวหนังสือพิมพ์ ส่วนใหญ่จะเป็นข่าวเกี่ยวกับผู้หญิง
เธอกำลังจินตนาการถึงโทษทัณฑ์ในครั้งนี้ การโกงไม่ใช่เรื่องดีแม้จะมีความจำเป็น แต่ก็ถือว่ามีความผิดและหากตระกูลนี้เป็นมาเฟียจริงๆ เธอคงได้รับการลงโทษที่แสนทารุณ หรือหากเขาส่งเธอเข้าคุกก็คงทรมานไม่ต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนก็ไม่อยากโดนลงโทษทั้งนั้น แต่มันเลือกได้ซะที่ไหนล่ะ
“สวัสดีครับคุณปานฟ้า”
“เอ่อ สวัสดีค่ะ” เธอไม่รู้ว่าคนตรงหน้าทราบชื่อเธอได้อย่างไร เพราะเธอแอบขึ้นมาโดยที่ไม่ได้ลงทะเบียนดังนั้นจึงไม่มีชื่อของเธออย่างแน่นอน
“คุณขึ้นมาโดยที่ไม่ได้ลงทะเบียน และยังใช้กลโกงกับเกมคาสิโนด้วย”
“ฉันทราบค่ะว่าทำผิด ฉันสารภาพทุกอย่าง ถ้าจะกรุณาลดโทษให้ฉันได้ไหมคะ” เธอไม่ขอให้ยกโทษทั้งหมด แต่ขอเป็นลดโทษแทนเผื่อหนักจะกลายเป็นเบา
ริชาร์ดยังคงยืนดูเหตุการณ์จากด้านในกระจก เธอยังไม่ทันรู้ว่าโทษคืออะไรก็เอ่ยปากขอลดโทษเสียแล้ว เขาจะเก็บไว้พิจารณาหลังจากทราบเรื่องราวทั้งหมดก่อน
“คุณขึ้นมาได้อย่างไร” เขามีหน้าที่ถามตามคำสั่งของเจ้านาย แต่ไม่ได้มีหน้าที่ตัดสินใจในการลดโทษหรือเพิ่มโทษใคร
“ฉันจ้างแฮคเกอร์เจาะระบบการลงทะเบียนมาค่ะ” เธอใช้คำว่าแฮคเกอร์เพราะไม่อยากให้เพื่อนสนิทเดือดร้อนไปด้วย เพื่อนของเธอเก่งเรื่องซอฟต์แวร์และไม่ค่อยเต็มใจอยากช่วยสักเท่าไหร่นัก เป็นเธอเองที่บังคับเพื่อนให้ทำ
“เยี่ยมเลย แล้วคุณใช้วิธีไหนในการโกง”
“ฉันเรียนจบด้านอิเล็กทรอนิกส์ค่ะ ใช้เครื่องมือเล็กน้อยก็ทำเครื่องรวนได้” เธอสารภาพตามตรงเพื่อหวังว่าจะถูกลดโทษอย่างน้อยก็ไม่ต้องติดคุก
ริชาร์ดตั้งใจฟังคำสารภาพทุกคำ แน่นอนว่าเครื่องเกมคาสิโนบนเรือนั้น มีทั้งระบบอิเล็กทรอนิกส์และระบบที่เป็นซอฟต์แวร์ เห็นทีเขาต้องโละเครื่องอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดทิ้ง และใช้แบบที่เป็นซอฟต์แวร์ทั้งหมดแทน มันไม่ใช่เรื่องยากเพราะเพื่อนของเขาเป็นเจ้าของบริษัทซอฟต์แวร์ชื่อดังระดับโลก
“เอายังไงต่อครับนาย”
ปานฟ้าไม่ได้ที่เขาถามแต่ทว่าคำถามนั้นไม่ได้ถามเธอ เขาถามใครสักคนที่อยู่ในหูฟังอันจิ๋วที่เขาใส่อยู่ น่าจะเป็นคนที่มีอำนาจบนเรือ แต่คงไม่ใช่ริชาร์ดหรอกมั้งแค่เรื่องโกงเกมคาสิโนเอง จริงอยู่เธอได้เงินไปหลายล้านแต่ก็คงไม่ทำให้ขนหน้าแข้งร่วงถึงขนาดที่ต้องมาจัดการเอง
“คุณมีแรงจูงใจอะไร” เขาหันหน้ากลับมาที่เธออีกครั้ง
“ฉันต้องการเงินค่ะ” เธอตอบอย่างตรงไปตรงมา สาเหตุที่ขึ้นมาบนเรือก็เพราะเงินนี่แหละ ความสุขของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่สำหรับเธอเงินซื้อความสุขได้
“ทำงานก็ได้เงิน ทำไมเลือกวิธีโกง” คราวนี้ไม่ใช่เสียงที่มาจากคนตรงหน้าเธอ แต่เสียงออกมาจากลำโพงที่ดังก้องไปทั่วห้อง ริชาร์ดขี้เกียจจะออกคำสั่งผ่านเจ้าหน้าที่ เขาเลยเปิดไมค์แล้วถามเองไม่ให้เสียเวลา
“เอ่อ เพราะว่าการโกงเกมของคุณทำให้ฉันได้เงินเร็วค่ะ” เธอไม่รู้จะมองไปทางไหน เลยมองไปรอบๆ ห้อง ที่มีแค่ผนังแล้วก็หน้าต่างบานหนาที่มองแล้วไม่เห็นอะไรด้านนอกเลย
“หึ ตรงไปตรงมาดี ถ้าคุณหิวเงินขนาดนั้น ทำไมไม่เลือกวิธีอื่น”
“ฉันไม่ได้ทำเพราะหิวเงิน” เธอเริ่มหัวเสียเล็กน้อย น้ำเสียงที่ออกมาจากลำโพงเต็มไปด้วยความดูถูกดูแคลน เธอไม่ได้หิวเงินเธอแค่ต้องการเงิน
“แล้วเพราะอะไร”
“อิสรภาพ ฉันต้องการเงินเพื่อซื้ออิสรภาพ ซื้อความสุขของฉันคืน”
คำตอบของเธอทำให้เขาประหลาดใจ ริชาร์ดหยิบแฟ้มประวัติของเธอขึ้นมาดูอีกครั้ง เธอเป็นคนธรรมดาไม่ได้มีชื่อเสียงทางสังคม กว่าคนของเขาจะหาประวัติของเธอมาได้ใช้เวลาเกือบสามชั่วโมง เขาไล่ดูอีกครั้งอย่างละเอียดและพบว่าครอบครัวของเธอไม่ได้สมบูรณ์พร้อม มารดาเสียตั้งแต่เธออายุสิบขวบ เมื่อสามปีที่แล้วบิดาเสียชีวิตด้วยโรคประจำตัว และปัจจุบันเธออยู่กับแม่เลี้ยง สรุปได้ว่าเธอมีปัญหาครอบครัว
“ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร สิ่งที่คุณก็ผิดอยู่ดี” ชีวิตดราม่าของเธอดูน่าสงสาร แต่ก็นำมาใช้เป็นข้ออ้างในการทำความผิดไม่ได้
“ฉันทราบค่ะ ฉันสารภาพทุกอย่างแล้ว กรุณาลดโทษให้ฉันด้วยเถอะนะคะ”
“คุณคิดว่าใครมีสิทธิ์ตัดสินใจ”
“ไม่ทราบค่ะ คุณริชาร์ดมั้งคะ” เพราะเขาเป็นเจ้าของเรือ เธอเลยคิดว่าเขามีอำนาจและมีสิทธิ์ขาดบนเรือนี้
“งั้นถ้าคุณเป็นริชาร์ด คุณจะตัดสินอย่างไร”
ถ้าเป็นคุณริชาร์ดเหรอ?
“ฉันจะยกโทษให้หมดเลยค่ะ แหมก็ถ้าฉันเป็นคุณริชาร์ด ฉันก็ต้องรวยมาก รวยมหาศาล เงินแค่ไม่กี่ล้านถือว่าให้ค่าขนมเด็ก” เธอไม่ได้นึกตลกอะไรเอาตอนนี้ แต่นั่นเป็นสิ่งที่คิดจริงๆ ก็คุณริชาร์ดรวยติดอันดับต้นๆ ของประเทศ คนระดับนั้นไม่น่าจะคิดเล็กคิดน้อยกับเงินแค่นี้หรอก
ในชาติก่อนจางหลินซินเคยเป็นนักฆ่าผู้เก่งกาจ แต่ถูกครอบครัวทรยศและถูกยิงอย่างโหดเหี้ยม เฉินจือหานล้างแค้นแทนเธอและไปสวรรค์พร้อมกัน ในชาตินี้เธอได่เกิดใหม่และต้องการล้างบางพวกที่มันทำกับเธออย่างสาสม!!!
เมื่ออยู่ๆ 'นิตย์รดี โขคฉลุย' ต้องมาตกงานกะทันหัน เสียงานออกแบบภายในดีกรีปริญญาโทไปในพริบตา ต้องระเห็ดกลับมาอยู่บ้านเกิดที่พังงา สถานการณ์บังคับให้ต้องทำงานที่เลือกไม่ได้ หญิงสาวมาสมัครงานที่บ่อทรายของ 'นายหัวศิธา' ในตำแหน่งคนจดคิวรถ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดช่วงพายุถนนขาดกลับไม่ได้ เลยต้องค้างที่่บ่อทราย โชคยังดีเพราะมีห้องว่างแต่เธอดันเข้าห้องผิด!
เมื่อท่านประธานสุดเหลี่ยมมาเจอกับเด็กที่เหลี่ยมกว่า! ชีิวิตของท่านประธานน่านฟ้าถึงคราวปั่นป่วนเมื่อใช้เล่ห์เหลี่ยมในคลับหรู จนได้เด็ก N มานั่งแบบฟรีๆ แต่ดันโดนเด็กเหลี่ยมกลับท่านประธานถึงกับไปไม่เป็น!
เพราะหน้าตาเขาถูกใจอย่างจัง คุณหนูโรสจึงทำสารพัดวิธีเพื่ออ่อยมาเฟียหนุ่มให้ยอมตกเป็นของเธอ แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นเพราะเขาทั้งไล่ ทั้งด่าทำปากแจ๋วใส รสรินทร์จึงต้องงัดกลเม็ดความเด็ดที่มี พิชิตตัวพิชิตใจทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เขามาครอบครอง “เหนือเพชร” เธอเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงสุดยั่วยวน ทำใจกล้าส่ายสะโพกลงบนตัวตนที่รับรู้ได้ว่ากำลังพองขยาย เขาก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนี่นา มีอะไรเหมือนคนปกติแต่ทำไมเล่นตัวจัง “ต้องการอะไร” เขานอนนิ่งจ้องมาด้วยแววตาที่เย็นชาจัด “ก็ต้องการนายไง” ถามมาได้ก็บอกอยู่ทุกวันว่าอยากได้ๆ ยอมๆ มาก็จบ ฟินๆ กันทั้งสองฝ่าย เธอก็ปากดีไปงั้นแหละประสบการณ์เป็นศูนย์ แต่เต็มใจมากถ้าครั้งแรกของเธอเป็นของเหนือเพชร “เห็นเป็นที่ระบาย?” เขาไม่เข้าใจเธอเลยจริงๆ รู้จักกันก็เปล่าคุยกันนับคำได้ เขาทั้งไล่ทั้งด่าแต่เธอก็ยังไม่หยุดตื้อ เขาไม่มีความคิดที่จะคบหาใครในตอนนี้ และไม่อยากมีสัมพันธ์กับโรสเพราะกลัวว่าจะมีปัญหาตามมาทีหลัง “ไม่ใช่สักหน่อย ฉันอยากได้ตัวนาย แล้วก็ตรงนี้...ของนายด้วย” โรสจิ้มนิ้วลงไปที่กลางอกของเขา เธออยากได้หัวใจมากกว่าร่างกายเสียอีก แต่เขาไม่อ่อนให้เธอเลย “ฝัน?” เหนือเพชรจับตรึงสะโพกของเธอไว้ เพราะลีลาการส่ายที่เย้ายวนของคนสวย เริ่มปลุกให้แก่นกายของเขาตื่นเต็มลำ ตอนนี้สถานการณ์ค่อนข้างอันตราย “ไม่ฝันหรอกคอยดูเถอะ นายก็ไม่ได้รังเกียจฉันนี่นา”
เมื่อกี้มีใครได้จูบคุณหรือเปล่าคะ” ดวงตาคู่หวานจ้องมองอย่างจับผิด ไม่มี” เดร็ครีบตอบ แต่เมื่อเห็นความหวงในแววตานั้นเขารู้สึกถูกใจ ถ้าเป็นคนอื่นอาจผลักลงจากเตียงไปแล้ว แต่เป็นคามิล่าที่แสดงความหวงแหน และเขาก็ชอบมัน “อืม แต่ชักแน่ใจแล้ว บางทีอาจจะมี…” พูดยังไม่ทันจบคามิล่าก็ก้มลงประกบริมฝีปาก เธอจูบไม่เป็นแต่พยายามขบริมฝีปากหนา แล้วแทรกเรียวลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเขา เดร็คจูบตอบทันทีความเงอะงะไม่เป็นภาษา กระตุ้นอารมณ์ร้อนภายในร่างกาย จูบของคามิล่าเต็มไปด้วยความหวงแหน แสดงความเป็นเจ้าของผ่านจูบดูดดื่ม“มาลองคิดดูดีๆ ไม่น่ามี” เดร็คถอนริมฝีปากออกแล้วกดจูบที่ข้างแก้มสวย เธอน่ารักน่าเอ็นดู มีเสน่ห์แบบที่ไม่ต้องทำอะไร เขาก็หลงหัวปักหัวปำไปหมดแล้ว
ปฐวีเจ้าของนิตยสาร SEXY ISSUE วัย 24 ปี แต่ต้องกลายมาเป็นเสี่ยซะงั้น เพราะสาวหน้าเด็ก 'น้ำมนต์' เสนอตัวขอเป็นเด็กแลกกับเงิน ก็นะเด็กมันเดือดร้อนคนหล่อใจบุญ จะปล่อยไปได้ไง ตอนแรกกะจะไม่สนใจหรอกแค่ส่งเสียเฉย ๆ แต่ไหงไป ๆ มา ๆ กลายเป็นสมภารกินไก่วัดซะงั้น ก็เธอน่ะ ทั้งน่ารัก ทั้งใสซื่อจนอดใจไว้ไม่ไหว พอผมเริ่มคิดจะจริงจัง ขึ้นมาเรื่องราวกับพลิกผันเพราะเธอดันไปมีเสี่ยคนอื่น แล้วรู้มั้ยว่าสิ่งที่ผมเกลียดที่สุดคือ....การทรยศ!!!
คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."
เพราะแอบรักกล้าตะวันมากนาน หวันยิหวาจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ครองรักกับเขา โดยมีมารดาของเขาเป็นผู้ให้การสนับสนุน แต่สำหรับกล้าตะวันแล้ว หวันยิหวาคือนางมารร้ายที่ทำให้เขากับคนรักต้องเลิกรากัน ดังนั้นทุกวินาทีหลังจากงานวิวาห์นี้จบลง หวันยิหวาจะต้องได้รู้จักกับนรกอเวจีปอยเปตอย่างถ่องแท้เลยทีเดียว “อา... อ๊า...อา...” ลำคอระหงถูกซุกไซ้และดูดเม้ม เสื้อผ้าถูกดึงทึ้งออกไปจากร่างกาย จนในที่สุดก็เปลือยเปล่า กล้าตะวันเลียลงมาที่ไหปลาร้า และมาซบหน้าคลุกเคล้ากับร่องอกอวบ เขาดอมดมกลิ่นสาปสาวอย่างหิวกระหาย ขณะที่ฝ่ามือหนาวางทาบลงกับเต้านมอวบอัดข้างซ้ายของหล่อน “อา... อ๊า... ซี๊ดดดด” หล่อนเผยอปากครางลั่น เมื่อปทุมถันถูกฟอนเฟ้นบีบเคล้าหนักหน่วง ปลายนิ้วแข็งแรงถูไถเม็ดเต่งอย่างเมามัน หล่อนดิ้นเร่าๆ หยัดหน้าอกขึ้นหาสัมผัสจากฝ่ามืออบอุ่นด้วยความกระตือรือร้น
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"