U4 - ถ้ารอบนี้อาจารย์ให้เอฟหนูอีกเจอดีแน่! / ดี.. งั้นเอาเอฟไปเลย
• ACTION •
“ถ้าปีนี้แกเรียนไม่จบ เตรียมตัวเก็บข้าวของออกไปจากบ้านฉันได้เลย” เสียงคุณพ่อขาโหดพูดบอกกับลูกสาวตัวแสบ ที่ไม่ตั้งใจเรียนจนได้เรียนซ้ำเพื่อแก้รายวิชาที่ติดเอฟ
“รู้แล้วน่า” เซนตอบกลับพ่อของเธอด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์นัก เมื่อได้ยินเสียงผู้เป็นพ่อบ่นอุบ ในเช้าที่เธอกำลังจะออกไปมหาลัย
หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่...
“เพราะไอแว่นตัวเดียวเลย”
สาวสวยที่กำลังยืนรอรถแท็กซี่อยู่ที่หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ พูดขึ้นอย่างไม่พอใจ เพราะชีวิตที่เคยสุขสบายของเธอนั้นต้องมาตกอับ และเขาที่เธอพูดถึงก็เป็นอาจารย์คู่แค้นที่ทำให้เธอติดเอฟ จนต้องกลับมาเรียนแก้ใหม่อีกครั้ง พร้อมกับรุ่นน้อง
แถมเธอยังต้องโดนพ่อดุด่าอยู่ทุกวี่วัน หนำซ้ำเธอยังถูกผู้เป็นพ่อยึดรถสปอร์ตคันหรูไว้อีกต่างหาก บัตรเครดิตที่เคยได้ใช้แบบไม่จำกัดวงเงิน ตอนนี้ก็มีไว้ให้ใช้อย่างจำกัด เธอจึงโทษความเฮงซวยที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเธอนี้ ว่าเป็นความผิดของอาจารย์ ‘ปฐพี’
“ถ้าปีนี้แกทำให้ฉันเรียนซ้ำอีก แว่นแกแตกแน่...”
แม้ว่าเขาจะมีอายุมากกว่าเธอเป็นสิบปี แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เธอเคารพเขาอย่างที่ควรจะทำเลย เพราะความหยิ่งทะนงและอวดดีของเธอ ที่ไม่ยอมก้มหัวให้ใครและคิดว่าเงินจะแก้ปัญหาให้เธอได้ทุกอย่าง...
ณ.มหาลัย...
เซนมาดักรออาจารย์ ‘ปฐพี’ อยู่ที่หน้าคณะตั้งแต่เช้า เพื่อที่จะคุยข้อตกลงเรื่องเอฟที่เธอไม่ต้องการ
“ขอคุยด้วยหน่อย” เซนรีบวิ่งเข้ามาขวางหน้าอาจารย์ไว้ทันทีอย่างไร้มารยาท และนั้นก็ทำให้คนที่ไม่ชอบเธอเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยิ่งเกลียดขี้หน้าเธอเข้าไปใหญ่
“ฉันรีบไปสอน..” คนหน้านิ่งเจ้าของแว่นเฉิ่มพูดบอกกับนิสิตสาวอย่างไม่เต็มใจคุยด้วย
เธอเบี่ยงมาขวางทางเขาไว้ เมื่อเห็นว่าคนตัวสูงกำลังจะเดินหนีเธอไป...
“อาจารย์ต้องการเท่าไหร่” เซนยิงคำถามที่ดูถูกเขา ซึ่งมันก็ทำให้อีกคนไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ต้องเก็บกั้นอารมณ์โกรธนั้นไว้
“เก็บเงินของเธอไว้ แล้วกลับไปตั้งใจเรียนซะลชิตา...” อาจารย์พูดจบก็ผลักไหล่ของสาวสวยเต็มแรงเพื่อต้องการให้เธอหลบทาง
“ถ้ารอบนี้อาจารย์ให้เอฟหนูอีก เจอดีแน่!” เธอตะโกนสุดเสียงด้วยความโกรธแค้น
“ดี.. งั้นเอาเอฟไปเลย”
“อาจารย์!!”
ผมไม่คิดว่าการเจรจากับเธอด้วยเหตุผลจะเป็นสิ่งที่ควรทำ เพราะยัยเด็กน่ารำคาญนั้นไม่มีสมอง พูดด้วยก็เสียเวลาเปล่า...
ช่วงเย็นของวัน...
พอผมสอบคาบสุดท้ายเสร็จ ก็กะว่าจะรีบกลับบ้านไปเคลียร์งาน เพื่อจะได้พักผ่อนในวันพรุ่งนี้ที่เป็นวันหยุดให้เต็มที่
สภาพอาการที่มืดฟ้ามัวดิน ทำให้อาจารย์ที่เดินออกมาจากตึก ต้องรีบวิ่งมาที่รถเก๋งของตัวเอง และขับออกจากมหาลัยมุ่งสู่บ้านพักที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนั้น จนไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีแท็กซี่ขับตามเขามาตั้งแต่มหาลัย ซึ่งในรถคันนั้นก็ไม่ใช่ศัตรูที่ไหน แต่เป็น ‘ยัยตัวแสบ’ ที่ตามป่วนเขาเมื่อเช้านั่นเอง
อาจารย์หนุ่มที่เพิ่งจอดรถเสร็จ ยังไม่ทันได้เดินเข้าบ้าน ก็มีเสียงกดกริ่งดังขึ้นหยุดเขาไว้ซะก่อน
กริ๊ง!
บ้านผมไม่เคยมีแขกที่ไหนเข้ามาเลย หากไม่ใช่คนที่รู้ที่อยู่ผมจริงๆ นั่นคือเจ้านายเก่า แต่เมื่อเปิดประตูออกก็ต้องหัวเสีย ที่เห็นว่าเป็นยัยเด็กบ้านี่...
“มาทำไม?”
“มาคุยธุระค่ะ” เธอเดินเข้ามาด้านในรั้วบ้านหน้าตาเฉย ก่อนจะโดนเจ้าของบ้านจับโยนออกไปทันทีทันควัน
ปุก!
“กลับบ้านไปแล้วอย่ามาที่นี่อีก” ปึก! เขาเปิดประตูไล่เธออย่างไม่แยแส
“อาจารย์!!” เสียงโวยวายนั้นยังคงดังอยู่ตลอด จนเสียงนั้นเงียบหายไปเพราะเสียงฝนที่เทลงมากลบเสียงน่ารำคาญนั้นจนสนิท
อาจารย์หนุ่มเริ่มทำงานที่ค้างคาอยู่ โดยไม่สนว่าฝนจะตกหนักแค่ไหน และไม่สนด้วยว่าเธอจะยังอยู่หน้าบ้านหรือว่าถอดใจกลับไปแล้ว เพราะเขามีสิ่งที่สำคัญกว่า คืองานที่ค้างอยู่...
ไฟของทั้งบ้านหรูเริ่มเปิดสว่างขึ้น บ้านที่เขาซื้อมาด้วยน้ำพักน้ำแรง ชีวิตใหม่ที่ขาวสะอาด ต้องแรกมาด้วยเลือดด้วยเนื้อ กว่าจะมีชีวิตธรรมดาเช่นทุกวันนี้ได้
แม้ว่าจะเลือกทางเดินใหม่ให้กับชีวิตแล้ว แต่ผมก็ยังไม่เลิกหวาดระแวง และยังทิ้งสัญชาตญาณของความเป็นตัวตนนั้นไปไม่ได้สักที...
งานยุ่งๆ ของการเป็นอาจารย์ และชีวิตใหม่นี้มันทำให้ผมลืมเรื่องเลวร้ายในอดีตที่ผมเคยกระทำไว้ได้บ้าง แต่มันก็เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งผมก็ไม่สามารถที่จะนอนหลับได้อย่างสนิทใจ จึงต้องพึ่งแอลกอฮอล์เป็นตัวช่วยให้หลับไปในทุกคืน เพราะไม่อย่างนั้นผมจะถูกบางสิ่งคอยตามหลอกหลอนอยู่ทุกคืน ‘อดีต’ ที่แสนเน่าเฟะของผม
เพร้ง!!
เสียงกระจกแตกที่ชั้นล่างของบ้าน เรียกให้เขาที่นั่งทำงานอยู่ชั้นบนต้องหยุดมือ และรีบลงมาดู ว่าเสียงนั้นเป็นเพียงผลกระทบจากลมพายุ หรือมีผู้บุกรุกเข้ามาในบ้านเขากันแน่
ชายหนุ่มร่างสูงคว้าอาวุธปืนคู่ใจติดมือลงไปด้วย เพื่อป้องกันตัวเอง แต่เมื่อลงมาถึงชั้นล่างของบ้านก็ต้องลดอาวุธลง และเก็บแอบไว้ทางด้านหลัง
เพราะภาพที่เห็นตรงหน้านั้น ทำเขาแทบเป็นบ้าที่เห็นว่าสาวแสบในชุดนักศึกษาทุบกระจกหน้าต่างบุกเข้ามาในบ้าน
เนื้อตัวเปียกซ่ก เลือดที่อาบแขนของเธอมันไม่ทำให้เขาเห็นใจเธอเลยสักนิด หนำซ้ำยังอยากจับเธอฉีกเป็นชิ้นๆ อีกต่างหาก
“ลชิตา! เธอทำบ้าอะไร!?”
--------------------------------------------------------------------------
[ติดตามตอนต่อไป] - [Follow the next episode]
[-กดใจ -เพิ่มเข้าชั้น -คอมเมนท์ให้กำลังใจ และฝากกดติดตามไรท์ด้วยนะครับ🙏]
S2(ต่อจากเรื่อง ไอมาเฟียนั่นเมียกู) เรื่องราวความรักของคู่ยูมิ และโจอิ น้องชายตัวแสบของโจดิน
U7 - ฉันเพิ่งมารู้ว่าเด็กที่ฉันถูกว่าจ้างให้อุ้มบุญ เป็นลูกของแฟนเก่าที่เลิกกันไปเมื่อสองปีก่อน… (ผู้ชายที่เขาไม่เคยรักฉัน)
เพื่อนของผมดันหาเด็กสาวมาเป็นติวเตอร์ให้ แถมเธอก็กำลังแตกเนื้อสาวซะด้วย ( ความใสซื่อของเธอทำให้ผมสับสนเรื่องตามไปง้อเมียที่เมืองนอกแล้วทำไงดี )
คู่หมั้นของ ‘โจดิน’ มาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ ดันเป็น ’ยูมิ’ แฟนสาวผู้อ่อนแอของ ’นิเณอ’ หญิงแกร่งใจกล้า และบุคลิกของเธอมันก็ดันเข้าตาเขาเต็มๆ จนอยากได้เธอมาเป็นเมียแทน…
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------
‘ทริปฮันนิมูนที่ไม่ได้มีแค่เรา แต่ฉันและเขายังมีผู้ร่วม ทริปเข้ามาสร้างสีสันอีกมากมาย’ หลังแต่งงาน ตฤณก็พาภรรยาสาววัยละอ่อนอย่างยี่หวาไปฮันนิมูนเหมือนคู่สามีภรรยาคู่อื่น ๆ แต่การเดินทางไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กับสามีผู้เป็นนักธุรกิจในครั้งนี้ กลับทำให้ยี่หวาได้รู้ว่าตฤณสามีของเธอมีรสนิยมทางเพศแบบไหน และที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นคือ เขาทำให้เธอได้รู้จักตัวตนของตัวเองอย่างที่เธอไม่คิดว่าจะได้รู้จักด้วยซ้ำ ตฤณจะพายี่หวาไปฮันนิมูนที่ไหน อย่างไร และกับใคร ติดตามอ่านได้ใน “ฉ่ำรักเมียนักธุรกิจ” แนะนำตัวละคร ยี่หวา : สาวสวยวัย 24 ปี ผู้มีผิวขาว และรูปร่างอวบอัด แต่น่าทะนุถนอม นิสัยอ่อนหวาน ว่าง่าย แต่เป็นคนอยากรู้อยากลอง ยี่หวาเพิ่งจะรู้ว่าสิ่งที่ตฤณทำกับเธอในห้องหอนั้นมันก็แค่น้ำจิ้ม เพราะเมื่อเดินทางไปฮันนิมูนกับตฤณจริง ๆ เธอกลับได้เรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ จนเธอติดอกติดใจอย่างยากจะถอนตัว สำหรับยี่หวาแล้ว 'คืนเข้าหอที่เคยคิดว่าเด็ด ยังไม่เผ็ดเท่าทริปฮันนิมูนที่สามีหนุ่มจัดให้' ตฤณ : นักธุรกิจหนุ่มวัย 34 ปีหนุ่มลูกเสี้ยว บ้างาน แต่เวลาคลายเครียดก็สนุกสุดเหวี่ยง โดยเฉพาะเรื่องเซ็กส์ ตฤณหมั้นหมายกับยี่หวาตามความเห็นชอบของผู้ใหญ่เพราะถูกใจในความน่ารัก แต่ยิ่งไปกว่านั้นคือเพราะยี่หวาเป็นเด็กดี และไม่เคยดื้อกับเขาเลยสักครั้ง ว่านอนสอนง่ายแบบนี้สิ ถึงจะใช้ชีวิตคู่ไปด้วยกันตลอดรอดฝั่ง
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
ในสายตาของเขา เธอเป็นคนขี้โกหก ในสายตาของเธอ เขาเป็นคนไร้หัวใจ เดิมทีถังหว่านคิดว่าเธอคือคนพิเศษหลังจากอยู่กับเสิ่นติงหลานมาสองปี แต่สุดท้ายก็พบว่าตัวเองเป็นแค่ของเล่นที่สามารถทิ้งได้อย่างตามใจเมื่อไม่มีค่าอีกต่อไป จนกระทั่งถังหว่านเห็นว่าเสิ่นติงหลานพาคนรักของเขาไปตรวจครรภ์ เธอจึงยอมแพ้แล้ว เธอหยุดติดตามเขาอีก แต่จู่ๆ เขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไป "ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไปล่ะ?" ชายผู้เคยหยิ่งยะโสขนาดนั้น ตอนนี้ก้มหัวลงและขอร้องว่า "หวานหว่าน ฉันผิดไปแล้ว โปรดอย่าทิ้งฉันไป"
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"