เมื่ออยู่ๆ 'นิตย์รดี โขคฉลุย' ต้องมาตกงานกะทันหัน เสียงานออกแบบภายในดีกรีปริญญาโทไปในพริบตา ต้องระเห็ดกลับมาอยู่บ้านเกิดที่พังงา สถานการณ์บังคับให้ต้องทำงานที่เลือกไม่ได้ หญิงสาวมาสมัครงานที่บ่อทรายของ 'นายหัวศิธา' ในตำแหน่งคนจดคิวรถ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดช่วงพายุถนนขาดกลับไม่ได้ เลยต้องค้างที่่บ่อทราย โชคยังดีเพราะมีห้องว่างแต่เธอดันเข้าห้องผิด!
เพราะพิษเศรษฐกิจ ทำให้ตกงานกะทันหัน
เป็นเหตุให้ ‘นิตย์รดี โชคฉลุย’ ต้องกลับมาอยู่บ้านที่จังหวัดพังงา เธอเรียนจบปริญญาโทสาขาวิชาสถาปัตยกรรมภายใน ก่อนหน้านี้หน้าที่การงานฉลุยเหมือนนามสกุล แต่พอเกิดโรคระบาดใหญ่ติดกันหลายปี บริษัทข้ามชาติที่เธอทำงานด้วยขาดสภาพคล่องทางการเงิน เพราะไม่มีใครมาจ้างงาน จากที่เคยมีมหาเศรษฐีมาใช้บริการ ก็เงียบหายจนเกือบกลายเป็นบริษัทร้าง พนักงานแทบจะนั่งตบยุงไปวันๆ และในที่สุดเธอก็ถูกเลิกจ้างแม้เพิ่งเริ่มทำงานได้เพียงสามปีเท่านั้น
เงินชดเชยได้มาจำนวนหนึ่งก็จริง แต่เมื่อนำมาใช้หนี้แล้วก็แทบไม่เหลืออะไร พ่อกับแม่อยากให้นิตย์รดีเรียนสูงๆ ก็เพื่อหน้าที่การงานที่มั่นคง เลยไปเอาบ้านไปจำนองไว้กับนายหัว ใช้หนี้ไปยังไม่ถึงครึ่งก็ถูกเลิกจ้างเสียก่อน กลับมาอยู่บ้านจะนั่งๆ นอนๆ ก็ไม่ได้อีกเพราะไม่มีจะกิน หญิงสาวจึงอยากหางานทำไปพลางๆ ก่อน
“นิ้ง แม่เห็นบริษัทนายหัวรับคนงานอยู่นิ ลองไปสมัครดูก่อนม้าย”
“งานอะไรจ้ะแม่” พอมารดาพูดถึงเรื่องงานก็สนใจ ตกงานนานๆ เงินหมดหดหาย ไหนจะต้องใช้หนี้ ลำพังพ่อกับแม่ก็หาเช้ากินค่ำเลยไม่อยากรบกวน
“อะนี่ ดูเอา งานจดคิวรถอะไรนี่แหละ แม่ก็อ่านไม่ถนัด”
“รับสมัครคนงานจดคิวรถ...”
นิตย์รดีรับมือถือจากมารดามาดู เป็นงานจดคิวรถตักทราย จากโฆษณามีชื่อบริษัทและสถานที่ตั้ง ซึ่งอยู่ไกลจากที่พักพอสมควร แต่รู้สึกคุ้นชื่ออยู่เหมือนว่าบริษัทนี้จะมีธุรกิจหลายอย่างในพังงา คลับคล้ายคลับคลาว่ามีโรงแรมชื่อนี้ด้วย
“นิ้งเอ้ย ทำไปก่อนเถอะลูก ระหว่างรองานที่กรุงเทพ ดีกว่าอยู่เฉยๆ นิ” เห็นลูกสาวหน้านิ่วคิ้วขมวดก็รู้ได้ทันทีว่าคิดอะไรอยู่ นิตย์รดีจบปริญญาโทคงกระอักกระอ่วนใจกับงานแบบนี้ เงินเดือนน่าจะไม่ถึงสามสิบเปอร์เซ็นต์ที่ลูกเคยได้รับด้วยซ้ำ
“นิ้งรู้จ้าพ่อ แต่งานนี้มัน...” ทำใจได้ยากที่จะต้องไปทำงานแบบนั้น ไม่ใช่ว่าหัวสูงหรอกนะ แต่ว่า...เธอจบปริญญาโทสาขาตกแต่งภายใน แต่งานนี้มันห่างไกลจากสิ่งที่เรียนมาก แทบไม่ต้องใช้ความคิดเลย
“ไม่เลือกงานไม่ยากจนนะลูก”
“งั้นขอนิ้งนอนคิดสักคืนนะ” เธอรู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้ไม่ควรเลือกงาน แต่ขอคิดก่อนเผื่อว่าจะมีตัวเลือกอื่นที่น่าสนใจ
“นายหัวคนนี้มีกิจการหลายอย่าง บ้านเราก็เอาไปจำนองไว้กับเขานั่นแหละ ถ้านิ้งไปทำงานที่นั่น บางทีอาจได้พูดคุยเรื่องการผ่อนผันหนี้”
“นายหัวคนนี้คงรวยมากใช่ไหมจ้ะแม่” ถามพลางค้นหาข้อมูลของนายหัว ตามชื่อบริษัทในโฆษณาประกาศหาคนงาน
รูปของเขามีน้อยมากเหลือเกิน ส่วนใหญ่เป็นมุมที่เห็นหน้าไม่ชัด นิตย์รดีพยายามซูมเข้าไปดูในรูปถ่ายที่ลงไว้บนโซเชียล ‘ศิธา มูลเลอร์’ นั่นคือชื่อของเขา ชายหนุ่มสวมชุดสูทเป็นทางการสีดำสนิท อยู่ในงานเลี้ยงอะไรสักอย่างที่น่าจะเป็นงานระดับจังหวัด บุคลิกก็ดูดีตามสไตล์คนรวย แต่เสียดายที่เห็นหน้าไม่ชัด
“รวยมากลูก รวยเป็นหมื่นล้านเลยมั้ง เห็นเขาพูดๆ กันนะ แม่ก็ไม่รู้เอไร๊ รู้แค่ว่ามีธุรกิจหลายอย่าง ที่ทางก็มากมาย ทำบ่อทราย โรงไฟฟ้า โรงแรม แล้วก็เอไร๊อีกหลายอย่าง” ฟังมาจากที่เขาพูดๆ ว่ากันว่านายหัวคนนี้รวยล้นฟ้า แต่ทำตัวธรรมดาติดดิน โดยเฉพาะมารดาของเขา ชอบใช้ชีวิตแบบสมถะมาก
“ทำหลายอย่างขนาดนั้น น่าจะมีงานด้านอื่นให้ทำบ้าง” พยายามค้นหางานอื่นจากบริษัทในเครือของนายหัวหนุ่ม แต่ทว่ามีแค่งานรับจดคิวรถเท่านั้นที่ปรากฏอยู่ในตอนนี้ ถอนหายใจออกมาอย่างไม่รู้ตัว ธุรกิจในมือของเขาไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับสายงานเลย แต่งานโรงแรมก็น่าสนใจเพราะเธอได้เรื่องภาษา เสียดายที่ยังไม่ประกาศรับพนักงานเพิ่ม
“ก็ลองไปคุยดูก่อนสิลูก”
“ไว้พรุ่งนี้ค่อยคิดแล้วกันนะจ้ะ ว่าแต่เย็นนี้มีอะไรกินบ้าง” ไม่อยากพูดคุยเรื่องงาน เพราะดูเหมือนมารดาอยากให้ไปทำงานนี้มากเหลือเกิน
เข้าใจพ่อกับแม่ว่าหวังดี อยากให้เธอมีงานอย่างน้อยก็ยังได้เงิน ระหว่างนี้ก็สมัครงานที่อื่นทิ้งไว้ด้วย แต่งานจดคิวรถมัน....ท้าทายเกินไปหน่อย
“หลายอย่างเลยลูก วันนี้แม่ทำผัดสตอกุ้ง แกงน้ำเคยปลาของโปรดพ่อเขานิ แล้วก็แกงคั่วหอยขมใบชะพลูเบอะ” พอลูกสาวถามเรื่องกับข้าวกับปลาก็พร้อมนำเสนอ ตั้งแต่นิตย์รดีไปทำงานที่กรุงเทพ ก็ไม่ค่อยได้ทำอาหารจัดชุดใหญ่ อยู่กันสองคนผัวเมียก็กินกันแค่อย่างสองอย่างเท่านั้น
“ดีเลยจ้า กำลังอยากกินอยู่พอดี” คิดถึงแกงคั่วหอยขมใบชะพลูฝีมือแม่ แล้วผักที่นี่ก็อร่อยมาก เพราะพ่อกับแม่ทำสวนครัวไม่ใช่แค่เก็บกินเท่านั้น แต่ปลูกไว้ขายด้วย พื้นที่หลังบ้านทำเป็นแปลงผักขนาดใหญ่ เช้าๆ พ่อกับแม่จะเอาผักไปขายที่ตลาด
“งั้นเดี๋ยวแม่ไปเข้าครัวก่อนนิ ไปพ่อ ไปหาผักมาให้แม่ทีเบอะ”
นิตย์รดีมองดูแม่กับพ่อพากันเดินเข้าไปในครัว ก่อนจะก้มลงดูมือถือหาข้อมูลบริษัทมูลเลอร์ของนายหัว ถ้ามันจะไม่มีทางเลือกจริงๆ ก็ขอดูรูปแบบการทำงานของบ่อทรายหน่อยแล้วกัน หน้าที่จัดคิวรถไม่มีอะไรมาก แค่คอยจดรายชื่อกับป้ายทะเบียนที่เข้ามาขนทราย มองในแง่ดีมันก็สบาย ไม่ต้องใช้สมอง แค่ทำตามคำสั่งวนลูปไปเรื่อยๆ นอกจากข้อมูลงานแล้ว เธอยังหาข้อมูลของนายหัวเพิ่มเติม โดยมากจะเป็นประวัติของมารดาเขา
คุณแหวว มูลเลอร์ แต่งงานกับ สก็อต มูลเลอร์ เศรษฐีชาวเยอรมัน เริ่มก่อตั้งอาณาจักรด้วยการทำโรงไฟฟ้าและบ่อทราย จนกลายเป็นเจ้าใหญ่ในจังหวัด และแตกแขนงธุรกิจอื่นๆ ทั้งโรงแรมอสังหาริมทรัพย์ประเภทอื่นๆ ปัจจุบันธุรกิจต่างๆ ถูกส่งต่อให้กับ ศิธา มูลเลอร์ บุตรชายเพียงคนเดียว ดีกรีนักเรียนนอกจบโทด้านบริหารมาสานงานต่อ...
จากประวัติคร่าวๆ ที่ได้อ่านทำให้ทราบว่าครอบครัวของนายหัวรวยจริง! จบนอกมาด้วย ดูจากบุคลิกแล้วน่าจะเป็นแนวคุณชายไฮโซ แต่จะเป็นอย่างไรมันคงไม่เกี่ยวกับเธอหรอก คนอย่างเขามีธุรกิจมากมายให้จัดการ คงไม่มาขลุกอยู่กับงานบ่อทรายหรอกมั้ง? ตอนนี้ไม่มีตัวเลือกเสียด้วย คงต้องลองทำงานนี้ไปก่อน...
เอาว่ะ! ดีกว่าไม่มีเงินใช้!
ในชาติก่อนจางหลินซินเคยเป็นนักฆ่าผู้เก่งกาจ แต่ถูกครอบครัวทรยศและถูกยิงอย่างโหดเหี้ยม เฉินจือหานล้างแค้นแทนเธอและไปสวรรค์พร้อมกัน ในชาตินี้เธอได่เกิดใหม่และต้องการล้างบางพวกที่มันทำกับเธออย่างสาสม!!!
เมื่อท่านประธานสุดเหลี่ยมมาเจอกับเด็กที่เหลี่ยมกว่า! ชีิวิตของท่านประธานน่านฟ้าถึงคราวปั่นป่วนเมื่อใช้เล่ห์เหลี่ยมในคลับหรู จนได้เด็ก N มานั่งแบบฟรีๆ แต่ดันโดนเด็กเหลี่ยมกลับท่านประธานถึงกับไปไม่เป็น!
เพราะหน้าตาเขาถูกใจอย่างจัง คุณหนูโรสจึงทำสารพัดวิธีเพื่ออ่อยมาเฟียหนุ่มให้ยอมตกเป็นของเธอ แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้นเพราะเขาทั้งไล่ ทั้งด่าทำปากแจ๋วใส รสรินทร์จึงต้องงัดกลเม็ดความเด็ดที่มี พิชิตตัวพิชิตใจทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เขามาครอบครอง “เหนือเพชร” เธอเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงสุดยั่วยวน ทำใจกล้าส่ายสะโพกลงบนตัวตนที่รับรู้ได้ว่ากำลังพองขยาย เขาก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนี่นา มีอะไรเหมือนคนปกติแต่ทำไมเล่นตัวจัง “ต้องการอะไร” เขานอนนิ่งจ้องมาด้วยแววตาที่เย็นชาจัด “ก็ต้องการนายไง” ถามมาได้ก็บอกอยู่ทุกวันว่าอยากได้ๆ ยอมๆ มาก็จบ ฟินๆ กันทั้งสองฝ่าย เธอก็ปากดีไปงั้นแหละประสบการณ์เป็นศูนย์ แต่เต็มใจมากถ้าครั้งแรกของเธอเป็นของเหนือเพชร “เห็นเป็นที่ระบาย?” เขาไม่เข้าใจเธอเลยจริงๆ รู้จักกันก็เปล่าคุยกันนับคำได้ เขาทั้งไล่ทั้งด่าแต่เธอก็ยังไม่หยุดตื้อ เขาไม่มีความคิดที่จะคบหาใครในตอนนี้ และไม่อยากมีสัมพันธ์กับโรสเพราะกลัวว่าจะมีปัญหาตามมาทีหลัง “ไม่ใช่สักหน่อย ฉันอยากได้ตัวนาย แล้วก็ตรงนี้...ของนายด้วย” โรสจิ้มนิ้วลงไปที่กลางอกของเขา เธออยากได้หัวใจมากกว่าร่างกายเสียอีก แต่เขาไม่อ่อนให้เธอเลย “ฝัน?” เหนือเพชรจับตรึงสะโพกของเธอไว้ เพราะลีลาการส่ายที่เย้ายวนของคนสวย เริ่มปลุกให้แก่นกายของเขาตื่นเต็มลำ ตอนนี้สถานการณ์ค่อนข้างอันตราย “ไม่ฝันหรอกคอยดูเถอะ นายก็ไม่ได้รังเกียจฉันนี่นา”
ริชาร์ด คาลเวิร์ตเจ้าของเรือสำราญสุดหรูกลางทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ถูกสาวน้อยลูบคมด้วยการใช้ลูกได้ตุกติกในการเล่นคาสิโน แต่ยังไม่ทันที่ปานฟ้า เฮนเดอร์สัน ยังไม่ได้ทันหอบเงินไปใช้ เธอก็โดนจับได้เสียก่อน ปานฟ้ามีเหตุให้ต้องตัดสินใจเข้ามาเสี่ยงโชคในเกมคาสิโน เพราะต้องการเงินก้อนใหญ่ไปใช้หนี้ที่ไม่ได้ก่อ ปานฟ้าไม่อยากโดนจับเธอขอแลกกับการทำงานบนเรือเพราะเธอเชี่ยวชาญด้านงานช่างเป็นอย่างดี ริชาร์ดเห็นว่าจะส่งเธอกลับตอนนี้ก็ไม่ทันเพราะเรือออกจากฝั่งมาไกลมาก จึงให้เธอทำงานและจับตาอยู่อย่างใกล้ชิด แต่สงสัยจะใกล้ชิดเกินเหตุ จากจับตากลายเป็นจับใจหลงไม่ไหว อยากได้นางโจรมาเป็นเมีย!
เมื่อกี้มีใครได้จูบคุณหรือเปล่าคะ” ดวงตาคู่หวานจ้องมองอย่างจับผิด ไม่มี” เดร็ครีบตอบ แต่เมื่อเห็นความหวงในแววตานั้นเขารู้สึกถูกใจ ถ้าเป็นคนอื่นอาจผลักลงจากเตียงไปแล้ว แต่เป็นคามิล่าที่แสดงความหวงแหน และเขาก็ชอบมัน “อืม แต่ชักแน่ใจแล้ว บางทีอาจจะมี…” พูดยังไม่ทันจบคามิล่าก็ก้มลงประกบริมฝีปาก เธอจูบไม่เป็นแต่พยายามขบริมฝีปากหนา แล้วแทรกเรียวลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเขา เดร็คจูบตอบทันทีความเงอะงะไม่เป็นภาษา กระตุ้นอารมณ์ร้อนภายในร่างกาย จูบของคามิล่าเต็มไปด้วยความหวงแหน แสดงความเป็นเจ้าของผ่านจูบดูดดื่ม“มาลองคิดดูดีๆ ไม่น่ามี” เดร็คถอนริมฝีปากออกแล้วกดจูบที่ข้างแก้มสวย เธอน่ารักน่าเอ็นดู มีเสน่ห์แบบที่ไม่ต้องทำอะไร เขาก็หลงหัวปักหัวปำไปหมดแล้ว
ปฐวีเจ้าของนิตยสาร SEXY ISSUE วัย 24 ปี แต่ต้องกลายมาเป็นเสี่ยซะงั้น เพราะสาวหน้าเด็ก 'น้ำมนต์' เสนอตัวขอเป็นเด็กแลกกับเงิน ก็นะเด็กมันเดือดร้อนคนหล่อใจบุญ จะปล่อยไปได้ไง ตอนแรกกะจะไม่สนใจหรอกแค่ส่งเสียเฉย ๆ แต่ไหงไป ๆ มา ๆ กลายเป็นสมภารกินไก่วัดซะงั้น ก็เธอน่ะ ทั้งน่ารัก ทั้งใสซื่อจนอดใจไว้ไม่ไหว พอผมเริ่มคิดจะจริงจัง ขึ้นมาเรื่องราวกับพลิกผันเพราะเธอดันไปมีเสี่ยคนอื่น แล้วรู้มั้ยว่าสิ่งที่ผมเกลียดที่สุดคือ....การทรยศ!!!
เพราะคิดว่าเป็นความฝัน ฉินหร่านจึงร่วมมือบรรเลงเพลงรักอย่างไม่ได้ตั้งใจ ไฉนตื่นขึ้นมาถึงมีสามีเป็นของตัวเอง อีกทั้งสามีนางยังตาบอดอีกด้วย! แต่นั่นไม่น่าตกใจ เท่ากับที่นางมาอยู่ในร่างเด็กสาวในยุคจีนโบราณ ที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ อีกทั้งร่างนี้ถูกขายให้มาเป็นภรรยาของชายตาบอด แต่ไหนๆ ก็มาแล้วจึงจะใช้ชีวิตให้ดี ส่วนสามีนะหรือ หล่อขนาดนั้น แซ่บขนาดนี้ เดินหน้าเกี้ยวสามีสิ จะรออะไร!
เฉียวลู่ นักแสดงแถวหน้าของจีนมีข่าวฉาวออกมาทำให้ทางต้นสังกัดของเธอสั่งให้เธองดออกสื่อชั่วคราว จึงเป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับคนงานยุ่งตลอดทั้งปีของเธอที่จะได้พักผ่อน เฉียวลู่เดินทางกลับบ้านเกิดของเธอและการกลับไปครั้งนี้ทำให้ชีวิตของเฉียวลู่เปลี่ยนไปตลอดการ ฉีหมิงเยี่ยน อนุชาองค์เล็กของฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี ถูกลอบปลงพระชนม์ระหว่างที่เดินทางมาทำหน้าที่เจรจาสงบศึกกับเเเคว้นเซียว เพราะได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้ชินอ๋องความจำเสื่อมและได้รับการช่วยเหลือจากพ่อลูกตระกูลเฉียว เซียวยิ่น ฮ่องเต้แคว้นเซียวมีพระสนมมากมายเเต่กลับไม่สามารถให้กำเนิดพระโอรสได้โหรหลวงได้ทำนายเอาไว้ว่า ในอนาคตองค์รัชทายาทที่แท้จริงจะกลับมาเซียวยิ่นจึงมีรับสั่งให้ทหารออกตามหาพระโอรสและอดีตฮองเฮาของตนอย่างลับๆ ฉินอี้เหยา ได้รับบาดเจ็บสาหัสร่างลอยตามแม่น้ำมาพร้อมกับเด็กทารกในอ้อมแขนเมื่อฟื้นขึ้นมานางจึงแสร้งจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เพื่อให้นางและบุตรชายมีชีวิตรอดต่อไป
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀