ไม่ชอบที่ ที่เพื่อนพี่ทำให้เลย…
ไม่ชอบที่ ที่เพื่อนพี่ทำให้เลย…
"อืออ พอแล้วนะคะหนูง่วง"เสียงแหบพร่าของหญิงสาวร่างเล็กที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มเอ่ยบอกคนตัวใหญ่ที่กำลังขยับมือคืบคลานไปตามเรือนร่างของเธอ
"คืนก่อนทำไรไม่ได้นอนเหรอครับ"
"ทำรายงานส่งอาจารย์ค่ะ"ตอบเสียงงัวเงีย เปลือกตาปิดสนิท"ห้ามรังแกตอนหนูหลับนะคะ หนูง่วงมาก"เอ่ยบอกก่อนจะกระชับผ้าห่มให้แน่นกว่าเดิม
"โอเค พี่ไม่กวนแล้วครับหนูหลับเลย"
"แล้วไม่มานอนกับหนูเหรอคะ"
"เดี๋ยวเพื่อนพี่มานั่งดื่มที่นี่ พี่นั่งอยู่กับเพื่อนข้างล่างนะครับ"
"ห้ามหนีไปไหนนะคะ"
"ครับผม"พูดจบก็โน้มตัวลงไปหอมแก้มนุ่ม"หนูใส่เสื้อผ้าไหมเดี๋ยวพี่ใส่ให้"เพราะเพิ่งเสร็จกิจบนเตียงไปและเธอก็ไม่ได้ลุกออกจากที่นอนขอเขาหลับก่อนนี่แหละ
"ใส่กางเกงในตัวเดียว"
ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบกางเกงชั้นในสีเนื้อออกมาพร้อมกับหยิบทิชชูเปียกติดมือมาด้วย
ดึงผ้าห่มจากช่วงขาขึ้นไปกองไว้ที่เอว จับเรียวขาขาวแหกออกแล้วใช้ทิชชู่เปียกทำความสะอาดจุดนั้นให้แฟนสาวแม้ก่อนหน้านี้จะใช้ทิชชู่ธรรมดาเช็ดไปแล้วแต่เพราะเธอไม่ยอมลุกไปล้างจึงคิดว่าน่าจะเหนียวกว่าจะตื่น
"เรียบร้อย ตื่นแล้วไปอาบน้ำก่อนนะครับ"
"ค่ะ..."ตอบเสียงแผ่วเบาลงเรื่อยๆ ดินแดนจึงดึงผ้าห่มลงมาคลุมให้ ปรับแอร์แล้วก็้เดินออกจากห้องลงไปยังชั้นล่างของบ้าน
บ้านของเขามีสมาชิกทั้งหมดเพียงสี่คน เขาเจ้าของบ้าน ขนมแฟนสาว คู่สามีภรรยาแม่บ้านคนสวนที่คอยดูแลความสะอาดของบ้านเพียงแค่นั้น
"แหมะ ลงมาเหมือนรู้ว่าพวกกูมา"ทันทีที่เดินลงมาข้างล่างก็พบกับกลุ่มหนู่มๆ สองสามคนที่เดินเข้ามาพอดี เขาไหวไหล่ให้แล้วเดินเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมแก้วกับถังน้ำแข็ง
"มีกับแกล้มปะ"เอ่ยถามเพื่อนๆ เคนชี้ไปยังถุงกับแกล้มอย่างแคปหมู ลาบ น้ำตก เขาพยักหน้ารับแล้วเดินกลับเข้าไปในครัวเพื่อหยิบจานชามและช้อน
"เมียมึงอ่ะ"
"หลับ"
"ทุ่มกว่าๆ เนี่ยนะ"
"หนักไปหน่อย เพลียมั้ง"ตอบแล้วนั่งลงบนพื้นที่นั่งกันล้อมเป็นวง เทกับแกล้มใส่จานเหลือเพียงบะหมี่เกี๊ยวที่ไม่ได้แกะเพราะเก็บไว้ให้แฟนสาวที่ตื่นมาก็น่าจะหิวเลยสั่งให้เพื่อนซื้อมาให้
"ตั้งแต่เย็นเลยเหรอ?"ภูผาเลิกคิ่วถามซึ่งดินแดนก็พยักหน้ารับ ตวัดสายตามองไปทางพายุที่นั่งอยู่บนโซฟาจนคนถูกมองต้องเดินมานั่งร่วมวงด้วย
"ตั้งแต่บ่าย"แล้วจึงตอบภูผาไป เพื่อนๆ ที่ได้ยินก็ได้แต่มองหน้ากันลอบกลืนน้ำลายลงคอ ดินแดนเป็นผู้ชายที่มีเซ็กซ์จัดเรื่องนี้ทุกคนในกลุ่มรู้ดี
"หอยน้องช้ำไปหมดแล้วมั้ง ห้าปีนี่มีแบบที่เอาเป็นเวลามั้ยวะ"
"ปกติก็เอาเป็นเวลานะ"
"ตอแหลครับเพื่อน"
"เวลาที่กูอยาก ยังพูดไม่จบครับ"มีเมียไม่เอาเมียมันก็แปลกมั้ย ทำงานส่งเสียให้เรียนขอแค่นอนให้เอาแค่นี้เป็นค่าตอบแทนก็ยังดีนี่นา
"กูล่ะสงสารเมียมึง"พายุว่าพลางส่ายหัวให้ ยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดกดื่ม
"สงสารหรืออยากแดกเมียกู"
"หึ!"
"พวกมึงนี่เจอกันจ้องจะกัดกันทุกที"เคนส่ายหัวเบาๆ ยกแก้วเหล้าที่ดินแดนชงให้กระดกดื่ม ตักกับแกล้มทานไปพร้อมหาเรื่องคุยกันไปเรื่อยๆ จากเวลาทุ่มครึ่งก็หมุนไปจนสามทุ่มกว่าๆ
"เมามั้ย?"พายุถามสองหนุ่มเพื่อนรักอย่างภูผากับเคนที่นั่งกอดคอกันอยู่ ที่จริงไม่ต้องถามก็เดาได้ว่าเมาไม่เมา หากไม่เมาก็ไม่มีทางที่สองคนนั้นจะมานั่งกอดคอกันแบบนี้หรอก
"มึนๆ ยังไม่มาวว้อยยย~"
"ไม่เมาก็ไม่เมาครับเพื่อน"
"ถ้าไม่ไหวก็ไปนอนห้องนู้นนะ ห้องประจำพวกมึงอ่ะ"ดินแดนชี้นิ้วไปทางห้องนอนชั้นล่างที่มีไว้ให้เพื่อนขี้เมาโดยเฉพาะ จะพยุงขึ้นชั้นบนก็ขี้เกียจจะให้พวกมันเดินเองก็กลัวจะตกบันไดตายก่อนเลยยกห้องด้านล่างให้พวกมัน มีเตียงที่นอนหมอนผ้าห่มครบครัน
"มึงล่ะเมามั้ย"หันไปถามพายุต่อ
"ไม่ มึนๆ เหมือนกัน"
"ค้างนี่?"
"ห้องมึงได้มั้ย?"คำถามของพายุทำให้ดินแดนกระตุกยิ้มมุมปาก เขาไม่ได้ตอบรับแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ หยัดกายลุกขึ้นเก็บจานกับแกล้มกับขวดและแก้วเหล้าไปไว้ในครัว จากนั้นก็เดินไปปิดประตูบ้าน
‘ผู้หญิงที่คาถาเลือก คือผู้หญิงที่ถูกกลั่นกรองมาแล้วว่าเป็นผู้หญิงที่สวยสมบูรณ์ที่สุด ดังนั้นเธอควรดีใจที่ตัวเองไม่มีจุดบกพร่องและควรทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี’
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
ในวันแต่งงาน เจ้าบ่าวของเฉียวซิงเฉินหนีไปกับผู้หญิงอีกคน เธอโกรธมาก จึงสุ่มหาชายคนหนึ่งมาแต่งงานด้วยทันที "ตราบใดที่คุณกล้าแต่งงานกับฉัน ฉันก็ยอมเป็นเมียคุณ" หลังจากแต่งงาน เธอได้ค้นพบว่าสามีของเธอคือลูกชายคนโตของตระกูลลู่ที่ขึ้นชื่อว่าไร้ประโยชน์ ชื่อลู่ถิงเซียว ทุกคนเยาะเย้ยว่า "เธอยนี่ช่วยไม่ได้จริงๆ" และผู้ชายที่ทรยศเธอก็มาเกลี้ยกล่อมว่า "ไม่เห็นต้องทำร้ายตัวเองเพราะฉันหรอก สักวันเธอต้องเสียใจแน่ๆ" เฉียวซิงเฉินหัวเราะเยาะและโต้ตอบว่า "ไปให้พ้น ฉันกับสามีรักกันมาก" ทุกคนต่าก็คิดว่าเธอเป็นบ้า ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวตนที่แท้จริงของลู่ถิงเซียวถูกเปิดเผย ที่แท้เขาเป็นคนรวยอันดับต้นๆในโลก ในการถ่ายทอดสดทั่วโลก ชายคนนี้คุกเข่าข้างเดียว ถือแหวนเพชรมูลค่าหลักพันล้าน และพูดช้าๆ ว่า "คุณภรรยา ชีวิตที่เหลือนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"
เมื่อย้อนเวลามาอยู่ในยุคโบราณที่ผู้ชายล้วนมีสามภรรยาสี่อนุ จื่อรั่วอิงจึงมองหาบุรุษที่จะทำให้นางใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและได้รู้ว่ามีอ๋องผู้หนึ่งไร้ภรรยาและตาบอดเขาคือคนไม่มีใครเอา"สวรรค์ให้ทางรอดข้าแล้ว" นิยายเรื่องนี้เป็นแนวสุขนิยม ปมเบา ๆ ไม่หนัก นะคะ พระเอกมีเมียเดียว พระเอกสายซึนคลั่งรักนางเอกแต่ไม่รู้ตัว นางเองจอมตื๊อเพื่อทำให้สามีรักสามีหลงขนความฮามาพร้อม ๆ กับบ่าวรับใช้และครอบครัว แนวขบขัน สายฮา สายตลกไม่ควรพลาดค่ะ ซีไซต์ นักเขียน
นายปฐพี พลพิพัฒ อายุยี่สิบแปดปี ชายหนุ่มรูปหล่อ ร่างสูงใหญ่กำยำผิวขาว เขาเกลียดผู้หญิงทุกคนเข้าไส้ ใครเข้าใกล้ต่างก็ต้องพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เขาคือปีศาจในคราบเทพบุตรชัดๆ แต่ทำไมนะจีน่าจึงตกหลุมรักเขา นางสาวจีน่า ไนลา อายุยี่สิบสี่ปี ใบหน้าของเธอนั้นคมเหมือนกับสาวลูกครึ่ง เพราะมารดาของเธอเป็นคนอังกฤษ บิดาของเธอชื่อสรวิช ซึ่งความสวยของจีน่านั้นไม่เป็นรองใคร ดวงตาของเธอกลมโตจมูกโด่งรับกับริมฝีปากได้รูปสีชมพูระเรื่อ ใครเข้าใกล้ต่างก็ชอบในความน่ารักสดใสของเธอ แต่ไม่มีใครรู้ว่าหญิงสาวได้เก็บเรื่องราวบางอย่างไว้ในใจตลอดเวลา เมื่อคนที่เธอตกหลุมรักเขากำลังจะแต่งงานด้วยเหตุผลบางอย่าง ที่สำคัญเจ้าสาวของเขานั้น คือพี่สาวแท้ๆ ของเธอ ความรักของเขาและเธอจะลงเอยยังไงฝากด้วยนะคะ
"พี่ริก" นินิวเรียกคนที่เข้ามาในห้องเธอ ฉันอยากจะกรี๊ดและกัดลิ้นตัวเองให้ขาด ฉันลืมไปสนิทว่าริกเป็นคนที่เข้าออกคอนโดของเธอได้อย่างง่ายดาย "ออกไป ถ้าไม่อยากโดนข้อหาบุกรุกห้องคนอื่นในยามวิกาล" นินิวบอกริกมาเสียดังด้วยสีหน้าโกรธจัด ที่ริกเข้าห้องเธออย่างถือวิสะ "ไม่ไป ในเมื่อที่นี่คือห้องเมียฉัน ทำไมฉันต้องออก" ร่างสูงบอกมาด้วยเสียงแข็งด้วยความไม่พอใจ "ห้องฉันไม่ใช่ห้องของยัยโมเน่ เมียคนปัจจุบันของพี่ ถ้าพี่ยังหลงเหลือความเป็นคนอยู่บ้างก็ออกไปจากห้องฉันคะ" แต่ริกกับไม่สนใจคำพูดนินิวเลยซักนิด ร่างสูงเดินเข้ามาหาคนตรงหน้า นินิวที่เห็นเช่นนั้นถึงกับจับที่ชายผ้าขนหนูเอาไว้แน่นขึ้น เพราะคนตรงหน้านั่นดูอันตรายสำหรับเธอ "อย่านะพี่ริก เรื่องของเรามันจบไปแล้ว" นินิวบอกมาด้วยเสียงสั่นเพราะสายตาที่เขามองเธอมามันน่ากลัวมากจริงๆ "ชอบฉันไม่ใช่เหรอ เอาฉันแล้วจะไปอ่อยคนอื่น อีกทำไม ฉันเห็นเต็มสองตาว่าเธอจูบกับไอ้ไทม์" "ในเมื่อพี่เห็นเช่นนั้น พี่ก็เลิกยุ่งกับฉันเสียสิ ฉันจะอ่อยจะจูบกับใครมันก็เรื่องของฉันไหม ฉันบอกพี่ไม่กี่ร้อยครั้งแล้วว่าเราเลิกกันแล้ว เพราะพี่มันเลว ฉันเลยไม่อยากได้พี่แล้ว " นินิวบอกคนใจร้ายอย่างคนเหลืออด เธอระเบิดอารมณ์ใส่คนตรงหน้าอย่างไม่มีท่าทีเกรงกลัว สำหรับริกตอนนี้เธอมองเขาเป็นแค่เศษฝุ่นที่รู้สึกขยะแขยงยิ่งกว่าแมลงสาบ ริกถึงกับกัดฟันกอดด้วยความโกรธและโมโห เชตเรื่องหนุ่มๆวิศวะทั้ง 4 หนุ่มนะคะ พันธะร้ายนายวิศวะ เรียวตะ x เชอรีน (มีให้อ่านจบเรื่อง) พิษรักร้าย Toxic Love ริกกี้ x นินิว พลาดรักร้ายนายวิศวะ อรัณ x มิริณ คลั่งรักร้ายนายวิศวะ ริว x เจนิส โลกสวยไม่เหมาะกับนิยายเรื่องนี้ ข้ามไปได้เลยจ้า นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้แต่ง ห้ามขัดลอกเรียนแบบใดๆ ทั้งสิ้นเขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหารุนแรงในบางตอน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ
ตลอดระยะเวลาสามปีของการแต่งงาน เธอรู้สึกสิ้นหวัง ที่ถูกบังคับให้เซ็นใบหย่า ทั้งๆที่เธอกำลังท้อง เธอใจสลายกับความไร้มนุษยธรรมของเขา กระทั่งเธอออกไปจากชีวิตของเขา เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเธอคือรักแท้ของเขา ไม่มีวิธีใดที่จะเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของเธอให้หายขาดได้ เขาจึงมอบความรักทั้งหมดของเขาให้แก่เธอเพื่อชดเชย
© 2018-now MeghaBook
บนสุด