นางหนีความยากลำบากเข้ามาในเมืองหลวงฉางอัน เพื่อขายตัวเองเป็นสาวใช้ในจวนท่านแม่ทัพ แต่ทว่า ท่านแม่ทัพผู้นี้เมตตาสาวใช้อย่างนางยิ่งนัก จนกระทั่งทำให้ฮูหยินใหญ่ในจวนมิพอใจสาวใช้อย่างนาง จูจูจะทำอย่างไรให้มีชีวิตที่ปลอดภัยในจวนท่านแม่ทัพนี้ ร่วมเป็นกำลังใจให้จูจูนะเจ้าคะ
เรือนร่างอรชนนอนที่เตียงไม้เก่า ใบหน้าขาวซีดราวกับกระดาษ หนึ่งบุรุษ หนึ่งสตรีเฝ้ามองอย่างใจจดใจจ่อเหตุใดบุตรสาวของพวกเขายังไม่ฟื้น จมน้ำจนศีรษะกระแทกกับโขดหินได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก
“ท่านพี่เหตุใดจูจูยังมิฟื้นเจ้าคะ” มารดาของจูจู หรือนางสวี เอ่ยถามสามีอย่างหลงซาน เขาทอดสายตามองดูจูจู แล้วถอนหายใจ หลงซานไม่ตอบเพียงแต่กอดภรรยาไว้
เสียงผู้ใดมาร่ำไห้แถวนี้ แพรขนตาผีเสื้อกระพือขึ้นมา ภาพนั้นช่างเลือนรางยิ่งนัก จากเลือนรางค่อยแปรผันเป็นภาพชัดเจน หนึ่งสตรี หนึ่งบุรุษ วัยกลางคนยิ้มให้นาง
“จูจูฟื้นแล้ว” สตรีนางนั้นเรียก นางว่าจูจู
หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าจูจู พลันตกใจ ที่แห่งนี้ที่ไหนกัน นางกวาดสายตามองดูรอบๆเรือนเก่าโทรมแห่งนี้ ทำไมนางถึงได้ปวดศีรษะยิ่งนัก มือสองข้างกุมศีรษะอย่างเจ็บปวด
“ลูกแม่ ไม่เป็นไรแม่อยู่นี่” นางสวีพลันกอดบุตรสาว
“ทำไมข้าจำอะไรไม่ได้เลย” จูจูบอกกับมารดา
“โธ่ เจ้าพลัดตกน้ำ จากนั้นศีรษะกระแทกอย่างแรง ไม่แปลกที่จะจำอะไรไม่ได้” นางสวีหันไปสบตากับหลงซาน
จูจูพลันมองใบหน้าของนางสวี ในเมื่อเขาบอกว่าเป็นมารดาของนาง ทำไมนางถึงไม่ได้รู้สึกผูกพันธ์แม้แต่น้อย
ที่แท้นางชื่อจูจูหรอกหรือ แต่ทำไมนางไม่คุ้นเคยกับชื่อนี้จริงๆ “ลูกพ่อในที่สุดเจ้าก็ฟื้นเสียที ทำให้ข้ากับแม่เจ้าตกใจ นึกว่าจะสูญเสียเจ้าไปแล้ว” กล่าวจบ หลงซานกับนางสวีพลันร่ำไห้ราวกับพายุสายฝนหลั่งรินลงมา
หลายวันมานี้จูจูใช้ชีวิตอยู่ในเรือนเก่าโทรมแห่งนี้ นางรู้แต่ว่าบิดามารดาของนางมีอาชีพตัดฟืนขาย เรือนที่พวกนางอาศัยอยู่ตั้งอยู่บนภูเขาที่มาหนาหมอกทึบ มารดาบอกว่านางอายุสิบหกปีแล้วแต่ทว่าดื้อซุกซนราวกับเด็กน้อย ชอบไปเล่นน้ำตามลำธารแล้วพลัดตกลงไปในน้ำลึก จึงทำให้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น ตอนนี้นางสวีห้ามนางไปที่ลำธาร กระนั้นจูจูจำต้องอยู่ในแห่งนี้ นางสวียังสอนจูจูให้ถักทอถุงหอมหลากสีเพื่อนำไปจำหน่ายในเมืองหลวงฉางอัน กระนั้นชีวิตจูจูจึงไม่ค่อยเบื่อหน่ายเพราะนางถักทอถุงหอมทั้งวัน
พริบตาเดียวก็สองปีผ่านไป หลังผ่านพ้นปีใหม่ จูจูก็อายุสิบแปดปีแล้ว นางสวีกับหลงซานรักบุตรสาวคนนี้มาก สองสามีภรรยาลงทุนซื้ออาภรณ์สีชมพูลายดอกเหมยให้บุตรสาวอย่างจูจู
ภายในค่ำคืนนี้ นางสวีลงแรงทำกับข้าวให้บุตรสาวกับสามีกินอย่างสุดฝีมือ น้ำแกงแดงหมูตุ๋นนั่นเอง วางบนโต๊ะกลมเก่าๆ กับข้าวตั้งสามอย่าง สามคนพ่อแม่ลูกกินข้าวกันอย่างมีความสุข
หลังกินข้าวอิ่มจูจูเก็บสำรับไปล้างแล้วกลับมานั่งที่เก้าอี้ไม้เหมือนเดิม
สองสามีภรรยามองหน้ากัน “คืนนี้แม่มีสิ่งของมอบให้เจ้า” จูจูได้ยินกระนั้นก็ตาโตราวกับไข่ห่าน ท่านแม่มีอะไรมอบให้นางกันนะ
“ท่านพี่ ไปหยิบมาให้ลูกเลยนะ” นางสวีไม่อยากลุกจากเก้าอี้ จึงสั่งสามี หลงซานผู้รักภรรยามากจึงเดินตรงไปที่ตู้ จูจูพลันมองบิดาเดินถือผ้าสีแดงออกมา
อาภรณ์หรูหราเชียวนะ หรือว่าท่านแม่จะให้นาง
“ท่านแม่”
หลงซานนั่งลงแล้งวางอาภรณ์สีแดงไว้บนโต๊ะ
“ชอบหรือไม่ ผ้าต่วนผืนนี้ แพงยิ่งนัก แม่เก็บเงินตั้งหลายเดือนกับพ่อเจ้า ซื้อของขวัญให้เจ้า” จูจูมองอย่างซึ้งใจ
“ขอบคุณท่านพ่อท่านแม่ มากเจ้าค่ะ”
นางรู้สึกชอบอาภรณ์ผืนนี้ยิ่งนัก
“เจ้าชอบก็ดีแล้ว ปีนี้เจ้าอายุสิบแปดปี แม่ขอให้ลูกแม่มีความสุข” นางสวีอวยพรบุตรสาว จูจูยิ้มให้มารดาอย่างอ่อนโยน
“พ่อก็เช่นกันนะลูก”
นางมีความสุขจริงๆ ที่บิดามารดาใส่ใจ ถึงเพียงนี้ ในคืนนั้นหิมะตกลงมาอย่างหนัก ทั้งสามคนรีบปิดประตูเรือนทันที จากนั้นก็นอนเตียงใครเตียงมัน จูจูนอนห่มผ้าห่มฟังเสียงหิมะตกด้านนอก คืนวันคล้ายวันเกิดนางหิมะตกอีก กะว่าจะคุยกับท่านพ่อท่านแม่จนถึงรุ่งสางเสียหน่อย…
เช้าวันต่อมาแสงอาทิตย์ส่องลงมาอย่างเจิดจ้า จูจูรีบตื่นขึ้นมาหุงหาอาหารไว้บิดามารดาทันที ดูเหมือนว่าวันนี้บิดาคงต้องออกไปตัดฟืนคนเดียวกระมัง
เปาเปา เปยเปยมีรึจะยอมให้อ๋องปากสุนัขมายุ่งกับมารดาของพวกเขามิสู้ หาบิดาหล่อๆ ให้มารดาสักคนเสียดีกว่า 55555 สมหน้าบิดาสมองสุนัข
หลีซินแพทย์ศัลยกรรมในยุคปัจจุบันได้ทะลุมิติเข้าร่างสตรีลูกขุนนาง ที่มีความเอาแต่ใจ อารมณ์ร้ายเป็นใหญ่ แต่ทว่าสตรีนางนี้ ต้องแต่งงานกับหยางอ๋องผู้มีลูกติดฝาแฝดชายหญิง
เซียวหรูอวี้กับโอวหยางหลิงหลง เรื่องข้ามภพข้ามชาติมาเป็นชายาอ๋อง เรื่องข้าอยากเป็นภรรยาเจ้า เป็นเรื่องบุตรสาวของเซียวหรูอวี้ คือท่านหญิงเปยเปยกับอวครักษ์จาง เรื่องราวระหว่างท่านหญิงกับองครักษ์ที่มีความรักให้กัน คนทั้งคู่จะได้มีวาสนาได้ครองรักกันหรือไม่? ................................................................................................................................................................ ใต้น้ำ ชายหนุ่มกอดหญิงสาวไว้ ริมฝีปากรีบประกบปากนาง ทั้งคู่มองหน้ากันแม้จะอยู่ใต้น้ำ เขาต้องต่อลมหายใจให้นาง ถ้าขืนโผล่หน้าขึ้นไปพวกมันอาจซุ่มอยู่ก็เป็นได้ การประกบริมฝีปากอยู่ใต้น้ำช่างเนิ่นนานเหลือเกิน พรึ่บ! ในที่สุดทั้งคู่ก็โผล่หัวออกมาจากใต้น้ำ หญิงสาวหายใจเฮือกใหญ่ “ข้าหนาว พาข้าขึ้นฝั่งที” ชายหนุ่มไม่รอช้า เขาพานางขึ้นฝั่ง เขาพานางขึ้นฝั่งแล้วเข้าไปในถ้ำ โชคดีในถ้ำเหมือนจะมีคนเคยมาพักที่นี่ ทิ้งฟืนไว้จำนวนมาก หญิงสาวนั่งตัวสั่น นางหนาวเหลือเกิน “เจ้าถอดเสื้อผ้าออกเถอะ” ชายหนุ่มหันไปบอกหญิงสาว แต่ในมือยังคงก่อไฟ เป่ยเป่ยได้ยินดังนั้นก็ปลดอาภรณ์สีแดงเพลิงออกเหลือเพียงแค่เอี๊ยมสีชมพู หญิงสาวนั่งผิงไฟอย่างเขินอาย จีนโบราณ
อวี้เหมยหรู แพทย์สาวยุคปัจจุบัน ได้ทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่เธออ่าน เธอนั้นดันชอบพระรองอย่างท่านแม่ทัพซือเหยียน มากกว่าพระเอกอย่างองค์ชายสามจีเสวียน
"ท่านเป็นอย่างไรบ้าง" เซียวหยามองหน้าชายคนรักที่โดนพิษยาปลุกกำหนัดในใจก็นึกโกรธเซียวเหยียนขึ้นมาทันที "ข้าร้อนยิ่งนักอยากจะปลดปล่อย" น้ำเสียงกระเซ้าบอกชายคนรัก ในใต้หล้านี้ เสิ่นจ้านไม่ต้องการสตรีแม้แต่คนเดียว เขาต้องการบุรุษอย่างเซียวหยาเท่านั้น
เกาเหมียวหรงบุตรสาวนายอำเภอโจว ไม่เป็นที่รักของขอบิดา เกาเซิง นางเป็นบุตรภรรยาเอกที่ตายไปแล้ว กระนั้นบิดาจึงให้นางออกเรือนกับพ่อค้าคารวานแห่งทุ่งหญ้า มีอายุคราวบิดา นางจึงตัดสินใจเป็นอนุของแม่ทัพหนานอ๋อง
เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------
เพราะคิดว่าเป็นความฝัน ฉินหร่านจึงร่วมมือบรรเลงเพลงรักอย่างไม่ได้ตั้งใจ ไฉนตื่นขึ้นมาถึงมีสามีเป็นของตัวเอง อีกทั้งสามีนางยังตาบอดอีกด้วย! แต่นั่นไม่น่าตกใจ เท่ากับที่นางมาอยู่ในร่างเด็กสาวในยุคจีนโบราณ ที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ อีกทั้งร่างนี้ถูกขายให้มาเป็นภรรยาของชายตาบอด แต่ไหนๆ ก็มาแล้วจึงจะใช้ชีวิตให้ดี ส่วนสามีนะหรือ หล่อขนาดนั้น แซ่บขนาดนี้ เดินหน้าเกี้ยวสามีสิ จะรออะไร!