เบล เป็นเฟรชชี่ในสถาบันการศึกษาเอกชนแห่งหนึ่งที่มีค่าเทอมเกินฐานะทางบ้าน เธอใฝ่ฝันอยากจะเป็นดีไซน์เนอร์ เพราะฉะนั้นเธอต้องมีงานพิเศษในบ้านของเศรษฐีใจดีแต่ความโชคดีไม่ได้เกิดขึ้นกับเธอเสมอไป เมื่อเธอดันไปพบเห็นคุณแป้งภรรยาสาวคนสวยของเศรษฐีใจดี ว่าคุณแป้งกำลังเริงสวาทชนิดที่ทำให้เธอหญิงสาวเวอร์จิ้นถึงกับตาค้างจนไม่อาจละสายตาจากภาพที่อยากรู้อยากเห็นนั้นไม่ได้ และเธอดันไปสบตากับคุณแป้งอย่างช่วยไมไ่ด้ในเวลาแบบนั้น ความซวยสะท้านต่อมหญิงก็มาบังเกิดกับเธอ ซึ่งมันเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตเธอไปอย่างสิ้นเชิง “ฉันจะกลับก็ต่อเมื่อเบลกลับไปด้วยกันเท่านั้น” “คุณกลางต้องการอะไร!” “เธอ” “เบลไม่ได้เป็นโสเภณีประจำตัวคุณอีกแล้วนะคะ” “แน่ใจเหรอ” กลางยิ้มเยาะ เบลบอกตัวเองว่าเธอจะไม่เสียน้ำตา เธอจะไม่เสียใจให้กับเขาอีกแล้ว “ก็ได้ค่ะ เบลยอมแพ้ คุณกลางอยากจะทำอะไรก็ตามใจเถอะค่ะ” กลางยิ้มอย่างผู้ชนะ “ไปบนเตียง” เบลทำตามนั้น และเขาไม่ต้องพูดต่อเมื่อสายตาเขาบอกชัดเจนว่าให้เธอถอดเสื้อผ้าออกทั้งหมด คืนนี้เขาไม่ปล่อยเธอแล้ว
เฮ่อ เฮ่อ อ้าร์รรรรส สูดดดด อ้า...อ้า ณ บ้านใหญ่ พื้นที่รอบนอกเต็มไปด้วยพืชพรรณนานาชนิดทั้งสวนผัก,สวนครัวก็ไม่เว้น ที่เติบโตไปทั่วพื้นที่ตามแต่เจ้าของบ้านจะให้มี
เสียงที่ไม่เข้ากับสถานที่โล่งแจ้งยามบ่าย รอบด้านเต็มไปด้วยต้นไม้ยืนต้น พื้นดินสลับกับหญ้าแพรกเต็มอาณาบริเวณ ผิวขาวอร่ามของเนินอวบหยุ่นทั้งสองเต้าสะท้อนต้องแสงแดดยามบ่ายเป็นช่วงๆ ร่างกายส่ายขยับตามแรงจังหวะของผู้ร่วมวิบากทำกรรมผิดศีล อย่างไม่แคร์สายตามดหนูกระรอก สรรพสัตว์มากมายตามแต่ที่อยู่ในบริเวณนั้นไม่เว้นแม้แต่ไส้เดือน
คุณแป้งหญิงสาววัยเพียงสามสิบต้นๆ หาได้สนใจสรรพสัตว์เหล่านั้นไม่ เธอสนใจแต่ไส้เดือนตัวเขื่องที่กระดึ๊บเข้ากระดึ้บออกแหวกแยกกลีบกุหลาบกลางลำตัวของเธออย่างบ้าคลั่ง
พั่บ พั่บ พั่บ พึ่บ พึ่บ ร่างกายที่ไม่ได้กำยำเพราะเจ้าของไส้เดือนตัวเขื่องยังอยู่ในวัยที่เรียกว่าวัยรุ่น แต่เต็มไปด้วยความคึกคะนองไม่ไร้ประสบการณ์ เด้งสะโพกโยกอย่างบ้าคลั่งเรี่ยวแรงเต็มสมวัย
อู้ยยยย ซี๊ดดดดด คุณแป้งสูดปากสลับอ้าปากระบายความกระสันเสียว เสียงดังไปไกลหลายเมตรเป็นวงกว้างอย่างไม่แคร์ หรือเธอจะแคร์แต่อารมณ์ที่เกิดขึ้นก็ไม่อาจเข้าไปควบคุมเสียงที่เปล่งออกมาได้แล้ว
สะโพกผายผิวขาวเป็นสีชมพูอร่ามถูกฝ่ามือสีทองแดงบีบเคล้นลูบไล้ เพี๊ยะ ว้าย! ฝ่ามือนั่นฟาดลงอย่างแรง เสียงร้องดังเพราะความเจ็บ แต่คุณแป้งไม่ยักจะถอยหนีกับโก่งสะโพกให้ทุกการกระแทกเข้าหาสัมผัสกลีบอันฉ่ำเยิ้มแดงบวมเป่งให้โดนกระแทก แรงอีก เสียงร้องขอที่เปล่งออกมาสั่น ขอแรงแรง เป็นคำสั่งมากกว่าคำเว้าวอน
เพี๊ยะ เพี๊ยะ เสียงฟาดครั้งแล้วครั้งเล่า พั่บ พั่บ พั่บ เสียงปะทะ ดังแทรกผ่านสายลม
สวบสาบสวบสาบ เสียงฝีเท้าที่กำลังเดินเข้ามา คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน สูดดดด อู้ยยยย อาร์สสสสส เสียงนี้เข้าโสตประสาทหูของเจ้าของเท้าที่เดินเหยียบใบไม้แห้งบนพื้น ในมือถือกะละมังที่ในนั้นเต็มไปด้วยผักสวนครัวที่เธอได้รับคำสั่งให้ไปเก็บมาจากริมธารน้ำส่วนลึกของพื้นที่แห่งนี้
เบล กำลังอยู่ในขากลับ แถวนี้ไม่ได้มีทางเดินเฉพาะ ทุกเส้นทางเดินก็แล้วแต่ใครสะดวกก็สามารถเดินกลับได้หมด แต่ท่างนี้เป็นทางผ่านที่เบลอยากจะแวะมาเก็บชะอม เพื่อนำไปทอดกับไข่กินกับน้ำพริกกะปิ เมนูง่ายๆที่คุณใหญ่ชื่นชอบเป็นอย่างมาก
แต่เสียงผิดแผกทำให้เบลสงสัยและมุ่งหน้าไปทิศทางของเสียงนั้น ดวงตาที่มีสีนัยน์ตาบ่งบอกชัดว่าตนผิดแผกไม่ใช่คนเอเชียแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ เบิกกว้าง !!!
พื้นตรงนั้นที่ห่างจากเธอไปแต่ไม่เกินระยะสายตาที่จะมองเห็น เสื้อชั้นนอกเสื้อชั้นใน กางเกงชั้นนอกกางเกงชั้นในเกลื่อนกลาดไม่ไกลจากภาพเนื้อแนบเนื้อที่กำลังขยับสั่นคลอนไปข้างหน้าถอยหลังไม่หยุด
เบล อ้าปากค้างชั่วพริบตา นมเป็นนม ก้นเป็นก้น และดุ้นเนื้อยาวๆ ที่ผลุ๊บๆขยับหายเข้าหายออกในร่องหลืบระหว่างก้นขาวๆนั้น ทุกอย่างมันชัดเจนในดวงตา ภาพตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกว่าร่างกายเธอ...
ร่างระหงเพรียวแต่อวบอิ่มยืนจังก้า ตระหง่านชัดเจน คุณแป้งเหลือบมองมาและสบเข้ากับดวงตาเบลอย่างจัง แต่แทนที่คุณแป้งจะประหม่าและหยุดการกระทำอันผิดศีลนั้น ไม่เลย...คุณแป้งหาสนใจพยานคนสำคัญไม่
เป็นเบลเองที่ขยับเมื่อได้สติ เธอขยับไปหลบหลังต้นไม้ใหญ่ ให้มันเป็นผนังรับร่างเธอไว้ก่อนที่จะทรุดลงไปกองกับพื้น เพราะความสั่นไหวอ่อนระทวยมือเท้าอ่อน ร่างกายเกิดประกายแปลกๆ มือข้างที่ว่างแนบกับอกอิ่มที่ดุนดันนูนสูงสร่างตรงตำแหน่งหัวใจ ตึบ ตึบ ตึบ
อึก น้ำลายถูกกลืนลงคอแม้ยากลำบากแต่ตอนนี้เบลทำอะไรไม่ได้นอกจากยืนตัวแข็งกลืนน้ำลาย แม้ภาพไม่เห็นแต่เสียงยังแจ่มชัด เสียง พั่บ พั่บ และเสียงครางกระเส่าของคุณแป้ง เสียดแทงเข้าไปในหัวใจของเบลกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นในตัวเธอเหลือเกิน
ว่าแล้วเบลก็ค่อยๆขยับโผล่ศีรษะหันไปมอง โอ้ว! คุณแป้งยืนด้วยขาของตัวเองเพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างของเธอพาดอยู่บนไหล่ของนายอ้น เธอรู้ชื่อเห็นหน้าตาเด็กหนุ่มรุ่นพี่คนนี้หลายครั้งในบ้านหลังนี้ อ้นเป็นหลานชายของป้าปุ๊แม่ครัวของที่นี่
ตอนนี้ใบหน้าของอ้นซุกปิดส่วนกลางลำตัวของคุณแป้ง สองมือของคุณแป้งกอบกุมขยุ้มเส้นผมของอ้น กดเข้าแนบกับกลีบอร่ามที่แหวกโชว์ลมกับใบหน้าของอ้นที่เบลเดาได้ว่าเขากำลังใช้ลิ้นละเลงทั้งเลียทั้งกวาดทั้งสอด อันไหนจะมาก่อนหลังเบลไม่รู้ แต่ทุกอย่างทำให้คุณแป้งเคลิบเคลิ้มดวงตาปรือ และคุณแป้งก็หันมาทางเธอ
รวมเรื่องสั้น_เรื่องราวความรัก อ่านเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ -- เมื่อเขาต้องการ -- มายผู้ที่ไม่เคยปฎิเสธยามเมื่อคุณอาหนุ่มต้องการ ซึ่งเธอไม่ปฎิเสธเขาอยู่แล้ว เพราะไม่รู้จะทำไปทำไม เสแสร้งแกล้งเล่นตัวทั้งๆ ที่ตัวเองก็ไม่เหลือความสดใหม่ให้ค้นหาอีกต่อไปแล้ว ทำได้เพียงร่วมมือกับเขาอย่างเร้าร้อนในทุกที่ทุกเวลา ‘เมื่อเขาต้องการ’ -- ชนท้องน้องสาว -- หากน้องสาวที่ผมหวังจะท้องชนกัน กำลังจะมีความรักกับผู้ชายคนอื่น...คุณจะทำอย่างไร? -- ค่าคุ้มครองมาเฟีย -- กานต์ จะว่าเขาเป็นเด็กหนุ่มก็ได้ ชายหนุ่มวัยขบเผาะก็ไม่ผิด เมื่อเขากลายเป็นค่าตอบแทนชดเชยการล้างแค้น อันแสนเร้าใจ ให้กับ คุณเชอร์รี่ พี่สาวที่มักจะปรากฎตัวในชุดรัดรูปอวดส่วนเว้าส่วนโค้ง ต่อหน้าเขา... เอือก!...เสียงลูกกระเดือกขยับเมื่อกานต์พยายามกลืนน้ำลายไม่ให้ไหลออกมา -- ผู้ชายแพร่พันธุ์ -- “หากภรรยาที่แต่งงานกันมาได้ 5 ปี บอกกับคุณว่า จะให้คุณทำกับผู้หญิงอื่น เพื่อมีลูกให้กับเธอ...คุณจะทำอย่างไร?
...ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า! 🌼 🌼 🌼 ตั้งแต่เล็กจนโตเธอไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายคนไหนที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันมาก่อน มันไม่ใช่พึ่งเกิดขึ้นแต่มันค่อยๆ เติบโตขึ้นอย่างแข็งแรงต่างหาก ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า! ปิ้ง! นั่งอยู่แบบนี้นานแค่ไหนเธอแทบไม่รู้ตัวจนมีข้อความเข้ามาในโทรศัพท์ ‘พี่จะออกไปข้างนอก อยากได้อะไรอยากกินอะไรส่งข้อความมานะ’ ลำธารมองประโยคที่ปรากฎบนหน้าจอด้วยใบหน้าซีดเผือก ‘...ส่งข้อความมานะ’ ไม่มีช่องโหว่ตรงไหนให้เธอได้มีความหวังเลยว่าเขาจะชวนเธอไปด้วย “พี่หัสพาลำธารไปด้วย” หญิงสาวพร่ำเพ้อเพียงลำพัง แม้ได้ไปแล้วจะต้องเจ็บปวดยามที่ต้องเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนนั้น แต่ถ้าเธอได้ไปด้วยช่วงกลับเวลาตรงนั้นก็จะเป็นของเธอกับเขาเพียงลำพังสักนิดก็ยังดี แต่เธอก็ได้แต่หลับตาและเอาความต้องการนี้ไปยังความฝัน
พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond of Love - Wedding] #รุ่งอรุโณทัย เขาเรโนลต์ที่ต้องแต่งงานกับหญิงสาวที่ไม่เคยเห็นหน้าแม้แต่ครั้งเดียวตามคำสั่งพ่อ ซึ่งทำให้เขาต้องเสียทั้งเงินและเสียสถานะโสด เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางที่จะต้องแต่งเมียคนนี้แล้วเอาขึ้นหิ้งบูชาเป็นแน่ พ่อจะจัดหนักให้อย่างไม่แทงกั๊กในทุกๆ ทั้งเรื่องXXXทั้งแสวงหาผลประโยชน์จากเมียที่ได้มาจากวิวาห์จำเป็นคนนี้เท่าทบทวีเงินที่เขาต้องลงทุนจ่ายไปไม่น้อยคืนมาจนครบพร้อมดอกเบี้ยรับและดอกเบี้ยจ่าย... คำโปรย:: … เรโนลต์ เงียบ! เขาประธานผู้มากด้วยอำนาจ เพียบพร้อมไปด้วยรูปร่างหน้าตาที่สามารถขึ้นแท่นสามีแห่งชาติได้อย่างไร้ข้อกังขา ฐานะการเงินแม้ตอนนี้จะเหลือเพียงอสังหาริมทรัพย์กับรถสามคันและเงินเดือนแต่ก็ยังน่าสนใจอยู่ในหมู่สาวๆ และเหล่าไก่วัดที่เต็มใจให้สมภารอย่างเขากัดแทะเล่นเป็นครั้งคราว คนโสดทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดไม่ผิด แต่จากคำพูดล่าสุดของคุณพ่อไม่กี่คำ เขาที่เป็นฝ่ายกระดิกนิ้วเรียกสาวๆ กลายมาเป็นคนที่ถูกกระดิกนิ้วเรียกไปแล้วอย่างงั้นเหรอ “เธอเป็นหม่อมเจ้าหรือครับ...ผมหมายถึงว่าที่สะใภ้นะครับ” เขาขยายความเมื่อจู่ๆ เขาเงียบไปนานและเอ่ยขึ้นมาคุณพ่อจึงมุ่นคิ้วไม่เข้าใจในตอนแรก คุณอำพลส่ายหน้า “นางสาวธรรมดา” “เธอเป็นลูกนักการเมืองใหญ่หรือเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของผู้ทรงอิทธิพล” เรโนลต์ยังพยายามต่อ “คุณอำพลส่ายหน้า “กำพร้า” … เรโนลต์ เงียบ! “เป็นผู้มีพระคุณของคุณพ่อ” เรโนลต์ไม่ละความพยายาม “แกดูละครมากไปมั้ย” … เรโนลต์ เงียบ! ======================= SET : Bond Of Love พันธะรักโดยไม่ตั้ง [Bond Of Love - Accidence] พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond Of Love - Wedding] พันธะรักราคีแค้น [Bond Of Love - Revenge]
“ถอยไปนะ!!!” “ไม่สู้แล้วเหรอ” น้ำใสกำปมผ้าขนหนูไว้แน่น ดวงตากลมจดจ้องเข้าไปในดวงตาสีเทาของเขาเขม็ง แม้ตัวเองจะเสียเปรียบแต่เธอไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ “จะเอายังไง” “นั่นสินะ! ไม่อยากเชื่อเลยว่าอย่างเราสองคนจะมาถึงจุดนี้ได้เหมือนกัน...ใครกันนะที่บอกรักกันได้ทุกเวลา...ไม่อายปากบ้างเหรอ” คำเย้ยหยันที่ถูกพ่นออกมามันไม่ได้แค่ทำร้ายจิตใจคนฟังเพียงฝ่ายเดียว ในทางตรงข้ามคนพูดน่าจะอาการสาหัสยิ่งกว่า “แล้วไง! คุณก็เหมือนของกินมีใครบ้างที่กินของเดิมซ้ำๆกันทุกวัน คำแรกมันก็ชื่นมื่นน่าลิ้มลองเป็นธรรมดา คำที่สองก็ยังน่าพิสมัย แต่คำต่อๆไปใครจะยังกลืนมันลงละในเมื่อรู้รสชาติแล้ว เมื่อถึงเวลาก็ต้องหารสชาติใหม่ๆมาลอง...ใช่มั้ย” แววตาของเอ็ดเวิร์ดเปลี่ยนไป สีหน้าและแววตาของน้ำใสมันช่างเข้าได้กับคำพูดของเธอเสียจริง นี่เขาเกิดหวั่นไหวใช่เหรอเปล่าว่าเธอคิดอย่างที่พูดจริงๆ ความเบื่อหน่ายอย่างงั้นเหรอ... “ได้!!! ในเมื่อเธอเบื่อรสชาติที่ฉันอุตส่าห์ปรุงแต่งมันเพื่อเธอคนเดียว งั้นลองรสชาติใหม่ก็...แล้ว...กัน!” อร้ายยยย!!! น้ำใสร้องดังลั่นเมื่อเอ็ดเวิร์ดกระชากผ้าขนหนูออกจากการปกป้องเรือนกายเปลือย ควับ!!! แรงเขากับแรงเธอมันเทียบกันไม่ได้หรอก ควับ!!! และอีกผืนที่หลุดล่วงไปคือของเขา สองร่างเปลือยเปล่าแนบชิดกัน เมื่อน้ำใสพยายามจะหนีให้พ้นจากรัศมีไอร้อนของร่างกายเขาที่พวยพุ่งออกมากระทบพื้นผิวเนียนของเธอ
“พามาที่นี่ทำไม” “กินมื้อเช้า” ณิชาเบิกตากว้างมองเขา นี่เขาไปรับเธอมากินมื้อเช้า ดวงตากลมมองนาฬิกาด้านหน้ารถ และหันกลับมามองเขา เขาอยู่ในชุดกึ่งสูท เป็นทางการมาก โอ้! นี่เขาอายุเท่าไหร่กัน ปกติเขาตื่นกี่โมงกัน เพราะตอนนี้พึ่งจะเจ็ดโมงเช้า “ปกติคุณตื่นกี่โมง” “ตีห้าเป็นประจำทุกวัน” “ทุกวันเลยเหรอ” ภีมะพยักหน้า “แล้วนอนกี่โมง” “ก็แล้วแต่...อยากรู้ไปทำไม” “สงสัยบ้างไม่ได้เหรอ...” พวกเขาแปลกหรือเปล่านะ พี่เหนือก็เป็นคนตื่นเช้าเช่นกัน “คุณออกกำลังตอนเช้าทุกวันเลยใช่มั้ยคะ” ภีมะพยักหน้าอีกครั้ง “คนในตระกูลเราไม่สอนให้ลูกหลานนอนตื่นสาย...แต่สะใภ้อย่างเธอฉันจะให้เวลาค่อยๆปรับตัว”
ฉันเป็น ขวัญชนก วงศ์ษา ตั้งแต่อายุ 1 วัน ถึง อายุ 18 ปี 1 วัน อายุ 18 ปี 2 วัน ฉันเป็น ขวัญชนก ฟง เขาคือ ดีแลน ฟง อายุอานามก็ 30 ปี ชายร่างสูงเมื่อสามปีก่อน ปัจจุบันเขาคือสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย ขอย้ำว่าถูกต้องตามกฎหมายเท่านั้น คำโปรย : “ห้าแสน!” “เจ็ดแสน!” เสียงประมูลราคาจากคนด้านล่างเวทีดังแข่งกัน “หนึ่งล้าน” การประมูลยังคงดำเนินกันต่อไปเรื่อยๆ ขวัญชนก สาวน้อยวัยใสวัยย่างสิบเก้าสอดส่ายสายตามองไปยังกลุ่มคนด้านหน้า “หนึ่งล้านสองแสน” เอาสิ! ถ้าเขาไม่มา เธอก็...ขวัญชนกยิ้มหวานหว่านเสน่ห์ กระตุ้นราคาประมูลจนสูงลิ่วถึงสองล้าน “สองล้านครั้งที่หนึ่ง...” ในมุมมืดชายร่างสูงยกยิ้มมุมปากอีกครั้ง เมื่อเห็นดวงตากลมโตแสดงความหวาดหวั่นในที่สุด “ห้าล้าน!” ก่อนที่ราคาสองล้านจะถูกเคาะครั้งที่สาม เสียงบอกราคาใหม่สร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนในงาน แต่กลับสร้างรอยยิ้มให้หญิงสาวบนเวที เธอไม่เคยลืมเสียงของเขา “ชนะแล้ว” ขวัญคิดในใจ “ห้าล้านครั้งที่สาม...ขาย!”
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"
เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"
องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้
เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้ง ฟู่หนานเซียวก็ขจัดความหวาดระแวงและความเย่อหยิ่งให้หมดแล้ว และกอดเมิ่งชิงหนิงอย่างแน่น "กลับมาอยู่กับผมดีมั้ย?" เธอเคยเป็นเลขาของเขา และเป็นคู่นอนของเขาในตอนกลางคืนด้วย ใช้ชีวิตแบบนี้กินเวลาสามปี เมิ่งชิงหนิงทำตามที่เขาบอกโดยตลอด ราวกับสัตว์เลี้ยงที่ว่าง่าย จนกระทั่งฟู่หนานเซียวประกาศว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคนอื่น เธอจึงตัดสินใจให้พ้นจากความรักที่ไร้ค่าของตนเองและเตรียมจะจากไป แต่ใครจะไปรู้ว่า มีเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ความพัวพันของเขา การตั้งครรภ์ของเธอ และความโลภของแม่เธอค่อยๆ ผลักเธอลงสู่นรก สุดท้ายก็โดนทรมานอย่างหนัก เมื่อเธอกลับมาในอีกห้าปีต่อมา เธอก็ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป แต่เขาตกอยู่ในความบ้าคลั่งห้าปี
เพลิงกัลป์ / Ryuu ริว ซาโต้อิชิบะ หัวหน้าแก๊งมาเฟียใหญ่ในคราบคุณหมอ หล่อ เลว เถื่อน ร้ายกับทุกคนไม่เว้นแม้กระทั่งกับ เธอ "กฎของการเป็นของเล่นคือห้ามรักเขา" ลูกพีช รินรดา สวย เซ็กซี่ สดใส ร่าเริง ปากร้าย กล้าได้กล้าเสีย สายอ่อยตัวแม่ "ของเล่นที่มีหัวใจของผู้ชายที่ไร้หัวใจ"