เพราะสูงส่งเกินไป เพียบพร้อมเกินไป และชีวิตโปรยไปด้วยกลีบกุหลาบ ทำให้นักธุรกิจหนุ่มวัยสามสิบห้าปีอย่าง 'พระราม' กลายเป็นผู้ชายที่ยากเกินกว่าผู้หญิงธรรมดาจะอาจเอื้อม นอกเสียจากว่าเขาจะเป็นคนเลือกเองว่าพวกเธอคนไหนเหมาะกับเขา
แต่ในความเหมาะสมนั้น มักพ่วงมากับ ‘ความสัมพันธ์ข้ามคืน’ เมื่อทุกอย่างที่เรียกว่า ‘เซ็กซ์’ จบลง พระรามก็จะทำเสมือนประหนึ่งว่าผู้หญิงที่ขึ้นเตียงกับเขานั้นคือคนแปลกหน้าและมันก็เป็นอย่างนี้ทุกครั้ง แต่น่าแปลกนักว่าทุกครั้งที่เขามีเซ็กซ์กับสาวแปลกหน้า มันมักมาพร้อมกับความวูบโหวงในอกที่ทำให้เขารู้สึกว่าชีวิตเขามีอะไรขาดหายไป
อันที่จริงเขารู้ แต่ไม่เคยปริปากบอกใคร และปล่อยให้กามตัณหาขับเคลื่อนไปโดยที่เขาไม่รู้เลยว่าช่องว่างในใจของเขานั้นเริ่มกลายเป็นหลุมดำที่โหว่ลึก ดูดเอาทุกราคะสวาทเข้าไปโดยที่ไม่มีวันจะเติมเต็มได้
เขาจะต้องเป็นอย่างนี้ไปอีกนานแค่ไหนกัน?
พระรามทรมานทุกครั้งหลังจากการมีเซ็กซ์ แต่เขาก็ไม่หยุดที่จะค้นหา ‘ใครบางคน’ ที่จะมาเติมเต็มหลุมดำในใจของเขาได้
หากแต่การเริ่มต้นของการหาหญิงสาวแปลกหน้ามาเป็นคู่นอน มันไม่ต่างจากครั้งก่อนๆ มากนัก เช่นเดียวกันกับครั้งนี้ จะพิเศษกว่าวันอื่นๆ สักหน่อยด้วยในวันที่เขาไปหาผู้หญิงเพื่อมาร่วมหลับนอนชั่วข้ามคืนด้วยนั้น มันเป็นวันเกิดของเขา พระรามไม่ต้องการของขวัญวิเศษเลิศหรู เขาต้องการเพียงความสุขเล็กๆ น้อยๆ ที่พอจะให้ผ่อนคลายจากความเครียดในการทำงานบ้าง นักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรงที่ได้รับการเชิดหน้าชูตาบนหน้าเว็บข่าวเศรษฐกิจแทบจะตลอดเวลา คิดหรือว่าเขาจะร้างไร้ความเครียดน่ะ
เซ็กซ์คือการผ่อนคลายที่ดีที่สุดสำหรับชายหนุ่ม และช่างบังเอิญเหลือเกินที่ในคืนนั้นเขาหาคู่นอนได้ไม่ยากนัก เป็นบาร์เทนเดอร์สาวหน้าใหม่ของไนต์คลับในโรงแรมระดับห้าดาวที่เขามักไปนั่งทอดอารมณ์เป็นประจำ
เธอมีดวงหน้าที่ไม่ได้สวยคมตามแบบฉบับสาวไทย มองปราดเดียวก็รู้ว่ามีเชื้อจีนผสม และทุกครั้งที่หญิงสาวยกยิ้ม ดวงตาเรียวเล็กก็จะหยีลงโดยอัตโนมัติ มันไม่ใช่ว่าดูไม่ดี มันน่ารัก...เรียกว่าเธอน่ารักในแบบฉบับของเธอจะดีกว่า ส่วนเรื่องทรวดทรงองค์เอวนั้น ก็ไม่ได้อวบอัดเซ็กซี่ขยี้ใจชนิดที่ชายใดเห็นเป็นต้องหัน เธอเป็นผู้หญิงบอบบางตัวเล็ก จนบางครั้งในระหว่างการสนทนา พระรามยังอดคิดไม่ได้เลยว่าถ้าเขากอดเธอแรงๆ กระดูกเธอคงจะหักจากกันหลายท่อนเป็นแน่
สรุปเอาได้ว่าหญิงสาวไม่ได้มีอะไรที่ดึงดูดให้พระรามอยากชักชวนเธอมาเป็นคู่นอนของเขาในคืนวันเกิดเลยแม้แต่น้อย ทว่าเขาก็คิดผิดเมื่อได้พูดคุยกับเธอมากขึ้น แล้วเขาก็ค้นพบว่าสิ่งที่เซ็กซี่ยั่วใจของเธอนั้นไม่ใช่รูปร่างหน้าตา แต่เป็นการพูดจาด้วยความมั่นใจและท่าทางคล่องแคล่ว รวมถึงแววตาที่มุ่งมั่นตลอดเวลาต่างหาก
‘ผมอยากชวนคุณไปต่อกับผม...ถ้าคุณไม่รังเกียจ’
เพราะถูกใจในสิ่งเหล่านี้ เขาจึงเอ่ยปาก หญิงสาวใช้ดวงตาสบตากับเขาเพียงชั่วครู่ ก่อนที่รอยยิ้มจะผุดพรายขึ้นที่ใบหน้า
‘คุณจะชวนฉันไปนอนด้วยเหรอคะ’
คำถามตรงๆ นั้น ทำให้พระรามต้องตอบไปตามตรง
‘ใช่ ถ้าคุณไม่รังเกียจผม ผมจะรอจนกว่าคุณจะเลิกงาน’
พลันรอยยิ้มของหญิงสาวก็กว้างขึ้น ‘ไม่รังเกียจค่ะ’
เท่านั้นก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายของพระรามก็เต้นระส่ำ ก่อนเธอจะกระซิบบอกเขาที่ข้างหู
‘รบกวนรอจนกว่าฉันจะเลิกงานนะคะ ไม่งั้นผู้จัดการจะว่าเอา’
พระรามไม่ก่อกวนหรือเร่งรัดเธอเลยตลอดเวลาที่รอ ได้แต่จิบวิสกี้ ทอดสายตามองบาร์เทนเดอร์สาวที่ทำงานอย่างคล่องแคล่วด้วยความเพลินตา กระทั่งเธอเลิกงาน เปลี่ยนชุดเรียบร้อย แล้วเดินเข้ามาหาเขาที่ยังคงนั่งรออยู่ที่เดิม
‘เรียบร้อยแล้วค่ะ ไปกันเถอะ’
‘ก่อนจะไป ผมมีเรื่องที่จะต้องบอกคุณก่อน’
‘อะไรคะ’