เธอแอบรักท่านประธานหนุ่มอย่างชานนท์มานาน ตั้งแต่ที่เขาช่วยชีวิตของเธอเอาไว้ นั่นทำให้เธออยากมาทำงานเป็นเลขาของเขา จะได้ดูแลเขาให้ดีที่สุดเพื่อตอบแทนบุญคุณ
พลอยใส บัณฑิตจบใหม่วัย 22 มองตึกสูงระฟ้าตรงหน้าด้วยรอยยิ้มสดใส
เธอมาที่นี่เพื่อต้องการมาสมัครงาน วันนี้เริ่มจากการมายื่นใบสมัครในบริษัทแห่งหนึ่งในตำแหน่งเลขาส่วนตัวของประทานบริษัท
พลอยใสรู้จักกับชานนท์ เจ้าของบริษัทดี เขาเป็นหนุ่มหล่อวัยยี่สิบเจ็ด ดูดี ผิวพรรณดี รูปร่างสูงเพรียว เธอแอบกรี๊ดเขาอยู่ในใจเพราะเขาเซ็กซี่เหลือร้าย ยิ้มทีละลายหัวใจเธอไม่น้อย
แล้วความฝันของพลอยใสก็เป็นจริง เมื่อเธอยื่นใบสมัครเพียงไม่นาน บริษัทก็รับเธอเข้าทำงาน การได้ใกล้ชิดกับชานนท์ หนุ่มหล่อ นิสัยดี แลดูอบอุ่นเป็นความฝันใฝ่ของเธอ ซึ่งเธอจะได้สมหวังแล้วนั่นเอง
พลอยใสตื่นเต้นมากกับวันแรกของการทำงาน เธอตั้งใจเลือกเสื้อผ้า แต่งหน้า ทำผมให้เป๊ะและดูดีให้มากที่สุด
ต้องทำงานอยู่หน้าห้องประทานบริษัททั้งที ต้องทำตัวสวยๆ เข้าไว้ เผื่อเจ้านายจะชายตามอง
สาวน้อยคิดวาดฝันอยู่ในใจ
เธอเดินทางไปถึงบริษัทอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ได้มาสมัครงาน แต่มาทำงานในตำแหน่งที่ใฝ่ฝัน เธอรีบตรงดิ่งไปยังโซนผู้บริหาร บรรยากาศด้านบนเงียบมากๆ ขณะเดินก็ยังได้ยินเสียงส้นรองเท้าได้อย่างชัดเจน
เธออ่านป้ายและพบว่านี่คือห้องของคุณชานนท์ เธอก็ส่งสัญญาณจากปุ่มด้านหน้าห้องไปหาเขาทันที เมื่อประตูเปิดออก เธอก็ใจสั่นรัว ขณะเดินเข้าไปในห้องทำงานอันโอ่อ่าของเขา
เธอสบตากับเขาเพียงชั่วครู่ ร่างน้อยบอบบางเดินเข้าไปหาเจ้านายหนุ่มอย่างเชื่องช้า
ชานนท์นั่งจ้องอยู่ราวกับว่ารอคอยเธอมานาน
“สวัสดีค่ะท่านประธาน” เธอยกมือไหว้เขา
“นั่งก่อนสิ” เขาเชิญให้เธอนั่งลง
“ขอบคุณค่ะ”
“รู้มั้ยว่าเลขาที่นี่นอกจากมีความสามารถเรื่องงานแล้ว เรื่องอื่นก็ต้องเก่งได้ด้วยนะ” ได้ยินแบบนั้นพลอยใสถึงกับต้องเอียงคอมองด้วยความสงสัย
“เรื่องอะไรเหรอคะ”
“ทุกเรื่องเลยครับ” ชานนท์มองเด็กสาวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยประกายแห่งความปรารถนา
พลอยใสรู้สึกว่าเขาพูดมาถึงขนาดนี้ก็เข้าทางเธอน่ะสิ
“แล้วจะลองไหมล่ะคะว่าทำได้ทุกเรื่องหรือเปล่า” พลอยใสเอ่ยถามออกไปด้วยรอยยิ้มยั่วยวน
ที่เธอตอบกลับเขาไปเช่นนั้นก็เพราะว่าเธอแอบกรี๊ดเขามานานแล้ว ยอมรับเลยแหละว่าเธอตั้งใจที่จะอ่อยเขา
ในเมื่อเธอพูดเปิดทางให้เขาขนาดนั้น มีหรือที่เสือร้ายอย่างชานนท์จะไม่เล่นด้วย เขาสไลด์เก้าอี้ตัวเองออกมาจากโต๊ะ ก่อนจะถอดเสื้อสูทของตัวเองออกจากตัว จนเหลือแค่เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบาง
พลอยใสผุดลุกจากเก้าอี้ ขยับกายเข้าไปหาเขาแล้วหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเจ้านายหนุ่ม
พลอยใสจัดการปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกทีละเม็ด ๆ อย่างใจเย็น
เธอลากสายตามองแผงอกแน่นๆ ของเขาไม่วาง มือน้อยของเธอลูบไล้จากหน้าท้องมายังยอดถันสีชมพูจัด ใช้นิ้วชี้เขี่ยเบาๆ ตรงยอดอกจนตื่นตัวแข็งเป็นไต ท่าทางชานนท์จะพึงพอใจไม่น้อยกับกิริยาท่าทางยั่วยวนของเธอ
พลอยใสใช้นิ้วเกี่ยวยางรัดผมบนศีรษะออกเพื่อปล่อยให้ผมยาวสลวยสยายเต็มแผ่นหลัก ภาพนั้นแลดูเซ็กซี่ยั่วยวนสายตาของชานนท์ยิ่งนัก
การกระทำของเธอกระตุ้นอารมณ์เจ้านายคนใหม่ได้เป็นอย่างดี
เธอก้มลงไปกระซิบเสียงแผ่วข้างหูของเขาด้วยน้ำเสียงหวานใส
“จะรังเกียจไหมคะ ถ้าพลอยจะขอจูบท่านประธาน”
ชานนท์ยักคิ้วแทนการกล่าวด้วยวาจา เมื่ออนุญาตแล้วก็ไม่รอช้า เธอประกบจูบบนริมฝีปากหยักหนาของเขา พร้อมขบเม้มบดขยี้ตามแต่ใจปรารถนา เขาและเธอวุ่นวายอยู่กับการจูบพักใหญ่ คิดว่ามันสร้างความปรารถนาให้เขาได้พอสมควร เนื่องจากจุดสำคัญด้านล่างเริ่มขยายใหญ่ดันกางเกงเนื้อดีราคาแพงที่เขาสวมใส่อยู่
พลอยใสใช้มือลูบไปที่สัดส่วนนั้นของเขาผ่านกางเกงขึ้นมายังเข็มขัด ปลดออกแล้วจัดการแกะกระดุมออก รูดซิบและล้วงเข้าไปคว้าแท่งแข็งร้อนออกจากกางเกง มันแข็งขึงสู้มือตามปกติ
พลอยใสแอบตกตลึงกับขนาดที่น่ากลัวไปนิดของเขา เอาตรงๆ เธอไม่ได้ชอบของใหญ่ยาวสักเท่าไหร่นักหรอก เพราะกลัวเจ็บ ยาวเกินไปก็จุก แต่เพราะชานนท์ถ้าหล่อมาก รวยมาก ใจดีมาก เธอก็พอให้อภัยได้
แน่นอนว่าผู้ชายทุกคนชื่นชอบการออรัลเซ็กซ์ พลอยใสจึงไม่พลาดที่จะปรนนิบัติเขาในลักษณะนี้ เธอจะจัดให้คุณชานนท์ได้เห็นลีลาสวาทของเธอ ทำให้เขาติดใจจนถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นเลยคอยดู
สาวน้อยเริ่มจากการรูดมือขึ้นลงและใช้นิ้วโป้งบดบี้เบาๆ ที่ส่วนปลายของความแข็งแกร่ง ตามด้วยแตะลิ้นอุ่นๆ ตวัดขึ้นลงพร้อมๆ กับมือที่ยังขยับเขย่าแก่นกายอันใหญ่ยาวของเขาเอาไว้
สาวน้อยพยายามอมให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ รูดริมฝีปากนุ่มๆ เพื่อความฟินสุดขีดของเขา เจ้านายของเธอร้องครางด้วยน้ำเสียงแหบพร่า สีหน้าหน้าได้อารมณ์สุดขีด ทำเอาช่วงล่างของพลอยใสปั่นป่วนไปหมดทั้งช่องท้อง รู้สึกหยาดเยิ้มเพราะกระสันอยากจะโดนเขากระแทกเช่นเดียวกัน
“อยากสอดใส่หรือเปล่าคะ หรือว่าจะเสร็จคาปากหนูดี” พลอยใสหยุดภารกิจเพื่อสอบถามความต้องการของเขา
“ฉันอยากเอาเธอมากแม่หนูน้อยแก้มใส” เขาหยิกแก้มของเธอเบาๆ คำตอบนั้นทำให้เธอท้องไส้ปั่นป่วนหนักกว่าเดิมเสียอีก
ในอดีตเขาคือพี่ชายที่แสนดี แต่ในวันนี้เขากลับหมางเมิน เย็นชา จิกกัดและปากร้าย เธอจึงอยากหลีกหนีเขาไปให้ไกล แต่ทำไมทุกอย่างกลับไม่เป็นเช่นนั้นเลย เธอต้องมาเป็นเลขาของเขา แถมยังต้องมามีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับเขาอีก!
งานแต่งงานที่เกิดขึ้น เพราะผู้ใหญ่ เธอถูกสามีรังเกียจ ก็ให้มันรู้ไปว่าเขาจะเกลียดเธอไปได้สักกี่น้ำ เธอจะแกล้งเขาให้หนำใจ ทำหน้าที่เมียให้สาสมกับที่เขาเกลียด!
เธอแอบชอบเขาเพราะเขาคือพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงสารภาพรักกับเขาเมื่อเรียนจบและได้เข้าทำงานในบริษัทของเขา แต่เขากลับให้เธอเขียนใบลาออก เธอจึงหนีหายไปจากชีวิตของเขา ได้เจอกันอีกครั้งความจริงก็ถูกเปิดเผย!
เขาเป็นคุณอาของเพื่อน เย็นชา หน้านิ่ง แถมยังดุอีกด้วย ในค่ำคืนหนึ่งที่โดนเพื่อนชายวางยา เขากลับช่วยเธอเอาไว้ แล้วกลายเป็นคุณอาหนุ่มคลั่งรักที่ทำเอาเธอกลายเป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ในอ้อมแขนแข็งแกร่งอบอุ่นอ่อนโยนของเขา
เธอพลาดท่าเสียทีเขาในค่ำคืนหนึ่ง เขาออกตามหาเธอจนแทบพลิกแผ่นดิน จู่ ๆ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งอุ้มลูกน้อยมาบอกเขาว่า เขาคือพ่อของลูก แล้วจากไป เขาได้เจอผู้หญิงอีกคน กลับตกหลุมรักเธอในทันที และความลับมากมายที่ถูกเก็บซ่อนก็เปิดเผยออกมาให้เขาได้รับรู้
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
หลังจากแต่งงานมาสามปี เสิ่นเนียนอันคิดว่าตนเองสามารถเอาชนะใจโฮ่วอวินโจวได้ แต่กลับพบว่าเขามีเพียงคนรักแรกอยู่ในใจ "ฉันจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธอคลอดลูก" ในวันที่เสิ่นเนียนอันมีปัญหาในการคลอดบุตร โฮ่วอวินโจวได้พาผู้หญิงอีกคนออกจากประเทศด้วยเครื่องบินส่วนตัว "ไม่ว่าคุณจะชอบใครก็แล้วไป สิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันคืนให้หมดแล้ว" หลังจากที่เสิ่นเนียนอันจากไป โฮ่วอวินโจวก็เสียใจ "กลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม"
หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก
ต่อหน้าทุกคน เธอเป็นเลขานุการส่วนตัวของท่านประธาน โดยส่วนตัวแล้ว เธอเป็นภรรยาของเขา กู้เวยยีรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่งเมื่อเธอทราบว่าตนเองตั้งครรภ์ ทว่าเธอกลับเห็นฟู่จิงเฉินกับรักแรกของเขาสิทสนมกัน... เธอจากไปอย่างเศร้าใจและตัดสินใจที่จะให้พวกเขาสมหวัง ต่อมา เมื่อฟู่จิงเฉินมองดูท้องที่ยื่นออกมาของเธอ และถามอย่างตื่นเต้นว่า "้กู้เวยยี นี่คือลูกของใคร!" เธอตอบอย่างหัวเราะเยาะ "มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย อดีตสามี!"
คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"
ฟาเบียน ฟรองซัว (ฟา) 32 ปีลูกเสี้ยว ไทย-ฝรั่งเศส-จีนผู้กว้างขวาง และร่ำรวยจากการทำชิปปิ้งตัวแทนผู้นำเข้าและส่งออกรายใหญ่ของไทยชายหนุ่มที่ขาดเรื่องบนเตียงไม่ได้แต่เขาเบื่อผู้หญิงที่จ้องจะจับเขา ทิพย์ดารา นวลพรรณ (ดาด้า) นางแบบและนักแสดงสาวมากความสามารถกำลังหัวเสียที่เธอถูกฟาเบียนตัดความสัมพันธ์เธอนั่งบ่นให้กับช่างประจำที่ร้านฟังฟาเบียนบอกเธอว่า "ถ้าผมหิว ผมจะซื้อกินเอง" เพราะคำว่าแต่งงานหรือผูกมัดไม่ใช่ทางของเขา ปองรัก พลอยรัตนา (จิล) 22 ปีเธอกำลังต้องการเงินเพื่อไปช่วยครอบครัวที่กำลังถูกฟ้องและถูกหุ้นส่วนโกงจำนวนเงินอาจจะไม่มากเท่าไหร่แต่มันก็ทำให้ครอบครัวที่เคยอยู่เย็นเป็นสุขต้องเดือดร้อน แทบหมดตัวอีกอย่างตอนนี้เธอก็ยังเรียนไม่จบเหลืออีกเทอมเดียวเท่านั้นด้วยความบังเอิญเธอได้บัตรกำนัลทำผมที่ร้านแห่งหนึ่ง..ฟรี จากเพื่อนรักสุจิรา เดชธนาดล (จิรา)ลูกเจ้าของร้านเพชรชื่อดังในเมืองไทย ชื่อและประวัติของ ฟาเบียนทำให้จิลเห็นทางออกหญิงสาวที่ยังบริสุทธิ์ เธอจะทำยังไงให้ครอบครัวกลับมาอยู่ดีเหมือนเดิมได้เธอยินดี...ทำเธอเดินเข้าไปเสนอขายพรหมจรรย์ให้กับเขาเงินที่เธอร้องขอ สำหรับ ฟาเบียน แค่เศษเงินแค่เห็นหน้าเธอ เขาก็ปิ๊งเสียแล้วฟาเบียน รับข้อเสนอและให้เธอมาเป็น...เมียพาร์ทไทม์ เริ่มต้นก็สนุกเสียแล้ว พลาดได้ไง ขอฝากผลงานเรื่องนี้ไว้ในอ้อมใจของนักอ่านที่น่ารักด้วยนะคะ