จะทำยังไงเมื่อเชฟสาวที่อยู่ๆก็โดนลูกหลงตายแบบไม่รู้เรื่อง จากเหตุปล้นธนาคาร
เมฆเป็นสีฟ้าสวย เป็นทางยาวขวางอยู่บนท้องฟ้า แสงอาทิตย์ทอแสง ส่องเข้ามาที่หน้าต่างของบ้านหลังน้อยๆแห่งนี้
ซูเยว่ซินงัวเงียตื่นขึ้นมาจากฝันเมื่อโดนแสงอาทิตย์ส่องหน้าผ่านทางหน้าต่าง เธอกลิ้งไปมาบนที่นอนเล็กน้อยด้วยความขี้เกียจ ตัวเธอเหมือนกับโดนที่นอนดูดเอาไว้จนเธอไม่อยากที่จะลุกขึ้นจากที่นอนเลยซักนิด เยว่ซินได้แต่ตัดใจลุกขึ้นมานั่งแล้วบิดขี้เกียจเล็กน้อยปากน้อยๆก็อ้าปากหาวอีกครั้งหนึ่ง
เยว่ซินได้้แต่คิดในใจว่าอยากจะล้มตัวนอนอีกสักครั้งจริงๆ แต่ก็ทำไม่ได้วันนี้เธอจะไปเซอร์ไพรส์วันเกิดของแฟนเธอตั้งแต่เช้าเลยนะสิ เธอเตรียมเค้กเอาไว้ทั้งหมดแล้ว
เธอรีบไปอาบน้ำแล้วแต่งตัวพร้อมกับสวมเครื่องประดับเล็กน้อย แล้วก็ไปเตรียมเค้กที่เธอทำเองเอาไว้อย่างประณีต เยว่ซินยิ้มอย่างอ่อนหวานเมื่อคิดถึงหน้าคนรักของตัวเอง
เธอเอาเค้กไปวางไว้ที่หลังเบาะรถแล้วขับรถออกมาจากบ้าน ในตอนนี้เป็นเวลาหกโมงครึ่งแล้ว เยว่ซินขับรถมาเรื่อยๆอย่างระวังและมองเค้กอยู่เรื่อยๆเป็นระยะๆ เธอจะต้องทะนุถนอมหน่อยเดี๋ยวหน้าเค้กก็พังพอดีน่ะสิถ้าขับรถแรงเกินไป
พอมาถึงคอนโดแล้วเยว่ซินก็ลงจากรถ เธอเปิดท้ายรถแล้วประคองเค้กก้อนนั้นขึ้นมาอย่างดี แล้วเดินเข้าคอนโดไปเยว่ซินเธอมาบ่อยแล้วพนักงานต้อนรับถึงได้ให้เธอผ่านไปได้เลยตลอด
" น้องเยว่ซินคะ " พนักงานต้อนรับเรียกเธอไว้
" มีอะไรเหรอคะพี่กล้วย " เยว่ซินถามกลับไปด้วยรอยยิ้มสดใส เธอมองพี่กล้วยที่อ้ำๆอึ้งๆอยู่ไม่พูดซักทีด้วยความสงสัย ทั้งๆที่สนิทกันมาก แท้ๆ แล้วพี่เขาจะมีเรื่องอะไรที่ไม่กล้าคุยกับเธอกันนะ
" ไม่มีอะไรคะ ไปเถอะ " พี่กล้วยมองเธอด้วยแววตาเศร้า
" ค่ะ ถ้าอย่างงั้นหนูไปแล้วนะคะ " เยว่ซินว่าแล้วก็หันหลังขึ้นคอนโดไป
พอถึงหน้าห้องแล้วเยว่ซินก็นั่งลงที่หน้าประตูก่อนแล้วเธอก็จุดเทียนวันเกิด ตอนนี้พี่มังกรอายุสามสิบสี่ปีแล้ว พวกเราคบกันมาได้เจ็ดปีแล้วล่ะ แล้ววันนี้ก็เป็นปีที่เจ็ดที่พวกเราคบกันและเป็นวันครบรอบที่พี่มังกรขอเธอเป็นแฟนอีกด้วย
เยว่ซินเอาคีย์การ์ดมาเปิดประตูห้องเบาๆ เพราะกลัวพี่มังกรจะได้ยิน เยว่ซินเข้าห้องไปและปิดประตูเบาๆ แล้วถือเค้กเดินย่องไปที่ห้องนอน
แต่เธอก็ต้องแปลกใจว่าทำไมถึงได้มีเสื้อผ้ากระจัดกระจายเต็มพื้นไปหมดแบบนี้ แต่ที่ทำให้เยว่ซินตกใจก็คือมีเสื้อในของผู้หญิงด้วย
จากเดินช้าๆเธอก็เปลี่ยนเป็นวิ่งเข้าไปดูที่ห้องนอนอย่างร้อนใจ
เยว่ซินเปิดประตูห้องอย่างแรง แล้วเยว่ซินก็เอามือมาปิดปากแล้วร้องไห้ออกมาทันที
" ฮือๆๆๆๆ " แฟนของเธอกำลังนอนกอดกันกับผู้หญิงคนอื่น ทั้งเศษถุงยางและทิชชู่เต็มไปหมด
เยว่ซินเอาเค้กโยนไปใส่ที่หัวของพี่มังกรทันที
" โอ๊ย " มังกรสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บ และมองไปรอบห้องอย่างมึนงง และมองไปที่เสียงร้องไห้ก็เห็นเยว่ซินที่ยืนร้องไห้อยู่
" เยว่ซินเป็นอะไรครับคนดี บอกพี่สิว่าเกิดอะไรขึ้น " มังกรถามออกมาโดยที่เขาไม่รู้เรื่องอะไร
" ฮือๆๆๆ ฮึก " เยว่ซินร้องไห้หนักกว่าเดิม
" ไม่ร้องนะครับ เฮ้ย!! " มังกรกำลังจะลุกขึ้นเพื่อไปปลอบใจคนรักก็ต้องตกใจเมื่อเขากำลังโป๊อยู่ และสังเกตรอบตัวอย่างจริงจังก็ตัวแข็งทื่อขึ้นมาทันที
" ไม่จริง เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง " เขามองไปที่เตียงนอนด้านข้างอย่างตกใจ ไม่ๆๆเขาไม่เชื่อว่าเขาจะทรยศเยว่ซินแบบนั้น
" ทำไม ฮึก พี่ " เยว่ซินพูดได้แค่นี้ เธอนั้นไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้
" เยว่ซินฟังพี่นะ พี่ไม่ได้ตั้งใจนะครับ " มังกรมองไปที่เยว่ซินที่ส่ายหัวไปมาเธอรับไม่ได้ เขาทรยศความรักของพวกเรา เธอไม่สามารถที่จะรับได้
" ฮึกๆ ฉันรับไม่ได้ค่ะ ฮือๆ " เยว่ซินร้องไห้อย่างสิ้นหวัง เธอรับไม่ได้จริงๆ
" ไม่นะ เยว่ซินอย่าทิ้งพี่ไปนะ พี่ขอร้อง " มังกรน้ำตาไหลออกมาทันที เขาขาดเยว่ซินไปไม่ได้ ชีวิตนี้ไม่มีเยว่ซินไม่ได้
" ฮึกๆ ในเมื่อ ฮึก พี่หักหลัง ฮึก ฉันแล้ว ฮือๆๆ "
" ไม่!! เยว่ซินพี่ไม่ได้หักหลังหนูนะ หนูฟังพี่ก่อน " มังกรรีบหาผ้าเช็ดตัวมาพันที่เอวไว้ ด้วยความรีบร้อน
" เลิกกันเถอะค่ะ ฮึกๆ ฮือๆ " เยว่ซินพูดออกมาด้วยความเจ็บปวด หัวใจของเธอมันแตกสลายไปหมดแล้วในตอนนี้
" ไม่ๆๆ พี่ไม่เลิกครับ เยว่ซินพี่ไม่เลิกนะ " มังกรวิ่งมากอดเยว่ซินไว้แน่น
" ปล่อย ฮึก " เยว่ซินพยายามแกะมือเขาออก
" ไม่ อย่าไปนะเยว่ซิน ฮือๆๆ " มังกรคุกเข่าลงกอดเอวเยว่ซินไว้ เขาปล่อยเธอไปไม่ได้ เขาอยู่ไม่ได้ “ได้โปรดอย่าทิ้งพี่”
เยว่ซินไม่รู้ว่ามีเรี่ยวแรงมาจากไหนเธอแกะมือเขาออกจนได้ แล้วถีบที่กลางอกของพี่เขา แล้ววิ่งออกไปจากห้องในทันที
มังกรรีบวิ่งตามออกไปด้วยแต่พอมาถึงลิฟต์มันก็ปิดไปแล้ว เขาพยายามกดลิฟต์ย้ำๆด้วยความร้อนใจ
เยว่ซินที่ออกจากลิฟต์มาแล้วเธอก็เห็นพี่กล้วยยืนอยู่หน้าลิฟต์ พี่กล้วยก็สวมกอดเยว่ซินไว้ทันที เธอคิดไว้อยู่แล้วเพราะเธอเห็นมังกรขึ้นลิฟต์ไปกับผู้หญิงคนนั้น แล้วก็ไม่ลงมาอีกเลยทั้งคืน ผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ด้วยกันสองต่อสองก็ไม่พ้นเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว
พี่กล้วยเอากุญแจรถจากเยว่ซินแล้วพาเยว่ซินเดินไปที่รถ เธอให้เยว่ซินนั่งข้างคนขับส่วนเธอก็เป็นคนขับรถให้เยว่ซินเอง
พวกเธอรู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียน แล้วเยว่ซินก็ยังเป็นรุ่นน้องของเธอด้วย เยว่ซินเป็นคนน่ารัก ไม่ว่าใครที่ได้อยู่ใกล้กับเธอใครๆก็ต้องหลงรัก แม้แต่เธอเองก็เอ็นดูเยว่ซินมาก
กล้วยกำลังจะพาเยว่ซินไปส่งที่บ้าน แต่เยว่ซินกลับไม่ยอมซะงั้น
" พี่กล้วยคะ ฮึก ไปส่งหนูที่บ้านอีกหลังหนึ่งคะ ฮึกๆ " ถ้าไปบ้านหลังนั้น พี่มังกรก็คงจะตามหาเธอไม่เจอแน่ๆ
มังกรผู้ที่ย้อนกลับอดีตหลังจากที่โดนแฟนเก่าฆาตกรรม เขากลับมาพร้อมกลับระบบ
นลินถูกบังคับให้ขายตัวโดยที่พ่อกับแม่ของนลินวางยาสลบนลินแล้วส่งเธอขึ้นเตียงโดยที่เธอไม่ยินยอมเพื่อแลกกับเงินมูลค่าห้าล้านบาท เพราะพี่สาวป่วยหนักเป็นโรคหัวใจขั้นร้ายแรงและเป็นธาลัสซีเมียเลยต้องใช้เงินรักษาด่วน
เมื่อข้าคือพระชายาของอ๋องผู้โหดเหี้ยม และเป็นหมากอันยอดเยี่ยมในมือของไทเฮา ข้าก็แค่อยากใช้ชีวิตทุกวันอย่างมีความสุข แต่ดูเหมือนว่าคนอื่นอยากให้ข้าใช้ชีวิตแบบที่คนอื่นให้เป็น
กว่าจะรู้ตัวว่ารักก็ถึงตอนต้องจากกันแล้ว หลับตาลงในความมืดมิดยังคงเห็นภาพฝันที่เป็นเขา ด้วยสถานะและสถานการณ์ต่างๆมันเหมือนเป็นเส้นขนานที่ไม่อาจบรรจบสำหรับพวกเรา ทั้งรักทั้งทุกข์ระทม ท่านคือเหตุผลที่ทำให้ข้าต้องจมอยู่ในห้วงรักที่ไม่มีสิ้นสุด
เมื่อลลิตานั้นได้ย้อนเวลากลับไปในยุค 80 พร้อมกับหม้อสมบัติ และที่ทำให้เธอคาดไม่ถึงก็คือเธออยู่ในร่างของนางร้าย
จะทำยังไงเมื่อนักวิจัยสาวผู้เก่งกาจย้อนเวลากลับไปเป็นเด็กสาวบ้านนายุค70
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี